Πότε μας απογοήτευσε η Ιταλία για να γίνει και τώρα αυτό!Όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ την ιταλική σκηνή δεν υπάρχει ούτε ένα συγκρότημα που η τεχνική και η μελωδία να μην είναι συνώνυμο της ποιότητας και του υψηλού επιπέδου.Οι Fleshgod Apocalypse,για τους οποίους είμαι σίγουρος πως με αυτό τον δίσκο θα διχάσουν κόσμο και κοσμάκη,κυκλοφόρησαν στις 24 Μαΐου τον πέμπτο δίσκο τους με την ονομασία ''Veleno'' από την Nuclear Blast και με μεγάλη μου χαρά σας παρουσιάζω ένα κορυφαίο μουσικό έργο στο χώρο του τεχνικού και συμφωνικού death-metal.Μπορεί να αποχώρησε το 2017 από την μπάντα ο Tommaso Riccardi(vocals/guitars) αλλά ο Francesco Paoli,το παιδί θαύμα που τραγουδάει,παίζει ντραμς,κιθάρα και συνθέτει το περισσότερο υλικό των Ιταλών έκανε πάλι το θαύμα του.Ελαφρώς πιο άμεσο αλλά συνεχίζοντας ακάθεκτη την ιστορία της μπάντας στον ήχο που χάραξαν με τα brutal φωνητικά,τα απίστευτα ταχύτατα τεχνικά ντραμς,τα χορωδιακά φωνητικά,τις πολλές αλλαγές και την σκοτεινή ατμόσφαιρα...αυτά και πολλά άλλα κάνουν αυτή τη δουλειά από τις κορυφαίες τις χρονιάς,μεταξύ μας τώρα τους βλέπω άνετα όμως να απογειώνονται και στην μακρινή Αμερική,ο ήχος τους έχει το πακέτο για αυτήν την επιτυχία.Νομίζω πως είναι πολύ άδικο όταν μιλάμε για μελωδίες,αμεσότητα να πηγαίνει κατευθείαν το μυαλό μας στην εμπορικότητα,η ουσία είναι η μουσική και μόνο αυτή...οι λέξεις και οι ορισμοί ανήκουν στους στενόμυαλους,αν δεν θέλετε να χάσετε έπη όπως τα ''Sugar'',''Carnivorous Lamb''(ΈΠΟΣ!!!),το αριστουργηματικό ''Monnalisa'' και πολλά ακόμα απλά δώστε λίγο χρόνο σε αυτή τη κυκλοφορία.Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως μπορεί να σε κερδίσει ο πιο ακραίος χώρος και πολλές φορές χάνουμε έτσι πολλά διαμάντια,νομίζω πως είναι κρίμα και άδικο προπάντων για τους εαυτούς μας διότι αυτό που καταφέρνουμε είναι να μειώνουμε πιο πολύ τους δικούς μας ορίζοντες...Και οι έντεκα συνθέσεις κυμαίνονται σε φυσιολογικούς χρόνους αλλά πιστέψτε με θέλουν τον χρόνο τους,η λυρικότητα και η ματαιοδοξία(λόγω στίχων που πάντα περνάνε το δικό τους διδακτικό σκοπό μέσω των concept τους)βρίσκονται παρών σε όλες τις συνθέσεις ενώ οι αφηγήσεις προσφέρουν μία όμορφη θεατρικότητα,αυτό που μου άρεσε εξίσου ανάμεσα σε όλα τα άλλα είναι τα μελωδικότατα σόλο στις κιθάρες ενώ στα καθαρά φωνητικά ο Paolo Rossi(bass)''απλά'' απογειώνει το αποτέλεσμα.Στο ''The Day We'll Be Gone'' ένα από τα πιο μελαγχολικά άσματα του δίσκου η σοπράνο Veronica Bordacchini απλώνει με μαεστρία την εξωγήινη φωνή τους τόσο που πρώτη φορά ανατριχιάζω σε ερμηνεία!Απλά υποκλίνομαι στο όμορφο ταλέντο της για να κλείσει αυτή η σύνθεση σε μία ματαιόδοξη αλλά ονειρική συμφωνική death metal ''μπαλάντα''.Το '' Embrace The Oblivion'' είναι η μεγαλύτερη σύνθεση του δίσκου,αγγίζει τα οκτώ λεπτά,με πολλές αλλαγές,τα πλήκτρα προσδίδουν τον συμφωνικό τους χαρακτήρα σε αρκετά θα έλεγα mid-tempo ρυθμό για να κλείσει αρκετά επιβλητικά.Μου αρέσει η μελωδία,πείτε το και εμπορικότητα αν βολεύει,μου αρέσει ότι μπορεί να αγγίξει την ψυχή μου και οι Fleshgod Apocalypse μου πρόσφεραν δηλητήριο(Veleno)γεμάτο μουσική ουσία...8,5/10.
Official site:https://shop.fleshgodapocalypse.com/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου