Μετά από 10 χρόνια δισκογραφικής απουσίας οι power metallers Saint Deamon επιστρέφουν με το ΄΄Ghost΄΄. Είναι η τρίτη στούντιο δουλειά των Σουηδών μετά από δυο εξαιρετικά άλμπουμ, που κυκλοφόρησε στις 13 Σεπτεμβρίου. Με μοναδική αλλαγή στα ντράμς, η σύνθεση της μπάντας παραμένει αναλλοίωτη από την ίδρυσή της, το 2006. Ο Magnus Noberg (ex Dionysus) είναι στο μπάσο, ο Toya στις κιθάρες, ο Jan Thore Grefstad (Divided Multitude, Highland Glory) στα φωνητικά και ο Jarle Byberg στα τύμπανα.
Το εξώφυλλο του δίσκου δε διαφέρει από αυτά των προηγούμενων 2 κυκλοφοριών, κινούμενο στο ίδιο οπτικό πλαίσιο. Ατμοσφαιρικό, επιθετικό και μεταφυσικό, δείγμα του τι θα ακολουθήσει. Η ακρόαση του διαδόχου του εξαιρετικού Pandeamonium (2009) ξεκινάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις: Το Captain Saint D. (ο ΄΄ύμνος΄΄ του πειρατή!) είναι άκρως μελωδικό, και το επικό του ρεφρέν που σίγουρα θα σιγοτραγουδιέται για καιρό, ανεβάζει κατακόρυφα τη διάθεση, υποσχόμενο παρόμοια συναισθήματα στη συνέχεια. Ακολουθεί το μάλλον αδιάφορο Call My Name που προσγειώνει λίγο απότομα, μειώνοντας τον αρχικό ενθουσιασμό. Η συνέχεια όμως είναι δυναμική και αποζημιώνει με τον καλύτερο τρόπο και τον πιο απαιτητικό λάτρη του metal. Στο Return of the Deamons που θυμίζει Edguy, η μπάντα μας παρουσιάζει τις ''Helloweenικές'' της καταβολές, ενώ το ομώνυμο κομμάτι είναι μια mid tempo σύνθεση, όπως και το Somewhere Far Beyond που ταξιδεύει τον ακροατή με τις υπέροχες μελωδίες του. Στο Hell is coming η μπάντα πιστοποιεί το γιατί είναι (και) progressive group, ενώ στα Higher, Land Of God και Journey Through the Stars οι Saint Deamon παραδίδουν σπουδαία μαθήματα μελωδικού power metal με απλές, όμορφες, μελωδικές συνθέσεις, χαρακτηριστικές του ύφους, στο δρόμο που χάραξαν οι Pretty Maids, οι Helloween, οι Nocturnal Rites, οι At Vance και άλλοι. Η ακρόαση ολοκληρώνεται με το ατμοσφαιρικό ορχηστρικό Ressurection και καθ΄όλη τη διάρκειά της κρατάει το ενδιαφέρον χωρίς να κουράζουν οι (επαναλαμβανόμενες ανά τα έτη) μελωδίες, καθώς η σύνθεση των κομματικών είναι ιδιαίτερα προσεγμένη και η παραγωγή κρυστάλλινη. Αν εξαιρεθεί το Call My Name τα υπόλοιπα τραγούδια είναι υψηλότατων μουσικών προδιαγραφών με όμορφα ριφς, δυνατά τύμπανα και σολαρίσματα που καταδεικνύουν και την άριστη τεχνική κατάρτιση των Σκανδιναβών.
Για το τέλος, και επειδή το metal από τη φύση του είναι από τα λίγα είδη που δε γνωρίζει (και που δε θα έχει ποτέ) μουσικά στεγανά και περιοριστικά σύνδρομα, δεν αποτελεί έκπληξη η όμορφη διασκευή των Saint Deamon στο υπέροχο The Voice Within της Christina Anguilera (περιλαμβάνεται σαν bonus track στη κυκλοφορία του δίσκου στην Ιαπωνία). Για όσους δε γνωρίζουν τη μπάντα, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία. Οι υπόλοιποι, μην το χάσετε.
Enjoy!!!
Βαθμολογία: 9/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου