ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ARRAYAN PATH : "THE MARBLE GATES TO APEIRON"

 

Μετά από 20 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας και επτά άλμπουμ, οι Arrayan Path επανέρχονται με το νέο τους όγδοο μουσικό αριστούργημα και ο τίτλος αυτού "The Marble Gates To Apeiron".

Επάξια μπορούν να υπερηφανεύονται ότι πλέον έχουν δημιουργήσει την δική τους μουσική σχολή, το δικό τους ήχο, εκείνον που τους κάνει να ξεχωρίζουν με την μοναδική τους μουσική ταυτότητα. Οι "Archegonoi", που κυκλοφόρησαν το 2018, ήταν και παραμένει μία από τις προσωπικές μου αδυναμίες, ένα τολμηρό άλμπουμ επικών διαστάσεων. Οι Arrayan Path όμως μας έχουν μάθει να αναμένουμε πάντα το απόλυτο, την κορυφή εκείνη που όσο και άπιαστη μπορεί να είναι, μόνο εκείνοι την πλησιάζουν και τη γιγαντώνουν σε κάθε τους κυκλοφορία.

Έτσι λοιπόν δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στις 27 Νοεμβρίου, κυκλοφορούν από την Pitch Black Records το όγδοο θαύμα τους με την ονομασία "The Marble Gates to Apeiron". Εννέα συνθέσεις συνολικής διάρκειας 46 λεπτών, με την αμεσότητα να έχει το πρώτο λόγο και οι ταχύτητες να είναι αισθητά υψηλότερες από τον προκάτοχό του. Πάραυτα δεν σημαίνει πως το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν χρειάζεται ακούσματα, όπως κάθε άλμπουμ άλλωστε. Η πολυπλοκότητα καλά κρατά, διότι μία μπάντα με τόσα μουσικά προσόντα και γνώσεις γνωρίζει πολύ καλά, ακόμα και σε ένα δίσκο σχετικά μικρής διάρκειας, πως να χωρέσει αρκετές μουσικές πληροφορίες.

 Πραγματικά είναι μεγάλο κατόρθωμα να μπορείς με τόση μαεστρία να συνδυάζεις άρτια το συμφωνικό metal , την progressive νοοτροπία, το τσαμπουκά της Αμερικάνικης heavy metal σχολής, μέχρι και το ευρωπαϊκό power metal και όλα αυτά μέσα από το δικό  τους μουσικό πρίσμα. Η συμφωνική εισαγωγή του "The Marble Gates to Apeiron" δεν σε προειδοποιεί με τίποτα για την πυροβολαρχία που έπεται. Το "Metamorphosis" είναι λες και βγήκε κατευθείαν από το ανυπέρβλητο "Somewhere In Time" (τι ποιων?), με το υπέροχο ρεφρέν του και τα ριφ να θερίζουν τα πάντα στο διάβα τους . Εδώ πρέπει να αναφέρω την πολύ καλή παραγωγή του άλμπουμ, η οποία έγινε από την ίδια τη μπάντα και τον Slava Selin, ενώ η μίξη και το master έγιναν από τον Simone Mularoni στο San Marino, με το αποτέλεσμα να είναι το λιγότερο εντυπωσιακό. Η συνέχεια ανήκει σε ένα από τα πιο επικά τραγούδια του δίσκου και ίσως ένα από τα κορυφαία της συγκεκριμένης κυκλοφορίας το "Virus", τα φωνητικά του Νικόλα Λεπτού είναι σε απίστευτα επίπεδα και οι ερμηνείες του είναι αριστουργηματικές και εμπνευσμένες, άλλωστε τόσα χρόνια έχει αποδείξει περίτρανα ότι ανήκει στην ελίτ των κορυφαίων ερμηνευτών.

Epic power metal ρυθμοί στα "The Mourning Ghost" και "To Live Another Day", με έντονο το λυρικό στοιχείο και αρκετά συμφωνικά μέρη να γιγαντώνουν τον ήχο τους.  Στο "The Mask of Sanity" δεν το κρύβω ότι μου ήρθαν στο μυαλό οι Stratovarius και Sonata Arctica  με μία δόση Savatage στο ρεφρέν και όλα αυτά βέβαια μέσα από την δική τους οπτική. Και για να μην έχουμε παράπονο πάρε και λίγο Grave Digger στο 2:31 εποχής "Tunes Of War" (ακόμα και τα φωνητικά μοιάζουν στον Chris Boltendahl στο συγκεκριμένο σημείο!!!!). Σκοτεινή ατμόσφαιρα και όμορφες αλλαγές στο βικτωριανό "The Cardinal Order", λατρεμένη σύνθεση, με τις ακουστικές κιθάρες να ξεχωρίζουν σε μία επική σύνθεση και η μεγαλύτερη σε διάρκεια μέσα στο δίσκο. Ταχύτατοι ρυθμοί στο εξαιρετικό "A Silent Masquerade" με τις κιθάρες να μαγεύουν στο τρίτο λεπτό, για να κλείσει ο δίσκος με το επικό "Black Sails (The Nemean Ode)".

Για άλλη μία φορά οι Arrayan Path επιβεβαιώνουν πόσο μεγάλη  μπάντα είναι, πόσο πολύ σέβονται τους οπαδούς τους και την κληρονομιά που μας αφήνουν σε κάθε τους κυκλοφορία, η οποία θα γράψει τη δική τους μουσική ιστορία. Το νέο τους επικό κεφάλαιο είναι η απτή απόδειξη της ποιότητας που τόσα χρόνια πρεσβεύουν αλλά ταυτόχρονα μας προσφέρουν...

Facebook

Official store Arrayan Path