Οι Ecclesia είναι μία μπάντα από τη Γαλλία πού ιδρύθηκε το
2016 και αποτελείται από τους Arnhwald Rattenfänger (φωνητικά), Julius Accusator και The Witchfinder General
(κιθάρες), Frater Ignis Sacer (μπάσο), Pater Hexenhammer (ντραμς) και Pater Walkelinus
(εκκλησιαστικό όργανο). Mας συστήθηκαν δισκογραφικά το 2017 με το EP
"Witchfinding Metal of Doom" και στις 13 Νοεμβρίου κυκλοφόρησαν το παρθενικό τους άλμπουμ με τίτλο "De Ecclesiæ Universalis" από την Aural Music. Περιέχει 10 συνθέσεις συνολικής διάρκειας 46 λεπτών συμπεριλαμβανομένων 2 instrumental (intro/outro) και μια διασκευή των Venom!
Αρχικά σε ότι αφορά το εξώφυλλο του δίσκου, αυτό είναι αναγεννησιακό και θρησκευτικού περιεχομένου, όπως προδίδει και ο τίτλος του, αλλά και το όνομα του σχήματος. Ένα πραγματικό έργο τέχνης, που δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα concept άλμπουμ, αίσθηση που ενισχύεται και από το γεγονός ότι ο δίσκος ολοκληρώνεται μουσικά έτσι όπως αρχίζει. Οι όμορφες μελωδίες και η επιβλητική ατμόσφαιρα, πλαισιωμένα από δυνατά κιθαριστικά μέρη αλλά και βαριά ριφς όπου είναι απαραίτητο, καθώς και η ισορροπημένη χρήση πλήκτρων, είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα από την πρώτο κιόλας άκουσμα. Το δε εκκλησιαστικό όργανο, προσδίδει μια μελωδική power doom ατμόσφαιρα που σίγουρα θα συμπαρασύρει τον ακροατή στις μουσικές ανησυχίες και αναζητήσεις των Γάλλων. Οι συνθέσεις είναι πάρα πολύ καλά δουλεμένες με εξαιρετικά ρεφρέν και σίγουρα θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό. Παρόλα αυτά όμως ο δίσκος χρειάζεται αρκετές ακροάσεις, καθώς υπάρχουν μέρη που δεν είναι ιδιαίτερα εύπεπτα και ''αντιληπτά με την πρώτη ματιά''. Οι ρυθμοί είναι άλλοτε αργοί με κάποια γρήγορα ξεσπάσματα, αλλά κατά κύριο λόγο mid tempo, με τη μπάντα να αποτίει φόρο τιμής στους αυτοκράτορες του doom ήχου Candlemass (όπως για παράδειγμα το σόλο στο εξαιρετικό ''Antichristus'' που θυμίζει τη νεότερη μουσική ιστορία των Σουηδών), ενώ και οι επιρροές από τους (συμπατριώτες τους) Adagio είναι επίσης εμφανείς. Τα καθαρά φωνητικά που δίνουν το σύνθημα της… ''μουσικής επίθεσης'' αλλά και τα πιο σκληρά, συνοδεύουν με απόλυτη επιτυχία τον ήχο των Ecclesia.
Αυτό που εισπράττει ο ακροατής και είναι πράγματι
εντυπωσιακό, είναι ότι από την πρώτη κιόλας στιγμή, αισθάνεται ότι η μπάντα
έχει κυκλοφορήσει κι άλλες δουλειές και ότι αυτή είναι συνέχεια μιας
προηγούμενης. Το άλμπουμ μεταδίδει μία πρωτοφανή μουσική ωριμότητα, που δίνει την
αίσθηση μιας μεστής και ολοκληρωμένης δουλειάς, σε συνδυασμό και με την πολύ
καλή παραγωγή. Αν και είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κάνεις κάποιο κομμάτι, τα ''Vatican III'' και ''Deus Vult'' είναι πολύ δυνατές στιγμές στον δίσκο που ωθούν
τον ακροατή σε περισσότερες ακροάσεις, καθώς επίσης και η διασκευή στο ''Don't Burn
The Witch'' των Venom, στο
οποίο έχει γίνει εξαιρετική δουλειά.
Κλείνοντας, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία πολύ δεμένη και πρόωρα ώριμη μπάντα, που κυκλοφορεί ένα πολύ δυνατό και αξιόλογο ντεμπούτο που οπωσδήποτε συμπεριλαμβάνεται στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς που φεύγει. Αυτό που οφείλουν να κάνουν οι Γάλλοι, είναι να επενδύσουν σε αυτή την κυκλοφορία, για να αποδείξουν με ακόμα πιο εμφατικό τρόπο ότι έχουν τα φόντα για να φτάσουν ακόμα ψηλότερα και να καθιερωθούν στο μουσικό μεταλλικό στερέωμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου