Πώς γίνεται μετά από ένα αριστούργημα σαν το ''Under The Red Cloud'' να κυκλοφορείς δίσκο σαν το υπέροχο ''Queen Of Time'' αυτό μόνο οι Φιλανδοί Amorphis μπορούν να το καταφέρουν.Από το 2006 με το άλμπουμ ''Eclipse'' και έπειτα,το πρώτο με τον Tomi Joutsen στα φωνητικά,δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει μέτριος δίσκος στο βιογραφικό τους και γενικά στο μουσικό τους παρελθόν.Το ''Queen Of Time'' είναι ένα άλμπουμ που τα πάντα βρίσκονται σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι πριν,ίσως είναι και από τους μοναδικούς δίσκους των Amorphis που θα μπορούσε αποκλειστικά να αποδοθεί από συμφωνική ορχήστρα,πέρα από αυτό καταφέρνουν με μεγάλη μαεστρία να συνδυάσουν την φιλανδική παραδοσιακή μουσική με αυτήν της ανατολής και όλα αυτά σε συνδυασμό τις πολύ όμορφες χορωδίες να εξυψώνουν το τελικό αποτέλεσμα.Η μουσική τους στο καινούργιο δίσκο δεν βασίζεται μόνο στα πανέμορφα ρεφρέν που έχουν έτσι και αλλιώς,αλλά ίσως να είναι και από εκείνα τα συγκροτήματα που θα σε ενθουσιάσουν περισσότερο με ένα ριφ,μία γέφυρα ακόμα και με την χρήση σαξόφωνου,όπως στο κομμάτι ''Daughter Of Hate'',που μέσα σε έξι λεπτά κατάφεραν να συνδυάσουν όσα δεν μπορούν άλλοι σε ένα ολόκληρο δίσκο.Το άλμπουμ θέλει πολλά ακούσματα εννοείται,έχουν προσθέσει και καλά κάνουν πολλά πράγματα επομένως λίγος παραπάνω χρόνο καλό θα ήταν να του δώσετε και πιστέψτε κερδισμένοι θα βγείτε,σαν ένα παζλ που όταν ενωθούν όλα τα κομμάτια θα σας εντυπωσιάσει.Δύσκολο να ξεχωρίσω κομμάτι αν θα έπρεπε όμως να αναφέρω κάποια θα ήταν τα ''The Bee'',''Message In The Amber'',''Daughter Of Hate''...πλησιάζουμε στο τελευταίο κομμάτι?όχι?...''The Golden Elk'' και πάει λέγοντας,μέχρι και τα bonus κομμάτια είναι εκπληκτικά αλλά θα αναφέρω το ''Among Stars'' με την συμμετοχή της θεάς Anneke Van Giersbergen να μας μαγεύει με την φωνάρα της!!!Τα φωνητικά του Tomi Joutsen βρίσκονται σε εξαιρετική φόρμα και στα καθαρά αλλά και στα brutal,πρέπει να αναφέρω όμως ότι στο δίσκο συναντάμε στο μπάσο τον Olli-Pekka Laine που ξανά επέστρεψε στην μπάντα,έτσι λοιπόν είναι η πρώτη φορά από το 1994 που κυκλοφόρησε το ''Tales From The Thousand Lakes'' όπου και τα τέσσερα αυθεντικά μέλη ξανά έπαιξαν μαζί σε ένα άλμπουμ!Η παραγωγή του Jens Borgen είναι για άλλη μία φορά υποδειγματική και το εξώφυλλο ένα μικρό πολύπλοκο έργο τέχνης!Αυτοί οι δίσκοι οι τόσο μαγευτικοί βαθμολογούνται με... 9,5/10!!!
Οι Lordi επέστρεψαν με το ένατο studio album τους κάνοντας αυτό που κάνουν τόσα χρόνια τόσο καλά. Το album θα μπορούσε να είναι ένα απο τα πιο αμφιλεγόμενα του Φινλανδικού συγκροτήματος με τίτλους κομματιών που ξεκινάνε απο ελαφρές και φτάνουν σε ευθείες αναφορές σε σεξουαλικό περιεχόμενο όπως τα Naked In My Cellar, Romeo Ate Juliet, Slashion Model Girls και The Beast Is Yet To Cum. Ο Amen στην κιθάρα, ο Ox στο μπάσο, η Hella στα πλήκτρα, ο Mana στα τύμπανα και φυσικά ο Mr. Lordi στα φωνητικά, δημιούργησαν hard rock κομμάτια με δυνατά κιθαριστικά riff, πιασάρικα ρεφρέν και στίχους που το θέμα περιστρέφεται γύρω απο το σέξ με τη συνηθισμένη πρόσμιξη τερατολογίας που διέπει κάθε album των Lordi. Τραγούδια που ξεχώρισα απο το πρώτο άκουσμα, είναι το ιδιαίτερα δυνατό Hell Has Room και το Slashion Model Girls που μοιάζουν να έχουν βγεί απο το soundtrack ενός B-movie θρίλερ. Το Naked In My Cellar και το Your Tongue's Got The Cat για τα οποία κυκλοφόρησαν video clips, ήδη έχουν γίνει κλασσικά κομμάτια. Το Sexorcism χωρίς να ανήκει στους αγαπημένους μου δίσκους των Lordi, μου άφησε πολύ ευχάριστες εντυπώσεις και όσο το ακούω, τόσο παρατηρώ οτι τα κομμάτια είναι πολύ καλοδουλεμένα και φτιαγμένα για να σου μένουν και να τα σιγοτραγουδάς. Ίσως κάποια στιγμή να θεωρηθεί και αυτό ένα κλασσικό τους album, ο καιρός θα το δείξει. Βαθμολογία 8/10
ΤΟ 2016 ΟΙ SYNTHETIC ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ ΤΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ''HERE LIES THE TRUTH'' ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ,ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΗΔΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ KAI TO METAL NUOVO ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΚΙΘΑΡΙΣΤΑ ΤΗΣ ΜΠΑΝΤΑΣ ΣΙΜΟ ΧΑΡΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ,ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΜΠΑΝΤΑΣ!
Σίμο σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε,θα ήθελα να μου πεις λίγα λόγια για το πώς δημιουργήθηκαν οι Synthetic:
Καλησπέρα Κωνσταντίνε, εμείς ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση!Οι Syntheticδημιουργήθηκαν στα τέλη του 2014, από το Στέργιο και εμένα. Με
το Στέργιο είμαστε παιδικοί φίλοι και απ’τα μέσα της δεκαετίας του 90 παίζαμε
μαζί στην τότε μπάντα μας. Κάποια στιγμή εκείνος έφυγε για να ζήσει μόνιμα στην
Αγγλία. Παρ’όλα αυτά, συνεχίσαμε να ανταλλάσουμε ιδέες μέσω e-mail, και κάποια στιγμή, το Νοέμβριο του
’13, αποφασίσαμε πως το υλικό που είχαμε ήταν πολύ καλό και άξιζε να
ηχογραφηθεί σωστά και επαγγελματικά.
Το Μάρτιο του 2016 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο σας άλμπουμ με την ονομασία ''Here Lies The Truth''.Ποια ήταν η αποδοχή του κόσμου απέναντι στο άλμπουμ?
Γενικά
ήταν πάρα πολύ καλή, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι απ’την ανταπόκριση του κόσμου
αλλά και του τύπου ανά τον κόσμο. Προφανώς υπήρξαν και κάποιες εξαιρέσεις,
πιστεύω ότι είναι αδύνατο να αρέσεις σε όλους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν τύπο
ο οποίος βαθμολόγησε το Album με 3/10 γιατί δε μπορούσε εύκολα να το κατατάξει σε
κάποιο συγκεκριμένο παρακλάδι του metal. “This is not heavy, this is not thrash or power,
this is not melodic death, this is SYNTHETIC metal” ήτανταλόγιατουακριβώς. Την τελευταία του φράση πάντως εγώ την έλαβα ως μεγάλο
κοπλιμέντο, χεχε!
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον ντράμερ των Soilwork Dirk Verbeuren για το κομμάτι ''Hollow''?
Παρακολουθούσα
ένα playthroughvideoτου Dirkγια
κάποιο τραγούδι των Soilwork, και πραγματικά είχα μείνει άφωνος με τις ιδέες αλλά
και την τεχνική του. Τον θεωρώ πραγματικά κορυφαίο στο χώρο του metal. Το
συζητήσαμε με τον Στέργιο και θεωρήσαμε το Hollowως το
ιδανικό κομμάτι για ένα drummerσαν
τον Dirk. Έτσι, του
στείλαμε λοιπόν ένα email με 2 τραγούδια μας, ενθουσιάστηκε με το υλικό και
συμφώνησε να παίξει στο συγκεκριμένο τραγούδι.
Είστε ένα συγκρότημα όπου κάποια μέλη μένουν Ελλάδα και κάποια στο εξωτερικό.Πώς τα καταφέρνετε με τις συναυλίες,πρόβες και ηχογραφήσεις?
Ναι, εξ’αρχής φαινόταν ως μία τεράστια δυσκολία για εμάς,
αλλά ευτυχώς βρήκαμε μία φόρμουλα που δουλεύει και όλα κυλάνε ομαλά. Ευτυχώς
για τη μπάντα, μόνο ένας μας μένει Ελλάδα, οι υπόλοιποι μένουν κοντά μεταξύ
τους και βρίσκονται πολύ εύκολα για
πρόβες, liveΚλπ. Όσον αφορά τα live, ο Haloπληκτράς μας αναλαμβάνει ένα πιο ενεργό ρόλο, μεταφέροντας
αρκετά κιθαριστικά μέρη στα πλήκτρα, όταν αναγκαζόμαστε να παίξουμε με έναν
κιθαρίστα. Όταν είμαστε και οι έξι, συνήθως μία πρόβα είναι αρκετή για να “δέσουμε”,
καθώς όλοι έρχονται προετοιμασμένοι απ’το σπίτι.Οι ηχογραφήσεις είναι
πλέον το εύκολο κομμάτι, καθώς όλοι έχουμε τα προσωπικά μας Homestudiosκαι απλά στέλνουμε όλα τα αρχεία των ηχογραφήσεων
μέσω internet.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεστε σε φάση δημιουργίας του δεύτερου σας άλμπουμ.Μπορείς να μου πεις λίγα λόγια για αυτό?
Ναι, έχουμε σχεδόν δέκα κομμάτια έτοιμα, μέχρι στιγμής. Ίσως
γίνουν 11, θα δούμε πως θα πάει. Μπορώ με βεβαιότητα να πω, ότι ηχητικά,
μπορείτε να περιμένετε κάτι πιο aggressive,
πιο ατμοσφαιρικό και σκοτεινό, πιο Heavy, αλλά χωρίς να υστερεί σε μελωδικότητα.
Θα υπάρξουν και άλλοι καλεσμένοι στην καινούργια σας δουλειά?
Χμ...Δε
μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα πάνω σ’αυτό, χεχε!
Πιστεύεις ότι η Ελλάδα βοηθάει τα ελληνικά συγκροτήματα να διαδώσουν τη μουσική τους?
Θεωρώ
πως ναι. Κρίνοντας απ’την υποστήριξη που έχουμε λάβει εμείς ως μπάντα, ειδικά
αν σκεφτείς πως δεν έχουμε παίξει ποτέ live στη
χώρας μας…Έως τώρα…. Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι γι’αυτό όμως….
Ποιές είναι οι επιρροές σας?
Δύσκολη ερώτηση αυτή…Από πού να ξεκινήσω; Προφανώς σε όλους
μας αρέσουν οι κλασικοί μεγάλοι, maiden, metallica,
Sabbath, priest,Helloween, megadethΚλπ.
Γενικά έχουμε μία μεγάλη αγάπη προς τη σκανδιναβική και
αμερικάνικη σκηνή. In Flames,
Soilwork, Katatonia, Amorphis, Sentenced, Evergrey, Opeth, Stratovarius, Pain
Of Salvation, Mercenary, Nevermore, Dream Theater, Queensryche, Fear Factory,
Machine Head. Η λίστα είναι πραγματικά
ατελείωτη!
Πόσο δύσκολο είναι όταν σε κάποιο live δεν μπορούν να παίξουν όλα τα μέλη λόγο απόστασης?
Ευτυχώς μόνο εγώ είμαι αυτός που δε μπορώ να είμαι πάντα
εκεί, οπότε, όπως προανέφερα, έχουμε βρει τη φόρμουλα για να πραγματοποιούμε liveεμφανίσεις.
Ψυχολογικά είναι μεγάλο ζόρι, αισθάνεσαι σαν θηρίο στο
κλουβί, αλλά όταν σκέφτεσαι ότι η άλλη “λύση” είναι να ακυρώσει το Live η μπάντα, και να μείνει
πίσω, ηρεμείς μέσα σου, και απολαμβάνεις τα αδέρφια σου μέσω video, χεχε!
Τελευταία ερώτηση,πότε κυκλοφορεί το καινούργιο σας άλμπουμ και ποιες κυκλοφορίες μέχρις στιγμής σε έχουν εντυπωσιάσει για φέτος?
Έχουμε
ένα πλάνο στο μυαλό μας για αρχές 2019, αν όλα κυλήσουν ομαλά και βάσει
προγράμματος. Όσον αφορά τις φετινές
κυκλοφορίες, μου άρεσαν πολύ τα νέα JudasPriest και DimmuBorgir. Επίσης, τελευταία ακούω το νέο albumτου GusG. όπως και το νέο Amorphis.
Σίμο σε ευχαριστώ πολύ για τη κουβέντα και ελπίζω να τα πούμε σύντομα και πάλι για το καινούργιο δίσκο!
Καινούργια δουλειά για τους Ισπανούς Lords Of Black με την ονομασία ''Icons Of The New Days'' η οποία κυκλοφόρησε μέσω της Frontiers Records,ένα συγκρότημα που έχει ήδη γίνει ένα σχετικός ντόρος γύρω από το όνομά τους,σε αυτό βοήθησε βέβαια και η πολύ καλή φωνή του συγκροτήματος Ronnie Romero(ο οποίος στρατολογήθηκε από τον Ritchie Blackmore για να τραγουδήσει στους Rainbow).Για να είμαι ειλικρινής οι Lords Of Black είναι ένα συγκρότημα που απαρτίζεται από εξαιρετικούς μουσικούς αλλά ποτέ δεν έβγαλαν το άλμπουμ εκείνο που θα αφήσει το δικό του στίγμα,συνήθως στα άλμπουμ τους θα σου έμεναν κάποια κομμάτια και τα υπόλοιπα θα βρίσκονταν σε μέτρια επίπεδα,στο καινούργιο δίσκο αλλάζουν κάπως τα πράγματα και τα περισσότερα κομμάτια είναι πραγματικά αρκετά καλά εκτός μερικών περιπτώσεων,δύο με τρία κομμάτια που θα μπορούσαν να λείπουν μιας και ο δίσκος είναι ήδη μεγάλος σε διάρκεια,αγγίζει τα εβδομήντα λεπτά.Ο ήχος τους παραμένει στο μελωδικό-τεχνικό heavy metal στο ύφος των Masterplan και εδώ ακούω μία επιστροφή στη πρώτη ομώνυμη δουλειά τους,στο πιο τεχνικό και βιρτουόζικο παίξιμο του εκπληκτικού για άλλη μία φορά Tony Hernando στις κιθάρες,ο οποίος μαγεύει.Πολλά και καλά κομμάτια αυτή τη φορά όπως τα World Gone Mad,Icons Of The New Day,Not In A Place Like This,When A Hero Takes A Fall,The Way I'll Remember,Fallin',King's Reborn(ΕΠΟΣ) θα μπορούσα να συνεχίσω κι'άλλο αλλά θέλω να καταλήξω στο γεγονός ότι αυτή τη φορά επέστρεψαν με ένα δίσκο που δεν θα σου μείνουν κάποια χιτάκια,όπως έγινε στην προηγούμενη δουλειά τους ''II'',παρόλα αυτά πιστεύω πως δεν έχουν βγάλει ακόμα το άλμπουμ που πραγματικά θα τους καθιερώσει και μπορούν άνετα να το κάνουν γιατί όλοι τους είναι εξαίσιοι μουσικοί,το μόνο μου παράπονο,πέρα από δύο κομμάτια που θα μπορούσαν να λείπουν από το δίσκο,είναι το δωδεκάλεπτο All I Have Left το οποίο μουσικά είναι καλό αλλά δεν έχει αυτό το ρεφρέν που θα το καθιερώσει στα κορυφαία κομμάτια και θα μνημονεύετε από τους οπαδούς τους,είναι αρκετά επικό με πολλές κιθαριστικές εξάρσεις αλλά θα μπορούσε να είχε αυτό το κάτι παραπάνω που του λείπει στο ρεφρέν,αλλά το αντίθετο γίνεται στο ταχύτατο No Prayers For The Dying το οποίο είναι ισοπεδωτικό,τόσο απλά,υπέροχο!Πανέμορφο εξώφυλλο και για άλλη μία φορά υποδειγματική παραγωγή και έχει κυκλοφορήσει σε μία πολύ ωραία έκδοση με bonus δισκάκι όπου περιέχει έξι διασκευές σε πολύ γνωστούς καλλιτέχνες.Οι οπαδοί τους σίγουρα έχουν αγοράσει τον δίσκο οι υπόλοιποι ακούστε πρώτα και μετά πράξτε ανάλογα!8/10!!!
Σιγά-σιγά η λίστα μου για τα καλύτερα άλμπουμ του 2018 αρχίζει και παίρνει μορφή,σίγουρα μέσα στις πρώτες μου επιλογές θα βρίσκεται η δεύτερη δουλειά των Λιβανέζων progressive metallers Ostura.Έξι χρόνια μετά το ντεμπούτο τους άλμπουμ ''Ashes Of The Reborn'',μία δουλειά με πιο επική και straight heavy metal κατεύθυνση,έρχονται να μας ισοπεδώσουν με το εκπληκτικό καινούργιο τους δίσκο με την ονομασία ''The Room'',ο οποίος κυκλοφόρησε στις 23 Φεβρουαρίου από την Universal Music.Απλά συνδυάστε τα καλύτερα στοιχεία από τους Myrath,Ayreon,Dream Theater και Symphony X ,προσθέστε την συμφωνική ορχήστρα της Πράγα,την Λιβανέζικη κινηματογραφική ορχήστρα και θα έχετε ένα από τα καλύτερα progressive album της χρονιάς.Είχα καιρό να βιώσω τόσο έντονα συναισθήματα με κάποιο δίσκο ίσως λόγο του ότι είναι concept και υπάρχουν συνεχώς συναισθηματικές μεταπτώσεις,σε αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι και τα δώδεκα κομμάτια του δίσκου συνθετικά βρίσκονται σε απίστευτα επίπεδα και για αυτό είναι υπεύθυνοι ο Elia Monsef(vocals) και ο Danny Bou-Maroun(keyboards).Στα φωνητικά πέρα από τον Elia Monsef,όπου η χροιά της φωνής του θυμίζει πολύ του Rusell Allen των Symphony X,θα ακούσετε την αγγελική φωνή της Youmna Jreissati και του Michael Mills(Toehider) όπου συμμετέχει σε αρκετά κομμάτια μέσα στο άλμπουμ,ενώ ο Arjen Lucassen μας προσφέρει ένα πολύ όμορφο σόλο στο τραγούδι ''Darker Shade Of Black''.Η έντονη κινηματογραφική ατμόσφαιρα που υπάρχει στο δίσκο σε ταξιδεύει πραγματικά και τα συμφωνικά μέρη δίνουν ένα πομπώδες ύφος στο άλμπουμ που το κάνουν μεγαλειώδες και επικό,οι progressive εξάρσεις είναι αρκετές και η χρήση παραδοσιακών οργάνων ανεβάζει ακόμα περισσότερο το όλο αποτέλεσμα ενώ η συμμετοχή του Thomas Lang(Robert Fripp,Peter Gabriel,Robbie Williams)στα ντραμς μας κάνει να παραμιλάμε.Για άλλη μία φορά την μίξη και το μάστερ τα έχει αναλάβει ο πολύ γνωστός Jens Bogren στα Fascination Street Studios στη Σουηδία.Να αναφέρω τις συμμετοχές των Dan Veall στο μπάσο,Marco Sfogli(James Labrie,Icefish) στις κιθάρες και του Ozgur Abbak επίσης στις κιθάρες.Τώρα ειλικρινά αν ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι θα αδικήσω τα υπόλοιπα,για ποιο να μιλήσω?για το ''The Surge'' με τις απίστευτες φωνητικές μελωδίες,για το εννιάλεπτο έπος ''Darker Shade Of Black'' που είναι λες και βγήκε μέσα από δίσκο των Ayreon,για το δωδεκάλεπτο έπος ''Duallity'' που στο κλείσιμό του τα μάτια λίγο βουρκώνουν από τα συναισθήματα που βγάζει,για το απίστευτο μπάσιμο του ''Escape''?,αν συνεχίσω θα αναφέρω όλα τα κομμάτια γιατί πολύ απλά μιλάμε για ένα δίσκο διαμάντι και κάτι μου λέει με το χέρι στη καρδιά ότι αυτός τελικά θα φιγουράρει στη πρώτη θέση για το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς αν και άνετα γράφει με μεγάλα γράμματα την δική του μουσική ιστορία!!!10/10!!!
Έπρεπε να περάσουν 28 ολόκληρα χρόνια(από τότε που διαλύθηκε η μπάντα)για να ηχογραφηθούν και να κυκλοφορήσουν επίσημα ως Darkest Color και τα εννέα τραγούδια που βρίσκονται στην πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με την ονομασία ''Deal with Pain'' η οποία κυκλοφόρησε από την No Remorse Records(https://www.noremorse.gr/) στις 4 Μαίου.Ο ιδρυτής των Darkest Color Θωμάς Ταμπούρας(φωνητικά/κιθάρα) μαζί με τον Ηλία Παβλιόγλου(μπάσο) από τα παλιά μέλη και με την βοήθεια session μουσικών και διάφορων special καλεσμένων κυκλοφόρησαν το άλμπουμ που έπρεπε να είχε κυκλοφορήσει το 1990.Thrash Metal έτσι ακριβώς όπως το δίδαξαν οι εκλεκτοί του είδους όπως οι Slayer,Sodom,Kreator,Metallica,Exodus,Megadeth και η λίστα πραγματικά θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ ακόμα.Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωσε ακούγοντας το άλμπουμ είναι η απίστευτη ποιοτική ποικιλία των ευφάνταστων ριφ που βρίσκονται στο άλμπουμ μέσα και η πολύ δυνατή και καθαρή παραγωγή του άλμπουμ.Ο ήχος τείνει,τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά,περισσότερο στους Kreator ενώ πραγματικά θα ήθελα να δω live την ανταπόκριση που θα είχαν αυτά τα τραγούδια από το κοινό,πιστεύω πως θα γινόταν ο κακός χαμός.Ίσως κάποια κομμάτια σας φανούν γνωστά μιας και τα κομμάτια ''Jesus Christ'',''Immaculate Conception'' και ''Sea Of Blood'' είχαν συμπεριληφθεί στο άλμπουμ των Flames-Nomen Illi Mors του 1992,αφού ο Θωμάς Ταμπουράς παίζει και τραγουδάει σε αυτούς.Αρκετές και οι guest συμμετοχές μέσα στο άλμπουμ όπου διάφοροι κιθαρίστες βοήθησαν στα σόλο των συνθέσεων όπως ο Θύμιος Κρίκος(Innerwish),ο Μάνος Τριανταφύλλου(War Device),o Γιώργος Λεζκίδης(Riffocity),Γιώργος Εμμανουήλ(Rotting Christ) και ο Frank Blackfire(Sodom,Assasin,ex-Kreator).Κάθε σύνθεση θα σας ταξιδέψει πολλά χρόνια πίσω,λογικό αφού μιλάμε για κομμάτια που δημιουργήθηκαν σχεδόν τριάντα χρόνια πίσω,ίσως όμως τελικά κάποια πράγματα να μην είναι καθόλου τυχαία μιας και η σημερινή τεχνολογία και η παραγωγή πιστεύω πως ανάδειξαν αυτά τα κομμάτια με το καλύτερο τρόπο με την καθαρότητα του ήχου.Μου άρεσαν ιδιαίτερα τα ''Politician'',''Deal With Pain'',''Jesus Christ'' όπου μου θύμισε λίγο τις πρώτες μέρες των Death ιδίως της Leprosy περιόδου,εκπληκτικές αλλαγές στο ''Immaculate Conception'',γκρουβάτοι ρυθμοί με φοβερές αλλαγές και το μπάσο να ζωγραφίζει κανονικά,πραγματικά αυτό το άλμπουμ πρέπει να το ακούσετε και μία φορά μόνο για το μπάσο γιατί εδώ έχει γίνει τρομερή δουλειά,ζωγραφίζει κανονικά!!!ιδίως στο ''Slam Dance'' πάμε για αυχενικό!!!Πολύ καλό το ''Sea Of Blood'' με την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει και στα φωνητικά με τη προσθήκη δεύτερων,ατμοσφαιρική εισαγωγή στο ''Black End'' όπου εδώ θα ακούσετε και έντονες επιρροές από Metallica κυρίως ''And Justice For All'' περιόδου,από τα πολύ καλά κομμάτια του δίσκου,για άλλη μία φορά τα ριφ ζωγραφίζουν για να κλείσει ο δίσκος με το ''Death Or Glory'' διασκευή σε Holocaust.Οπαδοί της thrash metal σκηνής εδώ θα βρείτε ένα δίσκο που αν κυκλοφορούσε το 1990 ίσως ήδη να ήταν ένα διαμαντάκι της thrash metal σκηνής,ένα ρητό όμως λέει πως ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα!!!8/10!!!
Οκτώ ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την τελευταία δισκογραφική δουλειά των Νορβηγών Dimmu Borgir,δεν είναι και λίγα αν αναλογιστείς ότι για να βρίσκεσαι μέσα στην επικαιρότητα της μουσικής βιομηχανίας πρέπει κατά κάποιο τρόπο να είσαι πιο συνεπής στα χρονικά περιθώρια της ανανέωσης της μουσικής σου δισκογραφίας,βέβαια οι λόγοι που τους οδήγησαν σε μία τέτοια κατάσταση ήταν πολλοί και διάφοροι,κυρίως οικογενειακοί,αλλαγή management...παρόλα αυτά οι Dimmu Borgir είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που κακά τα ψέμματα μπορούν ανά πάσα στιγμή να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του παγκόσμιου metal κοινού,γιατί πολύ απλά μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα black metal συγκροτήματα στο κόσμο!Το Abrahadabra του 2010 ήταν ένα άρτιο συνθετικά άλμπουμ για το συγκρότημα,πηγαίνοντας τους πολλά επίπεδα μπροστά,σίγουρα για τους παλιούς οπαδούς της μπάντας να μην θεωρείται ένα αμιγώς black metal συγκρότημα αλλά πιστεύω πως δεν θα ήθελα να ακούω συνέχεια ένα ''Enthrone Darkness Triumphant'',εξελίχθηκαν έτσι όπως ήθελαν και καθιέρωσαν ή καλύτερα βοήθησαν και αυτοί στο να γίνει το Black Metal κοινώς αποδεκτό και αγαπητό σε εκατομμύρια ανθρώπους,οι πωλήσεις των άλμπουμ τους μιλάνε από μόνες του.
Ας πάμε όμως στο καινούργιο ένατο δισκογραφικό τους βήμα με την ονομασία ''Eonian'' που κυκλοφόρησε από την Nuclear Blast στις 4 Μαίου και ας δούμε ένα-ένα και τα δέκα κομμάτια του δίσκου:
The Unveiling:το άλμπουμ ξεκινάει με ένα κομμάτι που δεν θα το περίμενα ποτέ ως εναρκτήριο,ίσως κάπου στη μέση του δίσκου,αρκετά συμφωνικό στα μονοπάτια του ''Abrahadambra'' και ''In Sorte Diaboli'',να όμως που από μέσα του αναβλύζει η ατμόσφαιρα των παλιών τους άλμπουμ και αυτό υπάρχει παντού μέσα στο άλμπουμ,τουλάχιστον οι παλιοί οπαδοί της μπάντας σίγουρα θα το διακρίνουν.
Interdimensional Summit:από τα κορυφαία κομμάτια του δίσκου που περιέχει μόνο καλές στιγμές και από τα πρώτα κομμάτια που ακούσαμε όλοι μας,αρκετά άμεσο με εκπληκτικό ρεφρέν,τα συμφωνικά μέρη πιο έντονα και εκπληκτικές μελωδίες,κάποια καθαρά φωνητικά που ταιριάζουν άψογα και όχι δεν έχουν καμία σχέση με τους Nightwish για όσους το ανέφεραν για να περάσουμε στο...
Aetheric:και ήδη νοιώθω το σαγόνι μου να έχει πέσει στο πάτωμα,τρομερή σύνθεση,ένα ρεφρέν που σου καρφώνεται στο μυαλό ενώ οι black metal διαθέσεις ανεβαίνουν,ίσως εδώ να πάτε πίσω στην εποχή του ''Death Cult Armaggedon'',η συμφωνική ορχήστρα μαζί με την χορωδία παίρνει φωτιά και ξαφνικά να και κάποιες maiden μελωδίες,τρομερό αριστούργημα!!!
Council Of Wolves And Snakes:στη metal μουσική δύο τραγούδια μπόρεσαν να με κάνουν να νιώσω ότι βρίσκομαι ανάμεσα σε ινδιάνους μάγους,όλη αυτή τη μαγική ατμόσφαιρα στον υπέροχο τους κόσμο,το ένα ήταν το ''Spirit Horse Of The Cherokee'' των Manowar και το δεύτερο αυτό εδώ των Borgir,χάσιμο και κυριολεκτώ,οι σαμάνοι μάγοι ήδη βρίσκονται δίπλα σου και δεν το έχεις καταλάβει!!!
The Empyrean Phoenix:συνεχίζουμε από εκεί που μας άφησε το Abrahadambra αλλά συνεχώς αναβλύζει η περίοδος του ''Enthrone...,γενικά στο τελευταίο τους άλμπουμ συνδυάζουν όλους τους δίσκους τους με μεγάλη επιτυχία,η ατμόσφαιρα όμως που δημιουργούν είναι κάτι το ανεπανάληπτο,αν κλείσεις τα μάτια σου και ακούς την μουσική τους κατευθείαν δημιουργούνται εικόνες στο μυαλό σου,το συγκεκριμένο έχει ένα δαιμονισμένο ριφ άκρως εφιαλτικό!
Lightbringer:και οι εποχές του Spiritual Black Dimensions επιστρέφουν,πανέμορφο κομμάτι με τη χορωδία να είναι παρών σε κάθε ρεφρέν και αυτή η δαιμονισμένη μελωδία στα πλήκτρα σε κυριεύει,τρανή απόδειξη ότι τελικά ποτέ δεν απομακρύνθηκαν οι Dimmu Borgir από τον ήχο τους παρά μόνο εξελίχθηκαν με το καλύτερο τρόπο,όσο ακούω το κομμάτι τόσο πιο πολύ μου αρέσει,υπέροχο και κλείνει με το ριφ που ξεκίνησε,τρομερό και έντονο!
I Am Sovereign:ο συνθετικός οίστρος των Νορβηγών συνεχίζεται,ειλικρινά απορώ πως σκέφτονται όλες αυτές τις μελωδίες,η χορωδία για άλλη μία φορά έχει το πρώτο λόγο και το συγκεκριμένο κομμάτι έχει αρκετές αλλαγές που το καθιστούν ιδιαίτερο και δραματικό θα έλεγα,για τελευταίο κομμάτι θα ήταν μια χαρά και θα κόλλαγε,για την συνέχεια...
Archaic Correspondence:όταν άκουσα πρώτη φορά το δίσκο μου ήταν αρκετά δύσκολο να αφομοιώσω όλες αυτές τις πληροφορίες,μετά από τόσες ακροάσεις και πλησιάζοντας προς το τέλος βλέπω πως δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι μέσα στο δίσκο,όλα τα τραγούδια είναι φτιαγμένα προσεκτικά μέχρι την κάθε λεπτομέρεια ενώ τα ρεφρέν τους δεν υπάρχει περίπτωση να μην σου κολλήσουν στο μυαλό,τώρα να μου πεις σε black metal μπάντα πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο?...και όμως με λίγη καλή θέληση όλα γίνονται αρκεί να έχεις ανοικτό μυαλό και να θέλεις να ακούσεις πραγματικά καλή μουσική και αυτό στο προσφέρουν απλόχερα οι Dimmu Borgir,άλλο ένα ιδιαίτερο κομμάτι με μπόλικες αλλαγές και μπόλικα συμφωνικά μέρη,άνετα το ''Nexus Polaris'' των Covenant θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το δίδυμο αδερφάκι με την καινούργια δουλειά των Νορβηγών με πιο έντονα όμως τη χρήση της συμφωνικής ορχήστρας και της χορωδίας αλλά με ίδια ατμόσφαιρα.
Alpha Aeon Omega:και καταιγιστική black metal ρυθμοί για να μην μείνει κανένας δυσαρεστημένος,το ''Eonian'' είναι ένας δίσκος που περιέχει κάθε κυκλοφορία του συγκροτήματος μέσα του και εδώ μου θύμισαν για άλλη μία φορά τη περίοδο του ''Spiritual Black Dimensions'',majestic black metal όπως πραγματικά ξέρουν να φτιάχνουν μόνο αυτοί για να κλείσουμε με το...
Rite Of Passage:ένα instrumental κομμάτι,αρκετά ατμοσφαιρικό με το πιάνο να δημιουργεί πανέμορφες μελωδίες ενώ γενικά στο συγκεκριμένο κομμάτι υπάρχει ένας δραματικός τόνος για να φτάσουμε κάπως έτσι στο τέλος.
Πιστεύω πως αυτό που κάνουν και δημιουργούν σε κάθε τους άλμπουμ οι Dimmu Borgir είναι μοναδικό,περιμέναμε οκτώ ολόκληρα χρόνια για την καινούργια τους δουλειά,το πόσο θα αρέσει στον οποιονδήποτε είναι καθαρά προσωπικό αρκεί να μην φοράμε παρωπίδες,αν άξιζε η αναμονή ή αν ο δίσκος θα αφήσει το στίγμα του μέσα στο χρόνο αυτό θα φανεί στο μέλλον,οι πιστοί οπαδοί τους(μέσα σε αυτούς και εγώ)θα αγοράσουν σίγουρα το δίσκο,κάποιοι θα αποχωρήσουν από το παιχνίδι και κάποιους καινούργιους οπαδούς σίγουρα θα κερδίσουν,αν θα μιλήσει το άλμπουμ μέσα σας εξαρτάται μόνο από το πόσο υπάρχει η διάθεση να ακούσεις ένα τέτοιο άλμπουμ και δεν κολλάς στα του παρελθόντος,η μουσική εξελίσσεται το ίδιο και εμείς σαν άνθρωποι,το ''Eonian'' είναι μία απτή απόδειξη εξέλιξης της μουσικής πορείας των Νορβηγών για άλλη μία φορά!!!8,5/10!!!
Οι Έλληνες Silent Winter μας έρχονται από το Βόλο και είναι ένα συγκρότημα που υφίσταται από το 1995,έχουν κυκλοφορήσει δύο demo τα ''Silent Winter''-1995 και ''War Of An Angel''-1997 και κινούνται στο χώρο του μελωδικού heavy-power metal με έντονες επιρροές από Stratovarius(κυρίως),Helloween και Gamma Ray.Μετά από 19 ολόκληρα χρόνια επανέρχονται με το EP ''The War Is Here'' όπου και θα κυκλοφορήσει στις 15 Ιουνίου,το μοναδικό σταθερό μέλος που έχει μείνει στη μπάντα είναι ο Κυριάκος Μπαλάνος στις κιθάρες,τα καινούργια μέλη είναι ο Θέμης Καρβέλης στις κιθάρες,Γιάννης Αντωνόπουλος στα ντραμς και Βαγγέλης Καλιβιώτης στο μπάσο ενώ στα φωνητικά συναντάμε το πολύ γνωστό Mike Livas(Keepers Of Jericho,Fortress Under Siege,Maidenance).Είχα τη χαρά να ακούσω μέχρι στιγμής μόνο δύο κομμάτια,τα ''The War Is Here'' και ''Far Away'',συνολικά το EP θα περιέχει πέντε κομμάτια και αμέσως καταλαβαίνεις την αδυναμία του συγκροτήματος για τους Stratovarius,ιδίως στο ''Far Away'' που είναι ένα καθαρό power metal κομμάτι και με τα φωνητικά του Mike Livas να είναι σε πολύ καλά επίπεδα,αυτό όμως που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι το ομώνυμο τραγούδι ''The War Is Here'' που κινείται σε πιο heavy μονοπάτια και με αρκετά γκάζια στις κιθάρες,κάτι που πιστεύω πως τους ταιριάζει απόλυτα και υπάρχει με μεγάλη επιτυχία η έμπνευση συγγραφής κομματιών,το μόνο που μένει είναι να ακούσουμε όλο το EP για μία πιο ολοκληρωμένη γνώμη.Τέλος του μήνα θα κυκλοφορήσει και το βίντεο κλιπ για το ομώνυμο κομμάτι ενώ το cd θα κυκλοφορήσει στις 15 Ιουνίου από το συγκρότημα σε 500 κόπιες.
Οι Έλληνες Doom Metallers Doomocracy κυκλοφόρησαν καινούργιο βίντεο κλιπ για το κομμάτι ''A Taste Of Absenthe'' όπου συμπεριλαμβάνεται στο τελευταίο δεύτερο άλμπουμ της μπάντας με την ονομασία ''Visions And Creatures Of Imagination'',ο οποίος έλαβε εξαιρετικές κριτικές.Η σκηνοθεσία έγινε από τον Άλκη Φραγκάκι και το edit από τον Γιώργο Σταματάκη.Οι Doomocracy είναι από τα συγκροτήματα με ενεργή live δραστηριότητα όπου και στις 4 Μαίου θα παίξουν μαζί με τους Of Spire And Throne στο Εδιμβούργο https://www.facebook.com/events/166417714038408/?ti=icl και στις 5 Μαίου στη Γλασκώβη μαζί με τους Solstice,High Spirits,Arkham Witch,Zuul,Midnight Force και Watcher's Guard https://www.facebook.com/events/301473080360168/?ti=icl.
