Στο νέο κεφάλαιο του "Scenes From A Memory...", έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε τον τραγουδιστή των progressive death metallers, Synthetic. Μία πολυδιάστατη και ιδιαίτερη δυναμική φωνή, όπου μας έχει εντυπωσιάσει στις μέχρι τώρα δύο εξαιρετικές δουλειές τους, μας εξιστορεί τα δικά του πέντε άλμπουμ που τον επηρέασαν στη μουσική του σταδιοδρομία...
Soilwork – Natural Born Chaos
"Ναι, μπορεί οι Iron Maiden, οι Metallica και οι Megadeth να με έμπασαν στα άδυτα του μεταλλικού ήχου, ναι μπορεί οι Savatage, οι Iced Earth και οι Pantera να είναι οι ήρωες των εφηβικών μου χρόνων, αλλά…οι Soilwork είναι ο λόγος που δεν κατρακύλησα εν τέλει σε μονοπάτια μουσικής ντροπής και η αιτία που σήμερα ακόμα ασχολούμαι ενεργά με τη δισκογραφία. Στις απαρχές τις νέας χιλιετηρίδας, οι ήρωες μου είχαν αρχίσει να με κουράζουν με την έλλειψη φαντασίας, τα χιλιο-παιγμένα riffs και τις ανέραστες μελωδίες. Ήρθε τότε το NuMetal να δώσει μια νέα πνοή, αλλά και πάλι δε με κάλυπτε πλήρως, ήταν περίεργα ξένο για μένα, σα να ήθελε να μου αλλάξει τελείως την ιδιοσυγκρασία. Τότε για καλή μου τύχη, κυκλοφόρησε το Natural Born Chaos των Soilwork και λίγο πριν παραιτηθώ και αποσυρθώ από τα μεταλλικά δρώμενα, μια ενδιαφέρουσα μπάντα από το κρύο Helsingborg της παγωμένης Σουηδίας μου έδωσε το φιλί της ζωής. Ήταν κάτι πρωτάκουστο, αλλά παράλληλα τόσο οικείο, ήταν κάτι μαγικό και το εισιτήριο τις επιστροφής μου όχι απλά ως ακροατής του σκληρού ήχου, αλλά και ως δημιουργός του. Το μείγμα ηλεκτρονικών ήχων με κοφτά αλλά και ευφάνταστα riffs, οι εναλλαγές των φωνητικών από καθαρά σε growls και πίσω, οι μεγαλειώδεις ξεχωριστές μελωδίες και τα καθαρτικά ρεφραίν, με αναγέννησαν ως ακροατή, δημιουργό και ερμηνευτή."
In Flames – Reroute to Remain
"Δε θα επεκταθώ πολύ. Η αγάπη μου για αυτό το άλμπουμ και αυτή τη μπάντα ήταν απλά ένα φυσικό επακόλουθο της λατρείας μου για τους Soilwork και γενικότερα για τη Σουηδική σχολή. Μπορεί να ξεφεύγει από τα στενά πρότυπα του melodic death metal, μπορεί να μη συμβάδιζε με τις προηγούμενες δουλείες τους, αλλά αυτό ακριβώς είναι το νόημα. Ακόμα και σήμερα, αυτό το άλμπουμ αποτελεί φάρο για τη δική μου μπάντα, τους Synthetic, και προσωπικά για εμένα. Όχι τόσο από άποψη φωνητικών, αλλά από τη σκοπιά της σύνθεσης, τον δομών και της εμπορικότητας. Ένα τέλειο παράδειγμα του πως μια μπάντα μπορεί να εξελίσσει τον ήχο της και να επαναπροσδιορίζεται χωρίς να υποκρίνεται και δίχως να χάνει την αυθεντικότητά της. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να με απογοητεύει αλλά δεν παύει ποτέ η ιστορία της να με γοητεύει."
Katatonia – Dead End Kings
"Από που να αρχίσω και που να τελειώσω! Θα μπορούσα να επιλέξω οποιοδήποτε άλμπουμ τους αλλά το Dead End Kings είναι σίγουρα το πιο αριστουργηματικό τους. Αρχικά πιστεύω πως κάθε τραγουδιστής που σέβεται τον εαυτό του και την τέχνη της φωνητικής ερμηνείας θα πρέπει να υποκλίνεται στο μεγαλείο του Jonas. Δεύτερον, ο συνδυασμός ατμοσφαιρικής κατήφειας, ασυνήθιστων μελωδιών και λακωνικής προοδευτικότητας, για εμένα προσωπικά είναι ευφυέστατος. Οι Katatonia είναι ένα μεγάλο σχολείο και το Dead End Kings το ωραιότερο μάθημα. Δε κουράζομαι ποτέ να τους μελετώ σε βάθος, όχι για να τους αντιγράψω, αλλά για να διδαχθώ. Αν μια μέρα φτάσω έστω το 50% τις απόδοσης του Jonas στα καθαρά φωνητικά θα θεωρήσω την πορεία μου στη μουσική επιτυχημένη."
Nevermore – Politics of Ecstasy
"Δίχως να έχω ακούσει το παρθενικό τους άλμπουμ, έσπευσα να αγοράσω το δεύτερο στη σειρά Politics of Ecstasy, ακριβώς μόλις κυκλοφόρησε το 1996. Ήταν κάτι στο όνομα της μπάντας αλλά κυρίως στον τίτλο του άλμπουμ που με έσπρωχνε προς αυτή την κατεύθυνση. Ακόμη θυμάμαι έντονα τη στιγμή που μπήκε το δισκάκι στο CD player, μη γνωρίζοντας τι να περιμένω και την άφωνη αντίδραση μου στις πρώτες δυο νότες του Seven Tongues Of God! Πραγματικά δεν είχα ξανακούσει κάτι πιο heavy. Παρότι μαθημένος στους Metallica, Pantera, Sepultura και αλλά παρόμοια σχήματα, αυτό ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι απερίγραπτο. Καθηλωμένος λοιπόν συνέχισα την ακρόαση με ενδιαφέρον και ξάφνου όλο μου το τραγουδιστικό σύμπαν γύρισε ανάποδα. Αυτή η βαθιά θεατρική φωνή έμελλε να με σημαδέψει για πάντα. Έκτοτε δε μπόρεσα – ή μάλλον δε θέλησα - να αποβάλλω το μικρόβιο του Warrel Dane, ούτε από τους στίχους, ούτε από τις μελωδίες μου."
Paradise Lost – Draconian Times
"Εδώ μιλάμε για την πιο διαχρονική σχέση. Από το 1995 και έπειτα, δεν έχει υπάρξει στιγμή που να έκανα διάλλειμα από τους Paradise Lost. Λίγο το ότι ζω στην Αγγλία, λίγο το ότι πέρασα 10 χρόνια από τη ζωή μου στο Yorkshire απ’ όπου και κατάγονται, λίγο η μανία μου με τις ατμοσφαιρικές μελωδίες αλλά και τα βαρύτονα φωνητικά, έχουμε φτάσει αισίως στο 2021 και δε περνάει εβδομάδα χωρίς Paradise Lost. Δε θα αναλύσω το Draconian Times, θα είναι ιεροσυλία αλλά και αδικία προς τα υπόλοιπα άλμπουμ τους. Θα πω όμως το εξής: ακόμα δεν έχω βρει εξήγηση για το φαινόμενο Paradise Lost – η προσωποποίηση της ευρηματικότητας αλλά και της επανεφεύρεσης, το απόλυτο παράδειγμα του πως η απλότητα μπορεί να συνδυαστεί με την αποτελεσματικότητα και το πιο τρανταχτό στοιχείο ενάντια στην πεποίθηση ότι πρέπει να είσαι βιρτουόζος για να κάνεις μουσική καριέρα. Σαχλαμάρες – το μόνο που χρειάζεται είναι να ξέρεις να γράφεις κομματάρες, μελωδιάρες και στιχάρες, αλλά και να έχεις τη στοιχειώδη εξυπνάδα ώστε να βρίσκεσαι πάντα ένα βηματάκι πιο μπροστά από τους υπολοίπους."
Στις 2 Οκτωβρίου του 2020, οι Synthetic κυκλοφόρησαν την δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά με την ονομασία "Clepsydra: Time Against Infinity", από την Rock of Angels Records.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου