Το ημερολόγιο του σωτήριου έτους 1988, γράφει 11 Απριλίου και οι Iron Maiden φέρνουν στο φως το έβδομο αριστούργημά τους. Το διήγημα ''Seventh Son'' του Αμερικανού συγγραφέα Orson Scott Card δίνει την έμπνευση στον Steve Harris και η μάχη του Καλού και του Κακού αποτυπώνεται στο έβδομο concept album των Βρετανών το οποίο κατέλαβε και την πρώτη θέση στο UK album chart.
Η αρχή γίνεται 22 ημέρες πριν και συγκεκριμένα στις 20 Μαρτίου κυκλοφορεί το πρώτο single με τίτλο ''Can I Play With Madness''.
Ο νεαρός πρωταγωνιστής του έργου επισκέπτεται έναν ηλικιωμένο προφήτη με σκοπό να μάθει το μέλλον του μέσω κρυστάλλινης σφαίρας λόγω οραμάτων και εφιαλτών που τον βασανίζουν.
Το single σκαρφαλώνει στην τρίτη θέση των Βρετανικών charts.
''Seven deadly sins.. Seven ways to win.. Seven holy paths to hell and your trip begins.. Seven downward slopes.. Seven bloodied hopes.. Seven are your burning fires.. Seven your desires..'' προλογίζει ο Dickinson κάνοντας αναφορά στην μυστικιστική σημασία του αριθμού επτά και στις αρχαίες γνώσεις που μεταδίδονται στον ''έβδομο υιό''.
Ο πρωταγωνιστής του concept είναι ένα αγόρι που θα γεννηθεί με μυστηριώδεις δυνάμεις όπως αυτή της μαντικής ικανότητας. Θεός και διάβολος διεκδικούν το αγόρι με προφανώς διαφορετικές προοπτικές και με τον διάβολο να προσπαθεί να σκοτώσει τον έβδομο υιό πριν καν γεννηθεί, Το πρώτο κομμάτι του δίσκου έχει τον τίτλο Moochild και στην εισαγωγή του θα χρησιμοποιηθούν για πρώτη φορά πλήκτρα, δίνοντας μια άλλη διάσταση progressive.
Με την άρνηση της μητέρας στον σατανά να σκοτώσει το παιδί της και την επίγνωση του πατέρα πως θα γεννηθεί ο ''εκλεκτός'' υιός του και πως σύντομα θα πεθάνει, ακολουθεί το πιο ήρεμα μελαγχολικό Infinite Dreams. Στις 6 Νοεμβρίου του 1989 θα κυκλοφορήσει σε single, ταυτόχρονα με την live κυκλοφορία Made In England όπου θα είναι και η τελευταία κυκλοφορία με τον Adrian Smith στις τάξεις των Iron Maiden.
Το Can I Play With Madness γεννήθηκε στο μυαλό του Smith ώς μπαλάντα με τον τίτλο On The Wings Of Eagles... Η παρέμβαση του Harris άλλαξε τελείως ύφος στο κομμάτι, δίνοντάς του ταχύτητα και ένα πολύ διαφορετικό τελικό αποτέλεσμα. Σύμφωνα με μία τότε αναφορά του Dickinson στο γεγονός αυτό, o Smith ενοχλήθηκε τόσο πολύ από αυτή την αλλαγή που τον έκανε να μισήσει το Can I Play With Madness!! Αυτή όμως η κοκορομαχία μεταξύ Harris και Smith δεν στέρησε τον τίτλο του πρώτου single του δίσκου! Ακολουθεί Το The Evil That Men Do εμπνευσμένο από ατάκα του William Shakespeare από το έργο του Julius Ceasar. "The evil that men do lives after them, the good is oft interred with their bones''. Αυτό θα είναι και το επόμενο single που θα κυκλοφορήσει την πρώτη του Αυγούστου του 1988 και θα αναδυθεί στην πέμπτη θέση των UK charts.
Το ομώνυμο Seventh Son Of A Senenth Son διάρκειας δέκα λεπτών, καθηλώνει με την χρήση των πλήκτρων καθώς και με τις εναλλαγές του progressive αριστουργήματος με την υπογραφή του Steve Harris. To The Prophecy θα μας δώσει πλέον καθαρά την εικόνα του νεαρού εκλεκτού που μπορεί να δει το μέλλον και τις καταστροφές που έπονται ενώ το επόμενο κομμάτι με τον τίτλο The Clairvoyant φέρνει ανατριχίλες από την εισαγωγή με τις μελωδικές πρώτες νότες του μπάσου του Harris. Επηρεασμένο από τον θάνατο του πνευματιστή και μέντιουμ Doris Stokes, κυκλοφορεί και αυτό ως single στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου.
Επίλογος του δίσκου, το Only The Good Die Young όπου είμαστε στο τέλος της ιστορίας με τον νεαρό πρωταγωνιστή να αρνείται το Καλό καθώς και τις ιδιαίτερες ικανότητές του.
"Seven deadly sins, seven ways to win, seven holy paths to hell..
Seven downward slopes, seven bloody hopes, seven are your burning fires, seven your desires.."
Η παγκόσμια περιοδεία των Iron Maiden με τίτλο Seventh Tour Of A Seventh Tour στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και αποδοχή του κόσμου παγκοσμίως. Ξεκίνησε στις 28 Απριλίου του 1988 από την Κολωνία στην Γερμανία, εκτός από Ευρώπη συνέχισε σε ΗΠΑ και Καναδά και βεβαίως στις 13 Σεπτεμβρίου του 1988 έκανε μια στάση στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια σε ένα live show που άφησε ιστορία για τα ελληνικά εως τότε δεδομένα. Η περιοδεία έκανε την τελευταία της στάση στο αγαπημένο για το group, Hammersmith Odeon στο Λονδίνο στις 12 Δεκεμβρίου
- Bruce Dickinson – lead vocals
- Dave Murray – guitar
- Adrian Smith – guitar, synthesiser
- Steve Harris – bass guitar, string synthesiser
- Nicko McBrain – drums, percussion
- Martin Birch – producer, engineer, mixing, tape operator
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου