Είναι πραγματικά μεγάλο ρίσκο μέσα σε ένα άλμπουμ να προσπαθήσεις να συνδυάσεις τόσες πολλές μορφές του metal ιδιώματος, ή θα βγει ένα μέτριο αποτέλεσμα έως κακό ή ένα υποσχόμενο άλμπουμ με την προσμονή για ένα πιο λαμπρό μέλλον.Οι Gentihaa κατάφεραν μέσα σε 44 λεπτά περίπου να εμπλουτίσουν την μουσική τους από το μελωδικό heavy μέχρι και τους thrash καταιγισμούς και από το συμφωνικό metal μέχρι και το black metal κυρίως ως σημείο αναφοράς τους Νορβηγούς Dimmu Borgir, δεξιοτέχνες όλοι τους με εμπειρία στη μουσική σκηνή και με φωνητικά που καλύπτουν ένα πιο ευρύ φάσμα ερμηνευτών.Η πρώτη μου επαφή με την μουσική τους ήταν στη ζωντανή τους εμφάνιση, όταν άνοιξαν για τους τεράστιους Dimmu Borgir στην Αθήνα, σίγουρα όταν δεν έχεις ακούσει νότα από την μουσική τους είναι δύσκολο να κατανοήσεις το όραμα μιας μπάντας, αλλά απέδειξαν αρκετά εύκολα το δέσιμο που έχουν και την δύναμη που βγάζουν, όταν άκουσα το cd με προσοχή το πρώτο πράγμα που παρατήρησα είναι η έξυπνη δημιουργία τρομερών μελωδιών, άμεσων ιδεών με όμορφες φωνητικές γραμμές, πολλά συμφωνικά μέρη άκρως εντυπωσιακά και δουλεμένα.Οι συνθέσεις αρκετά εμπλουτισμένες με πολλές αλλαγές παρόλα αυτά οι ''πιασάρικες'' μελωδίες βοηθούν στο να πείσουν και τον πιο δύσκολο ακροατή.Η συμμετοχή του Tom Englund (Evergrey) ανεβάζει αρκετά το ήδη επιτυχημένο μουσικό αποτέλεσμα και θα μου επιτρέψετε να αναφέρω, πως από όλες τις συμμετοχές του πασίγνωστου Σουηδού η συγκεκριμένη είναι από τις αγαπημένες μου.Ξεχώρισα πολλές συνθέσεις και ενδεικτικά να αναφέρω το επιβλητικό ''Vision'', το σκοτεινό-συμφωνικό ''Metamorphosis'', το αγαπημένο μου ''Beyond'' όπου εμπεριέχει σχεδόν όλη την μουσική άποψη της μπάντας σε σχεδόν έξι λεπτά και με ένα ρεφρέν κόλλημα, το ''Command'' με τον Englund να μεγαλουργεί στα φωνητικά θυμίζοντας και μπράβο για αυτό στους Gentihaa τις παλιές ιστορικές στιγμές των Evergrey, αλλά και το τελευταίο σχεδόν επτάλεπτο magnum opus ''Singularity'' (επίσης η δεύτερη συμμετοχή του Tom Englund) το οποίο πραγματικά με εντυπωσίασε, επιβλητική σύνθεση και κατάλληλη για κλείσιμο ενός τέτοιου μουσικού άλμπουμ, σκοτεινή και μεγαλεπήβολη. Για άλλη μία φορά ο Fotis Benardo έχει κάνει θαύματα στη μίξη και στο μάστερ όπως επίσης και στην παραγωγή του άλμπουμ από τον Bob Katsioni. H πρώτη μουσική επίθεση των Gentihaa κρίνεται άκρως πετυχημένη με ένα περιπετειώδες concept στο οποίο το μόνο που εύχομαι είναι ανάλογη ή ακόμα καλύτερη συνέχεια...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου