Το Σάββατο 13 Ιουλίου αναμένεται μεταλλικός σεισμός στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας όπου οι Rotting Christ θα είναι εκεί, με την παρέα του Tom Araya, παρουσιάζοντας μάλιστα και για πρώτη φορά μπροστά στο αθηναικό κοινό, το νέο τους δίσκο The Heretics.
Πραγματικά μου είναι πολύ δύσκολο να γράψω ή να παρουσιάσω την καινούργια δουλειά ενός τέτοιου μεγαθήριου που ακούει στο όνομα Dream Theater.Ένα συγκρότημα που με δίσκους κλασσικούς πλέον στην ιστορία του progressive χώρου έφερε τα πάνω κάτω στη μουσική βιομηχανία και άνοιξε το δρόμο ή αποτέλεσε πόλο έμπνευσης για χιλιάδες άλλα συγκροτήματα.Είμαι σίγουρος πως η καινούργια τους δουλειά για άλλη μία φορά θα διχάσει,θα δυσανασχετήσει και βέβαια από κάποιους άλλους θα αγαπηθεί,εγώ θα γράψω τις σκέψεις μου ξεχωριστά για τη κάθε σύνθεση και ελπίζω να μπορέσω να σας περάσω μία εικόνα της καινούργιας τους δουλειάς με την ονομασία ''Distance Over Time'' η οποία κυκλοφορεί στις 22 Φεβρουαρίου από την InsideOut Music. UNTETHERED ANGEL:η πρώτη σύνθεση που ακούσαμε όλοι και το πρώτο official video,ατμοσφαιρική,μελωδική εισαγωγή στο ύφος του ''Black Clouds And Silver Linings'',τεχνικό και όμορφες φωνητικές γέφυρες θυμίζοντας και ''Six Degrees Of Inner Turbulence''.To ρεφρέν αν και ιδιαίτερο μου άρεσε πολύ ενώ τα παράλληλα μελωδικά σόλο Petrucci/Rudess ξεχωρίζουν με τον άμεσο metal χαρακτήρα τους.Το άλμπουμ σε προδιαθέτει από την αρχή ότι πρόκειται για πιο heavy,progressive(εκτελεστικά μιλώντας πάντα) και άμεση δουλειά από το προκάτοχό του. PARALYZED:όσοι έχετε ακούσει τις προσωπικές δουλειές του James Labrie ίσως εντοπίσετε μία ομοιότητα,θα μπορούσε άνετα αυτή η σύνθεση να βρίσκεται μέσα σε ένα προσωπικό του άλμπουμ.Έτσι ακριβώς θα ηχούσαν οι Theater αν έπαιζαν πιο...απλά(όσο γίνεται),προσωπικά το λάτρεψα και οι ερμηνείες του Labrie πραγματικά είναι άψογες για τα 56 γεμάτα του χρόνια! FALL INTO THE LIGHT:σε πολλούς οι εισαγωγή θύμισε Metallica,όντως ίσως να θυμίζει λίγο το ύφος μέχρι ενός σημείου.Προσωπικά μου θύμισε αρκετά το ''Systematic Chaos'' και το ρεφρέν είναι ένα από τα πιο όμορφα που έχω ακούσει,σου αλλάζει όλη τη σύνθεση σαν δύο διαφορετικά τραγούδια.Τεχνικό με τον Mike Mangini επιτέλους να τον απολαμβάνουμε μιας και η παραγωγή στα ντραμς επιτέλους είναι ανάλογης της αξίας του συγκεκριμένου μουσικού(αν διαφωνείτε στον επόμενο δίσκο θα παίξω εγώ... τότε θα σας λείψει σίγουρα).Τρομερή μελωδία στις κιθάρες για άλλη μία φορά με αρκετά μελαγχολική προδιάθεση αλλάζοντας το τραγούδι σε μία βαρύ μεταλλική σύνθεση. BARSTOOL WARRIOR:λοιπόν εδώ πήγα πολύ πίσω,ίσως και στα δύο πρώτα άλμπουμ του θεάτρου των ονείρων,το λάτρεψα,progressive όπως μας το δίδαξαν με το δικό τους τρόπο,σε πιο mid tempo ρυθμούς αλλά με αρκετές εναλλαγές και όμορφες ιδέες στα ντραμς,όπως και οι μελωδίες στις κιθάρες,έχουν κάτι από εκείνη την εποχή.Γενικά στα κομμάτια υπάρχουν απότομες αλλαγές με ατμοσφαιρικά σημεία που μαγεύουν. ROOM 137:ίσως η μοναδική σύνθεση που δεν μου άρεσε,περίεργο με διάρκεια στα τέσσερα λεπτά,ένα ρεφρέν εντελώς ανούσιο,ούτε ως bonus...πάμε παρακάτω... S2N:λοιπόν εδώ γυρνάμε στη περίοδο του ''Falling Into Infinity'',κάποιες επιρροές από δεκαετία '70 και τρομερή αλλαγή με το ρεφρέν να ομορφαίνει περισσότερο τη σύνθεση,Petrucci,Rudees και Mangini αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα για να γίνει ο γνωστός πανικός,επιτέλους το μπάσο του John Myung ακούγεται και εντυπωσιάζει. AT WIT'S END:η πρώτη μεγάλη σύνθεση που αγγίζει τα εννέα λεπτά και δεν χαρίζεται σε κανέναν,βαρύ,τεχνικό μέχρι την όμορφη αλλαγή του Rudees στο πιάνο και το Labrie για άλλη μία φορά να εντυπωσιάζει,έχει κάνει τρομερή δουλειά εδώ,πανέμορφες ερμηνείες με το κομμάτι να κλείνει με fade out και το Petrucci να εκτοξεύει κιθαριστικές μελωδίες. OUT OF REACH:είχα πολύ καιρό να ακούσω μπαλάντα από τους Theater που να μου αρέσει πολύ,αυτή εδώ είναι μία πολύ ωραία όμορφη ατμοσφαιρική σύνθεση με μία προδιάθεση να σε ταξιδέψει και το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό. Εγκρίνω! PALE BLUE DOT:άλλη μία μεγάλη σχετικά σύνθεση,η δεύτερη,μέσα στο δίσκο,η εισαγωγή του σου φέρνει στο μυαλό το πολύ όμορφο εξώφυλλο μέχρι να μπουν τα διπλοπέταλα και να γίνει ο ...κακός χαμός,πολλές αλλαγές,αρκετά συμφωνικά σημεία στα πλήκτρα με αρκετά επικό χαρακτήρα,μπορώ να πω πως για άλλη μία φορά το ''Systematic Chaos'' και ''Six Dergess Of Inner Turbulence'' μου ήρθε στο μυαλό με θετικά εννοείται αποτελέσματα με αρκετά δυνατές κιθάρες,από τα πιο δυνατά κομμάτια του δίσκου και για άλλη μία φορά τα όργανα παίρνουν φωτιά,πραγματικά live θα γίνεται ο κακός χαμός,υπέροχη σύνθεση φέρνει στο μυαλό και κάτι από Symphony X,μία σύνθεση αφιερωμένη στον Αμερικανό αστρονόμο Carl Sagan.Το άλμπουμ θα περιέχει και ένα bonus track το ''Viper King''. Σίγουρα είναι από τις πιο heavy κυκλοφορίες τους,μπορεί να μην εμπεριέχουν το στοιχείο της έκπληξης αλλά συνεχίζουν και δημιουργούν άλμπουμ άξια θαυμασμού και υψηλού επιπέδου και το ''Distance Over Time'' είναι ένα από αυτά...8/10.
Ο Θοδωρής
Αδαμόπουλος συνομίλησε εφ' όλης της ύλης με τον ένα
εκ' των δύο
κιθαριστών των VANE ,τον Robert Zembrzycki.
I want to
start the interview by congrats you about your amazing debut album!Firstly,because it is the first time for our blog to present your work, tell meabout the
band’s first steps to nowadays, “The Prologue” e.p. line up etc.
Hey man – it’s a long story. But to put it shortly, I’ve been friends
with Mateusz for years, and we decided to form a band together. We decided on
the pirate topic, because we like pirates a lot, and we started completing the
lineup. Marcin Parandyk and Marcin Zdeb were our first choices, and amazingly
they both agreed to join us. Marcin Frąckowiak was happy to join us too, but
soon his duties in Percival forced us to make a decision to change the lineup.
Łukasz stepped in and he’s a valuable addition to the band and a very good
showman. The five of us really put our backs into making the album, and after a
year of hard work writing and promoting the album, we are where we are.
I think i’m
already sure about the answer to the next one, so… is the band’s name VANE,
inspired by the well-known pirate, Charles Vane?
Yes. Charles Vane was one of the most fierce pirates
to ever sail the seas, and thus
a fitting namesake for the band.
Personally, I
always loved the “piracy concept” in metal music and I hope you will continue
to write stuff like this in the future. What made you choose that subject
lyrically? Are you all the guys in the band fans of this historical era and the
great pirates that lived back in the golden age of piracy ?
Well, I love sailing, I grew up reading books about seafaring mariners
and pirates, I’ve always liked franchises like Pirates of Caribbean or Black
Sails, and naturally I wanted to pay some homage to that with the band. Mateusz
also was very keen on this idea, and so it went. The rest of the guys may not
be so interested in the history of the Golden Age as the two of us are, but
they like the topic non the less.
Even if it is
your debut album, I can say that the first thing I noticed, was the good
production, something rare to find in debut albums. I know that Mateusz Gajdzik
(one of the guitar players) was involved in it and I think he made a very good
job with Przemysław Nowak who made also the recording / mixing and the
mastering. Which is the producer approach you prefer as a band? The “friendly
coach” producer who helps the band but not change a lot of things, or the
well-known producer that maybe is tough and but in the end, he/she will extract
from you things you could not imagine?
In our case Mateusz is the tough producer pushing everything and
everyone to the limits of their capability. But I think that precisely there,
far outside of your comfort zone and on the edge of ability is where great
things are happening.
There is this
great song entitled: “spilling guts” in which we can hear very well placed
guest female vocals from Ewa Pitura. The female character in this song is the
person who changed the entire future of our hero as I noticed, but I’ll leave
it to you to explain it further if you like and a few extra details of the
concept would be welcomed.
Well, You can watch our series – Behind The lyrics, which premieres on
our Youtube Channel every Thursday – where I discuss the lyrics and the story
behind every song with Marcin, our Vocalist. But I’ll tell you this – this is
not the end of the story of the female character from this song. I can’t tell
you anything more, but eventually those who are curious about the story will
find out what happened to her. And for those who want some more info on the
story of “Black Vengeance” – please check out our Youtube.
I will stay a
little bit in the concept, but not from the lyrical aspect, as for the musical
side. The first time I listened to the album and I was reading the lyrics at
the same time, I noticed that the music was playing a big role as the concept
was going on and on. I felt it as a soundtrack of a horror pirate movie (LOL,
not the DISNEY shit..you know) with a huge ending with the last song “hangman”
with the amazing “cinematic” narrative vocals in the middle. Did the making of
the orchestration build as the lyrics were in progress, or you’ve already
planned it like this from the beginning?
The songs were pre-recorded and pre-arranged by us before we entered the
studio, so it was all planned. Nowadays it’s the only way to go about recording
– you can record stuff decent enough at home, to find out if the songs work or
not, and polish them until they are perfect.
Does the idea
of making concept albums seems more natural to you in the future, because you
started with one like this? You know most bands find it very difficult to write
a concept album even if they are in their 4th or 5th
album and not the first!
We hope to create a pirate universe of our own. Like in Black Sails for
example – watching this series you know this is not 100% historically accurate,
but it’s plausible, it seems real and it is believable. We want to achieve the
same thing with the stories we tell on our releases. So you can definitely
expect “Vane Cinematic Universe” expanding with every song we create.
Of course it
is early now, but are there any new ideas for the follow up album?
Not so much an album, but rather a few singles – we’re
already working on them.
I regularly
see your facebook posts etc. and I think (unlike other bands) you use very wise
and right to the point the internet, for keeping’ your fans posted with updates
and not with “net trash” and “what did I eat today” stuff .Back in the days of
course it was absolutely impossible for a band to let the fans know what the
band do the very same day. I so much enjoyed for example (still do and wait for
the next one) the series of your videos that explains songs and lyrics! Do you
believe on the other hand, that the too much information feeding, is getting
the fans to lose the “hunger”? What do you believe as a net user?
I believe you have to maintain a fragile balance, you
have to deliver just the right amount of content to your fans, so that you
switch between spiking and satiating their appetites. I love these sneak-peaks
into other bands lives, however if I see one band popping up too much, I
quickly become bored of it. We try to feed our fans with something cool quite
often, but we care deeply for the content that we put out, so that we don’t
spam people with trash.
You are on
the “Black Tour of Vengeance” now (Amazing tour name by the way). How is it
going so far? Are there any shows already booked outside Poland? Summer
festivals abroad?
We have some shows already revealed and being
promoted, while others are still secret. But basically, we try to get out there
as much as we can and play whatever shows we can. Wish I could tell you what’s
cooking up, but unfortunately I can’t get into any more details.
I know it’s
early, but any luck to see you perform here in Greece? Do you have any feedback
from fans and promoters from Greece?
We’d love to come to Greece. Maybe one day it will
happen – let’s keep our fingers crossed for this .
Closing, I
want to thank you for this interview and If you like, give a message to the
Greek metal fans that will read this interview and of course to your already
“pirate crew members” fans here in Greece.
Thanks for listening to our music. Go follow Vane on social media,
stream our music, buy our merch and wave the flag of piracy, and I hope we’ll
get to meet you all during our live shows. Ahoy, my friends!
Ο Γιάννης Καλαματας (Jonkal) είναι ο νέος κιθαρίστας των Rotting Christ παίρνοντας την θεση του αποχωρήσαντα Γιώργου Εμμανουήλ. Η παρθενική εμφάνιση του 30χρονου κιθαρίστα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 16/2/19 στο Midwinter Meltdown Festival στο Randers της Δανίας.
Παρακάτω μπορείτε να πάρετε μια γεύση από το νέο μέλος των Rotting Christ και μέσω από το κανάλι που διαθέτει στο youtube (Jonkal)
Οι Σουηδοί Diabolical μόνο καινούργιοι δεν είναι στο χώρο,μετράνε ήδη 22 χρόνια ιστορίας με πέντε δισκογραφικές δουλειές,μαζί με τον καινούργιο τους άλμπουμ,αλλά συνήθως τα διαστήματα που μεσολαβούν ανάμεσα στις κυκλοφορίες τους θα έλεγα πως είναι σχετικά αρκετά μεγάλα.Παρόλα αυτά στις 15 Φεβρουαρίου κυκλοφόρησαν τον καινούργιο τους δίσκο με την ονομασία ''Eclipse'' από την Indie Recordings,έξι χρόνια μετά το πολύ καλό ''Neogenesis'' και μπορώ να πω πως μετά από πολλές ακροάσεις μου άφησε θετικότατες εντυπώσεις.Οι Diabolical είναι ένα συνονθύλευμα πολλών όμορφων επιρροών από διάφορα είδη του ακραίου χώρου,από τις επικές ατμόσφαιρες όπως τις δίδαξαν οι Bathory,στα αργόσυρτα doom metal μονοπάτια των Saturnus,Paradise Lost της πρώιμης περιόδου,τo ατμοσφαιρικό τεχνικό death metal των Opeth του ''Blackwater Park'' και των τελευταίων δίσκων των Πολωνών Behemoth,όλα αυτά απλά για να καταλάβετε που κυμαίνονται γιατί όσο τεχνικό και δύσκολο είναι το άλμπουμ τους άλλο τόσο άμεσο και ευχάριστο ακούγεται.Το συμφωνικό και επιβλητικό ''We Are Diabolical'' που ξεκινάει το άλμπουμ σε αποστομώνει με το επιβλητικό και συμφωνικό του ρεφρέν,το ''Betrayl'' κινείτε σε πιο αργόσυρτα doom μονοπάτια με αρκετά καθαρά φωνητικά σε αντίθεση με το πιο συμφωνικό ''Black Sun'' με την χορωδία στο ρεφρέν να έχει το πρώτο λόγο κάτι αντίστοιχο με τις τελευταίες δουλειές των Dimmu Borgir,η μαγεία με αυτό το άλμπουμ είναι αυτή ακριβώς ελίσσεται σε πολλά όμορφα μονοπάτια του επικού συμφωνικού death-black metal και μιας και είπαμε για death εδώ κολλάει το ταχύτατο ''Failure'',από τα δυνατά κομμάτια του άλμπουμ με μερικά από τα πιο ακραία φωνητικά που εμπεριέχονται μέσα σε αυτό.Κανένα κομμάτι του δίσκου δεν θυμίζει το προηγούμενο,πραγματικά ένας δίσκος χαμαιλέοντας,το ''Inception'' ακροβατεί στο μελωδικό doom-death metal με ένα από τα πιο όμορφα ρεφρέν του δίσκου με την απότομη ατμοσφαιρική αλλαγή εκεί στο τρίτο λεπτό να ομορφαίνει ακόμα περισσότερο το τραγούδι.Το καλό με τις παρουσιάσεις ενός άλμπουμ είναι ότι όσο ακούς ένας δίσκο όλο και περισσότερο τόσο πιο όμορφα πράγματα ανακαλύπτεις,το ''Hunter'' συγκαταλέγεται μέσα στα κορυφαία του δίσκου,τρομερή σύνθεση που ανεβάζει όλο το αποτέλεσμα ακόμα περισσότερο,οι οπαδοί των Insomnium,Opeth θα εντυπωσιαστούν.Ποτέ δεν έχω πάει στη Σουηδία όμως με το instrumental ''Tyrrani'' βρέθηκα ήδη εκεί,φοβερή επική ατμόσφαιρα που σε ταξιδεύει.Το αργόσυρτο ''The Fire Within'' και ''Requiem'' που κλείνουν το άλμπουμ απλά επιβεβαιώνουν την ποιότητα ενός δίσκου που ελίσσεται και μπορεί να προσφέρει μόνο όμορφο επικό death metal χωρίς να φοβηθεί το πειραματισμό και την αμεσότητα της μελωδίας στον ακραίο ήχο...8/10.
Οι Bonfire, μια heavy metal μπάντα που δημιουργήθηκε στην Γερμανία το 1972 με αρχικό όνομα ‘’ Cacumen ‘’ , έγιναν γνωστοί για την επιτυχία τους την δεκαετία του ’80. Δημιουργός τους ο Hans Ziller και το μοναδικό μέλος της μπάντας που παραμένει σταθερό από το ξεκίνημά τους μέχρι και σήμερα, μας μιλάει για τα δύο άλμπουμ που μας παρουσιασαν το 2018, τους διαφορετικούς ήχους, την εξέλιξη της μπάντας και τις εμπειρίες τους.
Hans, θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε για αυτή τη συνέντευξη, είναι μεγάλη μας τιμή. Ποια είναι η ανταπόκριση μέχρι τώρα στο ‘’ Temple of Lies ‘’ ?
Hans Ziller: Γειά σας! Ευχαριστώ πολύ! Είναι χαρά μου να μιλάω μαζί σας. Η ανταπόκριση είναι πολύ μεγάλη στο ‘’ Temple of lies ‘’ . Το άλμπουμ έχει φτάσει στο νούμερο 28 των charts και επίσης έχει μπεί στα charts στην Ελβετία. Είμαστε πολύ χαρουμενοι με τον τρόπο που εξελίσσεται!
Πως μπορείς και μπλέκεις τόσο διαφορετικά είδη μουσικής? Από hard rock, heavy metal, power metal, μέχρι και funky ακούσαμε στο ‘’ Love the way you hate me''?
Hans Ziller: Ναι, αυτό το τραγούδι έχει μια reggae αίσθηση στους στίχους. Κάτι απο Bob Marley. Στη μπάντα αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολύ ταλαντούχοι μουσικοί. Ήμουν πάντα τυχερός με το να έχω εξαιρετικούς μουσικούς στους Bonfire. Όλοι μας έχουμε διάφορες επιρροές και αυτό βγαίνει στη μουσική μας. Προσπάθησα σκόπιμα τα τελευταία άλμπουμ να έχουν έναν πιο βαρύ ρυθμό απ΄ οτι συνηθίζαμε, με περισσότερη δύναμη, περισσότερο metal αλλα συνεχίζουμε να κρατάμε τα συναρπαστικά ρεφραίν για τα οποία είμαστε γνωστοί. Οπότε, όλα αυτά έρχονται φυσικά.
Ηχογραφήσατε το 2ο άλμπουμ ‘’Legends’’ τον Νοέμβριο. Είναι 32 διασκευές. Είναι αυτές οι διασκευές ο ήχος που οι Bonfire εκπροσωπούν? Ποιά είναι η αγαπημένη σου διασκευή?
Hans Ziller: Ο κύριος σκοπός αυτού του άλμπουμ ήταν να στηρίξουμε την περιοδεία που κάναμε τον Νοέμβριο όπου ήταν όλα τα τραγούδια στο άλμπουμ αλλα με τους Bonfire σαν μπάντα και τους αρχικούς τραγουδιστές να τραγουδούν τα τραγούδια τους. Ήταν εκπληκτικό που παίξαμε με αυτούς τους τραγουδιστές που ακούγαμε στο ραδιόφωνα και μας ενέπνευσαν σαν μουσικούς και τραγουδοποιούς. Ήταν ειλικρινά μεγάλη μας τιμή. Εμπνευστήκαμε απο πολλά απο τα τραγούδια αυτής της ηχογράφησης. ‘Ηταν ειλικρινά μεγάλος όγκος δουλειάς. Ηογραφήσαμε όλο το άλμπουμ καθώς ήμασταν στον δρόμο προκειμένου να προωθήσουμε το ‘’ Temple of Lies ‘’ . To 2018 ήταν πραγματικά ‘’τρελή’’ χρονιά. Ηχογραφήσαμε 2 άλμπουμ όπου το ένα εξ΄αυτών ήταν ένα διπλό άλμπουμ με 43 τραγούδια! Πάντως, είμαστε πολύ χαρούμενοι για το πως εξελίχθηκαν τα πράγματα! Μου αρέσουν όλα τα τραγούδια απο το ‘’Legends’’. Το πρώτο αγαπημένο μου ήταν το ‘’ Africa’’ μόνο επειδή ήταν διαφορετικό, αλλά πιστεύω πως τώρα το αγαπημένο μου είναι το ‘’Burning heart’’. Συμπεριιλάβαμε και τα δύο στο set μας πρόσφατα και το κοινο ξετρελάθηκε!
Θα θέλαμε να μας πείς κάποια λόγια για τον Alexx Stahl. Έχει μια εκπληκτική φωνή και μία, χωρίς αμφιβολία, απο τις καλύτερες φωνές της μέταλ σκηνής. Είναι αυτό κάτι που βοήθησε τη μπάντα?
Hans Ziller: Ο Alex είναι όντως ένας εκπληκτικός τραγουδιστής που χρειαζόμασταν, όχι μόνο για τις φωνητικές του ικανότητες, αλλα και επειδή τον χαρακτηρίζει η ομαδικότητα. Όλη η μπάντα είναι εκπληκτικοί και είμαστε καλοί φίλοι. Είμαστε όπως θα πρέπει να είναι κάθε μπάντα και νομίζω πως αυτό μεταφέρεται στην ηχογράφηση αλλα και στο stage. Είναι όντως υπέροχη μπάντα
Ένα απο τα αγαπημένα μας τραγούδια στο ‘’temple of lies ‘’ είναι το ‘’ coming home’’. Μπορείς να μας πείς απο που είναι εμπνευσμένο?
Hans Ziller: Ο Ronnie Parkers, ο μπασίστας μας, είναι ο δημιουργός του τραγουδιού. Αυτό το τραγούδι είναι πολύ προσωπικό για εκεινον. Ο Βασικός του τόπος κατοικίας είναι στην Αμερική και οι υπόλοιποι απο εμάς ζούμε στην Γερμανία. Μένει στην Γερμανία πολύ όταν έχουμε περιοδείες, συνεπώς είναι μακριά απο το σπίτι του για πολύ καιρο. Είναι ένα γράμμα απο έναν γονέα στο παιδί του. Κάτι σαν το ‘’ Cats in the cradle ‘’. Είναι ένα πολύ συναισθηματικό τραγούδι. Είναι όλα τα πράγματα που νιώθεις όταν είσαι μακριά απο το σπίτι και σου λείπουν οι άνθρωποι που αγαπάς.
Έχετε πλάνα να επισκεφθείτε την Ελλάδα?
Hans Ziller: Θα θέλαμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, την αγαπάμε πολύ. Το κοινό είναι ένα απο τα πιο ενθουσιώδη στον κόσμο. Έχουμε παίξει εκεί στο παρελθόν. Η τελευταία φορά ήταν κάποια χρόνια πρίν. Παίξαμε στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και τα Χανιά. Ήταν εκπληκτικά και θα θέλαμε να παίξουμε ξανά για όλους εσάς.
Θα στείλετε ένα μήνυμα στους Έλληνες fans σας?
Hans Ziller: Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που μας στηρίζετε όλους εσάς, παλιούς και καινούργιους fans. Και θα θέλαμε να παίξουμε ξανά για όλους εσάς σύντομα.
Οι Αμερικανοί heavy-power metalers Steel Prophet επιστρέφουν πέντε χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά με την ονομασία ''The God Machine'' και η πρώτη τους δουλειά με τον R.D. Liapakis(Mystic Prophecy,Devil's Train,Valley's Eve) στα φωνητικά.Το άλμπουμ θα περιέχει δέκα συνθέσεις και θα κυκλοφορήσει από την Rock Of Angels Records(https://roar.gr/) σε digipack cd και βινύλιο(red/black splatter limited 500 copies worldwide) στις 26 Απριλίου.H παραγωγή του δίσκου έγινε από τον R.D. Liapaki και Steve Kachinsky,η μίξη και το μάστερ από τον Henrik Udd στα Henrik Udd Reckording Studios και το πανέμορφο εξώφυλλο είναι δημιουργία του Dusan Markovic(http://www.markovicdusan.com/).
THE GOD MACHINE track list:
1. The God Machine
2. Crucify
3. Thrashed Relentlessly
4. Dark Mask / Between Love And Hate
5. Damnation Calling
6. Soulhunter
7. Buried And Broken
8. Lucifer / The Devil Inside
9. Fight, Kill
10. Life = Love = God Machine
STEEL PROPHET is:
R.D. Liapakis - Lead & Background Vocals (Mystic Prophecy, Devil’s Train) Steve Kachinsky - Lead & Rhythm Guitar, Keyboards Jon Paget - Lead Guitar Vince Dennis - Bass (Body Count, ex-World in Pain, ex-Dia de los Muertos, ex-Tourniquet, ex-Prong (live), ex-Obscene Gesture) John ‘JT’ Tarascio - Drums
Πέντε ολόκληρα χρόνια πέρασαν μέχρι να κυκλοφορήσουν οι αγαπημένοι μου Ολλανδοί το καινούργιο τους δισκογραφικό πόνημα,το ''Hydra'' του 2014 σε καμία περίπτωση όχι μόνο δεν ξεπέρασε το απίστευτο τίτανο-τεράστιο ''The Unforgiving'' αλλά ήταν από τις πιο μέτριες δουλειές τους σε σχέση με ότι μας είχαν συνηθίσει στα προηγούμενα άλμπουμ τους.Πλέον μετά από αρκετό καιρό παγκόσμιων περιοδειών,σόλο άλμπουμ και εσωτερικών αναζητήσεων επανερχόμαστε στο σήμερα με το καινούργιο τους άλμπουμ με την ονομασία ''Resist'',χωρίς να έχουν απομακρυνθεί πολύ από τον ήχο του ''Hydra'' σίγουρα εδώ τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα συνθετικά,σε ιδέες,έμπνευση και δημιουργικό οίστρο,αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο είναι πως οποιαδήποτε άλλη δουλειά τους στο παρελθόν θα τράβαγε τα βλέμματα των περισσότερων,εδώ ίσως τα πράγματα διαφέρουν παρά μόνο αν είσαι οπαδός της μπάντας.Πληθώρα μελωδιών με την μαγική και ανυπέρβλητη Sharon Den Adel που όμοιά της δεν υπάρχει και μετά από την δική της προσωπική της μάχη αφιερώθηκε συνθετικά για την έβδομη δισκογραφική τους δουλειά,προηγήθηκε το σόλο άλμπουμ της ''My Indigo'' εκφράζοντας τις δικές της καλλιτεχνικές της ανησυχίες,για άλλη μία φορά οι συμμετοχές γνωστών καλλιτεχνών δηλώνουν παρών όπως αυτή του Jacoby Shaddix(Papa Roach) στο εναρκτήριο και πολύ δυναμικό ''The Reckoning'',του Anders Friden(In Flames) στο μαγικό και από τα μοναδικά κομμάτια που μου θύμισε τις ένδοξες μέρες του ''Heart Of Everything'' με το ''Raise Your Banner'' και εδώ θα ακούσετε ένα από τα πιο όμορφα σόλο του Ruud Jolie,ένα κιθαρίστα που πρέπει κάποια στιγμή να αφήσουν να μαγέψει περισσότερο με την μαγική του επτάχορδη!Στο ''Firelight'' συμμετέχει ο Jasper Steverlinck(Arid,Guilt Machine) μία σύνθεση που θυμίζει έντονα το προσωπικό άλμπουμ της Shanon Den Adel.Μπορεί οι συμμετοχές να είναι τρανταχτές αλλά οι συνθέσεις που με εντυπωσίασαν ακόμα περισσότερο ήταν τα ''Endless War'',''Supernova'',''Holy Ground'',συνθέσεις που ξέρουν μόνο οι Within Temptation και οι μοναδικοί που με την μουσική τους μπορούν να σε ταξιδέψουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης με την ποικιλομορφία των ηχοχρωμάτων τους.Για άλλη μία φορά concept το άλμπουμ και χωρίς να έχω τους στίχους στην διάθεση μου στιχουργικά το άλμπουμ έχει να κάνει με την επανάσταση των ανθρώπων ενάντια στις μηχανές κάτι που αποτυπώνετε υπέροχα σε όλα τα official-video του καινούργιου δίσκου.Κακά τα ψέμματα οι Ολλανδοί είναι από τα κορυφαία ονόματα αυτή την στιγμή και επάξια έχουν αναγνωριστεί σε παγκόσμια κλίμακα(να μην αναφέρω το κόσμο που τους είδε στην Ελλάδα,άνετα έπινα καφέ με το συγκρότημα αφού με το ζόρι θα ήμασταν 50...100 άτομα,τώρα θα παρακαλάμε να τους δούμε και λόγο κόστους φαντάζομαι...μία ελπίδα πάντα θα την έχουμε όμως) και οι μοναδικοί που θα πρωτοτυπήσουν σε αυτό που κάνουν τόσα χρόνια.Τα ''Mad World'' και ''Mercy Mirror'' άνετα μπορούν να ακούγονται από το πρωί μέχρι το βράδυ στο ραδιόφωνο,ενώ το ''Trophy Hunter'' είναι άλλη μία επική σύνθεση των Within σε πιο mid tempo ύφος για να κλείσει το άλμπουμ.Αυτό που με ενόχλησε λίγο ήταν η παραγωγή του ήχου θα ήθελα περισσότερο τις κιθάρες και τα ντραμς πιο heavy και ζωντανά από ότι τώρα που ακούγονται πιο ψηφιακά και σίγουρα περισσότερα σόλο στις κιθάρες ιδίως όταν έχουν τόσο εξαιρετικούς μουσικούς.Για αυτούς που αναζητούν την μελωδία και ίσως από τις μοναδικές εξαιρετικές γυναικείες φωνές που επιμένουν να μαγεύουν ακόμα από μία πολυδιάστατη μπάντα χωρίς ταμπού και περιορισμούς το συνιστώ ανεπιφύλακτα...8/10.
Το Metal Nuovo είχε την τιμή να συνομιλήσει με τον κιθαρίστα των Silent Winter Κυριάκο Μπαλάνο για το ep ''The War Is Here'',για τον πρώτο ολοκληρωμένο τους δίσκο αλλά και για τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Κυριάκο σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνέντευξη που μας παραχωρείς εδώ στο Metal Nuovo.Για αρχή θα ήθελα να μας μιλήσεις για την δημιουργία των Silent Winter για να σας γνωρίσουν και αυτοί που έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με την μουσική σας. Καλησπέρα Κωνσταντίνε ευχαριστούμε και εμείς το Metal
Nuovo για την
φιλοξενία. Οι Silent winter δημιουργήθηκαν το 1995 και δημιούργησαν 2 demo..Έπειτα οι
προσωπικές υποχρεώσεις του καθενός δεν άφησαν το γκρουπ να συνεχίσει ενωμένο
και κάπου εκεί σταμάτησε.Αρχές του 2018 ήθελα να ξανά ηχογραφήσω κάποια κομμάτια
του παρελθόντος να τους δώσω τον ήχο που είχα φανταστεί τότε μιας και τα μέσα
σήμερα είναι πολύ πιο σύγχρονα και οι ευκολίες περισσότερες , κάπου εκεί ζήτησα
να συνεργαστώ με τον mike liva αφού η φωνή του κάλυπτε απόλυτα τις ανάγκες μου γι
αυτό που είχα φανταστεί, συναντήθηκα επίσης με τον Γιάννη Αντωνόπουλο που τον ήξερα ήδη από παλιά σαν
ντράμερ αφού παίζαμε στην ίδια πόλη και κάπου εκεί ξανά δημιουργήσαμε το γκρουπ
με νέα σύνθεση και επισπεύσαμε λίγο τις διαδικασίες έγραψα κάποια νέα κομμάτια
και κυκλοφορήσαμε τον Μάιο το ep ''The war is here''. Tα μέλη του γκρουπ αυτή την
στιγμή αποτελούνται από τους Κυριάκος Μπαλάνος - Κιθάρα, Mike
Livas - Φωνή,
Θέμης Καρβέλης - Κιθάρα, Γιώργος Λουκάκης - Μπάσο, Γιάννης Αντωνόπουλος -
Ντραμς. Ποια ήταν η αποδοχή του EP σας '' The War Is Here''? Οι κριτικές και η αποδοχή του κόσμου ήταν πάρα πολύ
καλή αν σκεφτείς πόσο γρήγορα και χωρίς δεύτερη σκέψη έγινε όλο αυτό το
εγχείρημα , και ευχαριστούμε πάρα πολύ όλους αυτούς που μας στήριξαν και μας
στηρίζουν ακόμη αφού πλέον έχουμε ήδη μπει στην τελική ευθεία για την
κυκλοφορία του πρώτου μας άλμπουμ.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεστε στην διαδικασία ολοκλήρωσης της πρώτης σας δισκογραφικής σας δουλειάς.Μπορείς να μου δώσεις περισσότερες πληροφορίες για αυτήν? Με το που τελειώσαμε το ep ξεκινήσαμε από αρχές καλοκαιριού την δημιουργία νέων κομματιών για να μπορέσουμε σε
διάστημα ενός χρόνου να δώσουμε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ. Είμαστε στο τελικό
μιξάρισμα των κομματιών ώστε να περάσουμε σε διαδικασία παραγωγής έτσι ώστε κάπου αρχές καλοκαιριού να έχουμε την πρώτη μας ολοκληρωμένη δουλειά διαθέσιμη
στον κόσμο. Πιστεύεις πως η αποδοχή του συγκροτήματος θα ήταν ακόμη περισσότερη από τον κόσμο,αν η έδρα σας ήταν στην Αθήνα από ότι τώρα που μένετε στο Βόλο? Εντάξει αυτό εξυπακούεται γύρνα στο παρελθόν και
δες πόσα συγκροτήματα του χώρου μπόρεσαν και κάναν κάτι πέρα από κάποιες
συναυλίες και ίσως και κάποια κυκλοφορία που φυσικά έμεινε μόνο στον χώρου του underground. Ίσως να
μου διαφεύγουν και κάποιες εξαιρέσεις αλλά κυρίως Αθήνα - Θεσσαλονίκη όχι μόνο
υπήρχε διαφορετική αντιμετώπιση αλλά και ένας σνομπισμός στα γκρουπ της
επαρχίας αφού όπως και στην ζωή υπήρχαν πάντα κάποιοι να κινούν και να οριοθετούν ποιους και κατά πόσο θα προωθήσουν.Εμείς προχωρήσαμε μόνοι μας δεν βασιστήκαμε σε κανέναν , δεν παρακαλέσαμε κανέναν και ούτε θα κάνουμε κάτι τέτοιο ποτέ φυσικά ,προσφέρουμε αυτό που μπορούμε στο συγκεκριμένο είδος και στο συγκεκριμένο κοινό που παγκοσμίως είναι
τεράστιο όσο κι αν στην Ελλάδα πλέον έχουν περάσει σε άλλα ακούσματα. Ποιες είναι οι επιρροές σου ως συνθέτης? Οι επιρροές μου είναι πάρα πολλές, ξεκίνησα να ακούω και εγώ κάπου στα μέσα των 80's τότε που το καλό αμερικάνικο αλλά και βρετανικό power - heavy ήταν στα
ψηλά του, αρχές 90 όπου το ευρωπαϊκό power κατακτούσε σχεδόν όλον τον κόσμο αλλά γενικά δεν είχα ποτέ παρωπίδες ακούω ευχάριστα black,death,thrash όσο και power
heavy...σαν
επιρροές τώρα σε προσωπικό επίπεδο για τους SW θα είχα Helloween,Gamma
ray,Avantasia,Edguy,Hammerfall αλλά όπως θα ακούσετε και στο νέο άλμπουμ θα έχουμε
πιο αμερικάνικες στιγμές power , στοιχεία από Iced
earth, Judas Priest κτλ. Γενικά δεν θέλω να βάζω ταμπέλες θέλω ότι μου βγαίνει εκείνη στιγμή να γράφω... Όλα όσα μας έχετε παρουσιάσει μέχρις στιγμής από συνθέσεις,βίντεο,trailer,εξώφυλλα δείχνουν μία μπάντα με επαγγελματισμό,πώς το έχετε καταφέρει αυτό?Το ρωτάω αυτό γιατί αυτό συνήθως το βλέπω από πιο ''μεγάλες'' μπάντες του χώρου. Για να τα καταφέρεις αυτό σημαίνει άπειρες ώρες
προσωπικού χρόνου και χρημάτων. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς αντίτιμο και κανείς
δεν σου χαρίζει πράγματα. Θέλουμε να δώσουμε σοβαρότητα στην δουλειά μας και
προσπαθούμε να είμαστε προσεκτικοί σε κάθε μας βήμα.
Είχα την τιμή να ακούσω,και σας ευχαριστώ για αυτό,ένα κομμάτι από τον καινούργιο σας πρώτο άλμπουμ και πραγματικά εντυπωσιάστηκα.είδα ότι ο ήχος σας τείνει πιο πολύ στο heavy metal από ότι μας είχατε παρουσιάσει στο ep σας,που ο ήχος τείνει περισσότερο στo power metal χώρο,πιστεύω πως έχετε όλα τα φόντα να πρωτοστατήσετε στο heavy-power metal χώρο,το έχετε συνηδειτοποιήσει πως είστε από τα δυνατά χαρτιά σε αυτό το είδος?
Όσον αφορά το κομμάτι και όπως σου είπα και παραπάνω είμαστε λίγο πιο ανοιχτοί σε αυτό το άλμπουμ,έχουμε φυσικά το στυλ
που μας γνώρισε ο κόσμος αλλά έχουμε πολλά καινούρια στοιχεία μέσα, γιατί ήθελα ένα πιο ποικίλο άλμπουμ να μπορεί να πιάσει περισσότερο κοινό σε
ακούσματα.Τώρα για το αν έχουμε συνηδητοποιησει ότι είμαστε δυνατό χαρτί ας το
κρίνει ο κόσμος και η μουσική μας , δεν κάνω ποτέ κάτι για να αποδείξω, δείξω η
ανταγωνιστώ , γράφω και παίζω την μουσική που μεγάλωσα και ακούω απλά.
Πότε θα κυκλοφορήσει το άλμπουμ και από ποια εταιρεία?
Θέλουμε να πιστευουμε αν όλα πάνε συμφωνα με το
χρονοδιαγραμμα ότι Μαίο -Ιουνιο θα έχει κυκλοφορησει. Ηρθαμε σε συννενοηση με
την Sonic Age Records και αποφασίσαμε να
συνεργαστουμε γι αυτην την κυκλοφορία.
Θα ήθελα να μου μιλήσεις για το επερχόμενο live που θα γίνει στο Βόλο στις 22 Φεβρουαρίου.Τί να περιμένουμε από τους Silent Winter?
Στην ουσία είναι το πρώτο μας επίσημο Live και
θέλαμε να είναι εδώ στην πόλη μας, στους φίλους μας σε όλους αυτούς που μας
στηρίζουν. Είμαστε μια καινούρια μπάντα σχετικά που ακόμα δένεται διορθώνεται και βρίσκει τα πατήματα της, και με σκληρή δουλειά θα προσπαθήσουμε να γινόμαστε ολοένα και
καλύτεροι. Στο live όσοι μας κάνουν την τιμή και έρθουν θα ακούσουν την παρουσίαση του ep μας, 3 κομμάτια απ τον καινούριο δίσκο και κάποιες διασκευές έκπληξη..Πιστεύω γενικά θα έχουμε μια ωραία βραδιά μαζί με τα άλλα παιδιά μην ξεχνάμε τους Dreamrites.
Κυριάκο τελευταία ερώτηση και σε ευχαριστώ για άλλη μία φορά,πώς φαντάζεσαι τους Silent Winter σε πέντε χρόνια από τώρα? Ερώτηση συνέντευξης δουλειάς χαχαχα αν την έχω απαντήσει..Κωνσταντίνε δεν ξέρω να σου πω ειλικρινά ..5 χρόνια είναι πολύ μεγάλο διάστημα και ποτέ ούτε στην προσωπική μου ζωή τα σχέδια μου δεν πηγαίνουν ποτέ πάνω από 6 μήνες..Θέλω να ζω το σήμερα και να αρπάζω τις ευκαιρίες που σου
δίνονται τώρα. Αν τώρα υπάρχουμε μετά από 5 χρόνια και καταφέρουμε να βγούμε ζωντανοί και δυνατοί μέσα από όλο αυτό το κύκλωμα που λίγοι επιβιώνουν θα
είμαστε σε άλλο επίπεδο. Αλλά και πάλι δεν με απασχολεί και πολύ να σου πω
εμείς θέλαμε να αφήσουμε το δικό μας στίγμα και πιστεύω ότι με το Circles
of hell θα το καταφέρουμε και με το παραπάνω οπότε είμαστε ικανοποιημένοι.Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και σένα και το metal nuovo για την φιλοξενία,
περιμένουμε όποιους μπορέσουν 22 Φλεβάρη στο Cafe Santan στο Βόλο να
περάσουμε μια όμορφη βραδιά.
