Τρίτη 23 Απριλίου 2019

AUTOMATON - TALOS


Η σφαλιάρα που δέχτηκα όταν πρώτο άκουσα το δεύτερο άλμπουμ των Αθηναίων (με καταγωγή από Κρήτη των περισσότερων μελών της μπάντας) απλά δεν υπάρχει!!!!
Αν και παρακολουθώ την Ελληνική σκηνή, ομολογώ ότι δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου το σχήμα των AUTOMATON, μέχρι πρόσφατα, όπου κάπου πέτυχα το απίστευτο εξώφυλλο του νέου τους δίσκου ¨ΤΑΛΩΣ¨, το οποίο ήταν αυτό που μου έκανε το πρώτο ¨κλικ¨. Και το ¨κλικ¨ έγινε ¨ΚΛΙΚ¨.Όπααα τι ονοματάρα μπάντας και τι τιτλάρα ο δίσκος!!! Εδώ είμαστε φίλος… το ένστικτο λειτουργεί καλά σκέφτηκα και στα καπάκια ψάχνω να ακούσω τι παίζουν. Και σε πιο κομμάτι έπεσα ο δύσμοιρος για γνωριμία : TALOS AWAKENS (Ο Τάλως Ξυπνά). Μινιμαλιστικό κυκλικό κιθαριστικό ξεκίνημα που σε υπνωτίζει (κρατήστε το ¨υπνωτίζει¨ ..θα το χρειαστούμε) και στα καπάκια Κρητική Λύρα! Μέχρι που έσκασε η υποχθόνια φωνή του ένα, του μοναδικού Ψαραντώνη, κατά κόσμον Αντώνη Ξυλούρη! Όχι ρε φίλε τι έγινε εδώ;;;
Μπράβο στα παιδιά στη μπάντα για την επιλογή που έκαναν και τον προσκάλεσαν. Είναι γνωστό ότι εμείς οι μεταλλάδες που γουστάρουμε Ψαραντώνη, τον θεωρούμε πιο metal από πολλούς και διάφορους…
Για τα επόμενα 9:45 λεπτά χάνομαι στη μαγεία των AUTOMATON με Ψαραντώνη guest σε Λύρα και πρώτα φωνητικά παρακαλώ και με στίχους σε μορφή μαντινάδας να χρωματίζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και να ταιριάζει απόλυτα στο ηχοτρόπιο των AUTOMATON! Το κομμάτι συνεχώς αναπτύσσεται και οδηγεί σε δύο μικρά αλλά περιεκτικά σόλο κιθάρας ,τα οποία φέρνουν έντονο χρώμα PINK FLOYD μάλιστα! Αυξανόμενη ένταση και κορύφωση προς το τέλος με τα δίκασα να γεμίζουν όγκο το τραγούδι!
Δεν χρειάστηκε τίποτα άλλο. Έπεσε η απαραίτητη παραγγελία του CD, αφού έφαγα ξενέρωμα μιας και το splatter vinyl είχε εξαφανιστεί! Καλό για την μπάντα, κακό για μένα που δεν το πρόλαβα! Πλέον έχοντας κάνει τη έρευνα μου για τους AUTOMATON και έχοντας λιώσει το CD ήδη, το οποίο κυκλοφόρησε από την Sound Effect Records, θα σας πω ότι έχουμε να κάνουμε με ένα καλοδουλεμένο concept άλμπουμ, το οποίο στιχουργικά βασίζεται στο βραβευμένο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Στυλιανού Μωυσείδη : Τάλως, ο τρόμος που ήρθε απ’ το χτες !Η παραγωγή έχει γίνει από τον Μιχάλη Καββαδία και την ίδια τη μπάντα στα Electric Zen studios, η μίξη από τον Γιώργο Λεοδή και το mastering από τον Brad Boatright στο Audiosiege mastering studio.
Μουσικά οι AUTOMATON καθώς και το νέο άλμπουμ τους, μας ταξιδεύουν σε απίστευτα drone doom psychedelic μονοπάτια, με αρκετές ενέσεις υπνωτιστικής ατμόσφαιρας,σε στιγμές,ακόμα και  φόβου, μιας και συνάδουν με το concept του Τάλου ο οποίος και μόνο που φαντάζεσαι να ξαναβγαίνει από τα σκοτεινά βάθη της θάλασσας, αρκεί και φτάνει να σε κάνει να ανατριχιάσεις!!! Κάπως έτσι σε βάζει στο κλίμα το πρώτο και με διάρκεια 11:17 κομμάτι TRAPPED IN DARKNESS με το που μπαίνει αυτή η distorted κιθάρα με τα σκασίματα που σε στέλνουν αδιάβαστο! Υπνωτιστική, ¨ναρκωμένη¨ κατάσταση με κιθάρες και τύμπανα να σε ταξιδεύουν και να φαντάζεσαι φουρτουνιασμένη ακτή μέσα στη νύχτα, να βρέχει και σιγά σιγά να αναδύεται ο γιγάντιος Τάλως απ’ τη θάλασσα! Επόμενο το GIANT OF STEEL , με samples να πρωτοστατούν πάνω σε ένα ονειρικό reloop τα οποίο καταλήγει στους λιγοστούς στίχους που φτύνει με υπέροχα drone / sludge φωνητικά ο Δημήτρης Ζήσης!
Καπάκια με ανεβασμένες ταχύτητες για πρώτη φορά στο δίσκο με το instrumental AUTOMATON MARCHING στα 4:25 διάρκεια, με τύμπανα να πρωταγωνιστούν και να δίνουν ένα εμβατηριακό τέλος. Για το επόμενο τραγούδι TALOS AWAKENS, τα είπαμε παραπάνω.
Χαμός και ξύλο στο επόμενο: THE PUNISHER όπου η μπάντα βγάζει τσαμπουκά και δύναμη με ανεβασμένες ταχύτητες και πολλές αλλαγές, φέρνοντας στο νου το παρελθόν τους. Επιστροφή σε doom διαθέσεις για τα επόμενα 7:17 λεπτά, με το SUBMERGED AGAIN να επαναφέρει τη λογική του reloop σε μουσικό θέμα, να σε πιάνει από τα μαλλιά και να σε βυθίζει πάλι στη θάλασσα μαζί με τον Τάλο! Ονειρικά και υπνωτισμένα σε τελειώνει με ένα ξαφνικό σκάσιμο του ταμπούρου γεμάτο reverb! Τέλος, ακουστικές κιθάρες και ένα αίσθημα λύτρωσης, για τα τελευταία 2 λεπτά του δίσκου με το instrumental EPILOGUE ,το οποίο μου έφερε ατμόσφαιρα BATHORY να σας πω την αλήθεια!

Συνοψίζοντας, ο δεύτερος αυτός δίσκος των AUTOMATON για μένα, ήταν μια ανέλπιστα τυχερή συνάντηση ακροατή – δίσκου, μιας και τον θεωρώ πλέον δίσκο σταθμό για το σχήμα, αλλά και την Ελληνική metal σκηνή και πιστέψτε με, θα δούμε μεγάλα πράγματα από αυτή τη μπάντα, είμαι αρκετά σίγουρος γι’ αυτό! Είναι από τις φορές που ανεξάρτητα από το αν είναι ξένη ή Ελληνική μια μπάντα,(για μένα αυτοί οι διαχωρισμοί ποτέ δεν ίσχυαν) όταν κάνει εμένα προσωπικά, να έχω ακούσει το δίσκο γύρω στις 20 φορές μέσα σε 2 εβδομάδες, ξέρω ότι έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας που λέμε στο χωριό μου. Μια από τις φορές που άκουσα σε τέτοιο βαθμό έτσι δίσκο μπάντας όταν πρωτοβγήκε, ήταν το LEVIATHAN των MASTODON. Και μαντέψτε.... ήταν και αυτών το δεύτερο άλμπουμ!!!... 9 / 10.
 TALOS
Track List: 
1-Trapped in Darkness
2-Giant of Steel
3- Automaton Marching 
4-Ο Τάλως ξυπνά (Talos Awakens)
5-The Punisher
6-Submerged Again 
7-Epilogue

Facebook: https://www.facebook.com/Automaton.Athens/
Official site: http://www.automatonband.com/automaton/HOME.html






























 

Κυριακή 21 Απριλίου 2019


Ήρθε επιτέλους η στιγμή που οι Έλληνες power-metalers Silent Winter κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμπουμ δέκα μήνες από την κυκλοφορία του ep τους ''The War Is Here'',από τότε και πραγματικά χαίρομαι που βγαίνω δικαιωμένος είχα καταλάβει ότι εδώ κάτι σπουδαίο γίνεται...γιατί?Γιατί τα παιδιά έχουν αυτό που λέμε έμπνευση,το χάρισμα της μελωδίας και εκείνων των ρεφρέν που θα τα τραγουδάς συνέχεια παντού και για πάντα,όλα τα κομμάτια είναι ένα και ένα,έχουν έναν απίστευτο τραγουδιστή που ακούει στο όνομα Mike Livas και πραγματικά εδώ έχει κάνει τρομερή δουλειά στα φωνητικά σε κάθε τομέα,με αποτέλεσμα οι συνθέσεις να πιάνουν κορυφή και τέλος ο ήχος τους να συνδυάζει την χρυσή επιτομή των κορυφαίων στιγμών των Stratovarius και Edguy,επομένως οι οπαδοί των συγκεκριμένων μπορούν να κάνουν από τώρα μεγάλη χαρά γιατί για μένα οι Silent Winter είναι οι επιτομή του power metal(προσοχή στον όρο)στην Ελλάδα γιατί δεν γνωρίζω,μέχρις στιγμής,ή δεν έχω ακούσει άλλο άλμπουμ τόσο καλό στο συγκεκριμένο χώρο το οποίο άνετα να συναγωνίζεται και μπάντες του εξωτερικού,κοινώς να βάζουν πολλούς από κάτω.Πάμε όμως να μιλήσουμε για τα κομμάτια:
Infernum/Soul Reaper:34 δευτερόλεπτα εισαγωγή μέχρι να αρχίσει ο power metal πανικός,το Soul Reaper είναι ένα τραγούδι που συνδυάζει τη στόφα των Edguy του Hellfire Club ενώ δεν λείπει μία speed metal αισθητική στο ρυθμό της μουσικής,τα φωνητικά έχουν μπόλικο γρέζι και πραγματικά φτάνουν πολύ ψηλά,ο εμβατηριακός ρυθμός στην μέση είναι μία μικρή ανάπαυλα πριν τα σόλο,εκρηκτικό ξεκίνημα έτσι όπως πρέπει δηλαδή.
Warriors Of The Sun:ξεκάθαροι power metal ρυθμοί,η φωνητική μελωδία δίνει μία επική χροιά και εδώ ο Mike Livas θυμίζει κάτι από Eric Adams,οι Stratovarius αν άκουγαν αυτή την σύνθεση θα ήταν περήφανοι,πολύ όμορφα πλήκτρα περισσότερο σαν συνοδεία,τα ατμοσφαιρικά φωνητικά στην μέση μου θύμισαν την ατμόσφαιρα των Nightwish και Elvenking,τρομερό!
Follow The Night:έφτασα στο τέταρτο τραγούδι και ο καταιγισμός μελωδίας και πόρωσης δεν έχει τελειωμό και το Follow The Night είναι ένα μικρό έπος.Οι μελωδίες στις κιθάρες είναι μοναδικές,έρχονται κατευθείαν από τo 1996,τότε είχαν βγει κάποια έπη αν θυμάστε,οι μελωδίες στα σόλο μαγεύουν και έχουν παραδόξως μία...folk αισθητική ενώ δεν λείπουν και οι επιρροές από το καλπάζων metal των Running Wild.
Final Storm:στο τέλος με φαντάζομαι να παραπονιέμαι γιατί έχει τόσα πολλά καλά κομμάτια και γελάω μόνος μου...για την συνέχεια σε πιο επικές καταστάσεις με το ''Final Storm'' για άλλη μία φορά τα φωνητικά τσακίζουν σε μία σύνθεση που ζωντανά φαντάζομαι τον κόσμο να συμμετέχει ενεργά με το πολύ καλό ρεφρέν του για να συνεχίσουμε με το...
Time Has Come:από τις αγαπημένες μου συνθέσεις με μία τρομερή γέφυρα,ξεκινάει αρκετά ήρεμα σε mid tempo και εξελίσσεται σε power metal δυναμίτη,τα φωνητικά πιο ψηλά δεν φτάνουν!Για άλλη μία φορά ο Κυριάκος Μπαλάνος στις κιθάρες μαγεύει με τις μελωδίες του,λατρεία αυτή η σύνθεση...μπράβο!
Silent Cry:μία ατμοσφαιρική σύνθεση με προσθήκη γυναικείων υπέροχων φωνητικών αλλά αυτό που με τράβηξε ακόμα περισσότερο είναι η αλλαγή του ρυθμού ανεβάζοντας τις ταχύτητες με έντονες heavy metal εξάρσεις,ιδιαίτερο κομμάτι δεν ακούς συχνά τέτοιες συνθέσεις,μαγική η φωνή της Σέρβας Dragica Maletic.
Keeper Of The Light:μην το ψάχνετε άλλο,μόλις βρήκα το κομμάτι που πάει Eurovision και θα το πάρει κιόλας,δεν το κατάλαβα ο Tobias Sammet χαζός ήταν?Άλλο που δεν το κατάφερε,ΤΡΟΜΕΡΟ ρεφρέν και ακόμα καλύτερη είναι η γέφυρα πριν το ρεφρέν,αυτό λέγεται χάρισμα,σχεδόν φτάσαμε στο τέλος και δεν έχει υπάρξει μία μέτρια στιγμή!
Circles Of Hell:το ΈΠΟΣ,η σύνθεση που τον τελευταίο καιρό την ακούω ασταμάτητα,το ομώνυμο ''Circles Of Hell'' για μένα είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια,βαριές ασήκωτες μεταλλικές ριφάρες με τους Judas Priest να βασιλεύουν.το ρεφρέν θα σας κολλήσει για πολύυυυυυυυυυυυ(επίτηδες το γράφω έτσι)καιρό στο μυαλό,είναι αυτό που λέω ξανά και ξανά,μπορείς να γράψεις συνθέσεις που να κολλάνε στο μυαλό του άλλου,τότε κάτι καλό γίνεται εδώ,παίξε χιλιάδες νότες και μπορεί να μην μου πει τίποτα απολύτως,παίξε δύο νότες και θα σε λατρεύω για πάντα αν αγγίξεις την ψυχή μου,όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά και ανούσια και οι Silent Winter έχουν πιάσει το νόημα...τέλη Μαΐου κυκλοφορεί από την Sonic Age Records...προσοχή στην καταιγίδα που έρχεται...THE WINTER IS COMING...9,5/10



Πέμπτη 18 Απριλίου 2019


Γνωρίζοντας αρκετό καιρό πριν ότι οι αγαπημένοι μου Σουηδοί Evergrey θα επισκεφτούν την χώρα μας,δεν υπήρχε καμία περίπτωση να έχανα αυτή την μοναδική ευκαιρία να τους δω,το πακέτο συμπληρώθηκε με τους Crossing Eternity τους οποίους δυστυχώς δεν πρόλαβα να δω,όταν έχεις να οδηγήσεις 60 χιλιόμετρα δυστυχώς κάποια απρόοπτα προβλήματα είναι αναμενόμενο ότι θα υπάρξουν,να ζητήσω συγνώμη και επιφυλάσσομαι για την επόμενη εμφάνισή τους,και συνεχίζω με τους εκπληκτικούς Ιταλούς Genus Ordinis Dei και τους Φινλανδούς Bloodred Hourglass...πάμε όμως να αναφέρουμε ξεχωριστά για τον καθένα!

GENUS ORDINIS DEI

Οι Ιταλοί Genus Ordinis Dei ήταν το δεύτερο συγκρότημα που εμφανίστηκε και ήταν η πρώτη σφαλιάρα που έφαγα,χωρίς να έχω ακούσει ποτέ τίποτα στο παρελθόν από τους συγκεκριμένους έπαθα μεγάλη πλάκα,συμφωνικό death με κάποια black αισθητική,τρομερές κιθάρες και φωνητικά που σκοτώνουν,δεμένο συγκρότημα και αλάνθαστοι,χωρίς να γνωρίζω το υλικό τους δεν σου άφηναν καμία υπόνοια ότι αυτή η μπάντα δεν δουλεύει,τρομερή εμφάνιση με τον ήχο και τα φώτα να είναι με το μέρος τους και τα υπέροχα φωνητικά του τραγουδιστή/κιθαρίστα Νick K. να εντυπωσιάζουν,έπαιξαν περίπου 30 με 35 λεπτά έξι συνθέσεις μέσα σε αυτές το ''Hail And Kill'' διασκευή από Manowar κομμένο και ραμμένο στο ύφος της μπάντας.Οι Genus Ordinis Dei έχουν κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ με το τελευταίο τους άλμπουμ ''Great Olden Dynasty'' να έχει κυκλοφορήσει το 2017,το μοναδικό μου παράπονο είναι ότι ήταν πολύ ακριβό το cd τους με αποτέλεσμα να μην μπορώ να αγοράσω το υλικό τους και να ενισχύσω τη μπάντα που θα το ήθελα πολύ,αυτό είναι κάτι που γενικά πρέπει να το προσέξουν οι μπάντες και το γεγονός ότι για άλλη μία φορά η προσέλευση του κόσμου ήταν πολύ μικρή μέχρι εκείνη την στιγμή,τσεκάρετε οπωσδήποτε και μην χάσετε κάποια μελλοντική τους εμφάνιση στο μέλλον.

Set List:
1.You Die In Roma
2.Embracing The Earth
3.Halls Of Human Delights
4.Hail And Kill(Manowar cover)
5.Red Snake
6.Roots And Idols Of Cement




BLOODRED HOURGLASS

Για την συνέχεια και χωρίς μεγάλη καθυστέρηση την σκυτάλη πήραν οι Φινλανδοί Bloodred Hourglass,οι οποίοι έχουν ήδη κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ με την πέμπτη δισκογραφική τους δουλειά να κυκλοφορεί στις 31 Μαΐου με την ονομασία ''Godsend''.O ήχος τους είναι ένας συνδυασμός In Flames,Dark Tranquillity με κάποια Children Of Bodom στοιχεία σίγουρα όμως β' κατηγορίας,έχοντας έναν πολύ καλό τραγουδιστή και με μία αξιοσέβαστη παρουσία δεν με τράβηξαν εξαιτίας των πολύ μέτριων συνθέσεων,δεν μου είπαν τίποτα το ιδιαίτερο με αποτέλεσμα απλά να αναμένω την εμφάνιση των headliner,καλή παρουσίαση πάνω στο σανίδι αλλά πιστεύω ότι το θέμα συνθέσεων είναι κάτι που πρέπει να δουλευτεί,ιδίως στο συγκεκριμένο ιδίωμα που υπάρχουν χιλιάδες συγκροτήματα που για να ξεχωρίσεις είναι αρκετά δύσκολο και αυτό θα το καταφέρεις μόνο με συνθέσεις που θα σε τραβήξουν,δυναμικοί και με επαγγελματισμό όμως μας παρουσίασαν επτά συνθέσεις σε αυτό το ύφος.

Set List:
1.Quiet Complaint
2.Six Feet Savior
3.Valkyrie
4.We From The Broken
5.The Last Of Us
6.Castle Ashtray
7.Where The Sinners Crawl



  1. Play Video

EVERGREY 

Και επιτέλους η στιγμή που περίμενα έφτασε,με είχαν ήδη προειδοποιήσει για τα φοβερά live τους αλλά τόσο πολύ δεν το περίμενα,για μιάμιση ώρα απλά ταξιδέψαμε στις μελωδίες των Evergrey με έναν υπέροχο Tom Englund και εννοείται βέβαια πως πλέον το club είχε αρκετό κόσμο και ευτυχώς γιατί όσο να είναι η καθημερινή είναι μία δύσκολη μέρα για όσους δουλεύουν ή για όσους έρχονται από μακριά.Παίζοντας κυρίως κομμάτια από την τελευταία τους δουλειά ''The Atlantic'' αλλά τιμώντας και κάποιες πιο παλιές συνθέσεις απέδειξαν για πιο λόγο θεωρούνται κορυφαίοι στο είδος τους,καταφέρνουν και σου περνάνε όλη την μαγεία,την ατμόσφαιρα και την μελωδία ζωντανά και γίνεσαι ένα με το συγκρότημα.Εκφραστικός και άρτιος ο frontman της μπάντας δεν έλειψαν τα αστεία του που μας έκανα όλους να γελάσουμε,αλλά εξαιρετικός και ο Henrik Danhage ο οποίος έβγαλε όλες τις αρετές του στην εξάχορδη θεά,ο ήχος ήταν πολύ καλός αν και υπήρχαν μερικά σημεία που κάλυπτε την φωνή ενώ όλος ο φωτισμός ήταν υπέροχος και συνδυαζόταν άψογα με την μουσική των Σουηδών.Εννοείται πως σε συνθέσεις όπως τα ''The Grand Collapse'',''Recreation Day'',''A Touch Of Blessing'' και ''King Of Errors'' με το οποίο και έκλεισαν έγινε ο κακός χαμός και έδωσα υπόσχεση στον εαυτό μου να μην ξανά χάσω εμφάνιση τους,είναι ένα μουσικό δώρο που πρέπει ο καθένας να κάνει για τον εαυτό του και πιστέψτε με θα ανταμειφτείτε.Μετά το τέλος της συναυλίας όλα τα συγκροτήματα βγήκαν και έβγαλαν φωτογραφίες με τους οπαδούς και να ανταλλάξουμε δύο κουβέντες για να κλείσει ακόμα καλύτερα αυτή η τόσο μαγική βραδιά με αποτέλεσμα τα 60 χιλιόμετρα της επιστροφής να γίνουν με πολύ θετική ενέργεια μέχρι το επόμενο μουσικό ραντεβού. 



Set List:
  1. Play Video
  2. Play Video
  3. Play Video
  4. Play Video
  5. Play Video
  6. Play Video
  7. Play Video
  8. Play Video
  9. Play Video
  10. Encore:
  11. Play Video
  12. Play Video
  13. Play Video
  14. Play Video


Δευτέρα 15 Απριλίου 2019



Στο παρακάτω άρθρο θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τρεις ελληνικές μπάντες που μέσα στο 2018 είχαν κυκλοφορήσει τις καινούργιες τους δισκογραφικές δουλειές με τον ήχο τους να προσανατολίζεται κυρίως στo thrash,death και black metal χώρο.

SULFERON-Here By Demons
Οι Έλληνες black-metalers Sulferon είναι από τα πιο δραστήρια συγκροτήματα κυκλοφορώντας σχεδόν κάθε χρόνο άλμπουμ,ο ήχος τους θυμίζει έντονα το ύφος των Βρετανών Hecate Enthroned και το τελευταίο τους άλμπουμ ''Here By Demons'' πραγματικά ήταν ένα βήμα παραπάνω συνθετικά και εκτελεστικά εμπλουτίζοντας ακόμα τον ήχο τους με πιο επαγγελματική προσέγγιση δημιουργώντας εφιαλτικές black metal συνθέσεις με τις ταχύτητες να ανεβαίνουν,όπως πάντα άλλωστε,κατά πολύ.Στην πέμπτη τους δισκογραφική τους δουλειά θα ακούσετε οκτώ συνθέσεις οι οποίες δεν στερούνται μελωδίας και ατμόσφαιρας εκεί που πρέπει,το μοναδικό μείον είναι το θέμα της παραγωγής που πρέπει να διορθωθεί.Δεν θα μου φανεί περίεργο αν στο μέλλον βγει εκείνο το άλμπουμ που στο συγκεκριμένο είδος μας κάνει να παραμιλάμε.




WARTHORN-God
Άλλη μία ευχάριστη έκπληξη είναι οι Warthorn,μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση που οι οπαδοί του πιο τεχνικού thrash-death ήχου θα εντυπωσιαστούν,εμένα μου θύμισαν αρκετά τους Carcass και κυρίως τα τελευταία τους άλμπουμ,ίσως λόγο των φωνητικών αλλά μέσα στον ήχο τους σίγουρα θα διακρίνεται τους Slayer,Sodom,Kreator,Venom και πολλά ακόμα συγκροτήματα ως επιρροές.Τεχνικοί με πολύ καλές ιδέες,δεν λείπουν οι μελωδίες εκεί που πρέπει,μία παραγωγή ανάλογη του ήχου τους να κολλάει γάντι το πρώτο τους άλμπουμ με την ονομασία ''G.O.D'' περιέχει έντεκα συνθέσεις ποιοτικής μουσικής που δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει οπαδός του ακραίου χώρου που θα μείνει παραπονεμένος.




ALTERSELF-Frost
Εδώ πραγματικά έπαθα πλάκα,αυτό το συγκρότημα έχει να δώσει πολλά πράγματα στην μουσική,έχοντας ήδη κυκλοφορήσει ένα ep και δύο albums με το τελευταίο τους δίσκο με την ονομασία ''Frost'' να με έχει κάνει να παραμιλάω,μου ακούγονται σαν πιο τεχνικοί και μελωδικοί Behemoth των τελευταίων δύο δίσκων τους και έχουν όλα τα φόντα για κάτι πραγματικά μεγάλο.Καταιγισμός από ριφς,πληθώρα από τεχνικές αλλαγές,φωνητικά που θυμίζουν αρκετά τον Nergal(δεν με χάλασε καθόλου),υπάρχουν στιγμές που η μουσική τους με πήγε πίσω στην αμερικάνικη death metal σκηνή χωρίς όμως να φοβηθούν να κοιτάξουν μπροστά και να κάνουν το ένα βήμα παραπάνω,πραγματικά μην κάνετε το λάθος και δεν τους δώσετε την ανάλογη σημασία πραγματικά θα χάσετε.Αν η παρουσίαση είχε γίνει μέσα στο 2018 θα ήταν μέσα στα καλύτερα άλμπουμ μου.Η παραγωγή πραγματικά σκοτώνει και προσφέρει απλόχερα όλα τα καλλιτεχνικά τους χαρίσματα.Ένα άλμπουμ must για τους οπαδούς της μελωδικής-τεχνικής death-black metal σκηνής!



Σάββατο 13 Απριλίου 2019


Ότι και να γράψω για τον Μάριο Ηλιόπουλο και την υπέροχη μπαντάρα του τους Nightrage και πάλι θα είναι λίγο συγκριτικά με αυτό που αισθάνομαι και νοιώθω με κάθε δουλειά τους,δουλευταράδες όσο δεν πάει,μιλάμε για οκτώ άλμπουμ σε δώδεκα χρόνια και να αναφέρω βέβαια το τρομερό του παρελθόν με τους Έλληνες Exhumation και τα τρία τους κορυφαία άλμπουμ που έκαναν αίσθηση και με το παραπάνω στην παγκόσμια metal σκηνή(δεν θα με χάλαγε καθόλου μία επιστροφή).Τώρα όμως ας παρουσιάσουμε την όγδοη δισκογραφική δουλειά της μπάντας που κυκλοφόρησε στις 29 Μαρτίου από την Despotz Records με την ονομασία ''Wolf To Man'',μην ξεχνάμε πως δύο χρόνια νωρίτερα κυκλοφόρησαν το πολύ καλό ''The Venomous'',ένα άλμπουμ με απίστευτες μελωδίες και τρομερά τραγούδια επομένως το έργο τους ήταν ήδη πολύ δύσκολο,ξεκινώντας όμως η ακρόαση του δίσκου αμέσως αντιλαμβάνεσαι πως όταν η μελωδία,η αγάπη και το μεράκι για την μουσική είναι βαθιά ριζωμένη μέσα σου το αποτέλεσμα μόνο θετικό μπορεί να είναι,σκληρότερο και με περισσότερο τσαμπουκά,για άλλη μία φορά οι χαρακτηριστικές μελωδίες σήμα κατατεθέν της μπάντας δηλώνουν παρών,παραγωγή που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και από κανέναν και μία εξωφυλλάρα να παίρνει άριστα!Θα είμαι ειλικρινής,τις συνθέσεις θα τις ζήλευαν μέχρι και οι Arch Enemy,το γνωρίζω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν αλλά η σκληρή πραγματικότητα αυτή είναι,ακόμα και τον πιο δύσκολο ακροατή να βάλεις δεν υπάρχει περίπτωση να μην υποκύψει στις ανεπανάληπτες και μοναδικές μελωδίες που με τόση μαεστρία φτιάχνουν οι Nightrage.Απλά ακούστε το ''Starless Night'' και εδώ τρως την πρώτη μπουνιά από τα αποδυτήρια με τον Ronnie Nyman να φτύνει φωτιές και τον Dino George Stamoglou στα drums να σπάει σαγόνια-κυριολεκτικά όμως!Οι μελωδίες είπαμε ...να μην σας κουράζω πάλι...σκέτη μαγεία.Το ομώνυμο συνεχίζει ακάθεκτο τους βομβαρδισμούς του,γενικά το άλμπουμ είναι πολύ βαρύτερο από τον προκάτοχό του,σε παρασέρνει και φτάνει στο τέλος του χωρίς να το καταλάβεις,όμορφο ρεφρέν με τους λατινικούς στίχους να προσφέρουν μία πιο μεσαιωνική ατμόσφαιρα.Ως επί το πλείστον το άλμπουμ κινείται σε μεγάλες ταχύτητες με τα ριφ να κόβουν σαν λεπίδες,αλλά αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι ο τρόπος που ακούγεται το μπάσο,γιατί πολύ απλά ακούγεται και κόβει κεφάλια.Δεν υπάρχει περίπτωση να μην σας αρέσουν τα ''Embrace The Nightrage'',το πιο άμεσο ''Desensitized'',to βαρύ και ασήκωτο ''God Forbid'',το αγαπημένο και λατρεμένο μου ''By Darkness Drawn'' με την πανέμορφη μελωδική του ρεφρενάρα και για να μην παραπονιέμαι πάρε και ένα ''Arm Aim Kill'' για να φύγει εντελώς το κεφάλι από την θέση του.Αυτό που παραδέχομαι στους Nightrage είναι ο τρόπος,η μαεστρία του να συνδυάζουν το παραδοσιακό heavy metal της δεκαετίας του '80 με το σουηδικό death metal αλλά και ο συνδυασμός ταλέντου και έμπνευσης γιατί αλλιώς δεν εξηγούνται όλες αυτές οι απίστευτες μελωδίες,κακά τα ψέμματα πρέπει να το έχεις και είμαστε τυχεροί που μπάντες σαν τους Nightrage μας προσφέρουν τέχνη από μέταλλο...8,5/10.

Wolf To Man 
Track List:
1. Starless Night
2. Wolf To Man 
3. Embrace The Nightrage 
4. Desensitized 
5. God Forbid
6. By Darkness Drawn 
7. The Damned 
8. Arm Aim Kill 
9. Gemini 
10.Disconnecting The Dots 
11.Escape Route Insertion 
12.Lytrosis (Instrumental)





official site:https://nightrage.com/

Πέμπτη 11 Απριλίου 2019



ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ - ΚΕΙΜΕΝΟ : ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ


Μια γκρίζα σαν ατσάλι μέρα μέσα στην άνοιξη ήταν γραφτό να ηχήσει για πρώτη φορά το μεταλλικό ουρλιαχτό στην καρδιά της πόλης. Σε έναν από τους πιο cult χώρους της Αθήνας, το Second Skin club, τέσσερα γκρουπ ανέβηκαν σε μία σκηνή με μοναδικό σκοπό να τα δώσουν όλα και να  βάλουν τις βάσεις για κάτι που ελπίζουμε και ευχόμαστε να εξελιχτεί σε θεσμό.
Αλλά ας περάσουμε στους πρωταγωνιστές και στο πώς έζησα εγώ αυτό το πρώτο Metal Howling Festival.



ΟΧΕΝΤΡΑ


Πρώτο στη σκηνή του Second Skin ανέβηκε το γκρουπ Όχεντρα. Ένα γκρουπ που δεν κρύβει με τίποτα ότι είναι γεννημένο στο δρόμο, αλλά θέλει να φτάσει ψηλά, να ακουστεί, να προκαλέσει, να καταστρέψει, να δημιουργήσει. Η μουσική τους είναι ένα πολύ όμορφο μείγμα από ό,τι πιο άγριο, αλήτικο και οργισμένο έχει να παρουσιάσει η underground σκηνή. Thrash και hardcore στοιχεία πάνω σε μια punk βάση. Το «Αναμνήσεις Στάχτες» που άνοιξε το σετ τους έπιασε το μικρό δυστυχώς κοινό (δεν ήταν πάνω από 40 άτομα) από το λαιμό και μέχρι το «Σκιά Δίχως Φως» κατάφεραν να το οδηγήσουν πίσω σε σκοτεινούς, βρώμικους δρόμους, εκεί όπου, ανεξάρτητα με την πορεία που πήραν και το πώς εξελίχτηκαν μετά, γεννήθηκαν όλα.
Η ερμηνεία του Χρήστου στο «Πέφτω» ήταν απλά ανατριχιαστική … και άγγιξε όλους όσους είχαν την τύχη να την παρακολουθήσουν. Όλο το γκρουπ πραγματικά έδωσε την ψυχή του και έδειξε ότι πραγματικά αισθάνεται και αγαπά αυτό που κάνει.
Περιμένουμε με αγωνία το cd τους και το μόνο που έχουμε να τους ευχηθούμε είναι να κρατήσουν τη φωτιά που καίει μέσα τους ζωντανή…. Ο χώρος έχει πραγματικά ανάγκη από τέτοιες γνήσιες, τόσο στο αίσθημα που βγάζουν όσο και στο ταλέντο, παρουσίες.

Setlist:
Πένθος (Εισαγωγή)
Αναμνήσεις Στάχτες
Κόντρα Στη Θλίψη
Πέφτω
Τη Στιγμή Που Όλα Τελειώνουν
Το Κομμάτι Που Λείπει
Σκιά Δίχως Φως


THELEMITE



Δεύτεροι στη σκηνή ανέβηκαν οι THELEMITE, ένα γκρουπ με εντελώς διαφορετικούς μουσικούς προσανατολισμούς. Το μελωδικό και τεχνικό μείγμα κλασικού heavy metal και hard rock που έπαιξαν και η σκηνική τους παρουσία θύμισε σε όλους τις λαμπρές μέρες των 80 - 90 αλλά κυρίως τους έκανε να αισθανθούν ότι αυτές οι μέρες είναι πάντα ζωντανές. Πολύ όμορφα μελωδικά, καλοδουλεμένα θέματα. Μου άρεσαν πάρα πολύ το εισαγωγικό «Forever» και το «Back Home». Οι τρεις διασκευές, όμορφα μοιρασμένες στο set που έπαιξαν, ξεσήκωσαν το κοινό παρασύροντάς το στο πάρτι που στήθηκε όχι μόνο πάνω στη σκηνή αλλά και κάτω από αυτή. Το «Days And Nights» με τα πολύ όμορφα και καλοδουλεμένα σόλο του και τα μελωδικά του σημεία απλά μας έκανε όλους να θέλουμε να τους δούμε ξανά σύντομα…

Setlist:
Forever
Creatures Of The Night
Eternal Evil
Slave To Desire
Danger Zone
Desert Plains
Back Home
Shot In The Dark
Days And Nights


DESERT NEAR THE END


Επόμενοι στη σκηνή οι Desert Near The End. Ένα γκρουπ με μεγάλη εμπειρία, τέσσερις δίσκους και αρκετά γνωστό και αγαπητό σε μεγάλο μέρος του metal κοινού. Από το «Road To Nowhere» μέχρι το «Of Fire And Stars» η μουσική τους είναι απλά για ένα ατελείωτο headbanging. Speed metal που σε σημεία πηγαίνει όχι μόνο προς το thrash αλλά φτάνει και ως τα όρια του black metal. Με συνθέσεις όσο πρέπει δουλεμένες και τεχνικές ώστε να μην χάνουν την αγριάδα και την ωμότητα τους, οι Desert Near The End έδειξαν από νωρίς ότι ανέβηκαν για να σπάσουν λαιμούς και, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού την ώρα που έπαιζαν, τα κατάφεραν.
Οι Desert Near The End έδειξαν ότι είναι ένα πολύ δεμένο σύνολο που πραγματικά απολαμβάνει αυτό που κάνει ενώ η «αιχμή του δόρατος», ο τραγουδιστής Αλέξανδρος είναι ένας πολύ προικισμένος frontman, ικανός να διοχετεύει την ενέργεια που γεννά το γκρουπ στο κοινό και να το μεθάει με αυτή.
Πολύ καλές στιγμές, κατά τη γνώμη μου, το «Faces In The Dark» με το πολύ πορωτικό riff, το «A World Beyond» με τον Γιώργο Θανάσογλου να ανεβαίνει σαν guest κιθαρίστας πάνω σtη σκηνή και το “Of Fire And Stars” με το οποίο έκλεισαν το set τους και τον Αλέξανδρο να καλεί το κοινό να κάνει χαμό και αυτό να μην του χαλάει το χατίρι…
Περιμένουμε το νέο δίσκο που, όπως είπαν αστειευόμενοι, «έρχεται με χελώνα από την Ουκρανία»

Setlist:
Road To Nowhere
Faces In The Dark
Season Of The Sun
A World Beyond
Theater Of War
Point Of No Return
Earth And Water
Ashes Descent
Of Fire And Stars


AHERUSIA



Οι Aherusia είναι ένα γκρουπ που τολμάει να τραβήξει το δικό του μοναχικό δρόμο και να γράψει τη δική του ξεχωριστή ιστορία, συνδυάζοντας στοιχεία της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής και του σκοτεινού metal ήχου.
Η χρήση των δύο ντραμς και η εξαμελής χορωδία προετοίμασαν το κοινό για κάτι πέρα από τα συνηθισμένα.  Επικές συνθέσεις, όχι μόνο ως προς την θεματολογία αλλά και ως προς την ενορχήστρωση και τον τρόπο παρουσίασης, πολύ όμορφες εισαγωγές που έκανε ο Γιώργος στα κομμάτια, συνδέοντάς τα με μύθους, ιστορίες, σκέψεις και προβληματισμούς του. Κάθε τραγούδι των Aherusia είναι ένα εξαιρετικά πολυεπίπεδο δημιούργημα που μοιάζει να θέλει να δοκιμάσει την αντίληψη και τη νόηση του ακροατή. Με μια παρουσία που αγγίζει τα όρια του τελετουργικού και μελωδίες που πέρα από πολύ ευχάριστες ηχούν και μυστικιστικές.
 Η επιλογή του γκρουπ να παίξει κομμάτια που συνήθως δεν παίζει ζωντανά είναι ένα δώρο που άξιζε το κοινό που πήγε να τιμήσει το φεστιβάλ.  Ενώ σαν δώρο μπορεί να εκληφθεί και το κλείσιμο του live με τρία αρκετά προκλητικά κομμάτια-διασκευές (το «Αγρίμια αγριμάκια» του Ξυλούρη, «Τα παιδιά της Σαμαρίνας» με το «Έχε γεια»). Οι Aherusia παρουσίασαν ένα πολύ όμορφο και πολυεπίπεδο live που ικανοποίησε, πόρωσε, προβλημάτισε και έβαλε σε όμορφες σκέψεις όλο το κοινό που άκουσε από ιστορίες για νεκρούς ναυτικούς που ταξίδευαν σε γεμάτες πτώματα θάλασσες και William Blake μέχρι τον μύθο του Προμηθέα και ηπειρώτικη μουσική.  Το μόνο αδύνατο σημείο ήταν ότι στα πρώτα τέσσερα κομμάτια απουσίαζε η χορωδία λόγω κάποιου προβλήματος με τα μόνιτορ, το οποίο ευτυχώς στην πορεία διορθώθηκε. 

Setlist:
Birth Of Immortals
To Our Ancestores
Ελευθερία Ή Θάνατος
Path Of Thorns
From Abyss
Hic Hiemat Aeternatus
Archipelagos
ΑΝΑΒΑΣΙΣ (Ascending The Martyrdom's Crown)
ΔΑΜΑΖΩΝ ΧΑΗ (Taming Chaos)
Αγρίμια
Παιδιά Της Σαμαρίνας / Έχε Γειά 


ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Όσοι πήγαν στο αγαπημένο Second Skin για να δουν το πνευματικό παιδί του Σταμάτη Μπούρδου και της Θάλειας Μαβίδου πιστεύω ότι έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι. Η απουσία, από τα πρώτα κομμάτια, της χορωδίας των Aherusia, ο λίγο «θολός» ήχος των Όχεντρα και το «μπούκωμα» σε ορισμένα κομμάτια των Desert Near The End είναι αδύνατα σημεία,  που κανένας, όσο κακοπροαίρετος και αν είναι, δεν θα μπορέσει να σταθεί σε αυτά. Τα γκρουπ και οι διοργανωτές τα έδωσαν όλα για να παρουσιαστεί ένα πολύ όμορφο event που ελπίζουμε να καθιερωθεί στην ελληνική metal πραγματικότητα.
Ενέργειες σαν και αυτή του Σταμάτη δείχνουν ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις αλλά και η θέληση να δημιουργηθούν πολύ ωραία πράγματα.
Πιστεύω ότι με την ολοκλήρωσή του το φεστιβάλ αυτό άφησε ικανοποιημένους και χαρούμενους όλους όσοι μόχθησαν για να πραγματοποιηθεί,  όλα τα συγκροτήματα που συμμετείχαν σε αυτό αλλά και όσους το παρακολούθησαν….
Περιμένουμε μια ανάλογη και καλύτερη συνέχεια του χρόνου.