Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019


Επιτέλους..μία τεράστια επιθυμία εκπληρώθηκε,μία από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές φωνές επέστρεψε,ίσως όχι με την μπάντα που θα ήθελα αλλά πολύ κοντά στον ήχο που λατρέψαμε όλοι.Αναφέρομαι στους Lost Horizon που στις αρχές του 2000 με τα δύο μοναδικά τους άλμπουμ σείστηκε ολόκληρο το σύμπαν με έναν εκπληκτικό,αξεπέραστο Daniel Heiman να μας κάνει να υποκλινόμαστε στο μεγαλείο της μοναδικής χροιάς του,στις κορώνες που όλοι λατρέψαμε και που ποτέ δεν θα έχουν μέτρο σύγκρισης.Αυτή τη φορά επιστρέφει με τους Dimhav και στο παρθενικό τους άλμπουμ που φέρει το τίτλο ''The Boreal Flame'' και ίσως ότι πιο κοντινό στον ήχο των Lost Horizon αλλά με πολλά progressive στοιχεία, επομένως ο όρος progressive-epic metal είναι ο καταλληλότερος ως προς τον χαρακτηρισμό του άλμπουμ.Επτά συνθέσεις συνολικής διάρκειας 54 λεπτών, επομένως καταλαβαίνετε πως μιλάμε για τραγούδια 9 και 10 λεπτών.Συνοδοιπόροι στο ταξίδι αυτό είναι δύο αδέρφια και μέλη των Shadows Past, o Staffan Lindroth σε κιθάρα,μπάσο και πλήκτρα και ο Olle Lindroth στα ντραμς. Το άλμπουμ ξεκινάει με το instrumental ''Boreal Ascent'' με διάρκεια τα δέκα λεπτά, ίσως απορήσετε αλλά πιστέψτε με θα δικαιωθείτε, επικό,δαιδαλώδες και με τις ταχύτητες σε speed metal ρυθμούς.Μέσα στην πολυπλοκότητα του άλμπουμ διαθέτει εκείνα τα ρεφρέν που αγαπήσαμε στο γνωστό παρελθόν του ερμηνευτή τους, το ''Realms Of A Vagant King'' ξεκινάει αρκετά ατμοσφαιρικά με τα επικά και folk στοιχεία να  πρωταγωνιστούν μέχρι το πρώτο ξέσπασμα,συνεχόμενες εναλλαγές, αλλά αυτές οι μελωδικές κορυφώσεις στα σόλο είναι κάτι το ανεπανάληπτο με τις τσιρίδες του Heiman να με κάνουν τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο,ίδιες και απαράλλαχτες όπως τις αγαπήσαμε.Στο ''The Flame Transcendent'' είμαι σίγουρος πως θα χαρείτε ακόμα περισσότερο,ίσως ακουστεί ως ιεροσυλία αλλά με αυτό το δίσκο μου έδωσαν τροφή για πολλά χρόνια και σίγουρα δεν θα έχω ακόμα το παράπονο της επιστροφής(λέμε τώρα) των Lost Horizon,ίσως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το επόμενο άλμπουμ που δεν ήρθε ποτέ.Αργόσυρτοι επικοί ρυθμοί στο ''Chtonic Elegy'' με το ρεφρέν να μαγεύει,για ερμηνείες να μην ξανά αναφέρω, το progressive στοιχείο που διανθίζει όλο το άλμπουμ το κάνει ακόμα πιο πλούσιο και προκλητικό στην ακρόαση, η χρήση ακουστικής κιθάρας μου θυμίζει κάτι από Mandanus Imperium,ARK το οποίο μόνο κολακευτικό μπορεί να είναι.''From Southern Shores'' και η συνθετική μαεστρία ανεβαίνει ακόμα περισσότερο με το μουσικό πνεύμα των Zierler να πλησιάζει αρκετά για να κλείσει το άλμπουμ με το δεκάλεπτο ''Star And Crescent'' για να μας στείλει αδιάβαστους περικλείοντας όλα τα στοιχεία του άλμπουμ, power,progressive,epic,speed όπως και να το πείτε το αποτέλεσμα είναι θριαμβευτικό και για αυτό μιας και μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε κάτι που στο παρελθόν το γνωρίσαμε με άλλο όνομα και σταμάτησε τόσο απότομα στις πιο ένδοξες στιγμές του, παραδοθείτε σε ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς που ακούει στο όνομα Dimhav...9/10.



https://www.facebook.com/dimhavofficial/
http://www.dimhav.com/

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου