Τρίτη 7 Μαΐου 2019


Η μουσική είναι πηγή συναισθημάτων,δεν το κρύβω ότι μερικές φορές χρειάζομαι την κατάλληλη χρονική αλλά και ψυχολογική στιγμή για να ακούσω ένα άλμπουμ και εδώ χρειάστηκα αρκετό χρόνο για να μπορέσω να αντιληφθώ το μουσικό έργο των υπέροχων progressive-metalers Until Rain.To πέμπτο τους άλμπουμ με την ονομασία ''Season V'' είναι concept και αποτελεί την φυσική εξέλιξη,μουσικά μιλώντας πάντα,της προηγούμενης δουλειάς ''Inure'' η οποία και θα κυκλοφορήσει από την Rock Of Angels Records στις 31 Μαΐου.Οι Until Rain δεν συμβιβάζονται και αυτό είναι ξεκάθαρο,το καινούργιο τους άλμπουμ θα μπορούσε να ''συγκριθεί''-''ταυτιστεί'' με άλμπουμ σαν το ''Remedy Lane'' των Pain Of Salvation ή το ''Hand.Cannot.Erase.'' του Steven Wilson τέτοια είναι η στόφα και η ατμόσφαιρα που τόσο απλόχερα σου περνάει,η συνθετική μαεστρία του είναι έκδηλη και μελετημένη,η πέμπτη σεζόν της μπάντας με 12 επεισόδια,το καθένα μία προσωπική και ανελέητη μάχη συναισθημάτων μεταξύ φωτός και σκότος όπως και στην καθημερινότητά μας άλλωστε.Δεν γίνεται να μην αναφέρω πως εδώ ακούμε μία από τις καλύτερες φωνές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο χώρο,ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης τραγουδάει με τέτοιο τρόπο που δεν υπάρχει περίπτωση να μην σε αγγίξει-ανατριχιάσει με τις ερμηνείες του,τραγουδιστής φαινόμενο,ο απόλυτος συνδυασμός του Daniel Gildenlow(Pain Of Salvation) στα καθαρά και Michael Akerfeldt(Opeth) στα πιο brutal φωνητικά και σίγουρα ότι καλύτερο θα μπορούσε να αποκτήσει το ίδιο το συγκρότημα.Μουσικά τώρα μπορεί οι συνθέσεις να είναι πιο μικρές σε διάρκεια αλλά πιστέψτε με είναι τόσο προοδευτικές από κάθε άποψη που εδώ ο χρόνος δεν έχει καμία απολύτως σημασία,συνθέσεις όπως τα ''Running'',''Patti'',''Miracle'',''Ascending'' αποδεικνύουν πως μπορεί η αμεσότητα να σου κολλήσει μέσα από τα πιο δύσκολα μονοπάτια ενώ με συνθέσεις σαν το τρομερό ''Time Escape''-απλά αφεθείτε στο εκπληκτικό του φινάλε-και ''Quallia'' πως μπορούν να δείξουν  μία σκληρότερη μουσική εικόνα.Δεν το κρύβω πως χρειάστηκα χρόνο για να αφομοιώσω τον δίσκο,υπάρχουν πολλά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα στο μουσικό τους ηχοτόπιο αλλά στο τέλος του ουράνιου τόξου ανακάλυψα έναν progressive θησαυρό...9/10.




0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου