Τετάρτη 13 Μαΐου 2020

  • 0 Σχόλια
  • Αναρτήθηκε από Χρήστος Καλέντζος

Όλοι μας αναγνωρίζουμε μια μπάντα ή ένα μουσικό είδος , καθώς υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που καθορίζουν και ξεχωρίζουν τα παραπάνω από άλλες μπάντες και μουσικά ιδιώματα αντίστοιχα... Τι γίνεται όμως όταν διάφορα μουσικά είδη αναμειγνύονται και δένουν αρμονικά μεταξύ τους ; Η απάντηση βρίσκεται στον νέο δίσκο των Gyoza !

Με την κυκλοφορία του δευτέρου LP τους , με τίτλο "Early Bird" (κυκλοφόρησε στις 13 Μαρτίου), οι Ισπανοί Gyoza ,με τις συνθέσεις , τα φωνητικά και την κιθάρα του Adrian Martínez , το μπάσο του Alex Fdez CArdellach , τα drums του Antonio Postius , τα πλήκτρα του Manuel Postius  και τον κιθαρίστα Xavi Montferrer συνδέουν ηλεκτρονική μουσική , alternative rock , stoner και indie , με τρόπο που κάθε μουσική πτυχή τους βγαίνει στην επιφάνεια . Το αποτέλεσμα , τουλάχιστον ικανοποιητικό !
Την αρχή κάνει το 'Up Where They Belong' ,  με ηλεκτρονικά drums και κιθάρα να χτίζουν αργά την ένταση , ενώ αργότερα το μπάσο κάνει την διαφορά ! Τα άγρια φωνητικά απογειώνουν το κομμάτι , τουλάχιστον με ανατριχιαστικό τρόπο ! Να πως πρέπει να ξεκινάει ένα album !
  Στη , συνέχεια μπαίνουμε σε πιο alternative / indie μονοπάτια με το 'Veins' , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ένταση πάει περίπατο . Παραμορφωμένο μπάσο , μαγευτική κιθάρα , ξεσηκωτικά drums , με λίγο σκοτεινούς στίχους , θα έλεγε κανείς , ενώ ένα αξιόλογο breakdown ολοκληρώνει το τραγούδι . 

Σε αυτό το κλίμα κυμαίνεται και το 'Nothing To Be Ashamed Of' , μόνο που τα φωνητικά γίνονται πιο επιθετικά , ενώ οι στίχοι περιγράφουν τις σκέψεις ενός ανθρώπου που οι αυτοκτονικές του τάσεις κυριεύουν τις σκέψεις του . Ένα πολύ δυνατό κομμάτι που η μουσική συνοδεύει τους στίχους με τον πλέον κατάλληλο τρόπο .
Μια πιο ηλεκτρονική κατεύθυνση ακολουθεί το τέταρτο κομμάτι του album , με τον τίτλο 'Glitch' να ταιριάζει 'γάντι' . Κυριαρχεί ένα κλίμα αμφιβολίας και φόβου , ενώ τα άγρια φωνητικά δείχνουν την αγανάκτηση κάποιου που η αβεβαιότητα τον τυραννά... 
Παρόμοια κινείται σε λυρικό επίπεδο και το 'In My Room' , ενώ μουσικά υπάρχει μία ταύτιση με Muse , με την μελωδία και το ήρεμο tempo να αφηγούνται την ολοκληρωτική παράδοση κάποιου στις ψυχοφθόρες σκέψεις του , στους τέσσερις τοίχους του μυαλού-δωματίου του .
Το σύντομο instrumental 'Unveiling Roy' αποτελεί την γέφυρα μεταξύ του ήπιου προηγούμενου κομματιού με το πιο δυνατό κομμάτι του album , χτίζοντας το κλίμα της επικείμενης ιστορίας μας...
Το 'Killing Goode' αποτελεί ίσως το πιο heavy κομμάτι του album : θαυμάσιο stoner riff , μπασογραμμή που κάθε μπασίστας θα ζήλευε , τα καλύτερα drums του album , απίστευτα φωνητικά και κιθαριστική μαεστρία είναι κάποια από τα πράγματα που θα ακούσει κανείς σε αυτό το τραγούδι , μαζί με την ιστορία του Roy , που έρχεται με στόχο να πάρει εκδίκηση για ό,τι του έχει συμβεί !!!  
Artwork : Victor Garcia-Tapia (DarkHorse Studio)
Μετά από το ανελέητο stoner που μας προσφέρουν απλόχερα οι Ισπανοί μας , η εισαγωγή από drums που θυμίζουν πολύ τον αείμνηστο Jeff Porcaro των Toto ( από τους μεγαλύτερους drummers που έχουν υπάρξει ) οδηγεί σε ένα μελωδικό , συναισθηματικό τραγούδι ονόματι 'Requiem For A Lie' , με τον πόνο των στίχων να αποτυπώνεται εξίσου και στα μουσικά όργανα.
Ακολουθεί το 'Sold' με ευρηματική κιθάρα που ο αγαπημένος Tom Morello (Rage Against The Machine) θα επικροτούσε σίγουρα και περνάμε στο 'Burden' , με εξαίρετα φωνητικά , στίχους-αινίγματα , alternative στοιχεία να επικρατούν , είτε μιλάμε για τα ρυθμικά drums που χτίζουν το κλίμα , είτε για την κιθάρα , που εκπέμπει συναίσθημα από την αρχή ως το τέλος . 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου