Είναι πάρα πολύ εύκολο,δυστυχώς,πολλές και καλές κυκλοφορίες να ξεφύγουν από την αντίληψή μας γιατί πολύ απλά είναι υπερβολικά πολλές...αλλά είναι μερικά άλμπουμ που δεν πρέπει με τίποτα να σας διαφύγουν,ένα από αυτά είναι η σπουδαία δουλειά των Σουηδών All Things Fallen με το ομώνυμο ντεμπούτο που δεν το κρύβω πως με έκανε να παραμιλάω.Μέσα στην χρονιά που διανύουμε κυκλοφόρησαν δίσκοι διαμάντια όπως το καινούργιο άλμπουμ των Darkwater αλλά και το τρομερό νέο άλμπουμ των Arch / Matheos,πλέον στη δική μου λίστα προστίθεται και το τρομερό άλμπουμ των All Things Fallen,ποιοι είναι οι συγκεκριμένοι?Είναι το συγκρότημα του Markus Sigfridsson ο οποίος ευθύνεται για όλη την ενορχήστρωση και το στιχουργικό τομέα,πέρα όμως από όλα αυτά αποτελεί μόνιμο μέλος στους Darkwater αλλά και των πολύ καλών Harmony.Μουσικά έχουμε να κάνουμε με έντεχνο progressive metal και με τρομερή προδιάθεση να σας ''κολλήσουν'' τα ρεφρέν τους στα εγκεφαλικά σας κύτταρα,αυτό πιστεύω πως είναι το χάρισμα των συγκεκριμένων,η μουσική τους όσο περίπλοκη και αν είναι έχει το χάρισμα της αμεσότητας,ένας όμορφος συνδυασμός που στο μυαλό μου ήρθαν οι progressive metal διαστημικές εξάρσεις των Ayreon,οι αγαπημένοι μου Andromeda των δύο κορυφαίων τους άλμπουμ(όχι όμως με τόσες progressive αλλαγές) και αναμενόμενα τους Darkwater.Το άλμπουμ αποτελείται από έξι συνθέσεις που συνολικά δεν ξεπερνάνε τα σαράντα λεπτά αλλά προσωπικά η κάθε μία ξεχωριστά αφήνει το δικό της στίγμα.Είμαι σίγουρος ότι κατευθείαν θα ''πουν'' κάτι και σε εσάς από το εναρκτήριο ''I Wait For You'' με την πανέμορφη του ρεφρενάρα του,το αγαπημένο ''Mirages'' με τις εμπνευσμένες μελωδικές γραμμές και τα περίτεχνα ντραμς του Leo Margarit(Pain Of Salvation) ενώ τα χαοτικά πλήκτρα στην μέση του κομματιού με βύθισαν σε διαστημικές μαύρες τρύπες.Πιστεύω ότι δύσκολα θα ξεχωρίσετε κάποια σύνθεση μιας και όλες βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα,τρανό παράδειγμα το ''In The Divine'' με τον Markus Sigfridsson να συμμετέχει στα φωνητικά στο ρεφρέν του κομματιού και εδώ να αναφέρουμε πως ο Erik Tordsson στα φωνητικά κάνει πανέμορφη δουλειά με τις πολύ καλές τους ερμηνείες.Η επιβλητική εισαγωγή του ''Ex Nihilo'' προμηνύει προοδευτικές εκπλήξεις σε συνδυασμό με τις έξυπνες αφηγήσεις ενώ το ''When Heroes Fall'' που κινείται σε πιο γρήγορες φόρμες είναι κάτι που στο μέλλον πρέπει να το επαναλάβουν συχνότερα.Το εννιάλεπτο ''Introspection'' μου θύμισε έντονα τους αγαπημένους Γερμανούς Subsignal σε μία σύνθεση που διακατέχεται σε πιο απλοϊκές φόρμες και με πολλές μελωδίες με το ρεφρέν να επαναλαμβάνεται συνεχόμενα ιδίως προς το τέλος για να κλείσει αρκετά θριαμβευτικά.Δεν το κρύβω πως το συγκεκριμένο άλμπουμ το ''έλιωσα'' και το συμπέρασμα είναι πως αυτό είναι κάτι που θα επαναληφθεί αρκετά και στο μέλλον,αυτό από μόνο του για εμένα είναι βασικό κριτήριο και ελπίζω να συνεχιστεί και στις μετέπειτα δισκογραφικές τους δουλειές,για αυτούς λοιπόν που αρέσκονται στις μαγευτικές progressive εκπλήξεις αφεθείτε ελεύθερα...9/10.
.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου