Γιατί το "Reign In Blood" των Slayer ΔΕΝ είναι ο καλύτερος thrash metal δίσκος.

TO REIGN IN BLOOD ΤΩΝ SLAYER ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΙΣΚΟΣ-ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ METAL ΜΟΥΣΙΚΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ;

Ο τρίτος δίσκος των SLAYER κυκλοφόρησε στις 7 Οκτωβρίου του 1986 και ενώ υπήρχαν εμπόδια λόγω των ακραίων στίχων του τραγουδιού "Angel Of Death", τελικά έγινε διαθέσιμος χαρίζοντας στην μπάντα φήμη και αναγνωρισιμότητα. Το "REIGN IN BLOOD" έλαβε θετικότατα σχόλια από κριτικούς και κοινό, ανάγοντας τους SLAYER  σε μπάντα που όλοι είχαν ως μέτρο σύγκρισης στον ακραίο χώρο του metal. 

Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί-ούτε καν ο γράφων- ότι ένας δίσκος που περιέχει κομμάτια όπως το "Raining Blood", το "Angel Of Death" ή ακόμη και το "Altar Of Sacrifice", ότι δεν είναι κλασσικός και κάτι παραπάνω από πολύ καλός. Αν βάλουμε βέβαια στον ζυγό της αμφισβήτησης και την επίδραση που είχε η κυκλοφορία αυτή, στην extreme metal σκηνή... Ίσως αυτήν την στιγμή να διαβάζετε την τελευταία πρόταση αυτού του άρθρου. 

Αν όμως, επαναλαμβάνω ΑΝ πιάσουμε κομμάτι κομμάτι την ανάλυση στην θεωρία αυτή τότε ίσως πολλοί να συμφωνήσουν πως το "REIGN IN BLOOD" album είναι λιγάκι υπερτιμημένο.  Ας μας συγχωρήσουν οι αναρίθμητοι φίλοι του συγκροτήματος - στους οποίους ανήκω και εγώ- αλλά το να φωνάζουμε και να ουρλιάζουμε το όνομα μιας μπάντας επειδή έμεινε πιστή στο ύφος της δεν δικαιώνει τον ισχυρισμό πως έχει κυκλοφορήσει τον καλύτερο thrash metal δίσκο στην ιστορία της μουσικής. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά.  

 

1. ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Τα τραγούδια του άλμπουμ δεν είναι όλα το ίδιο καλά. Για να υποστηρίξουμε πως ένας δίσκος είναι ο κορυφαίος μεταξύ τόσων άλλων επιλογών, πρέπει να μην έχει αδύναμες στιγμές. Όπως αναφέρω και στην αρχή του άρθρου υπάρχουν ΥΠΕΡ-ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ όπως το "Angel Of Death" που αφορά τον επιστήμονα-τέρας του Χίτλερ, Γιόζεφ Μένγκελε γνωστό για τα φρικτά πειράματα του πάνω σε ανθρώπους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Υπάρχει το "Jesus Saves" που 'χτυπά' τους οργανωμένους της θρησκείας και το "Criminally Insane" που διεισδύει στο μυαλό ενός σχιζοφρενούς. Από εκεί και πέρα στιχουργικά δεν υπάρχει κάτι άλλο που προσφέρει ο δίσκος καθώς υπάρχουν απλά στίχοι για αιματοχυσία και σατανισμό, πράγμα πολύ κοινό, εύκολο στην σύλληψη του και πάνω από όλα, καλύτερα εκτελεσμένο από παρά μα πάρα πολλούς άλλους. Μουσικά ο δίσκος περιέχει ίσως τα δυνατότερα metal κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, αλλά υπάρχει αυτή η αίσθηση πως συνοδεύονται από fillers... 

 

2. Η ΑΠΟΔΟΣΗ

Το thrash metal χαρακτηρίζεται από ταχύτατα riffs, δύναμη και φυσικά το βίαιο στοιχείο που είναι ταυτόσημο του metal γενικότερα. Πολλές φορές όμως η ταχύτητα καταντά ανούσια, δίχως κάτι ιδιαίτερο να συμβαίνει και συμπαρασύρει και το ίδιο το κομμάτι σε έναν ακατάσχετο βομβαρδισμό από όλα τα όργανα. Ένα παράδειγμα είναι η δουλειά του Kerry King και του αποθανόντα Jeff Hanneman στα σόλο των κομματιών "Piece By Piece" και "Necrophobic", στα οποία οι ταχύτητες των δυο κιθαριστών είναι τρελή με τα σόλο να αποτελούνται τελικά από νότες που ουρλιάζουν - σήμα κατατεθέν των Slayer- που μόνο σόλο δεν θυμίζουν αλλά περισσότερο φέρνουν στα κλεισίματα ζωντανών εμφανίσεων σε συναυλίες. Ο τραγουδιστής της μπάντας Tom Araya δε, βρίσκεται σε ένα άλμπουμ όχι το καλύτερο του από άποψη φωνητικών ξεκάθαρα. Τα κομμάτια "Postmortem" και "Reborn" είναι ενδεικτικά του προβλήματος που φέρει η ακατάσχετη ταχύτητα όπως και με το κιθαριστικό δίδυμο της μπάντας. Ο Araya ενώ μας έχει χαρίσει τρομερά ουρλιαχτά που έχουν αφήσει εποχή και ανατριχιάζουν το κοινό όσες φορές και αν έχουν ακούσει το "Angel Of Death" π.χ, στα κομμάτια που προαναφέραμε το ... χάνει στις γραμμές του όπως ακριβώς συνέβαινε και στα live της μπάντας αρκετά συχνά. Καταλήγοντας ίσως στον πιο επιδραστικό drummer στην ιστορία του σκληρού ήχου, Dave Lombardo ακούγοντας τον πιστεύεις ότι κάποια στιγμή θα γλιστρήσει από την θέση του και θα πέσει κάτω εξουθενωμένος, από την προσπάθεια του να ανοίξει τρύπα ως το κέντρο της γης με τα drum sticks του.

3. Ο ΗΧΟΣ

Το Reign In Blood είναι ο πρώτος δίσκος των SLAYER με τον Rick Rubin στο τιμόνι της παραγωγής και ενώ ο Αμερικανός παραγωγός είναι εγνωσμένης αξίας, αυτό που έκανε σε αυτόν τον δίσκο, μου θυμίζει την δουλειά που έκανε στο "Death Magnetic" των METALLICA: Όλα στο τέρμα. Όλα τα όργανα ψηλά με αποτέλεσμα ένα δυσδιάκριτο χαμό, που τελικά μετά από κάποιο χρόνο ακρόασης κουράζει ανυπόφορα. Kάπου μέσα σε όλο αυτό παλεύει να ακουστεί το μπάσο του Araya. Η παραγωγή θα μπορούσε να είναι καλύτερη έτσι ώστε να βοηθά τον δίσκο να ακούγεται περισσότερο δίχως να κουράζει και ναι, είναι thrash metal δεν απαιτούμε να ακούγεται σαν cd του Botticelli, απλά θα θέλαμε να μην βγάζουν αίμα τ' αυτιά μας μετά το μισάωρο...

 

4. ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΟ

Ο ίδιος ο Kerry King έχει δηλώσει: "Αν το "REIGN IN BLOOD" κυκλοφορούσε σήμερα, κανείς δεν θα έδινε σημασία. Ήταν η κατάλληλη χρονική στιγμή. Ήταν μια αλλαγή στον ήχο. Στο Thrash metal κανείς δεν είχε ακούσει μια τόσο καλή παραγωγή όσο σε αυτόν τον δίσκο. Ήταν ένα σωρό πράγματα που έγιναν μονομιάς". Ας μην γελιόμαστε, ο δίσκος είναι κλασσικός και έφερε αλλαγές στην μουσική βιομηχανία εκείνη την εποχή με την επίδραση του στον ακραίο χώρο του metal, αλλα ποιοι είμαστε εμείς να διαφωνίσουμε με τον Kerry King; Συχνά οι κριτικοί λένε πως το "REIGN IN BLOOD' είναι το πιο "heavy" album στην ιστορία της μουσικής αλλά και το πιο "έντονο", είναι όμως έτσι; Γιατί άλλο είναι να πούμε πως είναι το πιο 'heavy' album μιας περιόδου και άλλο είναι να βάλουμε στην συζήτηση albums που κυκλοφόρησαν πολύ αργότερα. Υπάρχουν μπάντες που πραγματικά έχουν κυκλοφορήσει albums "ασήκωτα" όπως οι UNEARTH, οι NEUROSIS και τόσοι άλλοι. Όταν βγήκε το "REIGN IN BLOOD" ναι, έκανε όλα τα άλλα albums να ακούγονται "παιδικά"  αλλά πλέον πολλοί άλλοι δίσκοι έχουν πάει τον όρο "βαρύτητα" από λίγο έως πολύ παραπέρα. Επίσης ιδιαίτερη μνεία γίνεται για την μικρή διάρκεια του δίσκου -29 λεπτά- παρόλο που περιλαμβάνει 10 κομμάτια. Αυτό φυσικά είναι αποτέλεσμα των ταχυτήτων που παίζουν οι μανιασμένοι SLAYER αλλά και πάλι αν αυτό είναι κάτι που μπορεί να στηρίξει τον ισχυρισμό πως είναι το σπουδαιότερο thrash album της ιστορίας, τότε υπάρχει ένα album για όλους τους υποστηρικτές αυτής της θεωρίας: "OH CRIKEY" από τους LAWNMOWER DEATH. 23 κομμάτια σε 40 λεπτά. Προχωράμε παρακάτω. Φυσικά ο δίσκος έχει τις κομματάρες που είναι μάλλον τα αγαπημένα του κοινού -Angel Of Death, Raining Blood- αλλά όπως προανέφερα από εκεί και πέρα...; Δύο ακόμη τραγούδια και μετά ακούμε απλά επαναλαμβανόμενα riffs, ουρλιαχτά και τίποτε άλλο που να κάνει το ένα κομμάτι να ξεχωρίζει από το άλλο. Αλήθεια μετά από όλα αυτά πως ισχυρίζεται κανείς ότι αυτός ο δίσκος είναι τόσο περισσότερο σπουδαίος, από όσο πραγματικά είναι;

 

5. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ SLAYER ALBUM

Πως να υποστηρίξει κανείς το "REIGN IN BLOOD" όταν η ίδια μπάντα έχει κυκλοφορήσει το "SEASONS IN THE ABYSS"; Το "SEASONS..." είναι πιο καλογραμμένο, έχει καλύτερη παραγωγή και είναι ένας δίσκος που όπως φάνηκε, οι SLAYER κατάλαβαν πως η μελωδία δεν σου στερεί να είσαι "thrash", ούτε πως χρειάζεται να παίζεις όσο πιο γρήγορα μπορείς, ούτε να ουρλιάζεις στο μικρόφωνο για αίμα και σατανισμό. Ας πάρουμε για παράδειγμα την κομματάρα 'Dead Skin Mask'. "Στοιχειωμένη" μελωδία, σκοτεινή ατμόσφαιρα, mid-tempo. Ε και; Οι SLAYER του "Seasons..." ήταν πολύ ανώτεροι του "Reign In Blood". Ήταν περισσότερο μελωδικοί, έλεγχαν καλύτερα τις ταχύτητες-προς όφελος του ακροατή-, ήταν γενικά πιο ώριμοι και αυτό φαινόταν καθώς πρόσθεταν στοιχεία στον ήχο τους. Τα κομμάτια του "Seasons..." είναι καλύτερα τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Αν κάποιος ισχυριστεί ότι αυτό το album στερείται ταχύτητας και αγριάδας, ας ακούσει ξανά το "War Ensemble" και το "Born Of Fire". Καλύτερα τώρα;

 

6. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ THRASH METAL ALBUM

Πως να το κάνουμε; Υπάρχουν! Ξέρω πως ο νους σας πάει στους METALLICA που άφησαν φυσικά εποχή με τα τρία πρώτα τους albums αλλά υπάρχουν βεβαίως και οι MEGADETH που αξίζουν την δική τους θέση στην συζήτηση περί "καλύτερου thrash metal δίσκου της ιστορίας". Το "Rust In Peace" είναι ένας δίσκος απλά τρομερός: Ταχύτητα, δύναμη, αγριάδα και όπως σε κάθε καλό MEGADETH δίσκο, απαράμιλλη τεχνική εκτέλεση των κομματιών. "Όπως και το "Reign In Blood" όμως δεν είναι όλα τα κομμάτια στο ίδιο επίπεδο", θα πει κάποιος. Θα συμφωνήσω. Να προσθέσουμε και την άλλη δισκάρα των Megadeth στην κουβέντα; "Peace Sells... But Who's Buying?". Ένας δίσκος που θα έπρεπε και μάλλον διδάσκει πολλούς, πως πρέπει να παίζεται το thrash metal. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και άλλοι "διεκδικητές" του στέμματος. Οι EXODUS έβγαλαν το "Bonded By Blood", οι ANTHRAX το "Among The Living", ενώ ψηλά σε απήχηση βρίσκονται και τα 'Darkness Descends' των DARK ANGEL και το "Eternal Nightmare" των VIO-LENCE. 

Δεν θα αφήσουμε φυσικά εκτός σύγκρισης το κολοσσιαίο "Master Of Puppets", έναν δίσκο που οι METALLICA δεν ξεπέρασαν ποτέ. Ξέρω πως άλλοι θα πουν για το "Κill'Em All" ή το "Ride The  Lightning" τα οποία φυσικά είναι εξαιρετικοί δίσκοι επίσης, απλά σε αντίθεση με το 'Master...', έχουν κομμάτια-αδύναμους κρίκους. Το "Master Of Puppets" θεωρείται όχι απλά ο κορυφαίος thrash δίσκος από πολλούς αλλά και ο κορυφαίος metal δίσκος γενικότερα. Αρκεί να ανατρέξει κανείς σε δημοσκοπήσεις μεγάλων site ανά τον κόσμο και αφιερώματα κριτικών για να το διαπιστώσει. 

Συνοψίζοντας θα πω πως οι παραπάνω απόψεις είναι δικές μου και δεν πρεσβεύουν κάποιον άλλο πέρα από εμένα. Συνήθως το προσωπικό γούστο του καθενός ή η εμμονή του αν θέλετε, είναι αποτρεπτικοί παράγοντες στο να βλέπουμε καθαρά τα γεγονότα. Εγώ πάντως είμαι μεγάλος θαυμαστής των SLAYER και σε συναυλίες τους έχω πάει και cd τους έχω αγοράσει. Δεν πιστεύω πως υπάρχει metal fan που να μην του αρέσουν οι bay area thrashers αλλά πολύ θα θέλαμε να μάθουμε ποια είναι η δική σας άποψη περί "κορυφαίου thrash metal album της ιστορίας".