METAL ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ...ΝΩΡΙΣ! VOLUME 1

Βασικά ο τίτλος έχει περισσότερο μία μεταφορική έννοια, προσωπικά για μένα (διότι κάθε άρθρο, αφιέρωμα, κ.ο.κ μόνο σαν μία προσωπική ιστορία μπορώ να σας το μεταφέρω), όσα χρόνια και να δηλώνει το δικό του μουσικό παρών ένα συγκρότημα στο οποίο τρέφω ιδιαίτερη αδυναμία, το άδοξο τέλος του μόνο θλίψη θα μπορέσει να μου προκαλέσει. Παρακάτω θα σας αναφέρω μερικά από αυτά τα συγκροτήματα, που εντυπωσίασαν, ξεσήκωσαν, λατρεύτηκαν, πρωτοτύπησαν και εν τέλει έβαλαν τέλος στην μουσική τους σταδιοδρομία.

BIOMECHANICAL

Ποιος δεν θυμάται τους εκπληκτικούς Biomechanical, το συγκρότημα του Γιάννη Κουτσελίνη, αυτής της φωνάρας που σπάει συθέμελα τη στρατόσφαιρα, άλλοτε με την εντυπωσιακή ομοιότητα με την φωνή του Geoff Tate και άλλοτε με την οργισμένη χροιά του Phil Anselmo. H πρώτη μου γνωριμία με τον συγκεκριμένο ερμηνευτή ήταν με το εκπληκτικό "Heathen Machine" των Balance Of Power το 2003, την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το ανυπέρβλητο ντεμπούτο των Biomechanical με την ονομασία "Eight Moons". Μία κυκλοφορία που λατρεύτηκε από πολλούς και έδωσε μία διαφορετική άποψη πάνω στο θέμα concept, μία σκοτεινή κινηματογραφική μεταφορά της μουσικής, συνδυάζοντας πετυχημένα πολλά είδη. Τα δύο άλμπουμ που ακολούθησαν (The Empires of the Worlds-2005, Cannibalised-2008) ήταν εξίσου εντυπωσιακά, με μεγαλύτερη αδυναμία για τον γράφοντα όμως το ντεμπούτο τους. Το 2019 κυκλοφόρησε το EP "Orchestral Empires", το οποίο περιείχε τέσσερις instrumental συνθέσεις σε ορχηστρική έκδοση, ωστόσο η μπάντα δεν είναι πλέον ενεργή ή τουλάχιστον είναι άγνωστο το μέλλον της, βέβαια η ιστορία γενικά στη μουσική μας απέδειξε πως όλα μπορούν να συμβούν...

FRAGILE VASTNESS

Οι Έλληνες progressive metallers Fragile Vastness αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες μου αδυναμίες. To ντεμπούτο τους "Excerpts..." που κυκλοφόρησε το 2002, αποτελεί για μένα ένα κόσμημα στον ευρύτερο χώρο της progressive μουσικής. Συνδυάζοντας πολλά είδη της μουσικής με κεντρικό γνώμονα το progressive metal, έτσι όπως το λατρέψαμε στα πρώιμα του στάδια, οι Fragile Vastness μας πρόσφεραν το 2005 άλλο ένα διαμάντι με την ονομασία "A Tribute to Life", δίνοντας μία νέα φρέσκια ανάσα στην έννοια της concept νοοτροπίας. Το κύκνειο άσμα τους το 2017 "Perception", μετά από πολλά χρόνια αναμονής απλά απέδειξε πόσο μπροστά ήταν για την εποχή τους. Όσα χρόνια και να ήταν σε λήθαργο πάντα θα πρόσφεραν κάτι, που μουσικά θα ακουγόταν φρέσκο και πρωτοποριακό.

LETHAL

Οι Lethal αποτελούν μία περίπτωση μπάντας που θα μπορούσαν να δώσουν άνετα το δικό τους στίγμα στην progressive metal μουσική. To "Programmed" που κυκλοφόρησε το 1990 είναι αδιαμφισβήτητα ένα διαμάντι που στέκεται αγέρωχα στην πρώτη περίοδο των θεών Queensryche, ενώ το "Poison Seed" που κυκλοφόρησε το 1996 μπορεί να "ξίνισε" λίγο αρκετούς, προσωπικά όμως θεωρώ πως ήταν άλλη μία πετυχημένη μουσική προσπάθεια στο προοδευτικό τρόπο που σκέφτονταν οι ίδιοι, προσφέροντας κάτι ολότελα δικό τους. Δεν το κρύβω πως με το δεύτερο άλμπουμ συγγένεψαν αρκετά ηχητικά με τους Psychotic Waltz. Αν και στο διαδύκτιο θεωρούνται μουσικά "ενεργοί", έχουν  24 χρόνια να κυκλοφορήσουν νέο άλμπουμ...

MACHINE MEN

Αν τους Φινλανδούς Machine Men δεν τους γνωρίζετε, θα σας πρότεινα οπωσδήποτε να τους μάθετε. Δεν πρόσφεραν κάτι καινούργιο στην metal μουσική, αλλά είχαν την συνθετική έμπνευση, νεύρο, υπέροχες μελωδίες και μία φωνάρα που έστεκε άνετα 30 χρόνια νεότερη, από αυτή του ΘΕΟΥ Bruce Dickinson και ακούει στο όνομα Toni "Antony" Parviainen. Και τα τρία άλμπουμ της μπάντας θα σας φέρουν στο μυαλό τα αριστουργήματα της σόλο δουλειάς του "ΘΕΟΥ" που αναφέραμε παραπάνω και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να ακούσετε. Ευτυχώς για μένα και ελπίζω για πολλούς περισσότερους, ο frontman της μπάντας μετά τη διάλυση των Machine Men το 2011 δημιούργησε τους υπέροχους Psychework, έχοντας ήδη κυκλοφορήσει  δύο άλμπουμ, προοδευτικού συμφωνικού heavy metal μεγάλου ενδιαφέροντος!

DARK

Οι Γερμανοί Dark, που ίσως πολλοί να μην γνωρίζετε, κυκλοφόρησαν το 1995 ένα υπέροχο μελωδικό ατμοσφαιρικό death metal ντεμπούτο, με την ονομασία "Endless Dreams of Sadness", θυμίζοντας σε σημεία λίγο και τους Pestilence, κυρίως στη μελωδία και την ατμόσφαιρα, αλλά αρκετά και τους τότε αρκετά επιτυχημένους Crematory. H συνέχεια της μπάντας με το ανυπέρβλητο "Seduction" το 1997 με έστειλε κανονικά, απλουστεύοντας λίγο περισσότερο τον ήχο τους, λίγο gothic, περισσότερα καθαρά φωνητικά αλλά παραμένοντας metal. To κύκνειο άσμα της μπάντας το 1999 με την ονομασία "Revolution", δεν με ξετρέλανε και πλησίασε ακόμα περισσότερο στο gothic ήχο, απομακρύνοντας αρκετά τα στοιχεία εκείνα που τους λάτρεψα αρχικά. Πάραυτα σας συστήνω ανεπιφύλαχτα τα δύο τους πρώτα άλμπουμ και δηλώνω ευτυχισμένος κάτοχος και των δύο άλμπουμ! 

AFTER FOREVER

Πραγματικά ότι και να πω για τους Ολλανδούς After Forever θα είναι πολύ λίγο. Μέσα σε οκτώ χρόνια, μέχρι την οριστική τους διάλυση (δυστυχώς) το 2009 λόγω καλλιτεχνικών διαφορών. μας πρόσφεραν πέντε κορυφαία άλμπουμ, στο χώρο του συμφωνικού death metal, με τα φωνητικά της αγαπημένης μου Floor Jansen (Nightwish), να αποτελούν κόσμημα και ίσως από τα κορυφαία στο συγκεκριμένο είδος. Αν με ρωτούσατε ποιο άλμπουμ θεωρώ το κορυφαίο τους, τότε χωρίς δεύτερη σκέψη θα σας έλεγα το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ "Invisible Circles" του 2004. Ένα κόσμημα που αξίζει να έχετε μιας και όλη η δισκογραφία της μπάντας, επανακυκλοφόρησε σε απίστευτες εκδόσεις! Απαραίτητο για ΌΛΟΥΣ!!!!

SENTENCED

Δεκαέξι χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, οκτώ αριστουργηματικά άλμπουμ και ίσως μία υπόνοια θλίψης για όλους μας, από μία μπάντα που πρόσφερε εκπληκτικά άλμπουμ. Το 2005 έμελλε να είναι η χρονιά της οριστικής διάλυσης των Sentenced, μετά από μία εμφάνιση που βιντεοσκοπήθηκε, έτσι ώστε όλοι να θυμόμαστε πόσο τεράστιοι είναι. Αγαπημένο άλμπουμ? Μετά από χρόνια διαπίστωσα πως ο κάθε ένας από εμάς είχε και το δικό του αγαπημένο άλμπουμ, από αυτήν την τόσο ξεχωριστή μπάντα από την Φινλανδία. Το ιδιαίτερο μελωδικό τους death metal, το συνδυάζανε έξυπνα με την hard and heavy αισθητική που τόσο εμπνευσμένα κατείχαν. Η μελαγχολία στη μουσική τους πρόσφερε περισσότερη μαγεία στο ήδη τέλειο αποτέλεσμα. Δυστυχώς ο θάνατος του Miika Tenkula το 2009, ήταν η οριστική ταφόπλακα στην δισκογραφική ιστορία αυτής της μεγάλης μπάντας.