Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019


Οι Σουηδοί Evergrey τρία χρόνια μετά το μέτριο,προσωπικά για μένα,άλμπουμ τους ''The Storm Within'' κυκλοφόρησαν στις 25 Ιανουαρίου την ενδέκατη δισκογραφική τους δουλειά με την ονομασία ''The Atlantic'' μέσω της AFM records.Ξεκινώντας θα ήθελα να αναφέρω το πανέμορφο εξώφυλλο και σίγουρα ένα από τα καλύτερα που μας παρουσίασαν ποτέ οι Σουηδοί σε άλμπουμ τους,αλλά το κυριότερο είναι ότι το εξώφυλλο είναι δημιούργημα Έλληνα καλλιτέχνη του Γιάννη Νάκου.΄Οσο αφορά το μουσικό μέρος,που είναι και το κυριότερο,οι Evergrey μεγαλουργούν με το καλύτερο τρόπο θυμίζοντας τις ένδοξες στιγμές του ''Hymns For The Broken'' ίσως και στα πιο γρήγορα κομμάτια κάτι και από ''In Search Of Truth''.Η μελαγχολία,η σκοτεινή ατμόσφαιρα,τα ογκώδη ριφ,τα πανέμορφα πλήκτρα και αυτή η θεσπέσια φωνή του Tom Englund είναι όλα παρών και σε τεράστιο βαθμό.Ο δίσκος έχει μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που σε καταβάλει και η ακρόαση με στίχους θεωρείται απαραίτητη,το κυριότερο είναι ότι το άλμπουμ ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος και αυτό γιατί όλα τα κομμάτια συνθετικά βρίσκονται στο ψηλότερο επίπεδο.Δύσκολα να ξεχωρίσω κάποια σύνθεση αλλά ενδεικτικά να αναφέρω τα αγαπημένα μου όπως τα ''A Silent Arc'',μία σύνθεση σχεδόν κοντά στο οκτώ λεπτά με τρομερό όγκο και όμορφο ατμοσφαιρικό ρεφρέν,η αλλαγή στη μέση του κομματιού με τα ωραία ηχητικά εφέ και τις ρυθμικές κιθάρες είναι αριστουργηματική,με το ''A Secret Atlantis'' θα σπάσουν πολλοί αυχένες,δυνατό με τις κιθάρες να θερίζουν,υπέροχη progressive σύνθεση το ''End Of Silence'' θυμίζοντας ''Recreation Day'' περίοδο,το ''Currents'' είναι μία απίστευτη σύνθεση,πιο άμεση με ένα από τα ομορφότερα ρεφρέν που υπάρχουν μέσα στο δίσκο...έτσι νόμιζα τουλάχιστον μέχρι που ακολούθησε το εκπληκτικό ''The Beacon'',πραγματικά ο δίσκος έχει τρομερές συνθέσεις για να κλείσει το άλμπουμ με το ''This Ocean'' με ένα πολύ επιβλητικό τρόπο έτσι όπως αρμόζει σε ένα συγκρότημα σαν τους Evergrey,Ακόμα και οι πιο μέτριες συνθέσεις σαν τα ''All I Have'' με κέρδισαν μετά από πολλές ακροάσεις,αλλά για πολλούς λόγους πρέπει να ακούσετε το κομμάτι ''Departure'' αν υπάρχει όρος συναισθηματικό progressive metal αυτό το κομμάτι είναι ένα και το αυτό,μόνο σε δίσκους σαν τα ''Perfect Element'' ή ''Remedy Lane'' των Pain Of Salvation θα ακούσετε τέτοια σύνθεση.Η παραγωγή του άλμπουμ είναι για άλλη μία φορά πάρα πολύ καλή κάτω από την εποπτεία του Jacob Hansen όπως έκανε και σε όλες τις επανακυκλοφορίες των Evergey.Η μουσική είναι συναίσθημα και εδώ πλημμυρίζει με το καλύτερο δυνατό τρόπο από μία μπάντα που συνεχίζει να μας προσφέρει διαμαντάκια...8,5/10.




Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019


Τέτοιες κυκλοφορίες,στην συγκεκριμένη περίπτωση η καινούργια δουλειά των Ελλήνων black-metalers The Elysian Fields,είναι η απτή απόδειξη ότι η Ελληνική black metal σκηνή πρωτοστατεί επάξια και έχει τον πρωταγωνιστικό λόγο στην παγκόσμια μουσική σκηνή.Το καινούργιο τους δισκογραφικό έργο,ναι όντως θα μπορούσες να το ονομάσεις και έτσι,ένα soundtrack της αποκάλυψης,ένα μουσικό background,ένα ψυχολογικό θρίλερ που θα τυραννάει την ψυχή σου για πολλά χρόνια και πολλά άλλα ακόμα θα μπορούσα να αναφέρω για την συγκεκριμένη δουλειά με την ονομασία ''New World Misanthropia''.Μετά από 14 χρόνια απουσίας στο μουσικό στερέωμα επιστρέφουν με ένα δίσκο που σε κάθε τομέα,φωνητικά,μουσικά,ορχηστρικά,στην παραγωγή μα και σε κάθε τομέα είναι πραγματικά καλύτεροι,το κυριότερο είναι ότι μπόρεσαν και πάντρεψαν το παρελθόν και το μέλλον με το καλύτερο τρόπο,για να σας βοηθήσω ακόμα καλύτερα θα μπορούσα να πω πως αν συνδυάσεις τους Horrified του ''Deus Diabolus Inversus'' και τους Septicflesh του ''Codex Omega'' το αποτέλεσμα θα ήταν αυτό που ακούτε στο ''New World Misanthropia'',απλά για να καταλάβετε περίπου που κινούνται και όλο αυτό μέσα από το προσωπικό πρίσμα των The Elysian Fields.Εννέα συνθέσεις που μπορούν άνετα να σε στοιχειώσουν,από το επιβλητικό ''Chaoskrator'' με τα συμφωνικά στοιχεία να γιγαντώνονται ολοένα και περισσότερο και ίσως με τα καλύτερα death-black metal φωνητικά που θα μπορούσαν να έχουν ποτέ σε δίσκο τους.Το ''The Clavis Magna Doctrine'' είναι μία σύνθεση που οι περισσότεροι έχετε ακούσει και θα μπορούσα να πω πως είναι η απόλυτη επιτομή για το πως μπορώ να φτιάξω ένα death-black διαμαντάκι με τον πιο ''άμεσο'' τρόπο,δεν λείπουν οι thrash καταβολές στις κιθάρες,αλλά όλο το πρίσμα κάτω από την συμφωνική black metasl νοοτροπία και τώρα που το ανέφερα αυτό φανταστείτε λίγο και την ατμοσφαιρική σχιζοφρένεια του ''Enthrone Darkness Triumphant'' των Dimmu Borgir.Οι απότομες παύσεις με τα συμφωνικά μέρη ή μόνο οι στοιχειωμένες μελωδίες του πιάνου από μόνες τους δημιουργούν εικόνες τρομακτικές και επιβλητικές και πιστέψτε με είναι γεμάτο ο δίσκος από τέτοια όμορφα μουσικά στολίδια.Το ''World Misanthropia'' με ταξίδεψε αρκετά πίσω σε πιο ωμές και νοσταλγικές εποχές του ιδιώματος με όλα αυτά τα υπέροχα στοιχεία του άλμπουμ, στο ''Throne Urania'' φανταστείτε ένα πίνακα μιας μάχης,θέλετε,εξωγήινους,Βίκινγκς,τους θεούς της αρχαίας Ελλάδας,τους Τιτάνες...ότι και να φανταστείτε θα πέσετε μέσα,το άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος είναι γεμάτο από υπέροχο συμφωνικό black metal και με όλα τα όργανα να δημιουργούν έναν ανεπανάληπτο όλεθρο.Και εκεί που λες πως δεν μπορεί ανέβει ακόμα περισσότερο έρχεται ένα ''Wolves Among Innocence'' και σε αποτελειώνει,από τα αγαπημένα μου κομμάτια του δίσκου,με τρομερές μελωδίες και έναν ρυθμό που ολοένα και σε καταβάλει,ναι...μπορώ να πω πως αυτή είναι η κορυφαία τους δουλειά και πραγματικά εύχομαι να αναγνωριστεί με τον καλύτερο τρόπο.Το ''Phyres I Breath'' είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος με μία παύση που με ταξίδεψε πολύ...μα πολύ πίσω ίσως τότε που οι αρχαίοι θεοί τις Αιγύπτου κυριαρχούσαν,ο δίσκος ξυπνά μέσα σου τρομερά συναισθήματα και εικόνες,ενώ οι κιθαριστικές μελωδίες στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι άκρως εθιστικές,το κλείσιμο με την γυναικεία φωνή είναι υπέροχο.Νομίζω πως ότι και να αναφέρω για το συγκεκριμένο δίσκο θα είναι και πάλι λίγο,απλά και μόνο να αναφέρω το υπέροχο ''Grandiosity'' που κλείνει το άλμπουμ,ίσως από τις καλύτερες επιλογές για το τέλος με τη τρομερή επαναλαμβανόμενη μελωδία να απογειώνει το ήδη τρομερό καινούργιο εγχείρημα των The Elysian Fields.Πολλά μπράβο στο πολύ όμορφο εξώφυλλο που αντικατροπτίζει πλήρως την ατμόσφαιρα του άλμπουμ.Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει από την Hammer Of Damnation σε cd,κασέτα και βινύλιο  μέχρι τον Μάρτιο.Προσωπικά για να αγοράσω ένα δίσκο τρία πράγματα θα σκεφτώ,αν με αγγίζει μουσικά,αν δε βαρεθώ κατά την διάρκεια ακρόασής του και τέλος αν συνεχίζει στο μέλλον να λιώνει στο πικάπ όπως θα γίνει και τώρα...έτσι λοιπόν η απάντησή μου απλά,λιτά και απέριττα είναι...9/10.





Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2019





Η Μασαχουσέτη έχει προσφέρει μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα της metalcore σκηνής και όχι μόνο: ALL THAT REMAINS (από το Springfield), ενώ οι KILLSWITCH ENGAGE, SHADOWS FALL και οι UNEARTH είναι οι πρεσβευτές της Βοστώνης. Πέρα από όλους αυτούς βέβαια υπήρχε και υπάρχει μεγάλο underground (και όχι μόνο) κύκλωμα εκεί ,από πολλά υπό ιδιώματα του σκληρού ήχου, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία για κάποιο άλλο άρθρο.
Στο δια ταύτα τώρα .Από όλες αυτές τις μπάντες που προανέφερα, αυτή που μας απασχολεί εδώ είναι οι UNEARTH. Αν και ακολουθώ όλες αυτές τις μπάντες από την αρχή της δισκογραφίας τους, αυτούς εδώ τους αγάπησα από την αρχή ένα κλικ παραπάνω από τους άλλους και ένας από τους λόγους είναι το ότι δύσκολα με έχουν απογοητεύσει (ίσως μερικώς στο darkness in the light).Κατά τα άλλα είναι ένα σχήμα που σε σχέση με τα προαναφερθέντα ονόματα, αυτοί εδώ, έχουν μείνει πιο πιστοί στον in your face metalcore ήχο και όποιοι πειραματισμοί και εξελίξεις υπήρξαν, βρίσκονταν πάντα εντός ορίων, χωρίς φρου φρου και αρώματα…(ο νοών νοείτω). Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο , ότι όταν το όλο κίνημα βαπτίστηκε New Wave of American Heavy Metal, ήταν οι πρώτοι που την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια από αυτό τον χαρακτηρισμό (και καλά έκαναν) όταν μυρίστηκαν την κατάσταση που παιζόταν. Και αυτός είναι ο λόγος που τους βγάζω το καπέλο. ΠΟΤΕ μα ποτέ δεν θυσιάστηκαν στον βωμό του χρήματος, αλλάζοντας τον ήχο τους, έστω να πιάσουν την καλή. Βλέπετε, έτσι όπως έχει καταντήσει τις μπάντες η σημερινή κατάσταση των δισκογραφικών εταιριών ,η κατάσταση εξίσου στην μπάντα (οικονομικά και ακολούθως ψυχολογικά), ήταν αποκαρδιωτική πριν βγει το προηγούμενο άλμπουμ τους, το φοβερό Watchers of rule και είχαν πει, ότι θα είναι το άλμπουμ αυτό, που θα καθορίσει το αν θα διαλύσουν ή όχι. Ήταν ένα έως το κόκκαλο STATEMENT άλμπουμ , true και in your face, τόσο αληθινό και επιθετικό γεμάτο άχτι για τη άτιμη την κενωνία (Όπως έλεγε και ο Ταμτάκος), που έφερε ανέλπιστα τα επιθυμητά αποτελέσματα  ώστε να τους ξελασπώσει και σήμερα να είμαστε εδώ και να γράφουμε για τον διάδοχο αυτού.
Και ο διάδοχος;;; ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ .Αν και να σας πω, δεν  περίμενα μετά από ένα watchers of rule ότι θα ξανά άκουγα τόσο δυναμικό και ουσιώδες άλμπουμ από αυτό το σχήμα. Ευτυχώς το ένστικτό μου αποδείχτηκε λανθασμένο και το Extinction(s) διαθέτει όλα τα απαραίτητα εφόδια και με το παραπάνω. Όπως έχει δηλώσει μετά τις περιοδείες για το watchers .. ο τραγουδιστής των UNEARTH Trevor Phipps, παρότι ο δίσκος αυτός σκότωνε στην κυριολεξία ακούγοντας τον, στη σκηνή παρατηρούσε τα τραγούδια αυτού ήταν λιγότερο δημοφιλή σε σχέση με άλλα πιο παλιά. Κοινώς η απόλυτη ακρότητα σε ένα δίσκο είναι δύσπεπτη για το κοινό μερικές φορές, προσθέτω εγώ, ασχέτως τι γουστάρω σε προσωπικό επίπεδο. Εδώ είναι η χρυσή τομή που διαφοροποιεί τα δύο τελευταία άλμπουμ. Το Extinction(s) είναι εξίσου δυνατό με το watchers αλλά μακράν πιο ποικιλόμορφο και παράλληλα συγκεντρωμένο, χωρίς να ξεφεύγει αριστερά και δεξιά. Επίσης το βοηθάει η απίστευτη παραγωγή του την οποία επιμελήθηκε ο Will Putney (κιθαρίστας των Fit For An Autopsy), διαυγής, ωμή και αν θα την σύγκρινα, μου βγάζει ένα μείγμα των παραγωγών των: The oncoming storm, του darkness in the light με κάτι και από το watchers of rule.
Το πρωταγωνιστικό στοιχείο μουσικά που οδηγεί όλη τη ροή είναι η ενέργεια και η δύναμη που βγάζει και σε αυτό σημαντικότατο ρόλο παίζουν αυτή τη φορά τα harsh φωνητικά του Trevor Phipps τα οποία έχουν απογειωθεί σε ανώτατα κλιμάκια ακρότητας για τα στάνταρ της μπάντας. Υπάρχουν βέβαια και κάποια καθαρά, αλλά είναι λίγα και έτσι σου ¨μένουν¨ όπου αυτά βρίσκονται π.χ. στο τραγούδι THE HUNT BEGINS που έχουν μέχρι και narrative χαρακτήρα.
Επίσης η απίστευτη (ως συνήθως) κιθαριστική δουλεία από τα 2 τρελόπαιδα Ken Susi και Buz McGrath, οι οποίοι θεωρούνται ως ένα από τα καλύτερα παγκοσμίως κιθαριστικά δίδυμα του χώρου στον πλανήτη και όχι άδικα.
Η διάρκεια του δίσκου 38 λεπτά, αρκετά καλά για να απολαύσεις αυτό το ¨θηρίο¨ με τα 10 τραγούδια δυναμίτες που σε γραπώνουν από τα μούτρα με το που μπαίνει το πρώτο τραγούδι του δίσκου, το INCINERATE δηλαδή και σε κοπανάνε αριστερά και δεξιά στο πάτωμα όπως ο HULK τον LOKI στην ταινία THE AVENGERS (πραγματικά.. δείτε αυτή τη σκηνή να μην σας μείνει άντερο από το γέλιο με τη αποσβολωμένη φάτσα του LOKI μετά το ξύλο που μάζεψε από τον  HULK).
Υπάρχουν τραγούδια με μελωδικά περάσματα όπως τα: DUST ,NO REPRISAL (με τα MAIDEN meets ARCH ENEMY (?) riffs στο ρεφραίν) και το ONE WITH THE SUN που κλείνει το δίσκο. Επίσης υπάρχουν και πολύ δυνατά in your face τραγούδια, όπως τα HARD LINED DOWNFALL, SIDEWINDER (με τα blastbeats στο ρεφραίν) και το SURVIVALIST με τα υπέροχα breakdowns και τον live χαρακτήρα που βγάζει (το βλέπω να στρογγυλοκάθεται σε πολλά setlists), αλλά γενικά δεν θα βρείτε κομμάτι που να είναι εξολοκλήρου μελωδικό ή μόνο βαρύ. Υπάρχει αυτή η τέλεια μοιρασιά με όλα τα απαραίτητα hooks, τα τρελά breakdowns τους και όλα τα γνωστά τους στοιχεία που αγαπάμε εμείς οι fans της μπάντας αυτής τόσα χρόνια. Δύσκολα μπορώ να ξεχωρίσω τραγούδια να σας πω την αλήθεια αυτή τη φορά σε δίσκο UNEARTH ,γιατί όλα έχουν κάτι να σου πούνε έτσι όπως τα έχουν δουλέψει αυτή τη φορά συνθετικά. Είναι και το γεγονός ότι υπάρχει και αυτή η άτυπη concept στιχουργική αισθητική που καθοδηγεί στιχουργικά το δίσκο (EXTINCTION : αφανισμός) και την οποία παρουσιάζουν σε όλα τα τραγούδια του δίσκου.
Εν κατακλείδι, οι UNEARTH μας πρόσφεραν λίγο πριν μας αποχαιρετίσει το 2018, ένα από τα καλύτερα άλμπουμ τους, εμπνευσμένο, με άρτια παραγωγή που αναδεικνύει τις δυναμικές του παιξίματος της μπάντας και τις συνθέσεις και εύχομαι να συνεχίσουν έτσι και να μην το βάλουν κάτω για τα επόμενα πολλά χρόνια ώστε να μας χαρίζουν δισκάρες σαν και αυτή!
9/10.






Στις 22 Μαρτίου οι Megadeth θα κυκλοφορήσουν ένα best of album όπου θα περιέχει 35 κομμάτια με remasterd ήχο,ενώ όλες οι συνθέσεις έχουν επιλεχθεί από τον Dave Mustaine.Λίγο νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 15 Φεβρουαρίου θα επανακυκλοφορήσουν δύο παλιότεροι δίσκοι,συγκεκριμένα το ένατο άλμπουμ της μπάντας με την ονομασία ''The World Needs A Hero'',το οποίο κυκλοφόρησε το Μάιο του 2001 και βρέθηκε στη θέση νούμερο 16 στο Billboard 200 και το δέκατο άλμπουμ τους με την ονομασία ''The System Has Failed'',που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 2004 και βρέθηκε στη θέση νούμερο 18 του Billboard chart.Και τα δύο άλμπουμ θα κυκλοφορήσουν σε cd και βινύλιο αντίστοιχα με remastered ήχο για τον οποίο υπεύθυνος είναι ο Ted Jensen(Guns N' Roses.Mastodon,Trivium,Machine Head).


The World Needs A Hero tracklist: 
01. Disconnect                        
02. The World Needs A Hero 
03. Moto Psycho 
04. 1000 Times Goodbye 
05. Burning Bridges 
06. Promises 
07. Recipe For Hate…Warhorse 
08. Losing My Senses 
09. Dread And The Fugitive Mind 
10. Silent Scorn 
11. Return to Hangar 
12. When 
13. Coming Home (CD Bonus Track)


The System Has Failed tracklist:
01. Blackmail The Universe 
02. Die Dead Enough 
03. Kick The Choir 
04. The Scorpion 
05. Tears In A Vial 
06. I Know Jack 
07. Back In The Day 
08. Something That I'm Not 
09. Truth Be Told 
10. Of Mice And Men 
11. Shadow Of Deth 
12. My Kingdom 
13. Time / Use The Man (Live) (CD Bonus Track) 
14. Conjuring (Live) (CD Bonus Track)





Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019


Οι Έλληνες symphonic black metalers The Elysian Fields επανέρχονται μετά από 14 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά,με τον πέμπτο τους δίσκο με την ονομασία ''New World Misanthropia''.Το άλμπουμ θα περιέχει εννέα συνθέσεις συνολικής διάρκειας 48 λεπτών περίπου και θα κυκλοφορήσει από την Hammer Of Damnation(https://www.hodrecs.com/),ήδη ένα μικρό δείγμα ακούσαμε με το κομμάτι ''The Clavis Magna Doctrine''.Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει σε cd,tape και βινύλιο.



1.Chaoskrator
2.The Clavis Magna Doctrine
3.World Misanthropia
4.Throne Urania
5.Wolves Among Innocence
6.Phyres I Breath
7.Deceiving The Children Of Men
8.Slain Upon The Earth
9.Grandiosity

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019


Οι Σουηδοί Evergrey μετά από τέσσερα χρόνια μας επισκέπτονται και πάλι για δύο μοναδικές εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα,στις 15 και 16 Απριλίου.Το συγκρότημα στις 24 Μαρτίου ξεκινάει την ευρωπαική του περιοδεία με πρώτη στάση το Δουβλίνο,για την προώθηση της καινούργιας τους δισκογραφικής δουλειάς με την ονομασία ''The Atlantic'',η οποία θα κυκλοφορήσει τελικά στις 25 Ιανουαρίου από την AFM records.Μόλις σήμερα κυκλοφόρησαν το τρίτο τους καινούργιο τραγούδι με την ονομασία ''Currents'' αφήνοντας για άλλη μία φορά θετικές εντυπώσεις.




Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019


Στις 13 Ιανουαρίου ήμουν ένας από τους τυχερούς που απόλαυσε στο club Κyttaro τέσσερα συγκροτήματα στο χώρο του μελωδικού heavy-power metal με αποκορύφωμα την απίστευτη εμφάνιση των Γερμανών Primal Fear επί ελληνικού εδάφους μετά από πάρα πολλά χρόνια,επομένως τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να χάνονται με τίποτα,πόσο μάλιστα όταν co-headliner είναι ο πολυτάλαντος Gus G. ο Έλληνας κιθαρίστας των Firewind(ex-Ozzy Osbourne) που μας έχει κάνει υπερήφανους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Για πάμε όμως να μιλήσουμε ξεχωριστά για τον καθένα και να μεταφέρουμε όσο μπορούμε καλύτερα το κλίμα αυτής της τόσο όμορφης ξεχωριστής βραδιάς που έμελλε να γίνει μία όμορφη γιορτή για την μουσική που τόσο λατρεύουμε.
THE SILENT RAGE


Mε μία πολύ μικρή καθυστέρηση το πρώτο συγκρότημα που ανέβηκε στη σκηνή ήταν οι Έλληνες The Silent Rage,με καινούργιο τραγουδιστή στις τάξεις τους,τον φοβερό και τρομερό Μιχάλη Ρινακάκη,πραγματικά το παλικάρι έχει απίστευτη φωνή και μου θύμισε αρκετά το ύφος του τον Stu Block(Iced Earth,ex-Into Eternity),τρομερή επικοινωνία με το κοινό και υπέροχη αίσθηση του χιούμορ,το μελωδικό power-speed του συγκροτήματος τσακίζει αυχένες,πραγματικά ανυπομονώ να ακούσω την καινούργια τους δουλειά,παίζοντας κομμάτια από την πρώτη τους δουλειά και όχι μόνο απέδειξαν περίτρανα ότι είναι από τα συγκροτήματα που μπορούν να φέρουν νέα πνοή στο συγκεκριμένο ιδίωμα,η διασκευή στο ''Between The Hammer And The Anvil'' ήταν εξαιρετική και μου άρεσε που την μετέφεραν στο ύφος του συγκροτήματος,το κοινό επάξια τους χειροκρότησε και αν ποτέ έχετε την ευκαιρία μην κάνετε το λάθος και τους χάσετε να τους δείτε.
PLAY LIST:
1.Signal Of War (intro)
2.My Race Won’t Last
3.The Deadliest Scourge
4.Leading The Legions
5.Sin Of A Pilgrim
6.Stormwarrior
7.Between Harmony and Sorrow
8.Between The Hammer and the anvil (Judas Priest Cover)

TERRA INCΩGNITA



Η συνέχεια ανήκει επίσης στους Έλληνες Terra IncΩgnita,έχοντας ήδη στην δισκογραφία τους ένα ep και δύο studio albums,έπαιξαν κομμάτια από όλη την ιστορία τους,αλάνθαστοι και με έναν Billy Vas στα φωνητικά άρτιο με εκπληκτική ευκολία να ανεβάζει σκάλες στην φωνή του,τα brutal φωνητικά του κιθαρίστα τους έδιναν μία άλλη διάσταση στη μουσική τους,ο ήχος τους συνδυάζει και άλλα όμορφα στοιχεία από το progressive χώρο με την θεματολογία τον στοίχων τους,σε κάποια κομμάτια, να έχουν πιο επικό χαρακτήρα,τα ''My Emptiness'',''Sign With Blood'' και ''Efialtis'' ήταν μερικά από τα κομμάτια που έπαιξαν με τρομερή άνεση και από τις πιο αγαπημένες μου στιγμές,άλλη μία μπάντα που έχει όλα τα φόντα να μας προσφέρει και άλλες όμορφες στιγμές στις live εμφανίσεις τους στο μέλλον.
PLAY LIST:
1.My Emptiness
2.All I Know
3.The Midnight Lies
4.Outcome
5.Sign with Blood
6.Efialtis (greek version)
7.Terra Incognita

GUS G.




Και ήρθε η στιγμή για την εμφάνιση του υπέροχου Κώστα Καραμητρούδη,ότι και να πούμε για αυτόν τον τεράστιο κιθαρίστα και πάλι λίγο,ένας άνθρωπος που πιστεύω ότι έχει γίνει πηγή έμπνευσης για πολλούς ανθρώπους ώστε να πιάσουν ένα μουσικό όργανο στα χέρια τους,αυτό και μόνο αποτελεί κατόρθωμα.Έχοντας μαζί του τον τεράστιο Dennis Ward(ex-Pink Cream 69) μπάσο και φωνή αντίστοιχα και τον Felix Bohnke(Avantasia,Eduy) στα ντραμς,έπαιξαν 17 κομμάτια από όλη την σόλο δισκογραφική του πορεία,κάποιες διασκευές και εννοείται τις instrumental  συνθέσεις από τους Firewind.Αλάνθαστος,ταχύτατος,μελωδικός ότι και να πω και πάλι λίγο είναι,επικοινωνιακός και με τρομερό χιούμορ με το κοινό,μπορεί στην αρχή να υπήρχαν κάποια θέματα στο μπάσο του Dennis Ward αλλά λύθηκαν εγκαίρως,τρία άτομα αρκούσαν για να δημιουργήσουν τον ανάλογο πανικό και να μας αφήσουν με το στόμα ανοικτό.Αναμενόμενος χαμός στα ''My Will Be Done'',''Vengeance'',''Don't Tread On Me'',''What Lies Below'',''The Fire And The Fury'',''I Am The Fire'' και ακόμα περισσότερο όταν στο encore έπαιξαν το ''Bark At The Moon''(Ozzy Osbourne).Το σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να χάσω καμία του εμφάνιση στο μέλλον είτε σαν solo εμφάνιση ή με τους Firewind.
  SET LIST:
1.Fearless
2.My Will Be Done
3.Burn
4.Mr. Manson
5.Vengeance
6.Don't Tread On Me
7.What Lies Below
8.Letting Go
9.Cold Sweat(Thin Lizzy cover)
10.Big City
11.The Fire And The Fury(Firewind)
12.Force Majeure
13.Money For Nothing(Dire Straits cover)
14.Thrill Of The Chase
15.I Am The Fire
Encore:
16.Bark At The Moon(Ozzy Osbourne cover)
17.The Quest

      PRIMAL FEAR



Μετά από πολλά χρόνια απουσίας επί ελληνικού εδάφους οι Γερμανοί Primal Fear μας επισκέφτηκαν και μας παρουσίασαν ένα live δυναμίτη,χωρίς να υπάρχει ούτε μία μέτρια στιγμή,η ένταση σε όλη την διάρκεια της εμφάνισης τους δεν έπεσε καθόλου,γιατί πολύ απλά οι Primal Fear έχουν συνθέσεις που μπορούν να γκρεμίσουν τα πάντα γύρω τους.Ο Ralph Scheepers είναι ένα φαινόμενο τραγουδιστή στην παγκόσμια metal κοινότητα,τα ψηλά του φωνητικά έδιναν και έπαιρναν,με τρομερή επικοινωνία με το κοινό μιλώντας συνεχώς στα ελληνικά σε κέρδιζε και με το παραπάνω,ένας υπέροχος frontman που γράφει την δική του ιστορία.Το ξεκίνημα της εμφάνισής τους με το ''Final Embrace'' μόνο ιδανική θα μπορούσε να είναι,παίζοντας κομμάτια από όλη σχεδόν την δισκογραφία τους όπως τα ''Face The Emptiness'',''Under Your Spell'',απίστευτη στιγμή όταν έπαιξαν το ''Fighting The Darkness'' αλλά και συνθέσεις μέσα από την καινούργια τους δισκογραφική δουλειά με την ονομασία ''Apocalypse'' όπως τα ''Blood,Sweat And Fear'',''Hounds Of Justice'',''The Ritual'' και ''King Of Madness''.Να αναφέρω τον τρομερό στα ντραμς Francesco Jovino,τρομερό τεχνικό παίξιμο και ίσως είχε και τον καλύτερο ήχο,άψογος από κάθε άποψη,Alex Beyrodt και Tom Naumann μας κεραυνοβολούσαν συνεχώς με τις κιθαριστικές τους δισολίες,ενώ ο Mat Sinner πέρα από τα δεύτερα πολύ καλά του φωνητικά δεν σταμάτησε να χαμογελάει και να δείχνει την έκπληξή του από την τρομερή ανταπόκριση του ελληνικού κοινού,κλείνοντας για το τέλος με το τρομερό ''Chainbreaker'' με την υπόσχεση ότι η επόμενή τους εμφάνιση δεν θα αργήσει και όταν γίνει αυτό καλό θα ήταν να είστε εκεί για μία μελωδική βραδιά μουσικών μεγατόνων!
PLAY LIST:
1.Final Embrace
2.In Metal We Trust
3.Blood,Sweat & Fear
4.Face The Emptiness
5.Hounds Of Justice
6.The Ritual
7.Under Your The Spell
8.Nuclear Fire
9.Fighting The Darkeness
10.King Of Madness
11.The End Is Near
12.When Death Comes Knocking
13.Metal Is Forever
encore:
14.Chainbreaker


Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2019


Στις 22 Φεβρουαρίου θα κυκλοφορήσουν οι Ολλανδοί Delain το καινούργιο τους ep με την ονομασία ''Hunter's Moon'' από την Napalm Records.Θα περιέχει τέσσερις καινούργιες συνθέσεις και δέκα live τραγούδια ηχογραφημένα στο Tivoli,Utrecht στις 31 Οκτωβρίου 2017,θα κυκλοφορήσει σε μορφή cd+blu ray,lp+blu ray.Ήδη στις 11 Ιανουαρίου κυκλοφόρησαν και το πρώτο official music video για το τραγούδι ''Masters Of Destiny''.Το ep μπορείτε να το παραγγείλετε από εδώ:https://shop.napalmrecords.com/delain/



CD
1. Masters of Destiny 
2. Hunter’s Moon
3. This Silence Is Mine 
4. Art Kills
5. Hands Of Gold – Live 
6. Danse Macabre – Live
7. Scarlet - Live
8. Your Body is a Battleground – Live (feat. Marco Hietala)
9. Nothing Left – Live (feat. Marco Hietala)
10. Control The Storm – Live (feat. Marco Hietala)
11. Sing To Me – Live (feat. Marco Hietala)
12. Not Enough – Live
13. Scandal – Live (feat. Marco Hietala)
14. The Gathering – Live (feat. Marco Hietala)

Blu-Ray
Danse Macabre Live at Tivoli Vredenburg - Utrecht
1. Hands Of Gold – Live (feat. George Oosthoek)
2. Danse Macabre Intro – Live
3. Scarlet – Live
4. Your Body is a Battleground – Live (feat. Marco Hietala)
5. Nothing Left – Live (feat. Marco Hietala)
6. Control The Storm – Live (feat. Marco Hietala)
7. Sing To Me – Live (feat. Marco Hietala)
8. Not Enough – Live
9. Scandal – Live (feat. Marco Hietala)
10. The Gathering – Live (feat. Marco Hietala)

Live tracks and Blu-Ray disc: filmed and recorded live at Tivoli, Utrecht, on 31.10.2017

Studio tracks
Martijn Westerholt – Keyboard
Charlotte Wessels – Vocals
Joey Marin de Boer – Drums
Otto Schimmelpenninck van der Oije – Bass 
Timo Somers – Guitar
Merel Bechtold – Guitar

Live tracks
Martijn Westerholt –- Keyboard
Charlotte Wessels – Vocals
Ruben Israel – Drums
Otto Schimmelpenninck van der Oije – Bass
Timo Somers – Guitar
Merel Bechtold – Guitar
Marco Hietala (Nightwish) – Vocals

Special Guest:
Marco Hietala (Nightwish) – Vocals
George Oosthoek (MaYan) – Grunts
Elianne Anemaat – Cello

Official Site:http://www.delain.nl/