Οι LAMB OF GOD είναι μια αμερικανική μπάντα με έδρα το Richmond της Virginia. To αρχικό τους όνομα ήταν BURN THE PRIEST κυκλοφορώντας δυο albums, ενώ στην συνέχεια άλλαξαν το όνομα τους σε LAMB OF GOD για να αποφύγουν να χαρακτηριστούν ως μπάντα σατανιστικού περιεχομένου αλλά και λόγω αλλαγής των μελών του συγκροτήματος. Ως LAMB OF GOD αναγνωρίζονται πλέον ως μια από της πρωτοπόρες μπάντες του Αμερικανικού Ρεύματος (New Wave Of American Heavy Metal), έχοντας να επιδείξουν σπουδαίες κυκλοφορίες στον κατάλογο τους αλλά και ζωντανές εμφανίσεις με τις μεγαλύτερες μπάντες της Metal σκηνής.
Οι LAMB OF GOD εδώ και λίγες μέρες κυκλοφόρησαν την όγδοη studio κυκλοφορία τους, ή δέκατη αν προτιμάτε να συγκαταλέγονται τα "Burn The Priest" του 1999 και το "Legion XX" του 2018, με παραγωγό τον εδώ και πολλά χρόνια συνεργάτη της μπάντας Jason Wilbur. Το ομότιτλο νέο album των LAMB OF GOD διαδέχεται το "VII : Sturm Und Drang" του 2015 όντας το πρώτο χωρίς τον drummer Chris Adler μετά από την ίδρυση τους το 1994. Αντικαταστάτης του είναι ο Art Cruz των WINDS OF PLAGUE και πρώην drummer των PRONG, o οποίος είχε κληθεί αρχικά από τους LAMB OF GOD να αντικαταστήσει προσωρινά τον Chris Adler στις ζωντανές τους εμφανίσεις.
O δίσκος ξεκινά με το αρκετά δυναμικό "Memento Mori" του οποίου η ατμοσφαιρική εισαγωγή "χτίζει" μια αναμονή έως ότου ο τραγουδιστής Randy Blythe ουρλιάξει "Wake up!" και ακολουθήσει το groovy death core metal των Αμερικανών. Το "Memento Mori" αποτελεί ένα από τα πιο καλογραμμένα κομμάτια των LAMB OF GOD και ο λόγος που το πιστεύω αυτό είναι πως δεν νομίζω να λείψει από το setlist καμίας ζωντανής τους εμφάνισης προκαλώντας moshpits και σκληρό headbanging.
Ακολουθεί το "Checkmate" με το 'southern' solo κιθάρας από τον εξαιρετικά ταλαντούχο Mark Morton στην εισαγωγή. Το "Checkmate" είναι μια mid tempo σύνθεση αρκετά 'catchy' με σημείο αναφοράς να αποτελούν τα φωνητικά του Blythe.
Στην συνέχεια ακούμε το "Gears". Το τραγούδι αυτό θα το χαρακτηρίσω ως ένα απλά ωραίο LAMB OF GOD κομμάτι και αυτό γιατί δεν ξεχωρίζει από την σύνθεση του, σε σύγκριση με τα κορυφαία κομμάτια της μπάντας, αλλά από τα χαρακτηριστικά 'υλικά' που χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια από τους Αμερικανούς. Groove, υψηλού επιπέδου δυσκολίας κιθαριστικό death core, εξαιρετικά φωνητικά με 'κολλητικά' refrains και εξαιρετικές ιδέες στα κρουστά. Το τελευταίο θα αναλυθεί περαιτέρω στην συνέχεια της παρουσίασης.
Στο τέταρτο κομμάτι του δίσκου "Reality Bath" οι LAMB OF GOD μας προσφέρουν άλλη μια ωραία σύνθεση για την οποία ισχύει ότι και για το "Gears". Ένα πολύ ωραίο τραγούδι το οποίο δεν αποτελεί 'highlight'. Στο "New Colossal Hate" που ακολουθεί ωστόσο τα πράγματα γίνονται περισσότερο ενδιαφέροντα, καθώς η σύνθεση αυτή ακούγεται περισσότερο εμπνευσμένη με τις κιθάρες να δίνουν ένα εξαιρετικό ηχόχρωμα και το 'break' στα 2:34 λεπτά να είναι ξεσηκωτικό, δίνοντας έτσι μια φρεσκάδα στην ροή ακρόασης του δίσκου.
Έκτο κομμάτι είναι το "Resurrection Man", ένα κομμάτι περισσότερο σκοτεινό από τα προαναφερθέντα. To couple της σύνθεσης αυτής θυμίζει ένα πιο αργό "Broken Hands" από τον δίσκο "Wrath" του 2009, με τρομερό mid section το οποίο αποτελείται από thrash κιθάρες που ανεβάζουν tempo στο κομμάτι με ένα βαρύ down beat που συνεχίζεται ως το τέλος, δίνοντας του έτσι συναυλιακό χαρακτήρα. Μια σπουδαία στιγμή για το "Lamb Of God" album.
Στην συνέχεια έχουμε την πρώτη από τις δύο συνεργασίες του δίσκου, με τους LOG να παίζουν το "Poison dream" μαζί με τον Jamey Jasta των HATEBREED στα φωνητικά. Το έβδομο κομμάτι του δίσκου μοιάζει να χτίζεται επιτηδευμένα προκειμένου να κάνει αίσθηση η είσοδος του Jasta που τραγουδάει με το γνωστό του στυλ που τον καθιέρωσε. Οι ταχύτητες είναι σε speed metal επίπεδα και το κομμάτι τοποθετημένο λογικά για αυτόν τον λόγο πριν από το "Routes" που ακολουθεί, στο οποίο καλεσμένος στα φωνητικά δεν είναι άλλος από τον Chuck Billy.
Στο "Routes" οι ταχύτητες ανεβαίνουν με δυναμική εισαγωγή. Η σύνθεση αυτή θυμίζει πολύ Αμερικανικό thrash αναδεικνύοντας έτσι την συνεργασία με τον frontman των TESTAMENT. Ένα κομμάτι εξαιρετικό τόσο σε σύλληψη όσο και σε εκτέλεση, θεωρώ πως είναι μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου και ίσως μια από τις καλύτερες συνεργασίες τα τελευταία χρόνια.
Το ένατο κομμάτι του album είναι το "Bloodshot Eyes". Κλασσικό LOG riff με τον Blythe να εκμεταλλεύεται όλο το φάσμα των φωνητικών του δυνατοτήτων και έτσι η μπάντα μας χαρίζει μια ακόμη καλή σύνθεση. Τα μελωδικά σημεία του "Bloodshot Eyes" θυμίζουν την προηγούμενη studio κυκλοφορία της μπάντας "VII: Sturm Und Drang".
Τελευταία σύνθεση του δίσκου είναι το "On The Hook" που δυστυχώς το μόνο ενδιαφέρον σε αυτό είναι η γέφυρα και το κλείσιμο του. Δεν ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα κλασσικά LOG κομμάτια του δίσκου και κάπως έτσι τελειώνει η ακρόαση του νέου πονήματος των Αμερικανών, αφήνοντας σου την εντύπωση πως στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν δίσκο δυο ταχυτήτων.
Το "Lamb Of God" album είναι ένας δίσκος που προετοιμάζει τους θαυμαστές της μπάντας για μια δεύτερη εποχή ζωής. Μιας ζωής χωρίς τον Chris Adler ο οποίος εν πολλοίς 'χρεώνεται' την μουσική ταυτότητα των LAMB OF GOD. Ο αντικαταστάτης του Art Cruz μπορεί να ανταποκρίνεται περίφημα στα καθήκοντα του αλλά δεν έχει τις ιδέες του Adler έτσι ώστε να δώσει λίγο παραπάνω χρώμα σε συνθέσεις που το έχουν ανάγκη. Ίσως και να μην το βοήθησαν τα κομμάτια, κάτι που θα φανεί στον χρόνο. Σίγουρα γίνεται αντιληπτό πως υπάρχει χημεία με την υπόλοιπη μπάντα και το τεχνικό επίπεδο του Cruz είναι αρκετά υψηλό κάτι που διαπιστώσαμε και στις ζωντανές εμφανίσεις των LOG.
Εξαιρετικός για ακόμη μια φορά είναι ο Randy Blythe, με τα φωνητικά του που ίσως να είναι καλύτερα από ποτέ. Η φωνή του προσδίδει ένταση και συναίσθημα προσφέροντας μας μια εξαιρετική ακουστική εμπειρία. Οι κιθάρες των Willie Adler/Mark Morton είναι όπως μας έχουν συνηθίσει σε κάθε τους κυκλοφορία οι LAMB OF GOD. Σφιχτές, groovy, γρήγορες, αργές, σκοτεινές, ακούς τα πάντα από τους δυο ταλαντούχους μουσικούς. Όσο για το rythm section, ο John Campbell με τον Art Cruz είναι σπουδαίοι συνοδεύοντας κατάλληλα τους κιθαρίστες τους κάνοντας ότι καλύτερο μπορούν όχι για να ξεχωρίσουν αλλά για να προσφέρουν στα κομμάτια. Ιδιαίτερη αναφορά οφείλω να κάνω στον καταπληκτικό παραγωγό Josh Wilbur, ο οποίος έδωσε χώρο σε κάθε όργανο έτσι ώστε να 'αναπνέει' μέσα στις δέκα συνθέσεις που απαρτίζουν τον δίσκο, πετυχαίνοντας ένα άρτιο για ακόμα μια φορά αποτέλεσμα.
Συνοψίζοντας το ομότιτλο όγδοο album των LAMB OF GOD, θα ακούσετε σπουδαίες συνθέσεις και κάποιες λιγότερο καλές οι οποίες ωστόσο αξίζουν ακρόασης δίχως να κουράζουν, απλά δεν προσφέρουν κάτι στην ολότητα ενός δίσκου από τον οποίο απουσιάζει εμφανέστατα ο πρώην drummer της μπάντας Chris Adler.
"Memento Mori"
"Checkmate"
"Gears"
"Reality Bath"
"New Colossal Hate"
"Resurrection Man"
"Poison Dream" (featuring
Jamey Jasta)
"Routes" (featuring Chuck
Billy)
"Bloodshot Eyes"
"On the Hook"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου