Οι Σουηδοί πρωτοπόροι Pain Of Salvation, επανέρχονται τρία χρόνια μετά το εξαίσιο "In The Passing Light Of Day" με την δέκατη δισκογραφική τους δουλειά και ο τίτλος αυτής..."Panther". Πραγματικά βλέποντας μόνο το εξώφυλλο και κρίνοντας από το τίτλο, αντιλαμβάνεσαι πως κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει εδώ. Δεν το κρύβω πως ακούγοντας τα πρώτα δείγματα, δεν μπορούσα να αντιληφθώ το μουσικό νόημα που θέλουν να περάσουν στον ακροατή, λογικό όταν δεν έχεις ακούσει ολοκληρωμένα το νέο τους μουσικό έργο. Μετά από αρκετές ακροάσεις το τοπίο ξεκαθαρίστηκε και για άλλη μία φορά, η μπάντα που αγαπήσαμε και μας πρόσφερε τόσες συγκινήσεις, μας προσφέρει άλλη μία εντυπωσιακή κυκλοφορία.
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω αρχικά πως σε καμία περίπτωση δεν θα ακούσετε κάτι, που παραπέμπει μουσικά στο ύφος των Leprous ή τέλος πάντων όλων αυτών των ανάλογων συγκροτημάτων (Όχι ότι με χαλάει το αντίθετο μάλιστα). Ο λόγος που το αναφέρω είναι επειδή τώρα τελευταία το ακούω αρκετά συχνά και σίγουρα η μουσική των Pain Of Salvation δεν έχει να κάνει με ηλεκτρονική μουσική, πέρα από τα ηχητικά στολίδια ή διάφορα μουσικά εφέ που χρησιμοποιούν κατά ανάγκη, για να μεταφέρουν στο νέο τους εγχείρημα το δικό τους μουσικό όραμα. Και σε τελική ανάλυση εδώ και χρόνια απόδειξαν ότι έκαναν πράγματα πριν καν άλλοι τα σκεφτούν.
Μουσικά το άλμπουμ συνεχίζει εκεί που μας άφησαν με το "In The Passing Light Of Day" με το πνεύμα του "Scarsick" να υποβόσκει. Σε ένα φουτουριστικό κόσμο όπου η ηχητική τεχνολογία βοήθησε αρκετά για να δημιουργηθεί ιδιαίτερη μουσική και αν το θέλετε ή σας βοηθάει αυτό...ναι κοπανάνε αρκετά, δίνοντας στον όρο progressive metal την δική τους έννοια, αρκεί να ακούσετε το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ "Unfuture". Το ρεφρέν του τσακίζει κόκαλα, πόσο έξυπνη και δημιουργική μπάντα είναι αυτοί οι Σουηδοί, ακόμα μετά από τόσα χρόνια βρίσκουν τρόπο να με/μας εντυπωσιάζουν.
Αν και ξεκίνησα ανάποδα, το εναρκτήριο "Accelator" είναι μία σύνθεση που πραγματικά ξεχωρίζει, οι εναλλαγές και η ατμόσφαιρα που διακατέχει το άλμπουμ μου θύμισε αρκετά το επιτυχημένο "The Unforgiving" των Ολλανδών Within Temptation αλλά με το ύφος των Pain oF Salvation. Πειραματισμοί και αντιχρονισμοί στο ιδιαίτερο "Restless Boy", ενώ στο επτάλεπτο "Wait" αναβιώνουμε το πνεύμα του "Remedy Lane"...σκέτη μαγεία! Και εκεί που σκέφτομαι πως θα ήθελα άλλη μία μουσική εμπειρία της προηγούμενης σύνθεσης έρχεται το "Keen To A Fault" και με αποτελειώνει. Ναι πραγματικά οι Pain Of Salvation έβγαλαν ένα άλμπουμ καλύτερο από τον προκάτοχό του. Το ορχηστικό "Fur" είναι ο προπομπός του ομώνυμου "Panther", μία σύνθεση που κατάφεραν μέσα σε τέσσερα λεπτά να συμπεριλάβουν την μουσική νοοτροπία μίας ολόκληρης γενιάς σε ένα ιδιαίτερο concept, με τον τρόπο που έκαναν κάποτε οι Faith No More και πολύ απλά να φτιάξουν ένα ρεφρέν για να σε στείλουν αδιάβαστο. To "Species" με παραπέμπει στο "Be" ενώ το "Icon" είναι μία δεκατριάλεπτη μαχαιριά στην καρδιά! Αυτό που δεν κατάφεραν να κάνουν στο προηγούμενο δίσκο τους με το ομώνυμο δεκαπεντάλεπτο "In The Passing Light Of Day", εδώ κατάφεραν να φτιάξουν ένα ατμοσφαιρικό επιβλητικό έπος για να κλείσει ένα άλμπουμ που σίγουρα θα φιγουράρει στα καλύτερα της χρονιάς.
Σίγουρα το νέο άλμπουμ των Pain Of Salvation θα εντυπωσιάσει, θα διχάσει, θα αγαπηθεί και ίσως μισηθεί. Η μουσική για άλλη μία φορά θριαμβεύει και εδώ θα χρειαστούν πολλές ακροάσεις για να ανακαλύψετε την μαγεία της. Progressive με το δικό τους τρόπο, metal με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, οι Σουηδοί πάνθηρες μας έστειλαν δικαιολογημένα αδιάβαστους και θα συνεχίσουν να το κάνουν για πολύ ακόμα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου