Δεν το κρύβω πως ανήκω στην κατηγορία εκείνων που δηλώνουν οπαδοί των Φιλανδών Children Of Bodom,τους παρακολουθώ-και αγοράζω τα cd τους-από την ώρα που κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό ντεμπούτο τους ''Something Wild'',ένας όμορφος δίσκος και έξυπνος για την τότε εποχή να συνδυάσουν το power-metal με τον ακραίο thrash-death metal ήχο,για μένα βέβαια η κορυφαία τους στιγμή θα αποτελεί πάντα το ''Hate Crew Deathroll'',ένα δισκάκι που η έμπνευση έπιασε κορυφή και η αναγνώριση μόνο τυχαία δεν ήταν όλα αυτά τα χρόνια.Έτσι λοιπόν 22 χρόνια μετά κυκλοφόρησαν το δέκατο δημιούργημά τους με την ονομασία ''Hexed'' μέσω της Nuclear Blast όπου εδώ και έξι χρόνια αποτελεί την δισκογραφική τους στέγη στα τρία τελευταία τους άλμπουμ.Δεν ξέρω γιατί...μάλλον επηρεάστηκα από το εξώφυλλο...κάτι μέσα μου μου έλεγε πως ο ήχος τους θα είχε μία δόση ανανέωσης,ίσως ακόμα πιο ακραίος στον ήχο τους και σίγουρα κάτι που θα μου θυμίσει την μπάντα του παρελθόντος,παρόλα αυτά δεν εντυπωσιάστηκα,δεν είναι κάτι που δεν το έχω ξανά ακούσει από τους ίδιους πάλι και ακόμα χειρότερα για μένα αποτελεί μία μέτρια επανάληψη του εαυτού τους.Θέλω να είμαι δίκαιος όμως εδώ μέσα θα βρείτε μερικές πολύ καλές συνθέσεις όπως τα ''Platitudes And Barren Words'',το ομώνυμο ''Hexed'' με τις κλασσικές του επιρροές,το εναρκτήριο ''This Road'' με τις πολύ καλές ιδέες στις κιθάρες,το ''Soon Departed'' με τον όμορφο mid-tempo ρυθμό και τα πλήκτρα να χρωματίζουν όμορφα(όπως πάντα άλλωστε) για να κορυφωθεί η σύνθεση σε ένα εξαίρετο ρεφρέν θυμίζοντας το ένδοξο παρελθόν,κάτι αντίστοιχο γίνεται και στο ''Knuckleduster'' μία σύνθεση που δεν θα σε χαλάσει αλλά από την άλλη πάλι απλά προσπαθεί να θυμίσει κάτι που στο παρελθόν έχει γίνει με καλύτερο τρόπο.Είμαι σίγουρος πως οι οπαδοί τους έχουν υποδεχτεί το άλμπουμ με ανοικτές αγκάλες,προσωπικά για μένα πετυχημένος είναι ένας δίσκος που θα πάω να τον αγοράσω και θα με πείσει ότι αξίζει να τον ακούω ξανά και ξανά,δεν είμαι οπαδός των mp3 ούτε των πράσινων οπτικών δίσκων με την καμμένη πούδρα(αντιγραμμένο cd εν ολίγοις).Εν συντομία ...θα ακούσετε τα γνωστά πλήκτρα να σολάρουν ακατάπαυστα,τις κιθάρες του Alexi Laiho να ζωγραφίζουν,την πεντακάθαρη παραγωγή και ίσως ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα που είχαν ποτέ,να ήταν και όλες οι συνθέσεις σε υψηλά επίπεδα να χαρούμε λίγο περισσότερο θα ήταν το ιδανικό...όμως προς το παρόν...6/10.
Official site:https://www.cobhc.com/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου