Ζούμε μεγάλες στιγμές,μία από τις πιο κλασσικές ελληνικές progressive μπάντες επιστρέφει μετά από 18 ολόκληρα χρόνια και μάλιστα με μία κυκλοφορία που θα αφήσει το δικό της στίγμα.Το τρίτο τους άλμπουμ με την ονομασία ''Skeleton Keys'' θα σε ταξιδέψει πολύ πίσω,σε εκείνες τις εποχές που μεσουρανούσαν οι Shadow Gallery του ''Carved In Stone'',οι Dream Theater του ''Images And Words'' και ''When Dream And Day Unite'',οι Pain Of Salvation του ''Entropia''.οι Symphony X του ''The Divine Wings Of Tragedy''...ναι έτσι ακριβώς, μιλάμε για τόσο εμπνευσμένη δουλειά.Οι μουσικές τους δεξιοτεχνίες πέρα από την απαράμιλλη ποιότητα των μουσικών τους γνώσεων, δεν στερούνται έμπνευσης,συναίσθημα και όλα εκείνα τα στοιχεία που θα σε κάνουν πολύ απλά να ανατριχιάσεις.Αρκετά μεγάλο σε χρονική διάρκεια, τόσο όσο να μην προλάβεις να το χορτάσεις και άλλο τόσο ώστε να ανακαλύπτεις όλο και περισσότερα πράγματα.Επτά δαιδαλώδεις συνθέσεις εκ των οποίων στις δύο τα φωνητικά να ανήκουν εξολοκλήρου στον Γιάννη Παπαδόπουλο(Beast In Black,ex-Wardrum) και να πλησιάζει τα 74 λεπτά συνολική διάρκεια.Το επτάλεπτο instrumental ''Alpha'' με την έντονη του θεατρική διάθεση θα μπορούσε άνετα να ήταν το soundtrack κάποιας ταινίας.Στο ''Forming Fantasies'' εμπεριέχονται όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν μία σύνθεση κλασσική,ο λυρισμός,οι μελωδίες,το υπέροχο ρεφρέν,όλα αυτά τα στοιχεία που κάνουν ένα τραγούδι τόσο κλασσικό ώστε να αποτελεί must για κάθε τους ζωντανή εμφάνιση,τραγούδι που μόνο από μεγάλες μπάντες θα ακούσετε.Το "The Land Of Decay" που ακολουθεί σίγουρα αποτελεί την πιο έντεχνη σύνθεση του άλμπουμ, με την φωνή του Βασίλη Τοπαλίδη να δίνει έναν άλλο διαφορετικό αέρα από αυτή του Γιάννη Παπαδόπουλου, κάτι το οποίο προσφέρει πολλές και όμορφες όψεις στο άλμπουμ,αρκετά συμφωνική σύνθεση, κάπου μου ήρθαν οι Myrath παρέα με τους Symphony X στο μυαλό και πολύ έξυπνη η ιδέα με τα "ηλεκτρονικά" φωνητικά."Dreamer's Hands" και επιστροφή στο παρελθόν,στις εποχές που το progressive είχε νόημα και ουσία, ακόμα και η παραγωγή με παραπέμπει σε εκείνες τις όμορφες εποχές, άνετα σύνθεση που θα μπορούσε να ήταν σε δίσκο των Σουηδών Pain Of Salvation των δύο πρώτων άλμπουμ."Ocean's Grey" και να τα πρώτα εγκεφαλικά, απίστευτοι μουσικοί, τρομερές αλλαγές και ιδέες που μόνο σε δίσκο των τεράστιων Dream Theater έχετε ακούσει,από τις αγαπημένες μου συνθέσεις μέσα από το άλμπουμ και με τις ταχύτητες να ανεβάζουν αρκετά τους ρυθμούς, απίστευτο που μία μπάντα ακούγεται τόσο εμπνευσμένη και με τον ήχο της τότε εποχής σε τόσο τρομερά επίπεδα."Who's Afraid Of The Big Bad Wolf" και τα διπλά εγκεφαλικά συνεχίζονται, πρέπει πραγματικά να ακούσετε το δίσκο για να καταλάβετε με τί μουσικούς έχουμε να κάνουμε, μαεστρία με μεράκι για να κλείσει ο δίσκος με το τραγούδι "Be" μια σύνθεση 23 λεπτών και που μόνο με συνθέσεις όπως τα "Change Of Seasons" και "The Divine Wings Of Tragedy" μπορεί να συγκριθεί, στο μόνο που θέλω να ελπίζω, αν και εδώ μας έδωσαν πολύ μουσική για αρκετό καιρό, είναι να μην κάνουν άλλα 18 χρόνια για να ακούσουμε πάλι κάτι καινούργιο, ένας δίσκος must για όσους θέλουν το progressive να είναι συνώνυμο της μουσικής μαγείας...9/10.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου