Για πάρα πολύ καιρό το συγκεκριμένο άρθρο ήταν στη σκέψη μου, το μόνο που έπρεπε ήταν να βρω τον κατάλληλο χρόνο, τις κατάλληλες λέξεις για άλμπουμ που όχι μόνο έκαναν την δική τους επιτυχία, αλλά πρωτοτύπησαν κιόλας σε ένα είδος μουσικής με πολλές απαιτήσεις. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναφέρω οκτώ κυκλοφορίες που έδωσαν ένα νέο πρόσωπο στην metal μουσική...Άλμπουμ που πρωτοτύπησαν και έγραψαν την δική τους ιστορία!
SENTENCED - AMOK (Century Media Records - 1995)
Φινλανδία 1995 και σκάει η πρώτη μεταλλική πυρηνική βόμβα. Τρίτο άλμπουμ για τους Sentenced και στην κυριολεξία παθαίνουμε ''Amok''. Είναι heavy metal? death metal? Τί είναι αυτό που ακούμε?? Είναι ο προοδευτικός τρόπος σκέψης μίας μπάντας που συνδύασε την αγάπη της από τις μπάντες επιρροές των παιδικών της μουσικών ηρώων και μας παρέδωσε την ιερή της βίβλο, γράφοντας με χρυσά γράμματα την δική τους μουσική ιστορία και μας στέλνει ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΥΣ!!! ''New Age Messiah'', ''Nepenthe'', ''Forever Lost'', εννέα διαμάντια που αν κάνω πως ξεχωρίζω κάποιο απλά διαπράττω ποινικό αδίκημα. Πρωτοτύπησαν, έφυγαν από τα στεγανά μίας death metal μπάντας, αν και από τις προηγούμενες δουλειές τους έδειχναν ότι κάποια στιγμή αυτή η κυκλοφορία ήταν αναπόφευκτη. Έβαλαν όλη την αγάπη τους για την heavy metal μουσική αλλά και για τους Iron Maiden, είχαν στο μικρόφωνο τον μέγιστο Taneli Jarva και εγένετο...το άλμπουμ που θα μας συντροφεύει εις τον αιώνα τον άπαντα!!!! ''all the tears and the fears and the lies and the cries and the...
(nepenthe)''
PAIN OF SALVATION - THE PERFECT ELEMENT I (InsideOut Music - 2000)
Έτος 2000 και εκεί που έχουν πάει να μακρύνουν τα μαλλιά μας σε λίγο θα τα χάσουμε και αυτά. Ένα όμορφο φθινοπωρινό απόγευμα έρχεται στο σπίτι μου ο αγαπημένος φίλος και συντάκτης επίσης του Metal Nuovo, Θοδωρής Αδαμόπουλος. ''Σου έφερα κάτι να ακούσεις'' μου λέει, '' Να ακούσουμε'' του λέω...και μετά δεν έλεγα τίποτα, γροθιά στα μούτρα μου, κυριολεκτικά, μεταφορικά, έμμεσα, άμεσα όπως και να το πω το ίδιο αποτέλεσμα θα έχει. Μουσική χωρίς στεγανά, παγκόσμιος ηχητικός δίσκος που παραμιλάμε μέχρι και σήμερα και θα παραμιλάνε και οι επόμενες γενιές από εμάς. Βάλτε όποιο μουσικό είδος θέλετε και θα πέσετε μέσα, η προοδευτική άποψη της μουσικής στα ανώτερα στρώματα ευφυίας. 73 λεπτά μουσικής πανδαισίας, θλίψης, πόρωσης με ερμηνείες από έναν μοναδικό Daniel Gildenlöw. ''Used'', ''Ashes'', ''The Perfect Element'' ...μα τί κάνω και γράφω!!!??? ΌΛΑ , στο κέντρο της Σουηδίας πρέπει να βάλουν σε μνημείο το άλμπουμ αυτό (και πολλά άλλα) για την προσφορά του στην παγκόσμια μουσική σκηνή!!! Έκτοτε πολλοί τόλμησαν, άλλοι πλησίασαν, άλλοι δεν...Δεν έχει όμως σημασία, άνοιξαν ένα δρόμο, ένα δρόμο που τολμάς με οποιοδήποτε τρόπο γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα υπάρχει στο τέλος της μουσικής σου αναζήτησης. Όσοι δεν έχετε ακούσει αυτό το δημιούργημα ΣΠΕΥΣΤΕ!!!
ATROCITY - ATLANTIS (Napalm Records - 2004)
Ποτέ δεν άνηκα στην κατηγορία των πιστών οπαδών των Atrocity, είχα ακούσει όλες τις δουλειές τους αλλά για μένα η κορυφαία στιγμή τους είναι το εκπληκτικό ''Atlantis" που κυκλοφόρησε το 2004. Ένας δίσκος με ίσως από τις καλύτερες φωνητικές ερμηνείες του Alexander Krull, απίστευτες death metal ταχύτητες, μπόλικες συμφωνικές και κλασσικές κορυφώσεις, γυναικεία φωνητικά από την τότε πασίγνωστη σύζυγο του Alexander Krull, την Liv Kristine Espenaes Krull και με ένα από τα πιο όμορφα γλυκά μυστήρια που απασχολεί την ανθρωπότητα, την χαμένη Ατλαντίδα. Το άλμπουμ περιέχει 15 συνθέσεις και εννοείται πως είναι concept πάνω στο θέμα που προανέφερα. Εννοείται πως με το άλμπουμ αυτό έβαλαν και αυτοί το χέρι τους στο να πειραματιζόμαστε και να προσφέρουμε το κάτι το διαφορετικό. Μέσα στο άλμπουμ θα ακούσετε μέχρι και gothic επιρροές και όχι μόνο, μία κυκλοφορία που πραγματικά τότε έδειξε πως κάτι τεράστιο θα ακολουθήσει, η ιστορία βέβαια έκτοτε ήταν εντελώς διαφορετική αλλά και πάλι ο Alexander Krull και η παρέα του από άλλη οπτική πλευρά μας χαρίζουν όμορφες μουσικές στιγμές.
THERION - THELI (Nuclear Blast - 1996)
Τουλάχιστον δύο φορές προσπάθησα να αγοράσω το συγκεκριμένο άλμπουμ και δεν τα κατάφερα και τότε για να αγοράσω ένα άλμπουμ έπρεπε να κάνω ένα ταξίδι δύο ωρών, τότε όμως δεν μας ένοιαζε. Για μας η αγορά cd ήταν σαν να πηγαίνουμε εκδρομή, πόσο μάλιστα όταν με μεγάλη αγωνία περίμενα πως και πως να αποκτήσω το απίστευτο ''Theli'', την πέμπτη δουλειά των Σουηδών Therion. Νομίζω πως θα συμφωνήσετε και εσείς πως εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα δίσκο, σταθμό στην ιστορία της συμφωνικής metal μουσικής. 52 λεπτά αστρικού ταξιδιού, σε μία εποχή όπου κάποια πράγματα τα ακούγαμε με μία μικρή επιφυλακτικότητα ή καλύτερα να πω πως τότε οτιδήποτε καινούργιο ακουγόταν κάπως ιδιαίτερα, γιατί πολύ απλά ήταν κάτι το εντελώς διαφορετικό. Το ''Theli'' δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε είχε κυκλοφορήσει τότε και ότι έχει κυκλοφορήσει τώρα έχει ως βάση αυτό το αριστούργημα. Αστρικά ταξίδια, πυραμίδες, πλανήτες και μορφές σε ηχητικά στρώματα ενός άλλου κόσμου. Ψυχεδέλεια, progressive της δεκαετίας '70 όλα φιλτράρονται και μας προσφέρονται το 1996 στον πιο επιβλητικό τρόπο που έγινε ποτέ από τον mastermind Christofer Johnsson, με την τότε ίσως κορυφαία σύνθεση των Therion! Οι πύλες άνοιξαν διάπλατα τότε για κάθε μπάντα που ασχολήθηκε με τον συγκεκριμένο ήχο...
AMORPHIS - ELEGY (Relapse Records - 1996)
Θυμόσαστε το 1996 πόσες δισκάρες είχαν κυκλοφορήσει τότε? Ήταν λες και όλη η μουσική έμπνευση είχε πέσει σαν πανδημία και όλοι έβγαζαν αριστουργήματα. Ας μην αναφέρω άλλα άλμπουμ και να ασχοληθούμε για άλλη μία φορά με την Φινλανδία και συγκεκριμένα με τους αγαπημένους Amorphis, που με την μόλις τρίτη δουλειά τους με την ονομασία ''Elegy'', μας έδωσαν τα μυαλά μας στα χέρια μας. Φαινόταν από τις προηγούμενες δουλειές τους ότι εδώ κάτι καλό μαγειρεύεται, αλλά κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί για το χαμό που θα ακολουθούσε. Με τον τότε συμπαθέστατο νέο τραγουδιστή της μπάντας Pasi Koskinen, μας παρουσίασαν ένα εκπληκτικό κράμα ψυχεδελικού progressive metal, μέσα από την δεκαετία του '70, έντονες maiden επιρροές, καθαρά και brutal φωνητικά, ανατολίτικες κλίμακας και εγένετο το εκπληκτικό ''Elegy''. H απίστευτη έναρξη του ''Better Unborn'', οι υπέροχες δισολίες του ''Against Widows'', η ψυχεδέλεια του ''The Orphan'', o σπαραγμός του ''My Kantele''...μα τί κάθομαι και γράφω...ΌΛΟ αυτό το αριστούργημα αποτελεί μουσικό μνημείο και έδειξε πως η μουσική μπορεί να ερμηνευτεί και με άλλο τρόπο!
ANGRA - HOLY LAND (Rising Sun Productions - 1996)
1996 είπαμε? Ναι αυτή η χρονιά απλά δεν υπήρχε , αλλά και γενικά η δεκαετία αυτή δεν συγκρίνεται σε θέμα έμπνευσης. Δεν το κρύβω πως στην πρώτη μου επαφή με αυτό το άλμπουμ ήταν λίγο... δύσκολα τα πράγματα, δεν μου καθόταν καλά το άλμπουμ γιατί πολύ απλά τότε για μένα όλα αυτά ήταν πρωτόγνωρα. Ευτυχώς η υπομονή μου μόνο σε καλό με έβγαλε και το βρισίδι από τον Αδαμόπουλο, ("Δεν σου κάθεται καλά??? Άρρωστος είσαι???''Και πολλά βρισίδια που εδώ δεν γράφονται!) . Κάθε ακρόαση του μου προσφέρει πολλά και ανάμεικτα συναισθήματα, χαράς αλλά και λύπης για την τόσο τεράστια απώλεια του λατρεμένου Andre Matos, αυτού του τεράστιου ερμηνευτή που έφυγε τόσο πρόωρα. Ποτέ και με κανέναν τρόπο το συμφωνικό progressive/power metal δεν παντρεύτηκε με τόση τελειότητα με την κλασσική μουσική και την βραζιλιάνικη μουσική κουλτούρα. Σοβαρά τώρα πρέπει να αναφέρω κάποια τραγούδια? Δεν υπάρχει ίχνος μετριότητας στο άλμπουμ, μα αν πρέπει να αναφέρω ένα τραγούδι που περικλείει την ουσία των Angra τότε θα αναφέρω το εξωκοσμικό "Carolina IV'', το δεκάλεπτο έπος όπου ακόμα θυμάμαι την ζωντανή του εκτέλεση στο Ρόδον κλαμπ. Νομίζω πως επάξια αυτό το άλμπουμ άνοιξε πόρτες για πολλά συγκροτήματα, αλλά και μία τεράστια ευκαιρία να διευρυνθούν οι μουσικοί ορίζοντες του κάθε μουσικού. Μεγαλείο!!!
THE KOVENANT - NEXUS POLARIS (Nuclear Blast - 2000)
CHILDREN OF BODOM -SOMETHING WILD (Spinefarm Records - 1997)
Όπως βλέπετε και από τις προηγούμενες μπάντες προς το παρόν η Φινλανδία κερδίζει και μάλιστα επάξια. Όταν βγάζεις τέτοια πρώτη δουλειά, με τόσο χαρισματικούς μουσικούς πόσο άσχημη να είναι η συνέχεια. όχι ότι δεν το έχουμε δει το έργο αλλά στην περίπτωση των Children O f Bodom μόνο τα καλύτερα έχω να πω και δυστυχώς ο πρόωρος θάνατος του Alexi Wildchild Laiho, μόνο θλίψει μου φέρνει. Σε αυτό τον πρώτο τους δίσκο οι Children Of Bodom πάντρεψαν με τον καλύτερο τρόπο το power metal με το μοντέρνο death metal, τα ακραία φωνητικά, με τα βιρτουόζικα πλήκτρα και κιθαριστικά σόλο να θέλουν να κάνουν πολλούς νέους να φτιάξουν την δική τους μπάντα. Σε 36 μόνο λεπτά και επτά συνθέσεις έκαναν τα βλέμματα όλου του μεταλλικού κόσμου να στραφούν πάνω τους. Οπαδοί κάθε είδους ενώθηκαν σε αυτό το μικρό (χρονικά) διαμάντι, καθιερώνοντας τους πρωτοπόρους και μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο την θλίψη μας για την τεράστια μουσική προσωπικότητα του Alexi Laiho, όπου το 2020 έφυγε από αυτόν τον κόσμο, αφήνοντας μία τεράστια μουσική και πρωτοπόρα κληρονομιά!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου