Με μεγάλη χαρά στο νέο 19ο μέρος του "Scenes From A Memory...", φιλοξενούμε τον Δημήτρη Νάπα των Sirius και Devil Rolling Dice, άλλη μία υπέροχη περίπτωση ενός καλλιτέχνη, που οι μουσικές του πράξεις βοηθάνε ακόμα περισσότερο την Ελληνική metal σκηνή.
Rainbow - On Stage
"Θυμάμαι σε ηλικία 8-9 χρονών να ακούω το σχετικά φρέσκο για την εποχή "Stranger in us all" που είχε κυκλοφορήσει ο θείος Ritchie με τους Rainbow και πραγματικά να μαγεύομαι με τον ήχο της κιθάρας του. Όχι οτι δεν είχα ακούσει και στο παρελθόν, καθώς ο πατέρας μου με είχε μυήσει στους ήχους αυτούς από την μέρα που γεννήθηκα, αλλά αυτό το άλμπουμ μου είχε κάνει το κλικ. Mαζί με το Gary Moore - We want Moore και ZZ Top - Eliminator αποτελούσε την τριάδα που με είχαν κάνει να θέλω να ασχοληθώ με την κιθάρα και τη μουσική από μικρή ηλικία. Έτσι και μια μέρα λοιπόν εκεί που έλιωνα την υπέροχη εκτέλεση του Still I'm Sad και να κάνω air guitar σε όλο το σπίτι, έρχεται ο πατέρας μου και μου λέει..
"Καλό δεν λέω, αλλά έχεις ακούσει την εκτέλεση από το On Stage; Είναι πολύ καλύτερο!"
Λέω μέσα μου, "Δεν μπορεί, πόσο καλύτερο να γίνει;"
Και μόλις έβαλε το βινύλιο να παίξει κρέμασε το στόμα μου. Δεν ήξερα τι άκουγα, δεν είχα ιδέα ποια φωνή είναι αυτή που ακούγεται τόσο τεράστια, δεν είχα ιδέα ποιος χτυπούσε τα τύμπανα, δεν είχα ιδέα πόσο καλύτερο μπορεί να γίνει..
Αυτό ήταν, έγινε αυτόματα ο αγαπημένος μου δίσκος που άκουγα κάθε μέρα. Τα τραγούδια, 6 στο σύνολο, ήταν ένα κι ένα! Πραγματικά δεν έχω λόγια για αυτό το άλμπουμ. Το Line-up και το Setlist τα μαρτυρούν όλα! Προσωπικά το θεωρώ το καλύτερο live album όλων των εποχών. Δεν πιστεύω ότι υπήρχε ισάξιο line-up συγκροτήματος εκείνη την εποχή, την οποία λατρεύω και θα μπορούσα να έχω αναφέρει άπειρα άλμπουμ από πολλές μπάντες που άκουσα με τα χρόνια που ακολούθησαν. Αλλά το Οn Stage θα είναι για πάντα στην καρδιά μου.
Yngwie J. Malmsteen - Trilogy
Αυτός είναι άλλος ένας δίσκος που έβαλε ο πατέρας μου να ακούσω. Όπως είπα και παραπάνω η λατρεία μου για τον Blackmore ήταν αφάνταστη, και ακόμα είναι. Μια μέρα λοιπόν όπως πηγαίναμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο του είπα να βάλει κάτι να ακούσουμε και λέει :
-Ετοιμάσου να ακούσεις τον "δύο-φορές-πιο-γρήγορο-blackmore"
Σκάλωσα, τι μου λέει πάλι; Και ξεκινάει ο δίσκος. You don't remember I'll never forget, Liar, Fury, Queen in Love, Trilogy Suite Op.5, και ο μικρός Δημήτρης να μην καταλαβαίνει από που του ήρθε. Να χαράζεται στην μνήμη μου κάθε λεπτομέρεια. Το μέρος που πήγαμε βόλτα, το πρώτο ριφ, το πρώτο σόλο, η πρώτη ανατριχίλα. Μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ! Ο Malmsteen στα καλύτερα του, ο δάσκαλος μου, μια από τις επιρροές μου. Ασύλληπτη έμπνευση σε όλα του, μουσική, εξώφυλλο, line up. Σίγουρα ο αγαπημένος μου δίσκος του.
Dream Theater - Live Scenes from New York
Τώρα φτάσαμε στο καλύτερο. Πάλι μια ιστορία ανάλογη με τα υπόλοιπα άλμπουμ. Έχοντας ακούσει πάρα πολλούς δίσκους μέχρι εκείνη την εποχή και έχοντας σε καθημερινή βάση την επαφή με την ακρόαση και μιας νέας μπάντας ή δίσκου, έφτασα στο σημείο να ακούω και πιο σύγχρονα συγκροτήματα. Είχα πάρει σωστές βάσεις από τον πατέρα του, τον οποίο αναφέρω για ακόμα μια φορά μιας και έπαιξε μεγάλο ρόλο στην μουσική εξέλιξη μου. Στα του δίσκου λοιπόν. Μόλις είχε κυκλοφορήσει και για ακόμα μια φορά είχαμε νέο άλμπουμ στο σπίτι. Έπρεπε να το ακούσω. Βλέπω το εξώφυλλο και πιάνω στα χέρια μου κάτι που μέχρι τότε δεν είχα δει. Τριπλός live δίσκος! "Αυτοί πρέπει να παίζουν καλά για να έχουν τόσα τραγούδια σε μια live κυκλοφορία". Θυμάμαι να κάθομαι στον καναπέ και να ακούω τον δίσκο μαζί με τον πατέρα μου και τον φίλο μας Κώστα Π. (Μετέπειτα ντράμερ των Sirius). Μου σκάει στη μούρη το Overture 1928. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;;;;; Όλες οι μπάντες που είχα ακούσει μέχρι τότε ήταν εκεί ..σε όλο το δίσκο ..από Camel μέχρι Metallica! Δεν ήξερα τι αντίκτυπο θα έχει σε μένα αυτό, ίσως ακόμα δεν ξέρω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Petrucci ήρθε και επιβεβαίωσε το μικρόβιο που είχα για να μάθω να παίζω κιθάρα. Οι Dream Theater έγιναν η αγαπημένη μου μπάντα και ο Petrucci ο πιο αγαπημένος μου κιθαρίστας μέχρι και σήμερα! Ένας δίσκος που τα έχει όλα. Το concept album "Scenes from a memory" στην εντέλεια παιγμένο. Mερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους όπως Mirror, Just let me breathe, Learning to live, Voices, Metropolis pt.1 ήταν μέσα! Μέχρι και το Acid Rain από Liquid Tension Experiment είχαν μέσα με τους οποίους ήρθα σε επαφή στην πορεία, όπως και με τα υπόλοιπα side projects των Dream Theater. Kαι τέλος, το έπος των επών Change of Seasons! Όσα μεγάλα τραγούδια σε διάρκεια και να γράψουν αυτό πιστεύω ότι θα είναι αξεπέραστο. Ακόμα ακούω αυτόν τον δίσκο και δεν τον βαριέμαι, όχι ότι βαριέμαι τους άλλους που έχω στη λίστα, αλλά αν έπρεπε να κρατήσω ένα δίσκο στη ζωή μου αυτός θα ήταν σίγουρα ο ένας.
Gamma Ray - No World Order
Ναι, δεν είπα το Land of the Free! Είναι λατρεία και απίστευτος δίσκος από τον Kai και την παρέα του, αλλά νομίζω ότι στο No World Order έδειξε πόσο ώριμος μουσικά είναι και πόσο εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις δυνατότητες των υπολοίπων μελών! Όταν μετά από χρόνια διάβασα και μια συνέντευξη του Hansen να λέει ότι θεωρεί αυτό το δίσκο στο ίδιο επίπεδο με το Land of the Free, κατάλαβα πως είχα ακούσει κάθε λεπτομέρεια σωστά. Εισαγωγή ανατριχίλα με το Induction και τα οπερετικά φωνητικά να σε βάζουν στο κλίμα και το concept του δίσκου από την αρχή. Μια συνέχεια με την "επανάσταση στην ονειροχώρα" που αυτή τη φορά είχε γίνει πιο ξεκάθαρη. Ένα δυστοπικό μέλλον από την σκοπιά των Gamma Ray που τσακίζει κόκκαλα! Dethrone Tyranny, New World Order, Eagle, Fire Below, Heart Of The Unicorn και να μην μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο αγαπημένο τραγούδι! Και η υπέρτατη μπαλάντα "Lake of Tears" στο κλείσιμο για να δείξει και την ευαίσθητη πλευρά του συγκροτήματος. 100% σε όλα του! Όλη η μπάντα να δουλεύει ρολόι, όλοι να προσφέρουν συνθετικά και να δίνει παράδειγμα για το πώς πρέπει να δουλεύει και να είναι μια heavy/power metal μπάντα. O Kai Hansen είναι ο άνθρωπος που με ενέπνευσε να τραγουδάω και να παίζω κιθάρα στους Sirius. Νομίζω αυτό τα λέει όλα.
Grand Magus - The Hunt
Φτάσαμε στον τελευταίο δίσκο. Όχι τελευταίο σε θέμα προτίμησης σχετικά με τα υπόλοιπα πέντε, αλλά σε χρονολογική σειρά που μπήκαν στην ζωή μου. Ήταν δύσκολη επιλογή καθώς υπάρχουν πολλές αγαπημένες μπάντες όπως Iced Earth, Angra, Blind Guardian, Primal Fear, Black Label Society, Uriah Heep, UFO, Iron Maiden Van Halen, Deep Purple, Metallica κλπ. που άνετα θα είχα σε μια μεγαλύτερη λίστα. Ο συγκεκριμένος δίσκος είναι αυτό που λέμε "ξέρω ότι υπάρχει μια μπάντα εκεί έξω που να παίζει σωστό metal, αλλά δεν την έχω ανακαλύψει ακόμα". Ανά τα χρόνια έχουν πει ότι οι Sirius φέρνουν πολύ κοντά μουσικά με Grand Magus. Όταν ξεκίνησα να παίζω όμως με την μπάντα και να συνθέτω τα πρώτα τραγούδια, που τελικά μπήκαν στο album "Wings of Fire", δεν είχα ιδέα πόσο θα μοιάζαμε με τους Grand Magus. Ο Δημήτρης Σταθόπουλος, κολλητός φίλος και συμπαίκτης μου στην πορεία στους Sirius, Devil Rolling Dice και Repentless - Slayer tribute band μου είπε κάποτε "το ξέρεις ότι είστε ίδιοι με Grand Magus;".
"Ποιους;;" Δεν είχα ακούσει ποτέ ..σε κάποια φάση λοιπόν που είμαστε στο Tithora για την καθιερωμένη μπυροποσία με ρωτάει αν τελικά άκουσα την μπάντα ..απάντησα αρνητικά..
Πάει και ζητάει να παίξουν τραγούδι τους..
Ήταν το Valhalla Rising..με το ξεκίνημα του τραγουδιού αντιλήφθηκα γιατί το είχε πει ο Δημήτρης αυτό! Υπήρχε όντως εκεί έξω η μπάντα που παίζει αυθεντικό και σωστό heavy metal και αυτή ήταν οι Grand Magus!! Αυτόματα μια από τις αγαπημένες μου και καλύτερες μπάντες που έχω ακούσει, και δεν ευθύνονται οι μπύρες που ήπιαμε εκείνο το βράδυ! Ο JB με 100 κιλά φωνή και σούπερ κιθαρίστας-frontman! Ο δεύτερος που θαυμάζω για το δίπτυχο τραγουδιστής/κιθαρίστας!(ο τρίτος είναι ο Zakk Wylde) Ένας δίσκος που θα ήθελα να είχα γράψει εγώ. Κομματάρες όπως Valhalla Rising, Sword of the Ocean, Silver Moon, Son of the Last Breath. Ο πιο ολοκληρωμένος δίσκος τους κατ' εμέ που σπέρνει και έκανε τους Grand Magus μια από τις αγαπημένες μου μπάντες εις τον αιώνα!
Με μεγάλη αγωνία αναμένουμε το πρώτο full length άλμπουμ των Sirius, το οποίο αυτή τη στιγμή ηχογραφείτε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου