Τέσσερα χρόνια πέρασαν από το εκπληκτικό ντεμπούτο των Paladine και ακόμα θυμάμαι πόσο τράβηξε τα βλέμματα της μεταλλικής κοινότητας εκείνη την εποχή...
Το ερώτημα σε κάθε νέα δισκογραφική δουλειά είναι αν μπορούν να ξεπεράσουν την προηγούμενη τους δουλειά, αν η εξέλιξη στον ήχο τους, οι συνθέσεις, τα πάντα σε ότι αφορά ένα δίσκο είναι ικανά να σταθούν το ίδιο και αν γίνεται να ξεπεράσουν κάθε ντεμπούτο το οποίο προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού και θετικής ανταπόκρισης.
Και όμως το νέο άλμπουμ των Ελλήνων epic - heavy metallers Paladine, με την ονομασία "Entering The Abyss", ξεπέρασε κάθε ντεμπούτο, κάθε προσδοκία μας και ανέβηκε τουλάχιστον δέκα πατώματα παραπάνω από το εξίσου πανέμορφο πρώτο δίσκο τους "Finding Solace", το οποίο να σας διαβεβαιώσω πως το έχω σε κάθε έκδοση, γιατί τόσο απλά μου άρεσε πάρα πολύ.
Θα μου επιτρέψετε επιγραμματικά να σταθώ και να δικαιολογήσω τους λόγους, για να αιτιολογήσω τα παραπάνω, έτσι λοιπόν έχουμε και λέμε : καλύτερες συνθέσεις, φωνητικά δουλεμένα όσο δεν πάει άλλο με τις δεύτερες να εντυπωσιάζουν, η παραγωγή του άλμπουμ από τον Θύμιο Κρίκο (Innerwish) αναδεικνύει το άλμπουμ στην ολότητά του, δύο βιρτουόζοι κιθαρίστες που βγάζουν φωτιά και σολάρουν σαν να μην υπάρχει αύριο, ρεφρέν που σου καρφώνονται στο μυαλό και έμπνευση που δεν σταματάει ποτέ, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο του δίσκου.
Ο δίσκος περιέχει έντεκα συνθέσεις συνολικής διάρκειας 55 λεπτών περίπου, εκ των οποίων οι δύο αποτελούν δύο μικρά χρονικά μουσικά θέματα, αποτελώντας το μουσικό πρόλογο και επίλογο αντίστοιχα. Είναι πραγματικά άδικο να σας επισημάνω ή να ξεχωρίσω κάποια σύνθεση, σε ένα δίσκο που περιέχει μόνο μουσικά διαμάντια όπως τα "War of the Lance", το τρομερό "Between Gods and Men" με την απίστευτη σκοτεινή επική αφήγηση και το πανέμορφο ρεφρέν, το όμορφο "Mighty Heart" θυμίζοντας τους ένδοξους Riot, το αγαπημένο μου ομώνυμο "Entering the Abyss" θυμίζοντας έντονα πως γράφονται οι κλασσικές - διαχρονικές συνθέσεις, όπου μέσα σε επτά λεπτά περίπου μπορείς να συμπεριλάβεις τα πάντα και με μαεστρία, το ταχύτατο "Hourglass in the Sky" με το μπάσο του Χρήστου Στεργιανίδη να μας βομβαρδίζει προς κάθε κατεύθυνση και στο μεσαίο μέρος του τραγουδιού ο ρυθμός να προκαλεί ντελίριο ανελέητου headbanging, ενώ στη συνέχεια τα κιθαριστικά σόλο να παίρνουν φωτιά. Εδώ πρέπει να αναφέρω πως η προσθήκη των δύο νέων κιθαριστών, Σωτήρης Παρασκευάς και John Kats αντίστοιχα είναι πραγματικά θησαυρός για τους Paladine, με τον Μπάμπη Τσολάκη στα drums (ex- Fragile Vastness) να μην αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης.
Αν όλα αυτά δεν σας έπεισαν, τότε σαν προκαλώ να ακούσετε ΜΟΝΟ το κορυφαίο για μένα "Brother Against Brother" με τα εκφραστικά αλλά και εξαιρετικά φωνητικά, καθ' όλη την διάρκεια του δίσκου εννοείται, του Νίκου "The Metalizer" Προτονοτάριου με τις ακουστικές κιθάρες να προσθέτουν ακόμη περισσότερη μαγεία σε ένα ήδη εκπληκτικό αποτέλεσμα. Τα "Sacrifice of a Hero" και "The Return" απλά αποδεικνύουν πόσο έχει ανέβει ακόμη περισσότερο το ποιοτικό επίπεδο των συνθέσεων, σε ένα δίσκο που έχει προσεχτεί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου