ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ LUCIFER'S CHILD LIVE CLUB LIVE AND LOUD SOFIA BULGARIA 23/03/19

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ - ΚΕΙΜΕΝΟ : ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Αν και έχω γυρίσει δύο μέρες από τη Σόφια,δεν μπορώ ακόμα να συνέλθω,καθώς είχα την τύχη να παρακολουθήσω το πρώτο,μετά από τρία χρόνια,live των Lucifer’s Child.

Ξεκινάω,αν και είναι μάλλον αδόκιμο,με τις σκέψεις και τα αισθήματα που μου γέννησε αυτή η συναυλία. Όλος ο metal κόσμος έχει λατρέψει και θαυμάσει όσα έχει προσφέρει και δημιουργήσει η ελληνική black metal σκηνή μέχρι τώρα. Αυτή η σκηνή όμως όχι μόνο έχει ένα λαμπρό παρελθόν και παρόν,αλλά και ένα τρομακτικά υποσχόμενο μέλλον.

Εδώ σε αυτή τη μικρή χώρα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε εν τη γενέσει του κάτι μοναδικό. Ταλέντο,προσωπικότητα,πάθος και πίστη έχουν ενωθεί στις κατάλληλες συνθήκες δημιουργώντας κάτι πραγματικά μεγάλο και σπουδαίο που κάνει όλους τους πιστούς περήφανους.

Δείτε αυτά τα γκρουπ ΤΩΡΑ! Τώρα που παίζουν ακόμα σε μικρές σκηνές,χωρίς απόσταση από τον οπαδό. Τώρα που ο παλμός και η οργή τους φτάνει ατόφια σε σας, χωρίς να υπάρχουν αποστάσεις ασφαλείας, υπάλληλοι securityή κάγκελα. Τώρα που μπορείτε κυριολεκτικά να χτυπηθείτε δίπλα δίπλα με τον μπασίστα, να ουρλιάξετε με τον τραγουδιστή ή να υψώσετε την γροθιά σας μαζί με τον κιθαρίστα κοιτώντας τον στα μάτια.

Είναι μια μοναδική εμπειρία που όλοι αξίζουν να έχουν σαν ανάμνηση. Είναι μια νίκη όλων των πιστών ενάντια σε όσα θέλουν να μας λυγίσουν.

Αν και είναι πολύ αδόκιμο ,ξεκίνησα έτσι, γιατί αυτό αισθάνομαι από την ώρα που τελείωσεη συναυλία μέχρι σήμερα (και μάλλον για πολύ καιρό ακόμα).ΔΕΊΤΕ ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΩΡΑ!Αλλάαςπάμεστησυναυλία.

LUCIFERIAN ARMIES READY TO FIGHT AND CONQUER

Το Live and Loud club της Σόφιας είναι ένας πολύ δύσκολος χώρος για live για οποιοδήποτε γκρουπ. Μικρή η αρένα και από κει και πέρα σταντ, τραπέζια και καναπέδες. Και δεν είναι η μουσική του παιδιού του Εωσφόρου ακριβώς το είδος μουσικής που βλέπεις καθισμένος σε ένα τραπέζι πίνοντας το ποτό σου. Επίσης, οι Borg που έπαιζαν πριν από τους Lucifer’s Child παρέδωσαν ένα πολύ «χλιαρό» κοινό. Λίγοι οπαδοί να συμμετέχουν στα δρώμενα και η πλειοψηφία με τα χέρια δεμένα να παρακολουθεί χαλαρά και να σχολιάζει λες και έβλεπε θεατρική παράσταση.

Όμως δεν πήρε παραπάνω από το πρώτο χτύπημα της μπότας του Νίκου, την πρώτη νότα του μπάσου του Στάθη, το πρώτο ακόρντο της κιθάρας του Γιώργου και το πρώτο ουρλιαχτό του Μάριου για να καταλάβουμε όλοι μας ότι οι κανόνες του παιχνιδιού είχαν αλλάξει. Από κει και πέρα οι οπαδοί σταματούσαν το headbanging μόνο για να πάρουν φωτογραφίες τα μέλη του γκρουπ σε μια προσπάθεια, μάταιη φυσικά,γιατί αυτά μόνο στη καρδιά και το μυαλό μπορούν να αποτυπωθούν, να αποθανατίσουν τη στιγμή…..

Με την τεράστια μαγκιά του, το γκρουπ ξεπέρασε όποια προβλήματα ήχου είχε στην αρχή (καθαρά θέμα των διοργανωτών) και σύντομα το Live and Loud club είχε μετατραπεί στο πιο τρελό και οργισμένο κομμάτι της κόλασης. Το moshpit μόλις λίγα μέτρα από το κέντρο της σκηνής ήταν πραγματικά επικίνδυνο. Έβλεπα άτομα να χτυπιούνται λες και μονομαχούσαν στους ουρανούς και μετά έκπληκτος τους έβλεπα να αγκαλιάζονται και να υψώνουν γροθιές τραγουδώντας μαζί με το γκρουπ. Όταν ο Γιώργος Εμμανουήλ προλόγισετο TheOrder λέγοντας «thisisa songabout what I believe. About what we believe. Follow the guitar» ακολούθησαν στιγμές απίστευτες. Σίγουρα η Σόφια κατάλαβε για τα καλά ότι κάτι οργισμένο και βίαιο είχε έρθει να ταράξει την ηρεμία και την κανονικότητα της. Όλοι και όλα είχαν γίνει ένα. Ένα σώμα, μια γροθιά, ένα ουρλιαχτό μίσους και οργής. Κεφάλια να πηγαίνουν πάνω κάτω, σώματα να χτυπιούνται μέσα σε κολασμένη παραφροσύνη. Όταν το συγκρότημα τέλειωσε την playlist,κάνεις δεν κουνήθηκε. Όλοι ήθελαν περισσότερο. Και τα παιδιά του Εωσφόρου δεν τους χάλασαν το χατίρι. Βγήκαν και έπαιξαν το «Hewhopunishesandslays”…τι ποιο τέλειο για επίλογο; Στο τέλος βρέθηκα να χτυπιέμαι με έναν αδελφό από τη Γερμανία που είχε έρθει Σόφια αποκλειστικά για να δει αυτό το Live.

Τελειώνοντας την αναφορά στη συναυλία θα ήθελα να μιλήσω για τον εκπληκτικό ήχο των παιδιών. Δεν ήταν αυτή η «τέρμα overdrive» βαβούρα, ήταν κάτι άλλο. Κάτι πολύ πιο ειλικρινά οργισμένο και σκοτεινά μυστικιστικό που άφηνε μια απίστευτα επιβλητική ηχώ.

Παιδιά, αυτό δεν αποτυπώνεται με τίποτα σε cd. Αυτό μπορείς να το ζήσεις και να το αισθανθείς μόνο στις συναυλίες, εκεί που μουσική, πίστη, αγάπη, πάθος, ποιότητα και ταλέντο ενώνονται με έναν απίστευτο τρόπο και γεννούν ένα μοναδικό αποτέλεσμα….

THE BLACK HEART OF LUCIFER’S CHILD

Για επίλογο αυτής της μοναδικής εμπειρίας μου δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο κατάλληλο από ό,τι μου είπε ο Στάθης, μπασίστας του γκρουπ μια μέρα μετά. Λόγια απλά και από καρδιάς που δείχνουν γιατί αυτό το γκρουπ μουσικών με μεγάλες εμπειρίες και παρελθόν στη σκηνή έχει όχι μόνο το απαραίτητο μουσικό ταλέντο, αγάπη και αφοσίωση για αυτό που κάνει αλλά και την ποιότητα χαρακτήρων για να το φτάσει πολύ ψηλά.

«Εμείς λίγο φαγητό, λίγο ύπνο και να παίζουμε τη μουσική μας». Μάριε, Νίκο, Στάθη και Γιώργο κάθε επιτυχία από καρδιάς…..

                                                            SIC LUCIFER’S CHILD LUCEAT

Περισσότερα...

BLACKSUN-SEED OF HATE

Οι Blacksun μόνο κανένα χτεσινό συγκρότημα δεν είναι,μετρώντας ήδη 25 ολόκληρα χρόνια ύπαρξης με έξι demo και ένα EP με την ονομασία ''Symphonies Of The Damned'' του 2015,επανέρχονται τέσσερα χρόνια μετά και κυκλοφορούν το πρώτο τους επίσημο άλμπουμ με την ονομασία ''Seed Of Hate''.Μελωδικό heavy-metal χωρίς περιορισμούς και δισταγμούς επεκτείνοντας τα όρια τους σε πιο progressive φόρμες όπως με το πολύ όμορφο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου ''Seed Of Hate'',το επικό ''Asgaard's Ride'' με τον Μεράκο Κωνσταντίνο πραγματικά να εντυπωσιάζει στα φωνητικά,το εξαιρετικό ''Alive'' που ξεκινάει το άλμπουμ με τα εντυπωσιακά του σόλο,τα υπέροχα δουλεμένα δεύτερα φωνητικά και την πολύ καλή συμφωνική επένδυση των πλήκτρων το καθιστά στα καλύτερα κομμάτια του δίσκου.Hard and heavy διαθέσεις στο ''Promise Of Change'' φέρνοντας στο μυαλό μου λίγο τους Innerwish των πρώιμων δίσκων κάτι που συνεχίζεται και στο ''On And On'' με ένα πολύ θετικό mood στο ρεφρέν του χωρίς να με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα όμως...αντίθετα με το πολύ καλό ''Pirates Of The Sun'' διάρκειας περίπου επτά λεπτών και κάπου εδώ αντιλαμβάνομαι πως όταν οι Blacksun προσανατολίζονται στο πιο συμφωνικό και επικό χαρακτήρα της μουσικής τους κάνουν θαύματα.Το ''One With The Light'' είναι μία σύνθεση που βρίσκεται στην προηγούμενη δουλειά τους αλλά εδώ έχουμε μία επανεκτέλεση της,mid tempo κομμάτι ίσως όμως λίγο υπερβολική η μεγάλη του διάρκεια χωρίς κάποιο ενδιαφέρον στο ρεφρέν του σε αντίθεση με το ''Deadly Caravan'' που και πάλι αντιλαμβάνεσαι πως διαπρέπουν στα πιο επικά και ''ανατολίτικα'' κομμάτια τους με ένα υπέροχο heavy ξέσπασμα στη μέση του κομματιού και αρκετές ανατολίτικες αναφορές.Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στα Orfeas Music Studio και η παραγωγή,μίξη και επεξεργασία έγινε από τον Τάσο Ιωαννίδη,το μάστερ πραγματοποιήθηκε από τον Νάσο Νομικό στα Vu Mastering Studio.Οι Blacksun έχουν πολύ όμορφες ιδέες στο συγκεκριμένο ιδίωμα και αν στο μέλλον ο συνθετικός τους οίστρος είναι ομοιόμορφος σε όλες τις συνθέσεις τότε σίγουρα θα μας προσφέρουν διαμάντια...6,5/10

Facebook:https://www.facebook.com/BlacksunGreece/

Περισσότερα...

''REALMS OF TIME'' ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΆΛΜΠΟΥΜ ΤΩΝ DIVINER

Επιστρέφουν οι Έλληνες heavy-metalers Diviner με τον καινούργιο τους άλμπουμ που θα φέρει την ονομασία ''Reals Of Time'',θα κυκλοφορήσει στις 7 Ιουνίου από την Ulterium Records και θα περιέχει δέκα τραγούδια.H παραγωγή και η μίξη έγιναν από τον Φώτη Μπενάρντο(ex-SepticFlesh),το μάστερ από τον Henrik Udd(Powerwolf,Myrath,Hammerfall) και το εξώφυλλο είναι δημιουργία του Jan Yrlund(Battlebeast,Apocalyptica,Korpiklaani).

"Realms of Time" track listing

01. Against The Grain

02. Heaven Falls

03. Set Me Free

04. The Earth, The Moon, The Sun

05. Cast Down In Fire

06. Beyond The Border

07. King Of Masquerade

08. Time

09. The Voice From Within

10. Stargate

Facebook:https://m.facebook.com/Divinermetalband/

Ulterium Official Site:http://www.ulterium-records.com/

Περισσότερα...

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ UNTIL RAIN ME ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΛΜΠΟΥΜ

Επιστροφή των Ελλήνων progressive metalers Until Rain δύο χρόνια μετά από το πολύ καλό ''Inure'' με την καινούργια τους δισκογραφική πέμπτη δουλειά με την ονομασία ''Season V''.Σκοτεινό,μελωδικό αλλά σκληρότερο αναμένετε το καινούργιο τους άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει στις 31 Μαΐου και θα είναι η πρώτη τους δουλειά που θα κυκλοφορήσει μέσω της Rock Of Angels Records και θα περιέχει δώδεκα συνθέσεις.

Track List:

1. Inner Season

2. Running

3. Patti

4. In Times of Despair

5. Qualia

6. Miracle

7. Restart

8. Stay

9. The Long Break

10. Ascending

11. A Land of Nothingness

12. Time Escape

Facebook:https://m.facebook.com/RockofAngelsRecords/

Facebook:https://www.facebook.com/untilrain/

Περισσότερα...

BATTLE BEAST - NO MORE HOLLYWOOD ENDINGS

Επιστροφή των Φιλανδών Battle Beast δύο χρόνια μετά το ''Bringer Of Pain'' και δεύτερη συνολικά δουλειά χωρίς των πρώην ηγέτη τους Anton Kabanen με την πολύ ιδιαίτερη ονομασία ''No More Hollywood Endings''.To πρώτο τραγούδι που είχα ακούσει ήταν το ομώνυμο από το άλμπουμ αρχές Ιανουαρίου αφήνοντας με με ανάμεικτα συναισθήματα και φέρνοντας στο μυαλό μου,λίγο όμως,τις oriental διαθέσεις των Myrath με μία κινηματογραφική αίσθηση,ήρθε λοιπόν ο καιρός και στις 22 Μαρτίου κυκλοφόρησε η Nuclear Blast την πέμπτη δισκογραφική τους δουλειά,13 ποικιλόμορφες συνθέσεις με μία πολύ θετική απομάκρυνση από την μουσική πορεία που είχε χαράξει ο πρώην ηγέτης της μπάντας,δείχνοντας έτσι ότι η μπάντα έχει τσαγανό και βασίζεται στις δικές του δυνάμεις.Χαρακτηριστικό είναι η μουσική προσέγγιση στο συμφωνικό metal φέρνοντας έντονα Nightwish με αρκετά εμπορικά και άμεσα ρεφρέν και εκεί ακριβώς καταλαβαίνεις ότι αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει κατεπειγόντως η μπάντα...γιατί?Γιατί διαπρέπει και δημιουργεί power metal διαμαντάκια,απλά ακούστε τα ''Raise Your Fists'' και ''The Golden Horde'' και θα με θυμηθείτε,αυτός είναι ο ήχος που πρέπει να ακολουθήσουν στην επόμενη τους δουλειά!Το ''Unbroken'' ιδίως που ξεκινάει και το πανέμορφο ''Eden'' μου θύμισε την περίοδο ''Once'' των συμπατριωτών του,αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα ακούσετε και τις κλασσικές τους Battle Beast συνθέσεις όπως το ''The Hero'' ή ακόμα κάποιες με πιο AOR hard rock προδιαθέσεις όπως τα ''Unfairy Tales'' και ''Endless Summer'' χωρίς να σου αφήνουν όμως κάτι το ιδιαίτερο,αλλά ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην τρομερή συναισθηματική μπαλάντα ''Bent And Broken'' που η φωνάρα της Noora Louhimo σε αποστομώνει  όπως και σε κάθε τραγούδι του δίσκου,τραγουδώντας άλλοτε πιο straight ή με το γνωστό της τσαμπουκαλεμένο της γρέζι ή με μία πολύ ζεστή και στενάχωρη χροιά όπως στην προηγούμενη σύνθεση που ανέφερα.H παραγωγή όπως είναι αναμενόμενο είναι πάρα πολύ καλή αλλά για άλλη μία φορά το εξώφυλλο συνεχίζει την μετριότητα των προηγούμενων δουλειών τους,αυτό που με προβληματίζει κυρίως είναι ότι στην metal μουσική έχω μάθει όλες οι συνθέσεις σε ένα cd να είναι από καλές μέχρι τέλειες,μόνο έτσι θα αγοράσω το βινύλιο ή οποιαδήποτε μορφή οπτικού δίσκου ιδίως σε τέτοιες εποχές δύσκολες οικονομικά και με τόσες υπερβολικά πολλές κυκλοφορίες,ο δίσκος έχει κάποιες καλές συνθέσεις δείχνοντας ένα άλλο(επιτέλους)πρόσωπο με υπέροχα power metal κομμάτια αλλά και μερικές μέτριες έως αδιάφορες συνθέσεις δείχνοντας ότι το άλμπουμ πιάνει ''ταβάνι'',επομένως ελπίζοντας σε πιο power metal αποφάσεις για το μέλλον που είμαι σίγουρος ότι θα διαπρέψουν,προς το παρών...6,5/10.

Facebook:https://www.facebook.com/battlebeastofficial/

Official Site:https://battlebeast.fi/

Περισσότερα...

HANNES GROSSMANN-APOPHENIA

To πρώτο πράγμα που με τράβηξε στο συγκεκριμένο δίσκο,εννοείται πριν το ακούσω,ήταν το πολύ όμορφο και ιδιαίτερο εξώφυλλο...τι ακριβώς έχουμε εδώ?Λοιπόν εδώ θα ασχοληθούμε με την τρίτη δουλειά του γερμανού ντράμερ Hannes Grossmann,ο οποίος διετέλεσε καθήκοντα στους...(μικρή ανάσα) Devil's Cry,Obscura,Necrophagist ενώ αυτή την στιγμή παίζει μόνο στους...(μεγάλη ανάσα) Alkaloid,Blotted Science,Eternity's End,Hannes Grossmann solo,Hate Eternal,Howling Sycamore,Shapeshift,The Fractured Dimension και Triptykon.Όπως καταλαβαίνετε από τα προηγούμενα ονόματα εδώ θα ακούσετε τεχνικό progressive metal πρώτης κατηγορίας και το αμέσως πιο σπουδαίο γεγονός είναι οι μουσικοί που συμμετέχουν στο δίσκο...είστε έτοιμοι?Έχουμε και λέμε Jeff Loomis(Arch Enemy,Nevermore),Marty Friedman(ex-Megadeth),Linus Klausenitzer(Obscura),Danny Tunker(Alkaloid,Abhorrent),Morean(Alkaloid,Dark Fortress),Cristian Munzner(Eternity's End,solo),όπως καταλαβαίνετε εδώ μιλάμε για μία απόλυτη dream team,αν μέσα σε όλα αυτά τα συγκροτήματα που παίζουν οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες βάλετε και επιρροές από τους θεούς Death και Control Denied(λόγω κάποιων ελάχιστον καθαρών φωνητικών που φέρουν το ύφος των συγκεκριμένων) θα καταλάβετε ακριβώς πως ακούγεται ο δίσκος.Για τις τεχνικές ικανότητες του Hannes Grossmann είναι περιττό να μιλήσω αλλά εντυπωσιάστηκα ακόμα περισσότερο γιατί ο άνθρωπος είναι και τρομερός συνθέτης,ακούστε απλά το εναρκτήριο δεκάλεπτο τραγούδι με την ονομασία ''Deep'' και είμαι σίγουρος ότι θα τραβήξει το ενδιαφέρον σας,πέρα από την τεχνική που απαρτίζει το δίσκο σε όλη την διάρκεια του οι μελωδίες είναι έντονες και άμεσες,να είστε σίγουροι πως αν ο δίσκος είχε κομμάτια σαν το εναρκτήριο θα μιλάγαμε για ένα άλμπουμ που θα βρισκόταν στα κορυφαία της χρονιάς για το συγκεκριμένο είδος.Πάραυτα υπάρχουν και κάποιες συνθέσεις που τείνουν να ακουστούν λίγο περισσότερο πιο απλές και τρομερά πιασάρικες όπως το πολύ όμορφο''Vacant Dreams'',δεν το συζητώ ότι είναι μια άκρως ενδιαφέρουσα κυκλοφορία για τους φίλους του υπερ-τεχνικού progressive metal με μία πεντακάθαρη παραγωγή που βοηθάει το όλο αποτέλεσμα.Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 11 Μαρτίου σε 1000 μόλις κόπιες από τον ίδιο τον καλλιτέχνη(οι εταιρίες που είναι βρε παιδιά?) και μπορώ να πω με χαρακτηριστική άνεση πως το δισκάκι θα μου κάνει για αρκετό καιρό πολύ καλή παρέα τεχνικής death metal προέλευσης...8/10

Facebook:https://www.facebook.com/Hannes-Grossmann-Mordor-Sounds-101482779892304/

Official Site:http://hannesgrossmann.com/

Περισσότερα...

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ROTTING CHRIST LIVE IOANNINA STAGE 16/03/19

Γεια από μένα και σε όλη τη μεταλλική παρέα του metalnuovο.blogspot.com

H αλήθεια είναι ότι, ενώ έχω γυρίσει τρεις μέρες από Ιωάννινα,το κεφάλι δεν έχει καταφέρει ακόμα να σταματήσει να πηγαίνει πάνω κάτω. Έχoντας ακούσει πολλές φορές το νέο δίσκο των Rotting Christ, κατέληξα σχεδόν από την πρώτη στιγμή ότι είναι ένα ακόμα βήμα μπροστά του συγκροτήματος που θέλει  χρόνο για να γίνει  πλήρως κατανοητό από το κοινό. Έμενε μόνο να δω το γκρουπ και  ζωντανά.

Τα γεγονότα της Πάτρας (να χαίρεστε τους προοδευτικούς σας όλοι εσείς) και η αλλαγή κιθαρίστα είχαν δημιουργήσει μια περίεργη ατμόσφαιρα, τουλάχιστον σε μένα. Τη λίγη ώρα που μεσολάβησε από το τελευταίο κομμάτι των πραγματικά πολύ καλών melodic death metallers Psyanide, περίμενα με ενθουσιασμό και περιέργεια να δω ένα live που θα ήταν για πάρα πολλούς λόγους σημαντικό.

ΦΟΒΟΣ -ΔΕΟΣ- ΜΕΝΟΣ- ΔΑΙΜΟΝΑΣ

Οι χτύποι είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν επικίνδυνα από την ώρα που πάνω στη σκηνή εμφανίστηκε ο Θέμης για να δοκιμάσει των ήχο των ντραμς και ο Γιάννης Καλαμάτας για να τεστάρει την κιθάρα. Μόλις δε το γκρουπ εμφανίστηκε με γυρισμένες τις πλάτες στο κοινό και ακούστηκε η εισαγωγή του Hallowed Be Thy Name, έγινε αυτό που πάντα γίνεται στις συναυλίες RottingChrist: τα πάντα έπαψαν να έχουν σημασία. Αυτή η μαγική σχέση που με τόσο κόπο και προσπάθεια έχει καταφέρει να χτιστεί ανάμεσα στο κοινό και σε αυτό το μοναδικό παγκοσμίως γκρουπ δεν άφηνε θέση για τίποτα άλλο. Ο ήχος ωμός, πολύ μακριά από τα καλογυαλισμένα στάνταρ αυτής της εποχής. Η εκπληκτική κίνηση και σκηνική παρουσία του γκρουπ, το πολύ ισορροπημένο set list χάρισαν σε όλους τους τυχερούς που παραβρέθηκαν μια ακόμα αξέχαστη εμπειρία που δεν άφηνε καθόλου χώρο για οτιδήποτε άλλο πέρα από χαρά.

Μετά το Hallowed BeThy Name που πολλοί , ανάμεσα τους και εγώ, παρακολούθησαν με περιέργεια  το πώς θα ακούγονταν τα  νέα κομμάτια ζωντανά (γνώμη μου είναι, όπως συμβαίνει και με όλα τα άλλα κομμάτια Rotting Christ, ότι ακούστηκαν τελικά πολύ καλύτερα από ότι ακούγονται στο σπίτι ή σε ένα κλαμπ.)Ο Σάκης έκανε το γνωστό σε όλους τους πιστούς της λατρείας κύκλο με το δείκτη του αριστερού του χεριού στον αέρα και ……..

ΠΟΥΤΑΝΑ ΟΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!

Είναι κάποιες στιγμές που απλά ξεχνάς τον εαυτό σου γιατί γίνεσαι μέλος σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από σένα. Αυτό πιστεύω ότι περιμένει όποιος πάει σε μια συναυλία Rotting Christ. Το γκρουπ μετά την αλλαγή του κιθαρίστα μου φάνηκε ότι σίγουρα θέλει κάποιο χρόνο και  για να δέσει πάνω στη σκηνή αλλά και για να φύγει το άγχος και να ελευθερωθεί το μυαλό. Ο Γιάννης Καλαμάτας είναι ένας εκπληκτικός κιθαρίστας που έβγαλε άνετα το set list και δεν κρέμασε πουθενά, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ήταν η πρώτη του συναυλία επί ελληνικού εδάφους. Του εύχομαι κάθε επιτυχία και καλή δύναμη και πιστεύω ότι έχει πάρα πολλά να προσφέρει. Τα υπόλοιπα μέλη δεν μπορώ καν να τα σχολιάσω. Θεωρώ ότι μέρος της μαγείας αυτού του γκρουπ είναι το γεγονός πως όχι μόνο δεν προδίδουν τις απαιτήσεις των οπαδών, αλλά καταφέρνουν με σεβασμό στο όνομα και στην ιστορία τους να μας οδηγούν σε νέα μονοπάτια,αποκαλύπτοντας νέες, μαγικές διαστάσεις αυτής της μουσικής, αυτού του τρόπου ζωής, αυτής της ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ!!!!

Οπαδοί ουρλιάζουν τους στίχους, όλος ο κεντρικός χώρος μπροστά από τη σκηνή θυμίζει αρχαία μυητική τελετή με εκστασιασμένο το κοινό να χτυπιέται σαν δαιμονισμένο. Η μυσταγωγία της σκηνής δημιουργούσε ένα ανεπανάληπτο αίσθημα και μια απροσδιόριστη συγκίνηση.Κάποια στιγμή (στο inYuma- Xibalba) είδα μια κοπέλα μπροστά από τη σκηνή να έχει κλείσει τα ματιά, να έχει ενώσει τα χεριά και να έχει την έκφραση ανθρώπου που προσεύχεται. Είναι αυτή η στιγμή που αναγνωρίζεις στην μουσική την δύναμη της θρησκείας και πιάνεις τον εαυτό σου να λατρεύεις έναν άλλο θεό.

Το 14 κομματιών set list (κατά τη γνώμη μου πάρα πολύ σοφά καταρτισμένο, ώστε και να παρουσιάσει και να κάνει γνωστό το νέο άλμπουμ χωρίς να κουράσει, αλλά και να ικανοποιήσει και την ανάγκη των οπαδών να ακούσουν παλιά και αγαπημένα κομμάτια –ύμνους του συγκροτήματος) φάνηκαν σίγουρα πολύ λίγα σε όλους και αυτό ίσως και να ήταν το μόνο πρόβλημα όλων όσων παραβρέθηκαν σε αυτή τη συναυλία.

Κλείνοντας θα ξαναπώ και θα συνεχίσω να το λέω. Λατρεύω την θρησκευτική προσήλωση των μελών του συγκροτήματος να αποδίδουν πιστά τα κομμάτια, την οργιαστική στα όρια τελετουργίας σκηνική παρουσία και τον ήχο που δεν αφήνει κανέναν να ξεχάσει το πού «πατάει» αυτό το συγκρότημα.

ΥΓ. ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΓΚΡΟΥΠ ΕΠΑΙΖΕ ΤΟ NON SERVIAM ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΕΝΟ ΑΠΟ ΟΠΑΔΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΚΗΣ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΜΕ ΤΗ ΓΡΟΘΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΟΝΤΑΣ «ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ» ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ. ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΘΑ ΠΩ… ΝΑΙ CAPTAIN,ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ!!!!!ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

                                                                                                       

Περισσότερα...

''BERSERKER'' Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΩΝ AMON AMARTH

Οι Σουηδοί Amon Amarth επιστρέφουν τρία χρόνια μετά το επιτυχημένο ''Jomsviking'' με την καινούργια δισκογραφική τους  δουλειά που φέρει το τίτλο ''Berserker''.Θα κυκλοφορήσει στις 3 Μαΐου και θα περιέχει δώδεκα τραγούδια,το δίσκο μπορείτε να τον παραγγείλετε εδώ:amonamarth.com

1. Fafner's Gold

2. Crack the Sky

3. Mjölner, Hammer of Thor

4. Shield Wall

5. Valkyria

6. Raven's Flight

7. Ironside

8. The Berserker at Stamford Bridge

9. When Once Again We Can Set Our Sails

10. Skoll and Hati

11. Wings of Eagles

12. Into the Dark

Facebook:https://www.facebook.com/amonamarth/
Official Site:https://www.amonamarth.com/

Περισσότερα...

SOEN-LOTUS

Πλέον έχω μάθει να μην περιμένω τίποτα από την μουσική βιομηχανία,δεν με νοιάζει αν ένα συγκρότημα γίνει ''μεγάλο'' γιατί πολύ απλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο από το να αγοράσουμε την δουλειά του και με αυτό το τρόπο να ενισχύσουμε κατά κάποιο τρόπο μιλώντας πάλι το ίδιο το συγκρότημα,επίσης δεν με νοιάζει αν κάποια στιγμή συγκροτήματα όπως οι Opeth ή Τool κυκλοφορήσουν δίσκο που να θυμίζει κάτι από τις ένδοξες καλές μέρες ή έστω καλές(οι πρώτοι) ή αν αποφασίσουν(οι δεύτεροι) να κυκλοφορήσουν καινούργιο άλμπουμ γιατί έχω μάθει να μην πιάνομαι κορόιδο διατηρώντας την φήμη μου από μπαγιάτικες και φτηνές ανακοινώσεις του τύπου ''κάντε λίγο υπομονή ακόμα''...γιατί πολύ απλά όλη την ειλικρίνεια της μουσικής,όλο το ψυχικό σθένος και κάθε συναισθηματική αξία που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος μου την έδωσαν με νότες και με τον καλύτερο τρόπο οι Soen.To τέταρτο άλμπουμ τους που φέρει την ονομασία ''Lotus'' μπορεί άνετα να κάτσει αναπαυτικά σε έναν βασιλικό θρόνο και να ατενίζει για πολλά χρόνια την εξέλιξη της μουσικής που ίσως έρθει από κάποιους(και γιατί όχι)άλλους.Όταν άκουσα το άλμπουμ ανατρίχιασα,είναι απίστευτος ο τρόπος που αυτό το άλμπουμ σου βγάζει συναισθήματα με έναν μοναδικό τρόπο,σχεδόν βιωματικός,καταλήγοντας να τον ακούω για πολλές μέρες.Ατμόσφαιρα,δυνατό groove,progressive είτε με τον τεχνικό ή με τον προοδευτικό τρόπο πάνω στην μουσική που οι ίδιοι έχουν,εννέα συνθέσεις η μία καλύτερη από την άλλη,η γροθιά που δέχεσαι με το ''Opponent'' δεν σου αφήνει και πολλά περιθώρια και με τον Joel Ekelof  σχεδόν να απαγγέλλει με έναν μοναδικό τρόπο,δεν υπάρχει μέτρια στιγμή εδώ μέσα μόνο κορυφές θα βρείτε,από το ''Lascivious'' με μία μελωδική εισαγωγή λες και ανακάλυψαν οι ίδιοι την μουσική,το δυνατό ''Martyrs'' με τα τρομερά του ρυθμικά θέματα,το ''Lotus'' που κάθε φορά που το ακούω μου τρυπάει την καρδιά',το ''Covenant'' που μου θύμισε τις ένδοξες μέρες προϋπηρεσίας του Martin Lopez στους Opeth και εδώ θα σταθώ στην λαμπρή παραγωγή του άλμπουμ που εξυψώνει το άλμπουμ στα ύψη,ναι...θεωρώ πως κάποια στιγμή αυτή η μπάντα πρέπει να αναγνωριστεί έτσι όπως της αξίζει εκτός αν θέλουμε να τρώμε μπαγιάτικες τροφές αναμασημένες με καλύτερη συσκευασία,οι Soen μου έδωσαν το καλύτερο δώρο...σε συσκευασία μουσικού περιτυλίγματος με πολύ νόημα στο εσωτερικό του,ότι και να γράψω η κατάληξη θα είναι ίδια και πάλι...10/10

Facebook:https://m.facebook.com/SoenMusic/

Soen Official:http://soenmusic.com/

Περισσότερα...

STEEL PROPHET-THE GOD MACHINE

Οι Αμερικανοί Steel Prophet επιστρέφουν με την ένατη δισκογραφική τους δουλειά και μάλιστα κάτω από την στέγη της Rock Of Angels Records,η οποία αυξάνει ολοένα την λίστα της με πολύ καλά συγκροτήματα,με την ονομασία ''The God Machine'' και θα κυκλοφορήσει στις 26 Απριλίου.Μία σημαντική αλλαγή στις τάξεις του συγκροτήματος είναι η ένταξη του Δημήτρη Λιαπάκη (Mystic Prophecy/Devil's Train) στη θέση του Rick Mythiasin αναλαμβάνοντας τα φωνητικά,αυτό από μόνο του και μόνο είναι ένα δύσκολο εγχείρημα αν αναλογιστούμε πόσο αγαπητή είναι η υπέροχη φωνή του προκατόχου του.Δέκα συνθέσεις μελωδικού heavy metal παρουσιάζοντας τους Steel Prophet σαφώς ανανεωμένους και με αρκετή όρεξη,ακούγοντας το άλμπουμ αντιλαμβάνεσαι ότι οι συνθέσεις έχουν απομακρυνθεί αρκετά από τον ήχο που μας έχουν συνηθίσει επομένως το ρίσκο είναι αρκετά μεγάλο όσο αφορά τουλάχιστον τους οπαδούς του συγκροτήματος,είναι λογικό και αναπόφευκτο ο δίσκος να θυμίζει περισσότερο Mystic Prophecy λόγω της φωνής και λιγότερο τους Steel Prophet,η λυρικότητα,οι έντονες επιρροές από Iron Maiden και οι progressive αναφορές  έχουν δώσει την θέση τους στον πιο ''στιβαρό'' αμερικάνικο heavy metal ήχο.Πάραυτα ο δίσκος περιέχει αρκετές καλές συνθέσεις με μία παραγωγή,ίσως και η καλύτερη που είχαν ποτέ,να αναδεικνύει τα κομμάτια και βάζει τους Steel Prophet σε περίοπτη θέση αν αναλογιστούμε ότι τα τελευταία χρόνια είχαν χάσει μέρος της αποδοχής σε σχέση με τα υπέροχα χρόνια των ''Messiah'' και ''Book Of The Dead'',τα οποία πιστεύω ότι αν ο κόσμος έδινε την ανάλογη προσοχή σε αυτά τα άλμπουμ και όχι μόνο θα μιλάγαμε για κλασσικές δουλειές,αν και προσωπικά για μένα είναι ήδη.Για να μιλήσουμε τώρα για τις συνθέσεις:
The God Machine:ταχύτητες στο φουλ,ο Λιαπάκης ένδοξα ανεβάζει πολύ ωραία τις οκτάβες σε μία σύνθεση που αποκλείεται να μην σας μείνει με το πολύ ωραίο του ρεφρέν και το κομμάτι κυριολεκτικά σπέρνει αν μου επιτρέπεται,σαν πιο σύγχρονους Judas Priest,για πρώτο κομμάτι πάμε καλά.
Crucify:o δίσκος από την αρχή σου δείχνει ότι θα έχει πιο άμεσες συνθέσεις με δυνατές κιθάρες στις οποίες έχει γίνει πολύ καλή δουλειά με πληθώρα ιδεών και μελωδίες που συναρπάζουν,άλλωστε ανέκαθεν οι Steel Prophet  αρίστευαν σε αυτό έτσι και το συγκεκριμένο κομμάτι κινείται σε αυτούς τους ρυθμούς.
Thrashed Relentlessly:αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια,χωρίς να στερεί ταχύτητα,έχει λυρικότητα,πολύ καλές γέφυρες,όμορφες φωνητικές γραμμές,επικές κιθάρες και θυμίζει παλιές εποχές,πανέμορφο.
Dark Mask(Between Love And Hate):αυτή είναι μία σύνθεση που μου θύμισε λίγο τους Devil's Train,όμορφη και ''ηρεμεί'' λίγο τους έως μέχρι τώρα προηγούμενους βομβαρδισμούς,ωραίες αλλαγές στα σόλο...αυτό έλειπε άλλωστε να μην ήταν,αρκετά όμως μακριά από τον ήχο των παλιών Steel Prophet.
Damnation Calling:αυτή είναι μία πολύ καλή επική mid tempo σύνθεση η οποία είμαι σίγουρος ότι θα αρέσει σε πολλούς και εδώ αναδεικνύει τα ήδη πολύ καλά φωνητικά του ο Δημήτρης Λιαπάκης,ο οποίος με την προσωπική του χροιά δίνει υπέροχα το δικό του στίγμα χωρίς να φοβηθεί να τα ''αγριέψει'' λίγο περισσότερο.
Soulhunter:έντονες Iron Maiden επιρροές σε μία σύνθεση must για live που ενώ ήδη το ρεφρέν είναι απίστευτα πιασάρικο ακόμα περισσότερο υπέροχες είναι οι σολάρες που εξελίσσονται στην μέση του κομματιού.
Buried And Broken:αυτή είναι η πρώτη μπαλάντα που συναντάμε μέσα στο άλμπουμ,η οποία αν και στην αρχή με κούρασε λίγο ευτυχώς η απότομη αλλαγή με τις κιθάρες να ανεβάζουν τους ρυθμούς διορθώνει λίγο την κατάσταση χωρίς όμως να είναι κάτι το ιδιαίτερο και πάλι σαν σύνθεση.
Lucifer-The Devil Inside:άλλη μία πολύ καλή σύνθεση με υπέροχο ρεφρέν και το κομμάτι να ανεβάζει πολύ τις ταχύτητες μετά το δεύτερο ρεφρέν και με μία απότομη αλλαγή να δίνει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον στο κομμάτι,πολύ καλό τραγούδι,δουλεμένο απίστευτα με συνεχόμενες αλλαγές.
Fight,Kill:άλλη μία επική σύνθεση,ιδιαίτερη όμως πιο κλασσική,με περίεργες αλλαγές και εδώ οι φωνητικές γραμμές μου θύμισαν τον Mythiasin,τελειώνει λίγο απότομα όμως,γενικά ο δίσκος έχει συνθέσεις μικρές σε διάρκεια χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι όμως.
Life=Love=God Machine:εδώ η σύνθεση κυμαίνεται σε πιο  hard and heavy ρυθμούς με πιο ματζόρε διαθέσεις για να κλείσει η πολυπόθητη δουλειά των Steel Prophet,εδώ μου φαίνεται πως βγήκαν περισσότερο οι επιρροές τους.

Γενικά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια καλή κυκλοφορία με καινούργια στοιχεία στον ήχο τους,χωρίς να στερούνται δύναμη και πληθώρα ιδεών,ο Δημήτρης Λιαπάκης έχει κάνει για άλλη μία φορά τρομερή δουλειά και στην παραγωγή αλλά και στην σύνθεση των κομματιών μαζί με τους υπόλοιπους,ίσως να μην πλησιάζει αμιγώς τον παλιό τους ήχο καθεαυτού αλλά ταυτόχρονα δεν τον ξεχνούν κιόλας,όλα είναι θέμα αντίληψης και πόσο σε αγγίζει ένα άλμπουμ,αν στην επόμενη δουλειά βάλουν λίγο περισσότερο τον παλιό τους εαυτό δεν θα με χαλάσει καθόλου...8/10.

  

Facebook:https://www.facebook.com/SteelProphet/

   

Περισσότερα...

ACID DEATH-PRIMAL ENERGIES

Μουσική πρόοδος,οδοστρωτήρας μεγατόνων,βιομηχανική παραγωγή κιθαριστικών ριφ,πληθώρα ιδεών,η αμεσότητα μέσα από τους πιο δύσκολους και δαιδαλώδους έμμεσους δρόμους που χαράζουν οι Acid Death εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ metal σκηνή,τέσσερα χρόνια μετά από μία άλλη επιστημονική ανακάλυψη του συγκροτήματος με την ονομασία ''Hall Of Mirrors'' επανέρχονται με τον ''Primal Energies'' για να επαναπροσδιορίσουν για άλλη μία φορά τη μουσική σκηνή με το δρόμο που οι ίδιοι ξέρουν.Το εναρκτήριο ''My Bloody Crown'' μου ρίχνει κυριολεκτικά την πρώτη σφαλιάρα του,η παραγωγή,ο όγκος που βγαίνει από τα ηχεία(φαντάσου ζωντανά),οι μαγικές δισολίες εκεί κοντά στο 4:30,η εισαγωγή με τα μυστηριακά γυναικεία φωνητικά,το υπέροχο και πανέξυπνο σόλο με σαξόφωνο,η συνέχιση της κληρονομιάς των Coroner μέσα από την οπτική γωνιά των Acid Death αλλά και η μουσική εξέλιξη των Carcass των τελευταίων τους άλμπουμ.Το ''Primal Energies'' δεν είναι εύκολος δίσκος θέλει πολλές ακροάσεις για να κατανοήσεις και να συγκρατήσεις τις συνθέσεις αλλά στο τέλος βγαίνεις νικητής.Αν κάποιος δεν γνώριζε τί ακούει η εισαγωγή ''Inner Demons'' θυμίζει έντονα τις πρώιμες death metal εποχές όπως αυτές που χάραξαν οι Entombed και εκεί θέλω να σταθώ στο γεγονός ότι η καινούργια δουλειά των Acid Death δεν έχει όρια,είναι τόσο πολυδιάστατη και σου δίνει τόσα πολλά που στο τέλος γίνεται μουσικός συνοδοιπόρος σου.Η μελωδία στο ''Godless Shrines'' είναι ένα απτό παράδειγμα πως αν θέλουν,και έχουν πολλές τέτοιες πιστέψτε με,να συνθέσουν τέτοια κομμάτια είναι πολύ απλό για αυτούς αλλά δεν στέκονται μόνο εκεί..η τεχνική κατάρτιση τους είναι διάχυτη και ο ήχος στο μπάσο δίνει ρεσιτάλ,πραγματικά χαίρομαι να απολαμβάνω και να διακρίνω δυνατά το μπάσο ως σύνολο και όχι απλά ίσως να ακουστεί κάποια στιγμή,η δουλειά που έχει γίνει στην παραγωγή από τους Acid Death και τον Tommy Vetterli(Coroner)είναι υποδειγματική ενώ η μίξη και το μάστερ έγιναν στα New Sound Studios από τον Martin Zeller.Ανέκαθεν η πρόοδος ήταν και είναι σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος και το ομώνυμο ''Primal Energies'' είναι ένα απτό παράδειγμα,αλλά εδώ πρέπει να αναφέρουμε και τα φωνητικά του Σάββα που πέρα από την χαρακτηριστική του χροιά τα πιο brutal του δίνουν ρεσιτάλ και εντυπωσιάζουν ενώ οι κιθάρες συνεχίζουν και χτίζουν ογκόλιθους έτοιμους να κατεδαφίσουν τα πάντα στο διάβα τους.Σε πιο ατμοσφαιρικούς ρυθμούς το πολύ ενδιαφέρον ''The Rope'' μέχρι να αρχίσει ο ''καλός'' χαμός με ρυθμούς και μελωδίες έντονου πανικού και εδώ θα σταθούμε στην πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει στα drums από τον Φώτη Μπερνάντο στα Devasoundz Studios με την δίκαση αλλά κυρίως με το βαρύ και πεντακάθαρο ήχο τους να πυρπολούν  τα πάντα.Το ''Reality And Fear'' είναι από τις αγαπημένες μου συνθέσεις μέσα στο άλμπουμ,έξυπνη ιδέα να χρησιμοποιήσουν σαντούρι δίνοντας άλλη ατμόσφαιρα στην σύνθεση.Είναι άξιο θαυμασμού η χώρα σου να έχει τέτοια συγκροτήματα που οι λέξεις εξέλιξη,εργατικότητα,σύνθεση και πολλά ακόμα να είναι συνώνυμο της μπάντας και πάντα να ανεβάζουν τον πήχη με κάθε κυκλοφορία τους,το ''Primal Energies'' είναι ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ενώ το εξώφυλλο,δημιουργία του Γιάννη Νάκου,είναι από τα αγαπημένα μου.Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει στις 15 Μαρτίου από την ''7hard/7us Media Group GmbH'' και ετοιμαστείτε για 52 λεπτά τεχνικού ''κοπανήματος''...9/10.

Facebook:https://www.facebook.com/AcidDeathGR/

Official Site:http://www.aciddeath.net/

Περισσότερα...

RHAPSODY OF FIRE - THE EIGHTH MOUNTAIN

Ας μη γελιόμαστε μεταξύ μας! Οι RHAPSODY της καρδιάς μας (έτσι τους μάθαμε, έτσι τους αγαπήσαμε) θα είναι πάντα το line-up που περιείχε τους Turilli, Lione Staropoli.Αυτή ήταν η κινητήρια τριμελή δύναμη που μας πήρε τα μυαλά εξαρχής (λοιπά μέλη ¨πέρασαν¨ μέσα στον χρόνο χωρίς να τρελαίνεται και ο πλανήτης για πάρτη τους συγκρινόμενοι πάντα με τους 3 βασικούς).Τώρα έχουμε φτάσει να έχουμε μια πληθώρα από : RHAPSODY OF FIRE, TURILLI / LIONE RHAPSODY, LUCA TURILLI’S RHAPSODY, farewell tour RHAPSODY κλπ. κλπ. και σαν οπαδοί έχουμε βρεθεί εκτεθειμένοι σε έναν κυκεώνα διαφορών ,τσακωμών, αποχωρήσεων και άλλων τέτοιων όμορφων καταστάσεων που μόνο ξενέρωμα μας προκαλούν, αποσπώντας και εμάς αλλά και τα 2 αυτά στρατόπεδα RHAPSODY από την ουσία .Η οποία είναι φυσικά : η απόλαυση της μουσικής και μόνο αυτή. Αυτά τα σενάρια βέβαια τα έχουμε ξαναζήσει και πιο παλιά με τους SEPULTURA / SOULFLY / CAVALERA CONSPIRACY αλλά και πιο πρόσφατα με  ENTOMBED / ENTOMBED A.D.

Επεισόδιο RHAPSODY OF FIRE 2019 λοιπόν! Και ενώ οι Lione / Turilli ανακοινώνουν τους  TURILLI / LIONE RHAPSODY με τα υπόλοιπα μέλη να είναι ότι πιο κοντινό στο πιο original line-up – πλην του Staropoli φυσικά και με σκοπό τη δημιουργία νέου δίσκου, ο Ιταλός keyboarder / body builder Alex Staropoli, έχει ήδη κάνει τον απολογισμό των απωλειών της μπάντας του (ότι έμεινε μετά τις αποχωρήσεις, τις κακές κριτικές των 2 τελευταίων δίσκων και με μοναδικούς συνοδοιπόρους τον Roby De Micheli (κιθαρίστας από το 2011 ) και τον Alessandro Sala (μπασίστας από το 2015) βρίσκει τους Manuel Lotter (τύμπανα) και τον φοβερό Giacomo Voli (φωνή) και ‘εν έτη 2017 κυκλοφορούν το Legendary Years, το οποίο το γνωρίζουμε οι περισσότεροι και περιέχει επαναηχογραφήσεις παλιών κλασσικών τραγουδιών της μπάντας, με σκοπό την παρουσίαση των ¨νέων¨ RHAPSODY OF FIRE στο κοινό. Κατ’ εμέ έπραξαν ορθά και έξυπνα και το αποτέλεσμα έγειρε την πλάστιγγα υπέρ τους, αναθερμαίνοντας το ενδιαφέρον του κόσμου να ασχοληθεί πάλι μαζί τους, έστω και μετά από όλα τα ¨άσχημα¨ που είχαν προηγηθεί.

2019 και 2 χρόνια περίπου μετά το άλμπουμ / συλλογή Legendary Years, ήρθε η ώρα της κρίσης!!! Πραγματικά δεν θα ήθελα να βρεθώ στη θέση του Staropoli, όπου δηλαδή ΟΛΑ να είναι εναντίον σου και να ΠΡΕΠΕΙ και από πάνω να βγάλεις και δισκάρα γιατί μάλλον παίζεις το τελευταίο σου χαρτί! Μη γελάτε καθόλου…Για φανταστείτε έστω και λίγο αν ο Staropoli κυκλοφορούσε αντί του THE EIGHTH MOUNTAIN ακόμα ένα INTO THE LEGEND σήμερα (το κατά τους περισσότερους οπαδούς, πιο ανέμπνευστο και μη RHAPSODY άλμπουμ μέχρι σήμερα;) Αποτέλεσμα: κατρακύλα! Θα μου πεις…υποθέσεις κάνεις φίλε μου!….Βρε! Αφήστε με εμένα να λέω τα δικά μου. Τρελός είμαι , ότι θέλω λέω!. Όμως, κυρίες και κύριοι, έτσι είναι πλέον στη δισκογραφία τα πράγματα. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. τα κάστανα δεν χαρίζονται σε ΚΑΝΕΝΑΝ πλέον!! Ωραία είναι να τα βλέπουμε εμείς οι οπαδοί ροζ και ανάλαφρα από την απ’ έξω που λέμε, αλλά όταν είσαι ο καπετάνιος του καραβιού πρέπει να τα ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ, γιατί ¨πίσω¨ τρέφονται οικογένειες ολόκληρες από μια μπάντα και τα έσοδά της. (Μέλη της μπάντας, ηχολήπτες,road crew,κλπ.). Ευτυχώς όλα κύλησαν ομαλά!!!

Και με αυτές τις διατυπώσεις και σκέψεις πάμε και στο THE EIGHTH MOUNTAIN.

Όλοι το ξέρουμε πλέον το παιδί το παλικάρι! τον Giacomo Voli βρε! Την νέα φωνή των RHAPSODY OF FIRE δηλαδή. Ακόμα και στο Ιταλικό THE VOICE που έλαβε μέρος, τους άφησε χαζούς με τις εκτελέσεις των τραγουδιών που ερμήνευσε. Το νέο άλμπουμ είναι το φυσικό ντεμπούτο του με την μπάντα, μιας και είναι το πρώτο ¨κανονικό¨ του άλμπουμ με αυτούς και δουλεύτηκε πάνω στη εξαιρετική φωνή του! Να σημειώσω εδώ ότι το στοίχημα το πέτυχαν όσον αφορά το σοβαρό θέμα του να αντικαταστήσουν τον Lione, τη ΦΩΝΗ των RHAPSODY δηλαδή! Αφού έπεισε εμένα που έχω μεγάλο θέμα με τις αλλαγές τραγουδιστή, πόσο μάλλον σε αυτή την περίπτωση που η φωνή του Lione αποτελεί για μένα βασικό DNA των RHAPSODY, κανένας δεν θα έχει θέμα. Ο νέος ήρθε και έκοψε ποπουδάκια ,να το πω πιο ευγενικά, με τη φωνάρα του, η οποία έδωσε νέα διάσταση στην μπάντα μέσα πάντα από τον τόσο ιδιαίτερο ήχο που παράγουν! Ψηλά φωνητικά παντού, folk περάσματα, harsch (?) ναιιι κάνει και τέτοια σε 2 κομμάτια : στο πρώτο κανονικό κομμάτι το SEVEN HEROIC DEEDS και στο απίστευτο 11-λεπτο τελευταίο τραγούδι του δίσκου το TALES OF A HERO’S FATE στο οποίο ακούμε και ένα καταπληκτικό narration από τον αείμνηστο πλέον CRISTOPHER LEE (R.I.P. 7-6-2015) .Παύση: Άρα ο Staropoli δούλευε το άλμπουμ καιρό τώρα, ώστε πρόλαβε  και τον  CRISTOPHER LEE πριν μας αφήσει χρόνους! Μένω λίγο στο 11-λεπτο έπος γιατί όσον και να μου αρέσει, αυτό που με χάλασε αρκετά θα έλεγα, είναι ο τρόπος που έχουν εκτελεσθεί τα choir vocals τα οποία κρατάς μέχρι και το χαρτάκι με τους στίχους διαβάζεις και δεν καταλαβαίνεις τίποτα έτσι όπως τα έχουν κάνει αλλά και όπως τα έχουν μιξάρει! Και όχι μόνο σε αυτό το τραγούδι!

Αλλά δεν είναι μόνο η φωνή που ανεβάζει τον πήχη ψηλά στο άλμπουμ, όλοι οι παίχτες, νέοι και παλιότεροι δίνουν πόνο σε όλο το άλμπουμ και χαίρομαι γιατί και ο Roby De Micheli, επιτέλους βρήκε τη χρυσή τομή κιθαριστικών ιδεών και σύνθεσης αυτών, οι οποίες ακολουθούν την RHAPSODY φιλοσοφία σωστά και χωρίς να λοξοκοιτούν προς Turilly πλευρά ενοχικά.

Το άλμπουμ λοιπόν, είναι το πρώτο μέρος μιας νέας saga η οποία φέρει τον γενικό τίτλο :Nephilim’s Empire. Σε αυτό το πρώτο μέρος έχουμε τον ήρωά μας, ο οποίος πρέπει να περάσει από 7 ηρωικές δοκιμασίες μετά από συμφωνία που έκανε…(δεν spoiler-άρω άλλο) και τον παρακολουθούμε μέσω της εξέλιξης των τραγουδιών, κατά πόσο τα καταφέρνει και τις επιλογές που πρέπει να κάνει!

Το άλμπουμ ρέει σαν γάργαρο νερό και αυτό είναι που με κέρδισε, μιας και σε κρατάει και το νέο concept από τα μαλλιά, για να δεις τι γίνεται και τα τραγούδια έχουν δουλευτεί αρκετά ,έχουν έμπνευση παλιάς στόφας της μπάντας, αλλά ταυτόχρονα σου αποπνέει φρεσκάδα και σε αυτό βοηθάει και η άριστη παραγωγή (mixing / mastering) του Sebastian ‘’Seeb’’ Levermann, η οποία αναδεικνύει τις συνθέσεις και υπάρχει διαύγεια σε όλα τα όργανα / την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Βουλγαρίας (έχει γίνει της μόδας η συγκεκριμένη) και των πολλών επίσης οργάνων που ακούγονται (φλάουτα, όμποε κλπ.)

Τραγούδια λοιπόν για όλα τα RHAPSODY κέφια: intro; Έχουμε! Πρώτο δυνατό τραγούδι ; Έχουμε και από αυτό: SEVEN HEROIC DEEDS και συνεχίζεται η epic power πανδαισία και με το επόμενο MASTER OF PEACE το οποίο δίνει πάσα στο λίγο πιο μελωδικό single RAIN OF FURY, στου οποίου τα κουπλέ με τις παύσεις που τραγουδάει ο  Giacomo Voli μας θυμίζει στιγμές Lione πιο έντονα.

Στη συνέχεια πέφτουν οι ταχύτητες με το WHITE WIZZARD αλλά μιλάμε για ένα φοβερό γεμάτο λυρισμό τραγούδι, με πανέμορφο ρεφραίν και ωραιότατο σόλο κιθάρας! Τυπικό στο είδος του σαν τραγούδι αλλά όχι διεκπεραιωτικό ! Για τους λάτρεις των folk μπαλάντων έρχεται το WARRIOR HEART με το υπέροχο φλάουτο του Manuel Staropoli και τα εξαιρετικά και σε αυτό το είδος φωνητικά του Giacomo Voli!

Επόμενο το THE COURAGE TO FORGIVE με τα γυναικεία χορωδιακά φωνητικά που πλαισιώνουν το σχεδόν εμβατηριακό και πομπώδη intro  και τα οποία ακολουθούν σε αρκετά σημεία τη βασική φωνή παράλληλα. Μετά τη μέση του τραγουδιού έρχεται και ένα ουσιώδες σόλο που οδηγεί στο τελευταίο ρεφραίν.

Σειρά έχει το 9-λεπτο MARCH AGAINST THE TYRANT με δυνατό ξεκίνημα, το οποία γρήγορα οδηγεί σε ακουστικές κιθαρούλες και φλάουτο και μελωδικά φωνητικά όπου όλα μαζί προοδευτικά ανεβαίνουν σε πιο ηλεκτρικές mid tempo καταστάσεις και το οποίο οδηγεί σε ένα epic power ντελίριο με guitar arpeggios κλπ ,χορωδίες αγκαλιά με τη Συμφωνική Ορχήστρα και εμβόλιμο τον Giacomo Voli, πάλι arpeggios , σόλος ,ρεφραίν και ήρεμο ακουστικό outro.

CLASH OF TIMES (με αρκετό Malmsteen χαρακτήρα στο σόλο)  και THE LEGEND GOES ON επαναφέρουν την power-ιά και σου κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον…μέχρι να επιστρέψουμε πάλι σε μπαλάντα .Στο THE WIND,THE RAIN AND THE MOON το οποίο σφύζει από λυρισμό και μια γλυκιά θλίψη, με τον Giacomo Voli σε μια από τις καλύτερες στιγμές του στο δίσκο. Φλάουτα πάλι, έγχορδα και πιο ηλεκτρικό τελείωμα!

Και καταλήγουμε στο 11-λεπτο έπος που κλείνει και τον δίσκο. Το TALES OF A HERO’S FATE.

Όπως προ είπα, εδώ έχουμε harsh vocals από τον Giacomo Voli, narration από τον τεράστιο CRISTOPHER LEE (R.I.P.) .By the way… ελπίζω να είναι το κύκνειο άσμα του γενικά, γιατί αν τον ξαναδώ / ακούσω να εμφανίζεται πουθενά αλλού στο μέλλον, θα αρχίσω να πιστεύω ότι ο Κόμης Δράκουλας όντως υπάρχει!!!!Στο τραγούδι πάλι. Ωραιότατο (πλην της χορωδίας που είπα στην αρχή) !Τα έχει όλα μα όλα. Λογικό είναι .11 λεπτά είναι !Όλο το πρώτο μέρος του concept, βρίσκεται στιχουργικά στην κορύφωσή του εδώ, με έντονα μουσικά μέρη να εναλλάσσονται σε διάφορα tempos και διαθέσεις, με το narration να κλείνει γενικότερα και το δίσκο και να ανάβει φωτιές για τη συνέχεια του concept που πλέον περιμένουμε πως και πως!!!

Εν κατακλείδι! Οι RHAPSODY OF FIRE του Alex Staropoli, κέρδισαν το στοίχημα και με το παραπάνω όπως θα καταλάβατε! Έβγαλαν έναν τίμιο δίσκο, για την ακρίβεια.. τον καλύτερο εδώ και χρόνια δίσκο τους, γεμάτο έμπνευση, χωρίς να κάνει κοιλιά (σημαντικό!!) αλλά και χωρίς πολλές εκπλήξεις…που να σας πω την αμαρτία μου; Δεν τις θέλω στους RHAPSODY!Αρκετά μου δίνουν με το να κυκλοφορούν τέτοια άλμπουμς και μου φτάνουν μια χαρούλα! Και αν συνεχίσουν έτσι; Θα σας απαντήσω αμέσως: Κάποτε έφυγαν από τους HELLOWEEN ο HANSEN και ο KISKE.Τώρα όμως, εδώ και πόσα χρόνια έχουμε και τους GAMMA RAY !!!Αναμονή λοιπόν για την απάντηση των TURILLI / LIONE RHAPSODY!!!
Σας κάλυψα; Χαίρομαι!!!... 8,5/10.

Official Site: https://www.rhapsodyoffire.com/
Facebook: https://www.facebook.com/rhapsodyoffire

Περισσότερα...