Συνεχίζοντας ακάθεκτοι για το νέο κεφάλαιο του "Scenes From A Memory...", θα ταξιδέψουμε νοητά στην όμορφη πατρίδα μου, την Θεσσαλονίκη και θα υποδεχτούμε έναν ταλαντούχο καλλιτέχνη, ο οποίος γράφει την δική του μουσική ιστορία με τους υπέροχους Horizon's End και Hail Spirit Noir. Αναφέρομαι στον Σάκη Μπαντή και στο παρακάτω κείμενο, μπορείτε να διαβάσετε τα πέντε άλμπουμ που τον επηρέασαν στην μουσική του σταδιοδρομία.
Jean-Michel Jarre - Oxygene
"Μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια χωρίς ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, τα πρώτα μου ακούσματα ήταν τα τραγούδια που άκουγε η μεγάλη μου αδερφή και ό,τι έπαιζε τότε σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Το Oxygene ήταν ο πρώτος δίσκος που άκουσα συνειδητά από την αρχή μέχρι τέλους και ο λόγος που σήμερα παίζω συνθεσάιζερ και όχι κιθάρα ή ντραμς. Ένας υπέροχος δίσκος με απόκοσμους, τουλάχιστον για τα παιδικά μου αυτιά, ήχους που ακόμα και σήμερα μου μοιάζει να ήρθε απ' το μέλλον. Φυσικά μιλώντας για τον ήχο του ίσως αδικώ και τα αλλά στοιχεία όπως τις υπέροχες μελωδίες και τις δυναμικές του διακυμάνσεις αλλά τα ηχοχρώματα του ήταν αυτό που μ ‘εντυπωσίασε αρχικά."
Iron Maiden – Seventh Son of a Seventh Son
"Και περνάμε στο metal. Έχοντας κάπως εξοικειωθεί με Europe και Bon Jovi, πετυχαίνω στο δορυφορικό τότε MTV το βίντεο του Can I Play with Madness. Λίγο καιρό μετά ακούω όλο το Seventh Son (και όλα τους τα μέχρι τότε άλμπουμ) και συνειδητοποιώ πως το Can I Play ήταν απλά το πιο μέτριο εκεί μέσα! Τι να πει κάνεις για τα Infinite Dreams, Prophecy, Moonchild. Το δε δεύτερο μισό του ομώνυμου κομματιού είναι απ' τα πιο ανατριχιαστικά πράγματα που έχω ακούσει."
Dream Theater - When Dream and Day Unite
"Και τώρα τι; Ακούω metal, ακούω και μουσική με συνθεσάιζερ, αν υπήρχε και κάτι να τα συνδύαζε. Εντάξει, το Seventh Son έχει πλήκτρα αλλά είναι υποστηρικτικά και στο background. Σ΄ ένα Metal Hammer διαβάζω μια ανταπόκριση ενός live των Dream Theater (με Dominici στα φωνητικά - μιλάμε για εποχή 1989 - το άρθρο προφανώς μετάφραση ξένου) και όσα διαβάζω μου κινούν την περιέργεια. Λίγους μήνες μετά αγοράζω το When Dream and day unite (σε αντιγραμμένη κασέτα απ' τα πανεπιστήμια) και είναι ακριβώς αυτό που φαντάστηκα. Metal με ισάξιους ρόλους σε πλήκτρα και κιθάρα, αλλά ταυτόχρονα τεχνικό, μελωδικό, περιπετειώδες και σε σημεία επικό, αποτέλεσε την πρώτη μου επαφή μ' αυτό που λέμε progressive. Αργότερα άκουσα και τους Rush και κατάλαβα πως στο ντεμπούτο τους οι Theater δεν ανακάλυψαν τον τροχό και πως λίγο καιρό αργότερα, στο Images, θα έφταναν σε πολύ ψηλότερα επίπεδα, αλλά το When Dream and day unite παραμένει πιο σημαντικό για μένα."
Rhapsody – Legendary Tales
"Το Legendary Tales το περίμενα πως και πως γιατί είχα ήδη ακούσει το Eternal Glory demo και ήταν ό,τι ήλπιζα κι ακόμα παραπάνω. Για μένα η πλέον ιδανική μίξη metal και κλασικής (έστω μπαρόκ) τυλιγμένο σ' ένα fantasy μανδύα κατάλληλο για πολλαπλά nerdgasm. Φοβερές μελωδίες, πλούσιες αλλά και ισορροπημένες ενορχηστρώσεις και μια μαγική ατμόσφαιρα που σε ταξιδεύει σε μυθικά μέρη. Μπορεί οι Rhapsody να έχουν μια όχι και τόσο καλή φήμη (κακώς κατ’ εμέ), εντούτοις πιστεύω πως ο Turilli είναι απ’ τους σπουδαιότερους σύνθετες στο χώρο."
Danny Elfman – The Nightmare before Christmas
"Εκτός του metal μεγάλη μου αγάπη είναι και η συμφωνική μουσική. Το συγκεκριμένο soundtrack περιέχει πραγματικά σπουδαία μουσική, εύκολο-άκουστη αρχικά, αλλά με συνθετικό βάθος, υπέροχα χρώματα και φαντασία σαν τη μουσική που θα έγραφε κάποιος που δεν έχει σκοπό ν' ακολουθήσει κανόνες. Αυτό το τελευταίο είναι που θαυμάζω στον Danny Elfman και μ' είχε επηρεάσει στον τρόπο σκέψης."
Ο Σάκης Μπαντής εκτός από τους Horizon's End, όπου κυκλοφόρησαν το 2019 το εντυπωσιακό "Skeleton Keys" και τους Hail Spirit Noir, επίσης με την καταπληκτική τους κυκλοφορία το 2020 "Eden in Reverse", παίζει πλήκτρα επίσης στους Stargate και στους Uthull.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου