HEXVESSEL - KINDRED | ALBUM REVIEW

Artwork: Thomas Hooper, Richey Beckett

Με το πέμπτο τους δημιούργημα, οι Hexvessel του Mat McNerney (Dødheimsgard, Code, Grave Pleasures ), καταφέρνουν να κατασκευάσουν ένα άλμπουμ διαφορετικό από τα προηγούμενα, χωρίς ωστόσο να χάνουν την πεμπτουσία του ήχου τους. Πηγμένο στην folk/ ψυχεδελική ατμόσφαιρα, με μια γήινη, μυστηριώδη, occult ποιότητα, το " Kindred " διαμένει πιθανότατα σε κάποιο κορμό δέντρου, σε ένα ομιχλώδες δάσος, με τις μηδαμινές ακτίνες ήλιου που το αγγίζουν, να λαξεύουν το μοναδικό του ηχόχρωμα. 
       
Το intro " Billion Year Old Being " συστήνεται με μία όμορφη folk μελωδία, η οποία μεταμορφώνεται σύντομα σε ένα παλλόμενο ρυθμικό μοτίβο, πάνω στο οποίο τα φωνητικά θυμίζουν ξόρκι, ενώ τα πλήκτρα και οι κιθάρες προσκαλούν την 60s / 70s ψυχεδελική ατμόσφαιρα. Με ένα μαγευτικό, μελωδικότατο outro οι " Hexvessel ", παρουσιάζουν σε " μικρογραφία " την ψυχή του δίσκου.

Το ακόλουθο " Demian ", ( εμπνευσμένο από τον Hermann Esse )"σκεπάζει" την ατμόσφαιρα με εβένινο χρώμα και έπειτα στο cover του " Fire of The Mind ", των εμβληματικών Coil, οι Hexvessel μετατρέπουν το ανατριχιαστικό, άβολο κομμάτι, σε μία μελαγχολική folk μπαλάντα, με το βιολί του Kimmo Hélen να είναι τουλάχιστον πένθιμο.

Με avant-garde αισθητική, το " Sic Luceat Lux " δρα ως ένα interlude. Το κομμάτι είναι στα μέσα της αποσύνθεσης, με τα έγχορδα να είναι σχεδόν παράφωνα, ενώ στο βάθος επικρατεί ένα drum beat σαν μία εμμονική  επίκληση. Το υπνωτικό " Phaedra ", με φωνητικά που θυμίζουν Nick Cave, βαδίζει στον ίδιο φασματικό ρυθμό, κοσμημένο με απόμακρες καμπάνες και πνευστά θρηνωδίας.

Το γλυκόπικρο " Family ", δεν κάνει κατάχρηση της μικρής του διάρκειας και η παραμυθένια του ατμόσφαιρα, είναι μία βαθιά ανάσα λίγο πριν τα τελευταία κομμάτια του δίσκου. Στην πορεία, το " Kindred Moon " επαναφέρει την καταχνιά, ωστόσο οι άμεσες μελωδίες από τις κιθάρες και το γοητευτικό refrain, την καθιστούν γνώριμη και φιλόξενη. 

Το γαλήνιο " Magical & Damned ", διαφέρει από τα προηγούμενα και πιθανότατα είναι το πιο " εύπεπτο " του δίσκου με ένα ονειρικό, καλογραμμένο chorus. Όμως, στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου, " Joy of Sacrifice " η μπάντα, επιστρέφει εν μέρει στην αρχική μυστηριώδη αύρα, με την βοήθεια των στοιχειωμένων έγχορδων και των διατρητικών διπλών αρμονιών, κλείνοντας το κεφάλαιο "  Kindred " με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Με ευκολία, μπορεί κάποιος να πει, ότι αυτός ο δίσκος είναι ένα " witches' brew " που εμπεριέχει όλα τα στοιχεία που κάνουν τους Hexvessel  μοναδικούς και ξεκάθαρα είναι ένα άρτιο, μαγευτικό αποτέλεσμα που αξίζει να ακουστεί πάνω από μία φορά.

Hexvessel Facebook

Hexvessel Site