Πραγματικά μου είναι πολύ δύσκολο να γράψω ή να παρουσιάσω την καινούργια δουλειά ενός τέτοιου μεγαθήριου που ακούει στο όνομα Dream Theater.Ένα συγκρότημα που με δίσκους κλασσικούς πλέον στην ιστορία του progressive χώρου έφερε τα πάνω κάτω στη μουσική βιομηχανία και άνοιξε το δρόμο ή αποτέλεσε πόλο έμπνευσης για χιλιάδες άλλα συγκροτήματα.Είμαι σίγουρος πως η καινούργια τους δουλειά για άλλη μία φορά θα διχάσει,θα δυσανασχετήσει και βέβαια από κάποιους άλλους θα αγαπηθεί,εγώ θα γράψω τις σκέψεις μου ξεχωριστά για τη κάθε σύνθεση και ελπίζω να μπορέσω να σας περάσω μία εικόνα της καινούργιας τους δουλειάς με την ονομασία ''Distance Over Time'' η οποία κυκλοφορεί στις 22 Φεβρουαρίου από την InsideOut Music.
UNTETHERED ANGEL:η πρώτη σύνθεση που ακούσαμε όλοι και το πρώτο official video,ατμοσφαιρική,μελωδική εισαγωγή στο ύφος του ''Black Clouds And Silver Linings'',τεχνικό και όμορφες φωνητικές γέφυρες θυμίζοντας και ''Six Degrees Of Inner Turbulence''.To ρεφρέν αν και ιδιαίτερο μου άρεσε πολύ ενώ τα παράλληλα μελωδικά σόλο Petrucci/Rudess ξεχωρίζουν με τον άμεσο metal χαρακτήρα τους.Το άλμπουμ σε προδιαθέτει από την αρχή ότι πρόκειται για πιο heavy,progressive(εκτελεστικά μιλώντας πάντα) και άμεση δουλειά από το προκάτοχό του.
PARALYZED:όσοι έχετε ακούσει τις προσωπικές δουλειές του James Labrie ίσως εντοπίσετε μία ομοιότητα,θα μπορούσε άνετα αυτή η σύνθεση να βρίσκεται μέσα σε ένα προσωπικό του άλμπουμ.Έτσι ακριβώς θα ηχούσαν οι Theater αν έπαιζαν πιο...απλά(όσο γίνεται),προσωπικά το λάτρεψα και οι ερμηνείες του Labrie πραγματικά είναι άψογες για τα 56 γεμάτα του χρόνια!
FALL INTO THE LIGHT:σε πολλούς οι εισαγωγή θύμισε Metallica,όντως ίσως να θυμίζει λίγο το ύφος μέχρι ενός σημείου.Προσωπικά μου θύμισε αρκετά το ''Systematic Chaos'' και το ρεφρέν είναι ένα από τα πιο όμορφα που έχω ακούσει,σου αλλάζει όλη τη σύνθεση σαν δύο διαφορετικά τραγούδια.Τεχνικό με τον Mike Mangini επιτέλους να τον απολαμβάνουμε μιας και η παραγωγή στα ντραμς επιτέλους είναι ανάλογης της αξίας του συγκεκριμένου μουσικού(αν διαφωνείτε στον επόμενο δίσκο θα παίξω εγώ... τότε θα σας λείψει σίγουρα).Τρομερή μελωδία στις κιθάρες για άλλη μία φορά με αρκετά μελαγχολική προδιάθεση αλλάζοντας το τραγούδι σε μία βαρύ μεταλλική σύνθεση.
BARSTOOL WARRIOR:λοιπόν εδώ πήγα πολύ πίσω,ίσως και στα δύο πρώτα άλμπουμ του θεάτρου των ονείρων,το λάτρεψα,progressive όπως μας το δίδαξαν με το δικό τους τρόπο,σε πιο mid tempo ρυθμούς αλλά με αρκετές εναλλαγές και όμορφες ιδέες στα ντραμς,όπως και οι μελωδίες στις κιθάρες,έχουν κάτι από εκείνη την εποχή.Γενικά στα κομμάτια υπάρχουν απότομες αλλαγές με ατμοσφαιρικά σημεία που μαγεύουν.
ROOM 137:ίσως η μοναδική σύνθεση που δεν μου άρεσε,περίεργο με διάρκεια στα τέσσερα λεπτά,ένα ρεφρέν εντελώς ανούσιο,ούτε ως bonus...πάμε παρακάτω...
S2N:λοιπόν εδώ γυρνάμε στη περίοδο του ''Falling Into Infinity'',κάποιες επιρροές από δεκαετία '70 και τρομερή αλλαγή με το ρεφρέν να ομορφαίνει περισσότερο τη σύνθεση,Petrucci,Rudees και Mangini αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα για να γίνει ο γνωστός πανικός,επιτέλους το μπάσο του John Myung ακούγεται και εντυπωσιάζει.
AT WIT'S END:η πρώτη μεγάλη σύνθεση που αγγίζει τα εννέα λεπτά και δεν χαρίζεται σε κανέναν,βαρύ,τεχνικό μέχρι την όμορφη αλλαγή του Rudees στο πιάνο και το Labrie για άλλη μία φορά να εντυπωσιάζει,έχει κάνει τρομερή δουλειά εδώ,πανέμορφες ερμηνείες με το κομμάτι να κλείνει με fade out και το Petrucci να εκτοξεύει κιθαριστικές μελωδίες.
OUT OF REACH:είχα πολύ καιρό να ακούσω μπαλάντα από τους Theater που να μου αρέσει πολύ,αυτή εδώ είναι μία πολύ ωραία όμορφη ατμοσφαιρική σύνθεση με μία προδιάθεση να σε ταξιδέψει και το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό. Εγκρίνω!
PALE BLUE DOT:άλλη μία μεγάλη σχετικά σύνθεση,η δεύτερη,μέσα στο δίσκο,η εισαγωγή του σου φέρνει στο μυαλό το πολύ όμορφο εξώφυλλο μέχρι να μπουν τα διπλοπέταλα και να γίνει ο ...κακός χαμός,πολλές αλλαγές,αρκετά συμφωνικά σημεία στα πλήκτρα με αρκετά επικό χαρακτήρα,μπορώ να πω πως για άλλη μία φορά το ''Systematic Chaos'' και ''Six Dergess Of Inner Turbulence'' μου ήρθε στο μυαλό με θετικά εννοείται αποτελέσματα με αρκετά δυνατές κιθάρες,από τα πιο δυνατά κομμάτια του δίσκου και για άλλη μία φορά τα όργανα παίρνουν φωτιά,πραγματικά live θα γίνεται ο κακός χαμός,υπέροχη σύνθεση φέρνει στο μυαλό και κάτι από Symphony X,μία σύνθεση αφιερωμένη στον Αμερικανό αστρονόμο Carl Sagan.Το άλμπουμ θα περιέχει και ένα bonus track το ''Viper King''.
Σίγουρα είναι από τις πιο heavy κυκλοφορίες τους,μπορεί να μην εμπεριέχουν το στοιχείο της έκπληξης αλλά συνεχίζουν και δημιουργούν άλμπουμ άξια θαυμασμού και υψηλού επιπέδου και το ''Distance Over Time'' είναι ένα από αυτά...8/10.
UNTETHERED ANGEL:η πρώτη σύνθεση που ακούσαμε όλοι και το πρώτο official video,ατμοσφαιρική,μελωδική εισαγωγή στο ύφος του ''Black Clouds And Silver Linings'',τεχνικό και όμορφες φωνητικές γέφυρες θυμίζοντας και ''Six Degrees Of Inner Turbulence''.To ρεφρέν αν και ιδιαίτερο μου άρεσε πολύ ενώ τα παράλληλα μελωδικά σόλο Petrucci/Rudess ξεχωρίζουν με τον άμεσο metal χαρακτήρα τους.Το άλμπουμ σε προδιαθέτει από την αρχή ότι πρόκειται για πιο heavy,progressive(εκτελεστικά μιλώντας πάντα) και άμεση δουλειά από το προκάτοχό του.
PARALYZED:όσοι έχετε ακούσει τις προσωπικές δουλειές του James Labrie ίσως εντοπίσετε μία ομοιότητα,θα μπορούσε άνετα αυτή η σύνθεση να βρίσκεται μέσα σε ένα προσωπικό του άλμπουμ.Έτσι ακριβώς θα ηχούσαν οι Theater αν έπαιζαν πιο...απλά(όσο γίνεται),προσωπικά το λάτρεψα και οι ερμηνείες του Labrie πραγματικά είναι άψογες για τα 56 γεμάτα του χρόνια!
FALL INTO THE LIGHT:σε πολλούς οι εισαγωγή θύμισε Metallica,όντως ίσως να θυμίζει λίγο το ύφος μέχρι ενός σημείου.Προσωπικά μου θύμισε αρκετά το ''Systematic Chaos'' και το ρεφρέν είναι ένα από τα πιο όμορφα που έχω ακούσει,σου αλλάζει όλη τη σύνθεση σαν δύο διαφορετικά τραγούδια.Τεχνικό με τον Mike Mangini επιτέλους να τον απολαμβάνουμε μιας και η παραγωγή στα ντραμς επιτέλους είναι ανάλογης της αξίας του συγκεκριμένου μουσικού(αν διαφωνείτε στον επόμενο δίσκο θα παίξω εγώ... τότε θα σας λείψει σίγουρα).Τρομερή μελωδία στις κιθάρες για άλλη μία φορά με αρκετά μελαγχολική προδιάθεση αλλάζοντας το τραγούδι σε μία βαρύ μεταλλική σύνθεση.
BARSTOOL WARRIOR:λοιπόν εδώ πήγα πολύ πίσω,ίσως και στα δύο πρώτα άλμπουμ του θεάτρου των ονείρων,το λάτρεψα,progressive όπως μας το δίδαξαν με το δικό τους τρόπο,σε πιο mid tempo ρυθμούς αλλά με αρκετές εναλλαγές και όμορφες ιδέες στα ντραμς,όπως και οι μελωδίες στις κιθάρες,έχουν κάτι από εκείνη την εποχή.Γενικά στα κομμάτια υπάρχουν απότομες αλλαγές με ατμοσφαιρικά σημεία που μαγεύουν.
ROOM 137:ίσως η μοναδική σύνθεση που δεν μου άρεσε,περίεργο με διάρκεια στα τέσσερα λεπτά,ένα ρεφρέν εντελώς ανούσιο,ούτε ως bonus...πάμε παρακάτω...
S2N:λοιπόν εδώ γυρνάμε στη περίοδο του ''Falling Into Infinity'',κάποιες επιρροές από δεκαετία '70 και τρομερή αλλαγή με το ρεφρέν να ομορφαίνει περισσότερο τη σύνθεση,Petrucci,Rudees και Mangini αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα για να γίνει ο γνωστός πανικός,επιτέλους το μπάσο του John Myung ακούγεται και εντυπωσιάζει.
AT WIT'S END:η πρώτη μεγάλη σύνθεση που αγγίζει τα εννέα λεπτά και δεν χαρίζεται σε κανέναν,βαρύ,τεχνικό μέχρι την όμορφη αλλαγή του Rudees στο πιάνο και το Labrie για άλλη μία φορά να εντυπωσιάζει,έχει κάνει τρομερή δουλειά εδώ,πανέμορφες ερμηνείες με το κομμάτι να κλείνει με fade out και το Petrucci να εκτοξεύει κιθαριστικές μελωδίες.
OUT OF REACH:είχα πολύ καιρό να ακούσω μπαλάντα από τους Theater που να μου αρέσει πολύ,αυτή εδώ είναι μία πολύ ωραία όμορφη ατμοσφαιρική σύνθεση με μία προδιάθεση να σε ταξιδέψει και το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό. Εγκρίνω!
PALE BLUE DOT:άλλη μία μεγάλη σχετικά σύνθεση,η δεύτερη,μέσα στο δίσκο,η εισαγωγή του σου φέρνει στο μυαλό το πολύ όμορφο εξώφυλλο μέχρι να μπουν τα διπλοπέταλα και να γίνει ο ...κακός χαμός,πολλές αλλαγές,αρκετά συμφωνικά σημεία στα πλήκτρα με αρκετά επικό χαρακτήρα,μπορώ να πω πως για άλλη μία φορά το ''Systematic Chaos'' και ''Six Dergess Of Inner Turbulence'' μου ήρθε στο μυαλό με θετικά εννοείται αποτελέσματα με αρκετά δυνατές κιθάρες,από τα πιο δυνατά κομμάτια του δίσκου και για άλλη μία φορά τα όργανα παίρνουν φωτιά,πραγματικά live θα γίνεται ο κακός χαμός,υπέροχη σύνθεση φέρνει στο μυαλό και κάτι από Symphony X,μία σύνθεση αφιερωμένη στον Αμερικανό αστρονόμο Carl Sagan.Το άλμπουμ θα περιέχει και ένα bonus track το ''Viper King''.
Σίγουρα είναι από τις πιο heavy κυκλοφορίες τους,μπορεί να μην εμπεριέχουν το στοιχείο της έκπληξης αλλά συνεχίζουν και δημιουργούν άλμπουμ άξια θαυμασμού και υψηλού επιπέδου και το ''Distance Over Time'' είναι ένα από αυτά...8/10.
DREAM THEATER FACEBOOK:https://m.facebook.com/dreamtheater/
DREAM THEATER OFFICIAL SITE:http://dreamtheater.net/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου