Παρασκευή 7 Μαΐου 2021

 



Οι Καναδοί έχουν διαχρονικά την φήμη ενός φιλόξενου και φιλικού λαού. Ακόμα όμως και οι πιο φιλικοί άνθρωποι έχουν τα όρια τους! Κάθε φορά που σκέφτομαι ένα πλήθος εκτός ελέγχου το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το τι είχε γίνει στο Μόντρεαλ το 1992 και πιο συγκεκριμένα στην συναυλία των Guns N' Roses και των Metallica και την κατάληξη που είχε εκείνη η νύχτα. Μια τέτοια εξέγερση οπαδών είχε αντιμετωπίσει και ο Alice Cooper το 1980. Όλα όσα έγιναν εκείνο το βράδυ στο Τορόντο του Καναδά έχουν καταγραφεί ως μία από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία της μουσικής. 



Τον Απρίλιο του 1980 ο Alice Cooper είχε μόλις κυκλοφορήσει το πέμπτο του album 'Flush The Fashion' και είχε στα σκαριά μία περιοδεία με σκοπό την υποστήριξη του. Ένας από τους σταθμούς αυτής της περιοδείας ήταν και το Τορόντο στον Καναδά όπου ο Cooper υποτίθεται ότι θα ήταν Headliner στο CNE Rock Festival τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς. Support band ήταν οι progressive rockers 'ZON'. Οι ZON ξεκίνησαν κανονικά το τριαντάλεπτο set τους το οποίο όμως δεν έτυχε και της καλύτερης υποδοχής από τους 14,000 οπαδούς του Cooper! 



Μετά την ολοκλήρωση του set των ZON το πλήθος περίμενε περισσότερο από μιάμιση ώρα μέσα στον καλοκαιρινό καύσωνα ώσπου κάποιος από τους διοργανωτές της συναυλίας να πάρει την απόφαση και να τους ενημερώσει πως δήθεν ο Cooper είχε κάποια θέματα με το να βρει τις αποσκευές του στο αεροδρόμιο! Εντωμεταξύ υπήρχε μια φήμη η οποία και διαδίδονταν με πολύ ταχείς ρυθμούς από στόμα σε στόμα πως ο Alice δεν θα έβγαινε ποτέ στην σκηνή αφού από την στιγμή που το αεροπλάνο του έφτασε στον Καναδά αυτός τα έπινε με φίλους του ενώ υπήρχαν και κάποιες πιο ακραίες φωνές που έλεγαν πως δεν είχε φτάσει καν στο Τορόντο!


Αυτά τα νέα δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν μετά τις δέκα το βράδυ οπότε και ο τότε κιθαρίστας του Cooper, Dick Wagner ανέβηκε στην σκηνή με σκοπό να ενημερώσει τους οπαδούς πως τελικά ο Alice δεν θα έβγαινε εκείνο το βράδυ. Πριν ακόμα ο Wagner τελειώσει την ανακοίνωση του το πλήθος μετέτρεψε σε χάος ολόκληρο το στάδιο πετώντας μπουκάλια και κάθε λογής σκουπίδια στην σκηνή και σπάζοντας ότι έβρισκε στο πέρασμα του.



Οι εξαγριωμένοι οπαδοί ξήλωσαν ακόμα και τους πάγκους ενώ τα περίπτερα πώλησης εισιτηρίων μετατράπηκαν σε πεδία μάχης αφού πρώτα κομματιάστηκαν. H άφιξη της αστυνομίας προκάλεσε ακόμα περισσότερη οργή στον κόσμο και η κατάσταση πλέον είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Ένας από τους ανθρώπους που ήταν εκείνο το βράδυ είχε πει τότε στο CBS NEWS: 
''Όλα ξεκίνησαν από κάποιους τύπους που πέταξαν καρέκλες στον Wagner, η αστυνομία τότε για να προστατέψει τον χώρο αλλά και τις ανθρώπινες ζωές σχημάτισε αλυσίδα για να προσπαθήσει να τους απομονώσει αλλά τελικά χειροτέρεψε τα πράγματα και όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να πετούν μπουκάλια και σκουπίδια στην σκηνή. To πλήθος πλέον έβλεπε σαν μοναδικό του εχθρό του τα όργανα της τάξης και στράφηκε εναντίον τους.''
Εκείνη την νύχτα τον συναυλιακό χώρο προστάτευαν 25 αστυνομικοί υπάλληλοι αλλά μετά το ξέσπασμα των επεισοδίων ο αρχηγός της κλάσης κάλεσε ενισχύσεις και οι 25 σε λίγα λεπτά έφτασαν τους 230!


H αστυνομική δύναμη προσπαθούσε μάταια να διώξει από τον συναυλιακό χώρο τους οπαδούς. Το αποτέλεσμα ήταν το πλήθος να καταστρέψει όσα φορτηγά και καντίνες ήταν έξω από αυτόν αλλά και διάφορα αυτοκίνητα που κάποιοι άτυχοι είχαν παρκάρει εκεί. Στο τέλος της νύχτας η αστυνομία είχε πραγματοποιήσει 30 συλλήψεις και στα συγκεκριμένα άτομα οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν ήταν μεταξύ άλλων για αντίσταση κατά της αρχής, φθορά ξένης περιουσίας, κατοχή και χρήση ναρκωτικών. 




Οι γενικότερες ζημιές εκείνο το βράδυ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, ξεπέρασαν τις 200.000 δολάρια. 18 άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά και διακομίστηκαν σε νοσοκομεία, ανάμεσα τους και 5 αστυνομικοί ενώ οι διοργανωτές της συναυλίας σε επίσημη δήλωση τους στον τύπο ανέφεραν πως σχεδόν ολόκληρος ο ηχητικός εξοπλισμός καταστράφηκε. Εκείνο πάντως που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον ήταν πως αυτή ήταν η τρίτη συναυλία που κατέληξε σε εξέγερση το καλοκαίρι του 1980 στην πόλη του Τορόντο. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους 400 άνθρωποι επιτέθηκαν στην αστυνομία και σε διάφορα οχήματα επειδή δεν τους επιτράπηκε η είσοδος σε συναυλία των Teenage Head, ενώ ένα μήνα νωρίτερα σε ένα show των Nash The Slash οι οπαδοί τους κατέστρεψαν ένα σταθμό του μετρό και τρία λεωφορεία. Ως φυσικό επακόλουθο ο τύπος αλλά και οι πιο συντηρητικοί πολίτες αμέσως κατηγόρησαν για όλα αυτά τα γεγονότα την rock μουσική στην ολότητά της. Τα διάφορα δημοσιεύματα της εποχής έκαναν λόγο για ένα μουσικό είδος που ωθούσε την νεολαία στην βία, στα ναρκωτικά αλλά και στις ακολασίες ενώ οι πιο ακραίες φωνές μιλούσαν ακόμη και για μύηση στον σατανισμό μέσω των στίχων! Για την ιστορία αναφέρω ως επίλογο πως μετά από αυτό το show του Alice Cooper που δεν έγινε ποτέ, το management του σε ανακοίνωση του δήλωσε πως ότι έγινε ήταν αποτέλεσμα κακών συγκυριών χωρίς να δώσει περεταίρω εξηγήσεις! Ο Alice το επόμενο κιόλας έτος επισκέφθηκε το Τορόντο και σε μια τηλεφωνική του συνέντευξη όταν ρωτήθηκε για το συγκεκριμένο γεγονός είπε τα εξής:
''Eίναι περίεργο αλλά άκουσα κάποιες απίστευτες φήμες που αφορούσαν τον λόγω ακύρωσης της συναυλίας μου. Το πράγμα ήταν πολύ απλό! Για όλα έφταιγε το ότι έχω βρογχικό άσθμα, ασθένεια που με κυνηγάει από τότε που γεννήθηκα. Αυτό ήταν και το πρώτο show που αναγκάσθηκα να ακυρώσω τα τελευταία 15 χρόνια. Δεν είχε τύχει να περάσω τέτοια κρίση στην υγεία μου από τότε που ήμουν 6 χρονών! Έφτασα κανονικά στην πόλη σας ντύθηκα, έφτιαξα το make up μου αλλά δεν μπορούσα καν να περπατήσω!'' 


Άντληση πληροφοριών: 

 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου