To Metal Nuovo είχε τη χαρά και την τιμή να συνομιλήσει με τη φωνή των εκπληκτικών Disharmony, Χρήστο Κουνέλη και να μας απαντήσει σε πολλές ερωτήσεις εφ'όλης της ύλης, σε ένα από τα καλύτερα progressive άλμπουμ της χρονιάς και όχι μόνο...
Χρήστο σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνέντευξη που μας παραχωρείς εδώ στο Metal Nuovo. Συγχαρητήρια για το νέο σας δίσκο. Θα ήθελα να σε ρωτήσω για τον τίτλο του δίσκου, ''Gods Made Of Flesh'', ποιο το νόημα του και αν έχουμε να κάνουμε με ένα concept album.
Κωνσταντίνε, εμείς σε ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη και την παρουσίαση του άλμπουμ μας, άσε με να το λέω "άλμπουμ". Το Metal Nuovo είναι ένας δυνατός παίκτης και υποστηρικτής της ελληνικής σκηνής και εύχομαι να μείνει έτσι ή γιατί όχι, να μεγαλώσει κι άλλο! Και πίστεψε με, μιλάω και εκ μέρους πολλών συναδέλφων που εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια. Και να ξέρεις, δεν κολακεύω, απλά παραθέτω γεγονότα.
Στα του "GODS MADE OF FLESH" τώρα και σχετικά με τον τίτλο του. Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι πολλά, και τα πρόσφατα γεγονότα, με πανδημίες, οικονομικές κρίσεις, στρατιωτικές κρίσεις κτλ. σε κάνουν να σκέφτεσαι αυτό το "που πάμε τελικά σαν ανθρωπότητα". Βλέποντας όλα τα αλματώδη επιτεύγματα που πέτυχε η ανθρωπότητα σε πολύ μικρό διάστημα - λες και είμαστε Θεοί-, και από την άλλη, το πόσο εύθραυστες είναι πια οι ισορροπίες για να τιναχτούν όλα στον αέρα, νομίζω ότι καταλήγεις εξ ορισμού στο συμπέρασμα ότι η Aνθρωποτητα έχει τεράστιες δυνατότητες, αλλά και ένα μεγάλο μειονέκτημα που έχει να κάνει με την υλική της υπόσταση. Ο τίτλος αναφέρεται λοιπόν, προφανώς στην Ανθρωπότητα, στις τεράστιες δυνατότητες της ("Gods…"), αλλά και στη μεγάλη της κατάρα, που είναι η εξάρτηση της, η υποταγή της στον υλικό κόσμο ('...Made Of Flesh").
To album είναι θεματικό concept, αποτελείται από 11 μέρη, και όλα ασχολούνται με τα διαφορετικά είδη σκλαβιάς που πηγαίνουν χέρι-χέρι με την Ανθρώπινη Φύση. Σταματάω εδώ και αφήνω χώρο στους ακροατές να ανακαλύψουν τα υπόλοιπα όταν πάρουν το CD στα χέρια τους.
Για ποιο λόγο μεσολάβησαν πέντε χρόνια, μέχρι την κυκλοφορία του νέου σας άλμπουμ.
Ένας χρόνος χάθηκε όταν η εταιρία μας ενημέρωσε ότι έχει κλεισμένες όλες τις release dates για σχεδόν έναν χρόνο! Ένα περίπου χρόνο κάναμε να συνθέσουμε, να επεξεργαστούμε τις ιδέες και να καταλήξουμε στις τελικές μορφές των τραγουδιών - και πίστεψε με - έπεσε πολλή δουλειά! Ένας χρόνος χρειάστηκε για να ηχογραφήσουμε και να διορθώσουμε πράγματα και editing, για παράδειγμα, στις φωνές, λόγω κακής ποιότητας σήματος κατά την ηχογράφηση, αναγκάστηκα να ξαναγράψω αρκετά πράγματα. Και τα υπόλοιπα 2 χρόνια - μιλάμε χονδρικά - κάναμε mixing, δοκιμάζοντας διάφορα, διορθώνοντας διάφορα, μεταφέροντας τα project σε νέο υπολογιστή όταν κατέρρευσε ο προηγούμενος Αν μας άφηνε η εταιρεία, ακόμα θα φτιάχναμε, να είσαι σίγουρος!
Ποιοι είναι υπεύθυνοι για την σύνθεση των τραγουδιών και τους στίχους. Και τί θέλετε να περάσετε στον ακροατή μέσω της μουσικής σας.
Σε αυτό το άλμπουμ, δουλέψαμε κυρίως σε αρχικές ιδέες του Γιάννη (Καρουσιώτης, κιθάρα και ο βασικός μαέστρος-riffoμηχανή), και σε κάποιες δικές μου. Κατόπιν, εγώ με τον Γιάννη δουλέψαμε μαζί επί των αρχικών ιδεών, ώρες ατελείωτες, και μετέπειτα, ο Παναγιώτης έκανε κάποιες προτάσεις αν κάτι δεν του καθόταν καλά, ή αν είχε κάποια άλλη ιδέα που θα βελτίωνε τη σύνθεση. Ο Παναγιώτης ίσως θα είχε πιο ενεργό ρόλο αν δεν "καθόταν" ο περιορισμός απαγόρευσης λόγω Covid, απλά έτυχε να μένει μακριά, ενώ για μένα ήταν γεωγραφικά πιο εύκολο να βρίσκομαι με τον Γιάννη.
Οι στίχοι είναι δικό μου χωράφι πια, τα υπόλοιπα παιδιά έχουν καιρό να γράψουν κάτι, αλλά να σου πω, εχω τόσα να πω, τόσα να βγάλω από μέσα μου, ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Αυτό που θα ήθελα να περάσω λοιπόν στον ακροατή είναι κάποιες ιδέες, κάποιες σκέψεις, κάποιες εικόνες που πολλές φορές είναι ακριβώς μπροστά στη μύτη μας αλλά για κάποιο λόγο δεν τις βλέπουμε. Θα ήθελα να τον βάλω να σκεφτεί. Το ξέρω ότι η Τέχνη έχει πολλαπλούς σκοπούς και η απλή διασκέδαση είναι ένας από αυτούς, να κάνεις τον άλλο να ξεχαστεί, να ξεσκάσει.
Εγώ από την άλλη, με τους στίχους, θέλω να τον κάνω να προβληματιστεί. Να "άγω την ψυχή του", να σκεφτεί. Γιατί το σύστημα που μας εξουσιάζει μας θέλει παθητικούς, απλούς δέκτες της ήδη επεξεργασμένης πληροφορίας, κάτι σαν αυτό που περιέγραφαν οι Pink Floyd στο "The Wall", και νιώθω την ανάγκη να αντισταθούμε σε αυτήν την κατάσταση, με όποιο μέσο μπορούμε - και το δικό μας "μέσο" είναι η μουσική και οι στίχοι της.
Τώρα, αν ο ακροατής θέλει να διασκεδάσει και μόνο αυτό, σεβαστό. Δεν έχει παρά να κλείσει το booklet και να κοπανηθεί με τη μουσική μας, η οποία μάλιστα ενδείκνυται γι' αυτό!
Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές των Disharmony και οι στόχοι που έχετε θέσει ως μπάντα.
Μεγάλη κουβέντα οι μουσικές επιρροές! Μας αρέσει μια τεράστια γκάμα της metal -και όχι μόνο- μουσικής, από τους Black Sabbath μέχρι τους Alice in Chains, από τους Queen και τους Pink Floyd μέχρι τους Death, από τους Maiden και τους Priest μέχρι τους Slayer και τους Gojira, από τους Crimson Glory, τους Helloween, τους Queensryche, Dream Theater μέχρι τους Nevermore, Opeth, Fates Warning, My Dying bride, Paradise Lost, Candlemass, Metallica και τελειωμό δεν έχει αυτή η λίστα... Πραγματικά δεν έχει τελειωμό. Προσπαθούμε να συνδυάσουμε όλα αυτά που μας αρέσουν: τεχνική, δύναμη, συναίσθημα, ρυθμό, όγκο, μελωδία... τη δύναμη των Metallica με την φωνητική έκταση των Priest, την πολυπλοκότητα των Fates Warning με τον όγκο των Gojira, την ταχύτητα των Slayer με τη μελωδικότητα των Maiden… Θα μπορούσα να σου λέω τέτοιους συνδυασμούς μέχρι αύριο το πρωί και δεν έχει νόημα, οπότε σταματάμε εδώ. Όποιος θέλει να ακούσει τι ακριβώς λέω, μπορεί να ακούσει ολόκληρο το άλμπουμ μας δωρεάν στο Youtube, θα γλιτώσει κόπο και χρόνο (παρακάτω σύνδεσμος).
Ποια είναι τα σχέδια της μπάντας για την προώθηση του άλμπουμ και αν σκοπεύετε να παίξατε ζωντανά και εκτός Ελλάδας.
Πρώτο στάδιο είναι η παρουσίαση του δίσκου από τα ΜΜΕ, και είναι η αλήθεια ότι αυτή τη φορά βλέπουμε μια καθυστέρηση ως προς αυτό. Η εταιρεία μας διαβεβαιώνει ότι θα έρθουν και οι κριτικές ανά τον κόσμο, αλλά μέχρι στιγμής έχουμε λάβει μόνο εντός Ελλάδος και αυτό μάλιστα, ύστερα από δικές μας ενέργειες. Θα δούμε λοιπόν.
Σε επόμενη φάση σχεδιάζουμε να γυρίσουμε ένα βίντεο για κάποιο τραγούδι. Και φυσικά, οπότε υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, να παίξουμε live. Το Under the Quarry festival είναι μια καταπληκτική περίσταση και χαιρόμαστε πάρα πολύ που θα παίξουμε εκεί στις 10/9 παρέα με άλλες καταπληκτικές μπάντες!
Για live στο εξωτερικό δεν έχουμε σχεδιάσει κάτι, τα προγράμματά μας είναι πολύ πιεσμένα, αλλά επειδή τρώγοντας ανοίγει η όρεξη, ας μην αποκλείσουμε τίποτα για το μέλλον...
Υπάρχει μία έντονη σκοτεινή ατμόσφαιρα στο νέο σας άλμπουμ. Είναι κάτι που επιδιώκεται στη μουσική σας γενικά ή βγήκε κατά την διάρκεια της σύνθεσης των τραγουδιών?
Εγώ θα έλεγα ότι υπάρχει μια "ατμόσφαιρα" στο άλμπουμ, και είναι κάτι που πάντα μας άρεσε. Ναι, υπάρχουν σκοτεινές στιγμές, δεν το κάνουμε επίτηδες, βγαίνει από μόνο του. Πάντως, όταν είπες για σκοτεινή ατμόσφαιρα, το "Burnt Offerings" μου ήρθε αυτόματα στο μυαλό, και σκέφτομαι ότι η καλύτερη στιγμή των Iced Earth τελικά, ήταν αυτό το σκοτεινό αριστούργημα - είναι τυχαίο ότι ήταν σκοτεινό?... Γενικά πάντως, αν το φιλοσοφήσεις, οι άνθρωποι φοβούνται οτιδήποτε σκοτεινό εξ ορισμού, μάλλον είναι το ένστικτο αυτοσυντήρησης, στο φως βλέπεις και νιώθεις πιο ασφαλής για το περιβάλλον σου. Νομίζω όμως ότι για να βρεις την αλήθεια, θα πρέπει να ψάξεις και σε άγνωστα μέρη, να υπερνικήσεις την ανασφάλεια σου, να βγεις έξω από το σκοτεινό σπήλαιο που περιγράφει ο Πλάτωνας όταν μιλάει για την πραγματικότητα που βιώνουμε (βλ. εξώφυλλο δίσκου)…
Ποιες είναι οι επιρροές σου ως τραγουδιστής και ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου ερμηνευτές.
Τις επιρροές μου τις προανέφερα, αλλά σαν τραγουδιστής θα πρέπει να αναφέρω κάποιους που με ανάγκασαν να ξεκινήσω να τραγουδάω, καθώς και κάποιους που μου άλλαξαν την κοσμοθεωρία μου περί φωνητικής. Θαύμαζα και θαυμάζω: Kiske, Hetfield, Dickinson, Dio, Sebastian Bach (στα καλά του), Eric Adams και ένα σωρό άλλους. Έπαθα την πλάκα μου με τον Midnight. Ο Τate ήταν επίσης μια σχολή μόνος του. Ο Μessiah ήταν σαν να μου έσκασε καρπαζιά στο σβέρκο. O Halford ήταν στον Όλυμπο, ο King Diamond, φαινόμενο - πιο νέος νόμιζα ότι ποτέ δε θα καταφέρω να τραγουδήσω κάτι από αυτούς. Κάποια μέρα καποιoς έφερε ένα CD που έγραφε SANCTUARY- "Into the Mirror Black". Δεν είχα ξανακούσει κάποιον τραγουδιστή να εννοεί την ΚΑΘΕ λέξη που λέει. Με έκταση, με χρώμα, με συναίσθημα, με τεχνική, με ακροβασίες από κλίμακα σε κλίμακα και από ύφος σε ύφος. Έκτοτε έχω ακούσει πολλούς ερμηνευτές, και κάποιοι μου έκαναν το "κλικ", όπως ο Akerfeldt των Opeth, που ήταν κάτι εντελώς έξω από τα νερά μου μέχρι τότε. Ή ο Nick των Paradise Lost, υπέροχη φωνή. Πάλι πήρα φόρα και σταματάω εδώ, γιατί πάλι αυτή η κουβέντα δεν έχει τέλος, πραγματικά Θα κλείσω λέγοντας ότι το "GODS MADE OF FLESH", o καλύτερος μας δίσκος μέχρι σήμερα, είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Warrel Dane, από το έργο του οποίου έχουμε αντλήσει ατελείωτη έμπνευση. Το αναφέρουμε και στο booklet, του το χρωστούσαμε.
Ποια είναι η άποψή σου για την ελληνική μουσική σκηνή και αν πιστεύεις ότι υπάρχει υποστήριξη από τους οπαδούς.
Η ελληνική σκηνή έχει κάνει άλματα προς τα πάνω τις τελευταίες δεκαετίες και πλέον υπάρχουν μπάντες που όχι μόνο δεν έχουν να ζηλέψουν από άλλες του εξωτερικού, αλλά ηγούνται κιόλας. Οι οπαδοί βρίσκονται και σε ευχάριστη θέση, καθώς υπάρχει μια υπερπροσφορά καλής μουσικής για να ακούσουν, αλλά παράλληλα και σε δυσάρεστη, διότι χρόνος και χρήμα είναι σε στενότητα στην εποχή μας. Τι να προλάβεις να ακούσεις και τι να πρώτο-αγοράσεις όταν οι περισσότεροι μισθοί κυμαίνονται γύρω από τα όρια της φτώχιας?
Στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου και προσωπικά το αγαπημένο μου,(L.I.F.E.), έχετε κάποιες αφηγήσεις στα ελληνικά. Ποιος τις κάνει αυτές και σε τί αναφέρεται το τραγούδι.
Το L.I.F.E. είναι ίσως και για μένα το αγαπημένο του δίσκου. Είναι εντελώς "αντιεμπορικό" (ούτως ή άλλως, αδιαφορούμε εντελώς για το τι είναι "εμπορικό" και τι "μη εμπορικό"), καθότι μεγάλο, με μη συνηθισμένη δομή, αλλά είναι ένα έπος, ένα μικρό μουσικό ταξίδι αφιερωμένο στο Μυστήριο της Ύπαρξης. Χρησιμοποιήσαμε και στίχους στα ελληνικά (είναι κάτι που δεν είχαμε ξανακάνει) από την Ασκητική αλλά και από την Οδύσσεια του αξεπέραστου Καζαντζάκη. Το πρώτο μέρος, αυτό της Ασκητικής, το απάγγειλα εγώ, χρησιμοποιώντας πολλά κανάλια φωνής για να αντιστοιχήσω τον πληθυντικό αριθμό στον στίχο "Ερχόμαστε από μια Άβυσσο, καταλήγουμε σε μια Άβυσσο". Στο δεύτερο μέρος, το μέρος της Οδύσσειας, που όντως μοιάζει σαν κάποιος να περιγράφει το ταξίδι της ίδιας της Ζωής, βρήκα κάποια ανατριχιαστική απαγγελία του Βασίλη Διαμαντόπουλου, την οποία επεξεργαστήκαμε.
Μπορεί να μοιάζει απαισιόδοξο, μπορεί να μη μας βολεύει η αλήθεια του Καζαντζάκη, αλλά έτσι είναι η Ζωή και πρέπει να το αποδεχτούμε, γιατί, πολύ απλά, κάποια πράγματα είναι πέρα από τις δυνάμεις μας. Εμείς πρέπει απλά να αποφασίσουμε πως θα αξιοποιήσουμε το χρόνο μας σε αυτή τη Ζωή. Και το να ακούμε καλή μουσική, να σκεφτόμαστε, να δημιουργούμε και να κάνουμε καλούς φίλους είναι ένας όμορφος δρόμος.
Πως θα ήθελες σε 30 χρόνια από τώρα να σας θυμούνται οι οπαδοί της metal μουσικής και τί είναι αυτό που θέλετε να αφήσετε σαν στίγμα ως μπάντα.
Θα ήθελα να γράψω μουσική που να ακούγεται και μετά από 100, και 1000 χρόνια αν γίνεται - δεν θέλουμε να γράφουμε αναλώσιμη μουσική. Να είναι όμως metal. Αυτό μας αρέσει περισσότερο, με αυτό τη βρίσκουμε, αυτό είναι το όχημα μας για να εκφραστούμε. Και επειδή η έκφραση έχει πολλές μορφές, θα ήθελα να εχω την ελευθερία να εκφράζομαι μουσικά, όπως ακριβώς θέλω την εκάστοτε στιγμή. Αυτό που κάνουμε με τους DISHARMONY είναι να μεταμορφωνόμαστε κατά το δοκούν, με σκοπό να χαρούμε την ίδια τη μουσική, αλλά και να πούμε και μια ιστορία που να αξίζει.
Την ελευθερία αυτή, να μην κοιτάμε στεγανά, ταμπέλες, ταμπού, "πρέπει" και συνταγές, είναι κάτι που δεν την αλλάζω με τίποτα. Είναι η ίδια η χαρά της ελεύθερης δημιουργίας. Η ανταμοιβή που μας δίνει, ξεπερνάει τα χρήματα.
Έχει παρατηρηθεί κάποιο πρόβλημα με την αποστολή των CD σας? Πότε θα φθάσουν στα χέρια του κοινού?
Ναι, υπάρχει καθυστέρηση και τελικά θα τη λύσουμε κόβοντας μόνοι μας κόπιες άλλου. Η εταιρία μας (GrimmDistribution) ανήκει σε έναν φιλειρηνιστή Ρώσο, o οποίος, όταν ξέσπασε ο πόλεμος, έβγαλε όλες τις θυγατρικές εκτός Ρωσίας και μετακόμισε και ο ίδιος εκτός, ο άνθρωπος ήταν καθόλα αντίθετος σε όλα αυτά, ήθελε απλά να κυκλοφορεί μουσική.
Παρά την αισιοδοξία του ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά και ότι θα βρεθούν λύσεις αν προκύψει κάτι, δυστυχώς, επιβλήθηκαν διεθνείς τραπεζικοί περιορισμοί σε όλους τους Ρώσους για συναλλαγές με άλλες χώρες, οπότε του έδεσαν τα χέρια. Τώρα δυστυχώς είμαστε μόνοι μας σε αυτό! Θα αναλάβουμε με δικά μας έξοδα εξ ολοκλήρου (και αυτό μας πάει πίσω στους σχεδιασμούς μας αλλά δε γίνεται αλλιώς) να κόψουμε νέες κόπιες. Υπολογίζουμε ότι εντός 30 ημερών θα μπορέσουμε να στείλουμε επιτέλους τις κόπιες στον κόσμο που το παρήγγειλε. Λίγη υπομονή ακόμα, παιδιά!
Χρήστο σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνέντευξη, ο επίλογος είναι όλος δικός σου.
Θα ήθελα να αναφέρω μερικούς ανθρώπους που βοήθησαν σημαντικά στο να γίνει αυτό το άλμπουμ: o Ματθαίος από την άλλη μου μπάντα, τους Art Of Simplicity έγραψε όλα τα βιολιά στο "Under the Waves" και έδωσε άλλη διάσταση, ο Kωστας Πλατανιάς (παίζαμε μαζί για χρόνια στους BIGUS DICKUS) έκανε ένα θυελλώδες ανατολίτικο σολιστικό πέρασμα στο "Cruel And Bitter", η Άσπα Λαμπροπούλου με κάποιες αιθέριες φωνές προσέδωσε το θηλυκό στοιχείο στην ιστορία του "The Shores…" και "Under The Waves", η φίλη μας Ελένη Τζατζαρίδου συμμετείχε με μερικούς πολύ όμορφους, συναισθηματικούς στίχους στο "Οf Flesh", και τέλος, ο Αχιλλέας Γκατσόπουλος επιμελήθηκε του εκπληκτικού artwork για άλλη μια φορά μετά το εξώφυλλο του "SHADES OF INSANITY".
Σαν τελευταία κουβέντα, προτρέπω να ακούσετε ολόκληρο το άλμπουμ μας στο https://youtu.be/WtQvOFqEqwI και αν σας άρεσε και θέλετε να το αποκτήσετε, να επισκεφτείτε το https://disharmony.bandcamp.com/
Ευχαριστούμε για τη στήριξη!
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου