Ποτέ δεν ήμουν καλός στα νορβηγικά. Για την ακρίβεια δεν ήμουν. Καθόλου. Έχω τόση σχέση με τα νορβηγικά όση σχέση έχουν οι Dillinger Escape Plan με τους Sabaton. Και όμως δεν είναι ανάγκη να αρχίσει κανείς εντατικά μαθήματα της νορβηγικής γλώσσας - εκτός αν το επιθυμεί - για να απολαύσει τους θεότρελους KVELERTAK. Άλλωστε η μουσική είναι σαν τα μαθηματικά, δηλαδή παγκόσμια γλώσσα.
Oι KVELERTAK έκαναν αίσθηση με το ντεμπούτο album τους "Kvelertak" πριν από δέκα χρόνια, ωστόσο κανένας από τους δυο επόμενους δίσκους (Μeir 2013, Nattesferd 2016), δεν κατάφερε να δημιουργήσει το hype της ομώνυμης δουλειάς τους.
Με αξιοζήλευτη πιστότητα στο χρονοδιάγραμμα τους - έναν δίσκο ανά 3 σχεδόν χρόνια - μας παρουσίασαν πριν λίγες μέρες το τέταρτο studio album τους, "Splid". Πρώτος με τον νέο frontman της μπάντας Ivar Nikolaisen (Silver and The Good, The Bad and The Zugly), ο οποίος δεν έχει κανένα πρόβλημα να ανταπεξέλθει στα ύψη που έθεσε ο αποχωρήσασας Erlend Hjelvik. Ο Ivar δεν είναι άγνωστος στους φίλους των KVELERTAK καθώς συμμετείχε στο τραγούδι "Blodtørst" οκτώ χρόνια πριν. Θα έλεγα πως βάση αποτελέσματος ο Nikolaisen ίσως και να βοηθά την μπάντα να βρει την φόρμα της, καθώς το "Splid" είναι μια πολύ καλή κυκλοφορία για τους Νορβηγούς και τους fan τους.
To αρχικό line up των KVELERTAK με τους τρεις κιθαρίστες Vidar Landa, Bjarte Lund Rolland και Maciek Ofsad μαζί με τον μπασίστα Marvin Nygaard και τον νέο drummer Håvard Takle Ohr, δουλεύει άψογα και μας χαρίζει συνθέσεις που είναι ότι πρέπει για metal party και πολλές μπύρες. Το rock 'n roll στοιχείο είναι αυτό που συνεχίζει να χαρακτηρίζει την μουσική ταυτότητα της μπάντας, παντρεμένο με το punk ενώ δεν λείπει και ένα black 'n roll κομμάτι, το "Ved Bredden Av Nihil". Ο δίσκος δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης όσον αφορά την ποικιλομορφία του. Ειδικά τα φωνητικά του Ivar Nikolaisen "δοκιμάζονται" πραγματικά σε όλο το ηχητικό τους φάσμα και δεν απογοητεύουν.
Το εναρκτήριο άσμα "Rogaland" με την fade in εισαγωγή του υποψιάζομαι πως έσπασε τις καρδιές των θαυμαστών τους μέχρι να φτάσει στο σημείο όπου "μπαίνει" δυναμικά και δίνει μια rock 'n roll κλωτσιά για να αρχίσει το πάρτι. Το "Crack Of Doom" είναι το smash hit του δίσκου. Αυτό το κομμάτι δεν υπάρχει περίπτωση να παιχτεί και να μην ξεσηκώσει κόσμο. Σε αυτό βεβαίως συμβάλλει η φωνάρα του Troy Sanders των MASTODON, που είναι καλεσμένος στα φωνητικά. Με αυτόν τον τρόπο οι KVELERTAK εκτός από το να δώσουν κάτι παραπάνω στο τραγούδι, αποτίουν και φόρο τιμής στην μπαντάρα του κ.Sanders. To "Necrosoft" είναι ένα "συναυλιακό" κομμάτι με ωραίο refrain ενώ το "Discord" είναι μια πιο punk στιγμή του δίσκου με την κλασσική stoner χροιά των Νορβηγών. To "Bratebrann" είναι ένα κομμάτι που ρίχνει κάπως τις ταχύτητες, μέχρι την a la AC/DC γέφυρα και τον Nikolaisen να μας καλεί για air guitar πριν το σόλο! Στο "Uglas Hegemoni" χορεύουμε σε punk ρυθμούς με τέλειες πενιές στις κιθάρες και τον Nikolaisen να τα δίνει όλα! Πανέμορφο κομμάτι.
Το επόμενο "Fanden Ta Dette Hull" θα μπορούσε να είναι soundrack σε κάποια ταινία, αρμονικά εκτελεσμένο με παύσεις και άρτια τοποθετημένες δυναμικές με σόλο Slayer-ικό, όπου ξεχύνεται η λυσσασμένη φωνή του Nikolaisen και το κομμάτι φτάνει στο ζενίθ του. Κάπως έτσι φτάνουμε στο "Tevling" το οποίο έχει μια 80's αύρα στην αρχή του, μέχρι φυσικά να υψώσει την φωνή του ο Nikolaisen και να "αποκτήσει χρώμα" με μια όμορφη μελωδία. Είναι το μόνο κομμάτι που δεν έχει κάποιο γύρισμα στη γέφυρα. Απλό και μελωδικό ως το τέλος. "Stevnemote De Satan" για την συνέχεια και ναι, είναι ότι πιο MASTODON έχω ακούσει απο τους KVELERTAK. Η ακρόαση του μου έφερε στο νου έντονα το "Oblivion" των Αμερικανών αλλά όχι σε βαθμό υπερβολικό. Ίσως σε κάποιους να θυμίσει κάτι άλλο, όμως η ουσία είναι πως θα σας έρθει αυτή η "MASTODON γεύση" - περισσότερο από ποτέ στον δίσκο - αργά η γρήγορα, ακούγοντας το. Περνάμε στο προτελευταίο κομμάτι "Delirium Tremens" με το ήσυχο ρυθμικό ξεκίνημα, το οποίο συνεχίζει κάπως νωχελικά μέχρι να έρθει πάλι αυτή κλωτσιά και αποκτήσει ενδιαφέρον. Ο δίσκος κλείνει με την υπερ-κομματάρα "Ved Bredden Av Nihil" που ανέφερα στην αρχή της παρουσίασης. Τρομερή δομή, απόδοση στο τέρμα από τον Nikolaisen και τους υπόλοιπους. Το πιο "περίεργο" κομμάτι του δίσκου, λίγο black, λίγο rock 'n roll με μια αργή και ατμοσφαιρική εισαγωγή, αρκετά heavy για Kvelertak θα έλεγα. Εδώ έχουμε ένα τραγούδι από τα κορυφαία των KVELERTAK πιστεύω. Σίγουρα θα βρίσκεται στην playlist μου καιρό, μαζί με το "Crack Of Doom" και το "Uglas Hegemoni".
Στα τεχνικά του δίσκου, στην παραγωγή του δίσκου έχει επιστρέψει ο Kurt Ballou -κιθαρίστας των CONVERGE- και θα έλεγα πως η απουσία του στο προηγούμενο album, Nattesferd του 2016, ήταν τελικά κάτι παραπάνω από εμφανής. Ο δίσκος ακούγεται όσο "βρώμικος" πρέπει αλλά και όσο καλογυαλισμένος είθισται να είναι ένας σύγχρονος δίσκος. Γενικά οι KVELERTAK δεν είναι και η πιο απλή μπάντα για να κατατάξεις κάπου. Είναι αυτό το κράμα τους που περιπλέκει τα πράγματα αλλά αυτή είναι και η πρόκληση για έναν καλό παραγωγό, όπως ο Kurt και τα καταφέρνει θεσπέσια για άλλη μια φορά μαζί τους.
Πιστεύω πως οι θαυμαστές της μπάντας έχουν ήδη το "Splid" στα χέρια τους και απολαμβάνουν αυτόν τον εξαιρετικό - από κάθε άποψη - δίσκο. Δεν αισθάνομαι όπως στο ντεμπούτο τους που άκουγα για πρώτη φορά νορβηγικό death n'roll meets punk και γούσταρα, αλλά και πάλι' είναι μια εμπνευσμένη, δυνατή επιστροφή και σίγουρα η δεύτερη μου αγαπημένη κυκλοφορία από τους τρελούς Σκανδιναβούς. Όσοι δεν έχετε επαφή με την συγκεκριμένη μπάντα πιστεύω πως με λίγα λεπτά ακρόασης θα βρείτε κάτι το οποίο θα σας κάνει να κολλήσετε μαζί τους. Το "Splid" είναι διαθέσιμο από την Rise Records και μπορείτε να το αποκτήσετε από εδώ.
SITE
Σας άρεσε το "Splid" των KVELERTAK;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου