Ποιος είπε ότι δεν βγαίνουν κλασσικά, διαχρονικά αριστουργήματα σήμερα, δίσκοι που μπορούν να σε αγγίξουν τόσο ώστε να σε κάνουν να δακρύσεις από την συγκίνηση, από την χαρά της δημιουργίας ενός δίσκου που δεν τον ακούς και κάθε μέρα. Το ντεμπούτο άλμπουμ των Ελλήνων Sacred Outcry θα γράψει με χρυσά γράμματα την δική του ιστορία στη metal μουσική.
Για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα την ύπαρξη της μπάντας, πόσο μάλιστα του δίσκου ο οποίος είχε κυκλοφορήσει από τις 25 Σεπτεμβρίου από την No Remorse Records, ενός δίσκου που για να κυκλοφορήσει πέρασαν 17 ολόκληρα χρόνια. Βέβαια θεωρώ πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, επομένως ίσως οι κατάλληλες συγκυρίες να ήταν οι τωρινές ώστε να κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ το οποίο θα αποστομώσει , θα ενθουσιάσει, θα συγκινήσει και εν κατακλείδι θα μας κάνει να τρέχουμε να αγοράζουμε cd και βινύλιο (τέτοια άλμπουμ αγοράζονται σε κάθε μορφή).
Το ντεμπούτο άλμπουμ "Damned For All Time" των Sacred Outcry περιέχει εννέα συνθέσεις και έχει διάρκεια 55 λεπτά, τόσα όσα χρειάζονται για να προκαλέσει ένα άλμπουμ το δικό του πανικό, ώστε ούτε να κουράσει αλλά ούτε να αφήσει το αίσθημα της ανεπάρκειας. Ο συνθετικός οίστρος είναι ανεπανάληπτος και εδώ θα είμαι ειλικρινής, ότι και να γράψω εγώ στη συγκεκριμένη παρουσίαση, αν δεν ακούσετε το δίσκο δεν θα καταλάβετε για τι κυκλοφορία μιλάμε και νοιώθω διπλά περήφανος γιατί είναι και ελληνική μπάντα. Βάζοντας στα φωνητικά ένα από τα καλύτερα όπλα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή και διαπρέπουν και στο εξωτερικό, αναφέρομαι στον Γιάννη Παπαδόπουλο (Beast In Black, ex-Wardrum), το αποτέλεσμα γιγαντώνεται ακόμα περισσότερο.
Ηχητικά οι Sacred Outcry πλησιάζουν τους Manowar, Domine, Lost Horizon, Blind Guardian, Iron Maiden και όλα αυτά τα παρεμφερή συγκροτήματα, η μαγεία όμως έγκειται στο γεγονός ότι υπάρχει τέτοια ηχητική αμεσότητα που κυριολεκτικά συγκλονίζει. Η εισαγωγή με το "Timeless" συγκινεί... Το "Legion Of The Fallen" ακολουθεί πιο παραδοσιακούς epic heavy metal ρυθμούς με ένα ρεφρέν που θα τραγουδηθεί από τον γράφοντα εκατοντάδες φορές, το "Sacred Outcry"με ταξίδεψε στις εποχές του "Night Of The Stormrider" των Iced Earth με τις χορωδίες από πίσω να ξεχωρίζουν και τα πλήκτρα να απογειώνουν το αποτέλεσμα, τα σόλο μαγεύουν, οι τσιρίδες του Γιάννη Παπαδόπουλου διαλύουν τα πάντα. "Where Ancient Gods Are Still Hailed" και εδώ απογειώνονται τα πάντα, η ατμόσφαιρα, η μαγεία της μουσικής, η έμπνευση και εδώ θα κάνω μία παρένθεση και θα αναφερθώ στην απίστευτη παραγωγή του δίσκου, με τον ταλαντούχο Steve Lado υπεύθυνο για την μίξη και το μάστερ να κάνει κυριολεκτικά μαγικά, με τον καθαρό και δυνατό ήχο, σε ένα άλμπουμ με τόσα πολλά πράγματα και όμως να ξεχωρίζεις τα πάντα! "Scared To Cry", μία μπαλάντα με τέτοια συναισθήματα που αναβιώσαμε μόνο στα μαγικά άλμπουμ των Blind Guardian (Imaginations From The Other Side και Somewhere Far Beyond). To " Lonely Man" μου θυμίζει αρκετά τα γρήγορα έπη των Riot, έντονα επικά συναισθήματα στο mid-tempo "Crystal Tears" αλλά το ανυπέρβλητο έπος είναι το 14λεπτο "Damned For All Time" ,μία σύνθεση που θα ζήλευαν πολλοί, μία σύνθεση που όταν γράφτηκε πρέπει να είχε πανσέληνο με δέκα φεγγάρια μαζί, δεν νομίζω ότι γράφονται κάθε μέρα τέτοια έπη, 14 λεπτά μουσικής αριστοκρατίας για να κλείσει το άλμπουμ με τον καλύτερο θετικό επικό τρόπο, με το τραγούδι "Farewell".
Ακριβώς έτσι ένιωσα κι εγώ όταν το άκουσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιώνει στο replay εδώ και μια βδομάδα.