Τετάρτη 24 Ιουλίου 2019


Δεν το περίμενα με τίποτα και όμως οι Σουηδοί Sabaton με την καινούργια τους ένατη δισκογραφική δουλειά με την ονομασία ''The Great War'' με εντυπωσίασαν...όχι δεν θα προσφέρουν κάτι το διαφορετικό στην metal μουσική ή κάτι το ξεχωριστό με τα προϋπάρχων οκτώ άλμπουμ τους...αλλά όμως πέρασαν καλά,πολύ καλά κατά την ακρόαση του άλμπουμ τους,λίγο παραπάνω να διαρκούσε μιλάμε για έντεκα συνθέσεις συνολικής διάρκειας 39 λεπτών...μπορεί να τους χάρισα και μισό λεπτό παραπάνω και όμως συνθετικά το άλμπουμ μου κάθετε πολύ καλύτερα από το ''The Last Stand'' του 2016 και είμαι σίγουρος πως ένας κύριος ονόματι Tommy Johansson,κιθάρα από το 2016 στους Sabaton και η κύρια φυσιογνωμία στο ντεμπούτο άλμπουμ των Majestica ένα από τα καλύτερα power metal άλμπουμ της χρονιάς,έχει βάλει το χεράκι του και έχει δώσει το κατιτίς παραπάνω...αυτό ΆΝΕΤΑ όμως φαίνεται από τις τρομερές μελωδίες στις κιθάρες και λίγο στις πιο προοδευτικές τους συνθέσεις που τείνουν να είναι και οι καλύτερες.Το ''The Future Of Warfare'' αν και ξεκινάει πανέξυπνα και ιδιαίτερα είναι άλλη μία σύνθεση που τείνει να θυμίζει τα κλασσικά τραγούδια των Sabaton με τα γνωστά εμβατηριακά ρεφρέν εκεί που εντυπωσιάζουν και πραγματικά τους χάρηκα ήταν σε συνθέσεις όπως τα τρομερά ''Seven Pillars Of Wisdom'',πραγματικά μιλάμε για τραγούδι κόλλημα άλλωστε σε αυτά είναι μανούλες,χυτήριο πραγματικό για συνθέσεις τέτοιου είδους,το ''82nd All The Way'',το αρκετά prog ''The Attack Of The Dead Men'' κάτι το εντελώς ξεχωριστό πλησιάζοντας την στόφα του κλασσικού τους ''The Art Of War'' και να ξανά αναφέρω πως σε όλα τα κομμάτια η δουλειά στις κιθάρες,σόλο και ριφ μαγεύει,η εξέλιξη σε αυτό το τομέα τους ανέβασε πάρα πολύ συνθετικά ξεκολλώντας τους ίσως από την μονοτονία που παραλίγο να παγιδευτούν.Τα τραγούδια τους ξεχωρίζουν και σου μένουν πιο εύκολα στο μυαλό χωρίς τις επαναλήψεις του παρελθόντος,λάτρεψα τα ''A Ghost In The Trenches'',''Fields Of Verdun'' και είμαι σίγουρος θα αρέσουν και σε εσάς ή τουλάχιστον σε αυτούς που είναι πιο αποδεκτό το συγκρότημα αλλά για αυτό που είμαι περισσότερο σίγουρος είναι πως η σύνθεση ''The End Of The War To End All Wars'' κερδίζει βραβείο καλύτερης σύνθεσης μέσα στο άλμπουμ,από τα πιο συμφωνικά κομμάτια τους κρίμα που είναι μικρό σε διάρκεια θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο επικό τραγούδι άλλωστε θα ήταν και στο χαρακτήρα του συγκροτήματος.Δεν ξέρω αν ανήκετε σε αυτούς που ακούτε τους Σουηδούς,μου αρέσει που στιχουργικά καταπιάνονται με πολεμικά θέματα μόνο και μόνο για να διορθώνονται τα λάθη του παρελθόντος και να βλέπουμε πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει ένας πόλεμος αλλά και πόσο μπορεί μία μπάντα να δώσει το κάτι το διαφορετικό από ότι μας έχει συνηθίσει...τελικά ένας κούκος μάλλον φέρνει ΚΑΙ την άνοιξη αν χρειαστεί...7,5/10.




0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου