Η προσμονή το να δούμε
ζωντανά εδώ στο Ελάντα τους volbeat, ειδικά για (εμάς) τους hardcore
fans των volbeat είχε
χτυπήσει πλέον κόκκινο.Βλέπετε...
από το 2005 που
κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους,είναι 13 χρόνια,δεν είναι και λίγο...
Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων και δίσκο με δίσκο οι Δανοί
έχουν φτάσει σε πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας και πλέον παίζουν headliners στα
μεγαλύτερα festivals σε όλον τον πλανήτη.
,πράγμα δύσκολο για μια διοργάνωση να τους φέρει εύκολα στη χώρα μας.Παρόλα αυτά φέτος το κατάφεραν!
Αυτή η επιτυχία δεν έγινε τυχαία, μιας και όταν καταφέρνεις
να δημιουργείς τόσο ιδιαίτερο και προσωπικό ήχο και είσαι μπάντα με
συνέπεια,έχεις τραγούδια που αντέχουν στον χρόνο,
διαθέτεις επαγγελματισμό κλπ κλπ. απαραίτητα συστατικά,είναι
λογικό αυτή η μπάντα να ανήκει πλέον στα μεγάλα σαλόνια της rock / metal σκηνής
και με το σπαθί της.
Αρκετά όμως με τις συστάσεις και πάμε στο ψητό.
Η μπάντα ξεκινάει στις 20:00 ακριβώς, στην μικρή σκηνή του
Terravibe με το πανό να πέφτει υπό τους ήχους του The Devil’s Bleeding Crown,
με κοινό και μπάντα σε μια γεμάτη ενέργεια κατάσταση με
χαμόγελα μέχρι τα αυτιά, horns up,τον κόσμο πάνω κάτω κλπ όμορφα live
σκηνικά,που μόνο αν το ζούσες από κοντά θα καταλάβαινες τι εννοώ....εκτός και αν ήσουν εκεί!
Ήχος καλός αλλά όχι όσο δυνατός θα μπορούσε να ήταν,κάτι διορθώθηκε πιο μετά αλλά όχι και
τίποτα θαύματα.
Αν και ο μοναδικός
(?) ίσως κατηφορικός χώρος θεατών σε όλο τον πλανήτη
(αλήθεια...ποιος θεός το σκέφτηκε;)
ο οποίος
κούραζε ιδιαίτερα, ειδικά αν ήσουν πολύ μπροστά στη σκηνή,δεν πτόησε τον κόσμο
ο οποίος έδωσε ρέστα σε όλα τα hits της μπάντας - παρένθεση εδώ με αφορμή τα
"hits" -
(έχει πλάκα το γεγονός ότι κάθε φορά που τυχαίνει να ακούω
κάποιον τυχαίο δίσκο των volbeat στο αυτοκίνητο παρέα με κάποιον φίλο,
καταλήγω να ακούω μετά από ακρόαση αρκετών τραγουδιών από τον
εκάστοτε φίλο το εξής: Ρε συ..ωραίοι αυτοί,δεν τους ήξερα!! best of είναι αυτό
που παίζει???)
Κλείνει η απαράιτητη παρένθεση, η οποία μου δίνει την
ευκαιρία να πω το εξής σε εσάς που δεν έχετε εντρυφήσει στο θέμα volbeat:
Τα τραγούδια που παρουσίασε η μπάντα όχι μόνο στο
"δικό" μας live, αλλά και σε όλη την περιοδεία, δεν είναι τα
"καλύτερά" της.
Δεν τίθεται θέμα συζήτης περί καλύτερων ή χειρότερων.
Έχουν κομματάρες οι άνθρωποι και μπορώ να σας πω, ότι θα
πονοκεφάλιαζα άσχημα αν μου έδιναν να τους φτιάξω live setlist.Πραγματικά δεν
θα ήξερα τι να βάλω μέσα και τι όχι!
Επιστροφή πάλι στο live και το κέφι ανεβαίνει στα ύψη με
χιτάρες όπως το medley : Heaven Nor Hell/A Warrior’s Call/I Only Want To Be
With You που ακολούθησε και την μπάντα να μην μπορεί να πιστέψει στα μάτια και
στα αυτιά της την ανταπόκριση του ελληνικού κοινού!!!
Ο Michael Poulsen, frontman των Δανών, δεν σταματούσε με κάθε
ευκαρία να αναφέρει πόσο καλό κοινό είμαστε και ότι η πρώτη εμφάνισή τους στη
χώρα μας, τους εντυπωσίασε απίστευτα!!!
Lola Montez και το κοινό τραγουδάει μέχρι τελικής
πτώσεως,ακολουθεί η κατ' εμέ έκπληξη της εμφάνισης: The Lonesome Rider, το
οποίο παρόλα τα προηχογραφημένα γυναικεία φωνητικά,ο μάγκας Poulsen φρόντισε
τραγουδώντας παράλληλα, να μην ξενίσει καθόλου το τελικό αποτέλεσμα.
Στην συνέχεια και με
τις απαραίτητες αναφορές στην αγάπη του για τον Johnny Cash
και με παιχνιδίστικο
τρόπο αναφερόμενος σε εμάς, το κοινό δηλαδή, επίσης στους suicidal angels,
rotting christ,
έδωσε πάσα στην
υπόλοιπη μπάντα για το ίσως μεγαλύτερο χιτ τους, το Sad Man’s Tongue!
Ακολούθησαν Dead But Rising, For Evigt, 16 Dollars, Seal The
Deal με κοινό και μπάντα να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας..βλέπετε...πρώτη
εμφάνισή τους στη χώρα μας...
Let It Burn, Doc Holiday, Black Rose ,Fallen και από κάτω
παρόλο το πρόβλημα όπως προείπα με το κατηφορικό "θαύμα” στην αρένα, τα mosh pits έδιναν πόνο και ο κόσμος γούσταρε
τρελά!!!
Η μπάντα
βρισκόταν σε εξαιρετικά επίπεδα εκτέλεσης και η φωνή (ποια φωνή??? ΦΩΝΑΡΑΑΑ) Still Counting για το τέλος και μετά από 75 λεπτά περίπου της απίστευτης πρώτης εμφάνισης των Volbeat στην Ελλάδα,
μπορούμε να πούμε ότι στέφθηκε με επιτυχία και ευχόμαστε ότι θα έχουμε ξανά αυτή την πλέον τεράστια μπάντα για live στην Ελλάδα σύντομα και σε έναν κλειστό χώρο,
σε μια"κανονική" εμφάνιση και διάρκεια, ώστε να τους χορτάσουμε όπως πρέπει.Με το καληνύχτα ο Michael Poulsen μας προέτρεψε να πάρουμε θέση όπως θα έκανε και ο ίδιος όπως είπε, να ζήσουμε το live μεγαλείο των iron maiden