DEFTONES - OHMS
Εδώ και λίγες μέρες οι Deftones μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες στον χώρο του Alternative Rock/Nu Metal, κυκλοφόρησαν τον ένατο δίσκο τους με τίτλο Ohms.Ο δίσκος περιέχει δέκα κομμάτια στο γνωστό και ιδιαίτερο ύφος των Deftones, έχοντας κάνει όμως στροφή στο παρελθόν, στις μέρες του Diamond Eyes και Koi No Yokan. Είναι πιο σκληρό και σκοτεινό από το προηγούμενο του 2016 το Gore, του οποίου του έλειπε η ενέργεια των προηγούμενων χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν ένας κακός δίσκος.
Το πρώτο τραγούδι το Genesis ξεκινάει με μια ατμοσφαιρική εισαγωγή, για να συνεχίσει με τον γνώριμο groovaριστο ήχο των Deftones και την χαρακτηριστική φωνή του Chino Moreno.
Την σκυτάλη παίρνει το ταξιδιάρικο Ceremony, ένα τυπικό Deftones κομμάτι που μας γυρίζει πίσω στις μέρες του Koi No Yokan.
Το τρίτο κομμάτι του δίσκου το Urantia να ξαφνιάζει με το γρήγορο Metal ξεκίνημα, για να συνεχίσει στον γνώριμο ήχο των Deftones με τα samples να βρίσκονται όχι μόνο εδώ, αλλά παντού στον δίσκο.
Συνέχεια με το Error και στο ίδιο μήκος κύματος με εναλλαγές ρυθμικών και ατμοσφαιρικών μερών.
Το Spell Of Mathimatics και τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Moreno να έχουν τον πρώτο λόγο γυρνώντας μας ακόμη πιο πίσω στις μέρες του White Pony.
Το Pompeji με την αρχικά midi tempo εισαγωγή και τα παρανοϊκά ξεσπάσματα σήμα κατατεθέν των Deftones.
Η συνέχεια με το πολυρυθμικό Radiant City με τον Sergio Vega στο μπάσο να κλέβει την παράσταση.
Το Headless είναι το πιο midi tempo ισορροπημένο και μελωδικό τραγούδι του δίσκου χωρίς παρανοϊκές εξάρσεις.
Και τέλος το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου το Ohms, να κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου χωρίς εκπλήξεις και πειραματισμούς.
Σε γενικές γραμμές οι Deftones εν έτη 2020 όχι μόνο δεν απογοητεύουν, αλλά βγάζουν ένα δίσκο από τους πιο ολοκληρωμένους και καλυτέρους στην καριέρα τους, που θα ενθουσιάσει όλους τους οπαδούς τους. Οι Deftones ήταν το όνειρο του τότε πιτσιρικά Stephen Carpenter να παίξει μουσική, έχοντας σαν επιρροές τους Metallica, Anthrax, S.O.D., Megadeth και κάνοντας skateboard. Στην πορεία απέκτησαν προσωπικότητα, δημιουργήσαν τον δικό τους ήχο κάτι που δεν μοιάζει με κάτι άλλο, δημιουργήσαν ολόκληρη σχολή και ή τους λατρεύεις ή τους μισείς δεν υπάρχει μέση κατάσταση. Εγώ πάντως θα συνεχίσω να τους λατρεύω.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου