VOLBEAT - REWIND, REPLAY, REBOUND

Το 2005 ήταν το έτος που γνώρισα τους volbeat μέσω του promo cd για το ντεμπούτο τους, που είχα πάρει για λογαριασμό της ραδιοφωνικής μου εκπομπής. Πρώτα ήρθε ο κεραυνοβόλος έρωτας που λέμε με την πρώτη ματιά και μετά αντιλήφθηκα ότι αυτοί εδώ οι Δανοί αν παίξουν καλά τα χαρτιά τους ,θα αφήσουν μεγάλη ιστορία πίσω τους.
Τελικά βρισκόμαστε στο σήμερα και στον έβδομο δίσκο τους, όπου όχι μόνο έπεσα μέσα στις αρχικές μου προβλέψεις, αλλά θυμάμαι που έλεγα και σε έναν κολλητό μου φίλο (γεια σου Τελίδαρε μου), ότι αν τους πάρει το management των METALLICA και τους πάρουν και έστω σε μια μόνο Αμερικάνικη περιοδεία οι τελευταίοι, έχουν δέσει τον γάϊδαρό τους που λέμε και στο χωριό μου!
Έπρεπε να είχα παίξει ΤΖΟΚΕΡ εκείνη τη μέρα που το είπα.!!!
Επιτυχία....επιτυχία...τι λέξη και αυτή ε; Λοιπόν επιτυχία έχουν πολλές μπάντες, λίγες όμως αφήνουν ανεξίτηλο στίγμα στο χώρο της μέταλ σκηνής και αυτό το καταφέρνουν μπάντες που έχουν κατασκευάσει τέτοιο ιδιαίτερο ήχο όπως οι Δανοί από την αρχή της καριέρας τους! Γι' αυτό άλλωστε και έχουμε τέτοιο επίπεδο φρενίτιδας και λατρείας από όσους τους μαθαίνουν και τους ακολουθούν!
Επειδή είναι η πρώτη φορά που κάνω παρουσίαση σε έναν δίσκο τους ,γι' αυτό σας κουράζω και λίγο παραπάνω με κάποιες σκέψεις μου και κάνω έναν απολογισμό αν θέλετε, στο τι είναι αυτό το μεγαθήριο που λέγεται VOLBEAT.
Ήδη έχουμε ποικίλες απόψεις από όσους το άκουσαν σε παγκόσμιο επίπεδο και έχω διαβάσει και καλά σχόλια αλλά και άσχημα.
Πριν πάω σε track by track ανάλυση, ας εξηγήσω κάτι:
Οι VOLBEAT ξεκίνησαν την καριέρα τους βασισμένοι σε αρχέγονο rock 'n' roll, 50's, 60's , rockabilly, country, punk και metal κλπ κλπ.Λοιπόν μαντέψτε: Αυτό κάνουν μέχρι και σήμερα.Βρε αδερφέ, γι'αυτό τους αγαπήσαμε στο κάτω κάτω της γραφής.Αν ήθελα να ακούσω ξερό μέταλ, ουυυυυυ μπάντες να φάνε και οι κότες!!! Δώσε SODOM στον λαό (Θεοί !!!!)
Αυτό που διαφοροποιεί το νέο δίσκο σε σχέση με τους προηγούμενους, είναι ότι αυτή τη φορά το στοιχείο μέταλ είναι το πιο φτωχό σε ποσότητα!Εμένα προσωπικά ούτε που με άγγιξε η έλλειψη αυτού.Από το ντεμπούτο τους (και αυτό ήταν που με τραβούσε πιο πολύ) ξεχώριζα τα λιγότερο μέταλ τραγούδια τους γιατί αυτό ήταν το δικό μου ζητούμενο.Αυτό το κάτι άλλο που ΜΟΝΟ οι VOLBEAT μπορούσαν να μου προσφέρουν και ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΕΤ(Σ)ΑΛ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ!!!
Λοιπόν πάμε; Άντε πάμε :

1-Last Day Under the Sun:  Πιασάρικο κομμάτι με σολάρα του Rob Caggiano και gospel φωνητικά στα τελευταία ρεφραίν.Πολύ ωραίοι στίχοι ως συνήθως και αν έχετε δει και το videoclip...απλά συνταρακτικό!

2- Pelvis on Fire :Αέρας από τα 2 πρώτα άλμπουμ με απευθείας αναφορά στο Sad Man’s Tongue και στιχουργικά. Μην βιάζεστε μερικοί να βγάλετε κακίες περί το πόσο μοιάζουν σε αρκετά σημεία, είπαμε... rock 'n' roll 3 ακόρντων και φύγαμε ..κάτι σαν τα νησιώτικα, όλα ίδια είναι!!!Έτσι ήταν και στα 50'ς rock 'n' roll τραγούδια!Μπαμπάς Chuck Berry αδέρφια!! Αν δεν ήταν αυτός θα ακούγαμε σήμερα ambient folk jazz, με στοιχεία ιερών ύμνων από το Περού με κρουστά!!!

Και όταν λέει αλά Elvis, στίχους σαν και αυτούς: And I can’t shake it off

My b-b-b-b-b-b-brain is out of t-t-t-timing (είχε καιρό να μας ξαναχαρίσει τέτοια κόλπα και στο νέο δίσκο το ξανακάνει αρκετά).Άντε γειά!!!

3-Rewind the Exit: Μελωδικό και αρκετά pop, αλλά πάντα σε volbeat λογική και με υπέροχα γυναικεία φωνητικά ταυτόχρονα με Μιχαλάκη Poulsen στο ρεφραίν.

4-Die to Live (feat. Neil Fallon): της τρελής!!!πιανάκι rock 'n' roll, σαξόφωνα φωνάρα απο τεράστιο Neil Fallon των CLUTCH, ο οποίος παίρνει τα ηνία των lead vocals στο δεύτερο κουπλέ και ρεφραίν και πάρτα στη μάπα ρεεεεε !!!! Μέχρι και HELLACOPTERS μου θύμισε!!!Μεγάλη αδυναμία μου σαν τραγούδι!!!!!

5-When We Were Kids: ,πόσο όμορφο τραγούδι ,με κλασσικές κιθάρες να φέρνουν στην αρχή του τραγουδιού λίγο από The garden's tale.Βέβαια δεν μιλάμε για τέτοιο ύμνο, αλλά για ένα όμορφο απλό όπως προείπα τραγούδι. Όμως αυτό που σε κερδίζει είναι φίλε μου οι στίχοι, που αν σαν παιδί μεγάλωσες βρωμίζοντας τα ρούχα σου παίζοντας έξω στους δρόμους αντί να λιώνεις στα τάμπλετ ,θα πιάσεις τον εαυτό σου να δακρύζει διαβάζοντας τους στίχους οι οποίοι εμβαθύνουν βέβαια περισσότερο.

6-Sorry Sack of Bones: Από τα αγαπημένα μου του νέου δίσκου ήδη και ο λόγος είναι ότι όταν οι volbeat πειραματίζονται σωστά και με μαγκιά ,βγάζουν τραγουδάρες άπιαστες.ΤΙ PSYCHEDELIC DARK SURF ΑΣΜΑ ΕΓΡΑΨΑΝ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ?? (ναι υπάρχει τέτοιο είδος και μπάντα που προτείνω για να μπείτε στο χορό είναι οι the mayhems).Βέβαια παιγμένο υπό το πρίσμα του ήχου τους, μπολιασμένο με κιθαριές που φέρνουν στο νού μέχρι και tribulation.Επίσης έχει και φοβερά effects με φωνές horror εδώ και εκεί να ψυθιρίζουν και να στοιχειώνουν ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα!!

7- Cloud 9: Ωραίοι στίχοι γυναικεία φωνητικά και πάλι εδώ σε ρεφραίν αλλά και σε πλάτες στον Μιχαλάκη πάλι,αλλά πέραν αυτών, νομίζω ότι είναι το πρώτο filler song που συνάντησα μέχρι στιγμής.

8-Cheapside Sloggers: Ανεβασμένα κιθαρόνια και αλήτικη σφραγίδα στους στίχους ! Και επειδή έχουμε και εξώφυλλο επηρεασμένο από peaky blinders, έχοντας μάλιστα και απευθείας αναφορά και στοχουργικά :”The blood is painting the streets again
With hammers and razor blades
Thieves and riots are our daily breadThe Peaky Blinders prevail “... ε... εντάξει ,συγχωρέστε με ,πόσο να αντέξω ο καμμένος ο fan των Peaky Blinders??? δεν μπορωω ρεεε και περιμένω και τον νέο κύκλο!!!!!Τρομερή doomy αλλαγή στη μέση, που το ανεβάζει το guest solo του Gary Holt με ωραίο τελείωμα, που θυμίζει τα leads του παλιού του συμπαίκτη στους EXODUS τον Kirk Hammet.

9- Maybe I Believe :Δεν ξετρελάθηκα και εδώ, όπως και στο cloud 9 .Μπορεί να σε κρατάει στιχουργικά, αλλά νομίζω ότι αν έλειπε απο τον δίσκο, δεν θα βάζαμε και τα κλάματα...filler song, No 2 λοιπόν...

10- Parasite : 37 δευτερόλεπτα σε φάση RAMONES και γενικά punk rock που θυμίζει και λίγο το στυλ των Teenage Bottlerocket των οποίων ειχαν διασκευάσει το Rebound στο προηγούμενο άλμπουμ τους.

 11-Leviathan: Λοιπόν .. κλασσικό live-τράγουδο volbeat ,αλλά το αστείο με τους volbeat όταν ασχολούνται με το occult στοιχείο στιχουργικά ( και εσείς που τους ξέρετε ,το καταλαβαίνετε ήδη),έχουν ένα μοναδικό μαγικό τρόπο να μιλάνε για σατανάδες, κέρατα, κατάρες, κλπ κλπ και να το κάνουν να ακούγεται με τέτοιο εύθυμο ύφος, που απορείς ώρες ώρες αν σου κάνουν απλά πλάκα !!!Μια χαρά up tempo τραγούδι και θα περάσουμε και με αυτό όμορφα στις αρένες όλοι μας !

12- The Awakening of Bonnie Parker: Εδώ έχουμε στιχουργικά ιστορία βασισμένη στο γνωστό ζεύγος Bonnie & Clyde, με ωραία εξέλιξη του story των στίχων ανα κουπλέ, δοσμένο πανέξυπνα σε στυλ επιστολών μεταξύ των δυο ( Bonnie & Clyde δλδ).Ωραίο σόλο απο Rob Caggiano και πάλι έχουμε γυναικεία φωνητικά να πλαισιώνουν τον Michael Poulsen (λογικό, Bonnie & Clyde θέμα έχουμε εδώ). Πάντα λάτρευα αυτά τα θεματικά τραγούδια τους από παλιά!

13-The Everlasting: Το γνωρίσαμε ήδη απο αρκετά live της μπάντας όπου το πρωτοπαρουσίαζαν, αλλά και όσοι έχετε το let's boogie! Live from Telia Parken του 2018, το γνωρίζετε ήδη.Αρκετά βασισμένο συνθετικά στον τελευταίο δίσκο των αγαπητών metallica (παρατηρήστε ειδικά τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα του τραγουδιού.Βγάζει μάτι η επιρροή του Now That We're Dead ).Δεν τους κατηγορώ,απεναντίας, το στυλ των metallica ειναι βασικό συστατικό στον ήχο των volbeat και το ξέρουμε και το έχουμε δεχτεί και αγαπήσει απο το ντεμπούτο τους! Η στουντιακή λοιπόν εκδοχή του τραγουδιού, είναι προφανώς και καλύτερη και σαν σύνθεση είναι απο τις λιγοστές καραμεταλλάδικες στιγμές του νέου δίσκου των Δανών!

14- 7:24 : Η άκριβης ώρα που έχει γεννηθεί η κόρη του Michael Poulsen και μιλάμε για μια όμορφη μπαλάντα,η οποία φυσικά αναφέρεται σε αυτήν! Το ξέρουμε βρε Μιχαλάκη τι αγαπησιάρης και ψυχοπονιάρης εισαι! Έχεις γράψει από ένα κομμάτι σχεδόν για όλο το σόι σου! Καλά κάνεις ,αφού σε αγαπάνε και τους αγαπάς όλα οκ! Και εμείς μαζί σου!!!

Αυτά είναι και τα 14 βασικά τραγούδια του νέου έβδομου δίσκου των VOLBEAT.Αν πάρετε την 2 cd's version του δίσκου,έχει μερικά καλούδια παραπάνω.

Εν κατακλείδι... Ο δίσκος μια χαρά είναι.Μπορεί να μην είναι πιο πολύ μέτ(σ)αλ σε σχέση με τα προηγούμενα, αλλά μιλάμε για μια μπάντα που έχει οπαδούς, πολύ διαφορετικού είδους (από την αρχή της καριέρας της) , οι οποίοι δεν ακούνε και απαραίτητα metal και οι οποίοι έχουν και αυτοί ένα λόγο παραπάνω να ζητάνε πιο radio friendly κομμάτια ή πιο non metal κομμάτια αν θέλετε καλύτερα.Όλοι έχουν δικαίωμα σε αυτήν τη ζωή.Ο φασισμός δεν αποτελεί κομμάτι στον rock ήχο και καλό είναι να είμαστε πιό δεκτικοί κάποιες φορές.Άλλωστε μιλάμε για μια μπάντα που από την αρχή είχε συστηθεί με αυτό το ύφος και λειτουργεί στη λογική των AC/DC, MOTORHEAD, υπηρετώντας πιστά το ατόφιο και αρχέγονο rock 'n' roll με τα βασικά του παρακλάδια (και όχι μόνο) να το πλαισιώνουν.Πως έλεγε και ο τιτανοτεράστιος LEMMY ? We are Motorhead and we play rock 'n' roll.

Αυτά.... 8,5 / 10

VIDEOS:

Official Website: https://www.volbeat.dk/en/ 

Facebook: https://www.facebook.com/volbeat/