Η χρυσή δεκαετία του '80 για την metal σκηνή στιγματίστηκε από το μουσικό κίνημα του New Wave Of British Heavy Metal με έναν από τους βασικούς πρωταγωνιστές τον κ. Steve Harris και την παρέα του. Αρχές της δεκαετίας και η μπάντα από το Leyton ανατολικά του Λονδίνου κυκλοφορεί το δεύτερο album της με τον τίτλο 'Killers'. Το ημερολόγιο γράφει Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου του 1981.
Από τα μέσα της δεκαετίας του '70 το NWOBHM έχει κάνει την εμφάνισή του. Μπάντες ασχολούνται και υπηρετούν το είδος, κυρίως σε τοπικές παμπ του Λονδίνου, ενώ εμφανίζεται για πρώτη φορά και καθιερώνεται ο στυλιστικός χαρακτήρας ενός 'headbanger'. Μακρυά μαλλιά, κολλητό τζιν παντελόνι και φυσικά το τζιν μπουφάν, συνήθως φορτωμένο από ραμμένα σήματα συγκροτημάτων του είδους. Angel Witch, Saxon, Diamond Head, Motorhead, Holocaust, Samson, Tygers Of Pan Tang είναι ορισμένα από τα συγκροτήματα που κοσμούν την περιβολή ενός μεταλλά με πρωταγωνιστή το συνηθέστερο ίσως ραφτό, την πιο αναγνωρίσιμη mascot στον χώρο της σκληρής μουσικής και όχι μόνο. Στο εξώφυλλο του Killers ο Eddie παίρνει το τσεκούρι του και κανείς δεν γλιτώνει! Από πίσω απεικονίζεται η γειτονιά του Derek Riggs, δημιουργού της θρυλικής mascot.
Το Killers περιέχει στην πρώτη του έκδοση δέκα συνθέσεις, οι περισσότερες από αυτές υλικό που υπήρχε πριν ακόμα το ομώνυμο ντεμπούτο της μπάντας. Ο χαρισματικός ηγέτης Stephen Percy Harris είναι ο δημιουργός τους με εξαίρεση το κομμάτι Killers στο οποίο συνέβαλε και ο frontman Paul Di'Anno. Το εισαγωγικό instrumental The Ides Of March μας βάζει άμεσα στο μαγικό κλίμα του δίσκου, προλογίζοντας ιδανικά το Wrathchild, το οποίο συμπεριλήφθηκε έναν χρόνο πριν στην συλλογή 'Metal For Muthas' με θέμα το NWOBHM καθώς και στο πρώτο single του Killers μαζί με το Twilight Zone όπου ήταν και ο τίτλος του. Το Twilight Zone κυκλοφόρησε ακριβώς ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, στις 2 Μαρτίου. Το εξώφυλλό του επικρίθηκε από τον τύπο της εποχής ως σεξιστικό..(!)
Twilight Zone
Βασισμένο στο έργο του Αμερικανού συγγραφέα Edgar Allan Poe, Murders In The Rue Morgue το κομμάτι που ξεκινάει με μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μπασογραμμές στο χώρο της metal ever! Tο Another Life ακολουθεί σε τσαμπουκαλεμένο και αλήτικο attitude, κάνοντας εικόνα του προβληματικού Paul Di'Anno. Το πάθος του 24χρονου τότε, νεαρού Βρετανοβραζιλιάνου τραγουδιστή με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, τον οδήγησε στην έξοδο. Με κοινή απόφαση του ηγέτη της μπάντας Steve Harris και του εμβληματικού παραγωγού των Iron Maiden, Rod Smallwood ο Di'Anno αποτέλεσε παρελθόν διχάζοντας τους οπαδούς ανά την υφήλιο εώς και σήμερα. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του Di'Anno μετά την απόλυσή του, παρομοιάζοντας τον Harris με τον Μουσολίνι και τον Smallwood με τον Χίτλερ!
Nijmegen Holland 28/04/81
Το Genghis Khan είναι το δεύτερο instrumental κομμάτι του δίσκου, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη και τελευταία φορά σε άλμπουμ των Βρετανών. Κομμάτι αφιερωμένο στον Μογγόλο ηγέτη με καλπάζον tempo και εναλλαγές ταχυτήτων που παραπέμπει σε σκηνές μάχης, από τις πολλές που έδωσε ένας από τους πιο επιτυχημένους στρατιωτικούς ηγέτες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το Genghis Khan είναι το ένα εκ των δύο κομματιών που περιλαμβάνει το δεύτερο single με τον τίτλο Purgatory, το οποίο κυκλοφόρησε στις 15 Ιουνίου του 1981.
Purgatory
Στο Innocent Exile οι μελωδίες συνοδεύουν την απόγνωση του αθώου κατηγορουμένου μέσω ευφάνταστων κιθαριστικών solos από τον νεοφερμένο Adrian Smith, μία από τις πιο επιτυχημένες προσθήκες μέλους σε μπάντα, με κύριο υπεύθυνο τον Smallwood.
Dave Murray-Steve Harris-Adrian Smith
Manchester Apollo -February1980-
Το ομώνυμο Killers που ακολουθεί δεν θα μπορούσε να μην ξεκινάει με τις μελωδικές νότες του πιο χαρακτηριστικού μπάσου της Heavy Metal, παράλληλα με τις συγκροτημένες κραυγές ενός ταλαιπωρημένου και αμφιλεγόμενου τραγουδιστή, για να αποτελέσει έτσι, ένα από τα τραγούδια ορόσημο στο είδος του. Η εικόνα του δολοφόνου Eddie παίρνει σάρκα και οστά με τις απελπισμένες κραυγές του άτυχου θύματος, γονατίζοντας μπροστά του, τραβώντας τον από την φανέλα ως ύστατη αντίδραση. Μελωδικότατο το Prodigal Son σε μια ζεστή ερμηνεία του Di'Anno και ένα άκρως γρήγορο Maiden-ικό Purgatory που αποτέλεσε και τον τίτλο του δεύτερου single. Το Drifter κλείνει πανηγυρικά την δεύτερη δισκογραφική κυκλοφορία των Βρετανών που έμελλε να γράψει την δική της μοναδική ιστορία, να γίνει σημείο αναφοράς για πολλούς καλλιτέχνες και οπαδούς και να μείνει στην ιστορία ως το κύκνειο άσμα του Paul Adrews Di'Anno. Μεγάλα διλήμματα και διχογνωμίες γύρω από θέματα μουσικών προτιμήσεων πάντα θα υπάρχουν και ένα από αυτά, στις τάξεις των οπαδών των Iron Maiden θα είναι πάντα η θέση του frontman. Di'Anno ή Dickinson? Ο Dave Murray και ο αείμνηστος Clive Burr συμπληρώνουν την χρυσή πεντάδα του Killers και οι περισσότεροι εξ αυτών συνεχίζουν να μας συναρπάζουν εδώ και τρεις δεκαετίες!
Iron Maiden 1981
29/04/81 Beat Club Bemen Germany
Killers World Tour 1981
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου