Καινούργια έβδομη δισκογραφική δουλειά για τους Καλιφορνέζους Redemption με την ονομασία ''Long Night's Into Journey'',η οποία έχει κυκλοφορήσει από την Metal Blade Records στις 27 Ιουλίου και το πρώτο στα φωνητικά με τον Tom Englund τραγουδιστής/κιθαρίστας των Σουηδών Evergrey μετά την φυγή του τεράστιου Ray Alder(Fates Warning).Σίγουρα αυτό ήταν ένα τεράστιο ρίσκο για τη μπάντα αλλά εδώ κολλάει το ρητό ουδείς αναντικατάστατος και όποιος ακούσει πραγματικά και με καλή διάθεση το άλμπουμ θα καταλάβει ότι έχει να κάνει με μία σπουδαία progressive κυκλοφορία με έντονες αναφορές στη σπουδαία περίοδο του πανέμορφου εκείνου άλμπουμ με την ονομασία ''The Origins Of Ruin-2007''.Τα πρώτα τρία κομμάτια που ξεκινάνε το άλμπουμ σε κολλάνε κυριολεκτικά στον τοίχο,''Eyes You Dare Not Meet In Dreams'',''Someone Else's Problem,''The Echo Chamber'',λυρικά,τεχνικά,ρεφρέν που σου έρχονται από το πουθενά και σου θυμίζουν έντονα τις χρυσές εποχές των κορυφαίων progressive αριστουργημάτων(όποιο και να σας έρθει στο μυαλό μέσα θα πέσετε) και μέσα σε όλα αυτά έντονη heavy διάθεση με τον Chris Quirante(drums) να πλέκει κυριολεκτικά τις δικές του δάφνες,ο άνθρωπος είναι πραγματικά απίστευτος!Μετά το όμορφο σοκ των τριών πρώτων κομματιών συνεχίζουμε με το ''Impermanet'' το οποίο βρίσκεται σε υψηλά τεχνικά επίπεδα αλλά το αδικεί το αδύναμο ρεφρέν του.''Indulge In Color'' και επιστροφή στα progressive αριστουργήματα,οκτώ λεπτά αριστοκρατικής τεχνικής μουσικής με έντονες επιρροές από Dream Theater,Fates Warning και Shadow Gallery και ήδη γύρισα πολλά χρόνια πίσω,αυτό είναι κάτι που δεν το ζούμε πολλές φορές!''Little Men'' και νομίζω πως θα ακούσω κομμάτι από το ''And Justice For All'' των Metallica με την ατμοσφαιρική εισαγωγή από το μπάσο,πρέπει να αναφέρω ότι οι Megadeth είναι από τα αγαπημένα συγκροτήματα του Nikolas Van Dyk επομένως στις κιθάρες υπάρχει με πολύ έξυπνο τρόπο μία thrash προδιάθεση που κάνει το όλο πακέτο ομορφότερο και πιο βαρύ στον ήχο του.''And Yet'' για την συνέχεια και εδώ τα πράγματα γίνονται ατμοσφαιρικά για να χαλαρώσουμε για τρία λεπτά με την χαρισματική χροιά του Tom Englund,ο οποίος έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και πιστεύω πως αν απελευθερωθεί ακόμα περισσότερο στον επόμενο δίσκο θα μας καταπλήξει.Οι τεράστιες prog συνθέσεις συνεχίζουν με το ''The Last Of Me'' μία πολύ όμορφη σύνθεση με μαγευτικό ρεφρέν ενώ δεχόμαστε καταιγισμό από ριφ και σόλο,η διασκευή σε U2 στο κομμάτι ''New Year's Day'' σίγουρα είναι κάτι το διαφορετικό αλλά προσωπικά δεν μου είπε και πολλά πράγματα πέρα από το γεγονός ότι το κομμάτι έγινε πιο metal τίποτα περισσότερο,καλύτερα να έκαναν κάτι από Dream Theater μέσα από το ''Awake'' κολλάνε και σε ατμόσφαιρα αυτά τα άλμπουμ θα τους πήγαινε γάντι και θα γινόταν πανικός!Κλείνουμε με το ομώνυμο του δίσκου και το μεγαλύτερο σε διάρκεια για να κλείσει ένας αριστουργηματικός δίσκος έτσι όπως του αξίζει,με ατμοσφαιρική εισαγωγή,έντονο κιθαριστικό μπάσιμο,κουπλέ με οργισμένα φωνητικά και ρεφρέν που να σε στέλνει και μέσα σε όλα αυτά ένα πιάνο να δημιουργεί μαγευτικές μελωδίες και γέφυρες,κορυφαίο κομμάτι και υπέροχο κλείσιμο.Εννοείται πως έχω παραγγείλει το βινύλιο και το digipack όπου μέσα στο δίσκο θα ακούσετε επιπλέον μία έκδοση του ''Noonday Devil'' με τον Tom στα φωνητικά και το κομμάτι ''Someone Else's Problem'' στην μικρότερη του έκδοση.Πέρασα όμορφα ακούγοντας το δίσκο και το κυριότερο όσες φορές τον ακούω μου αρέσει περισσότερο και ανακαλύπτω καινούργια πράγματα αν και ήμουν αρκετά διστακτικός με την αλλαγή στα φωνητικά,τελικά ο χαρισματικός Nicolas Van Dyk το έκανε πάλι το θαύμα του και τράβηξε τα βλέμματά μας για τα καλά!!!8,5/10!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου