Στις 24 Μαΐου οι Rotting Christ, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο του ακραίου
ήχου, κυκλοφόρησαν το δέκατο τέταρτο άλμπουμ της καριέρας τους και όλη η μεταλλική κοινότητα έστρεψε τα βλέμματα της πάνω σε αυτή. Θετικά ή αρνητικά αυτό θα το αναλύσουμε με λογικά επιχειρήματα και σεβασμό, όπως ακριβώς αρμόζει σε μία μπάντα όπου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, έκανε τη μουσική της γνωστή σε παγκόσμια κλίμακα καθιστώντας την ένα από τα κορυφαία ονόματα του είδους και όχι μόνο. Με λίγα λόγια οι Rotting Christ για την όμορφη μικρή μας χώρα είναι άνετα το σπουδαιότερο εξαγώγιμο (ας μου επιτραπεί η έκφραση) μουσικό προϊόν.Προσωπικά με θλίβει το γεγονός πως αυτή τη στιγμή παντού εκτός από τη χώρα μας δέχονται διθυραμβικά σχόλια, ενώ στα ενδότερα είναι αποδέκτες αρνητικής κριτικής (βασικά γελάω με αυτούς που χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη λέξη και δέχονται και τον όρο).
Θα αφήσω πίσω κάθε σχολιασμό, αρνητικό ή θετικό και θα προσπαθήσω σαν οπαδός, σαν εκείνο το παιδί που το 1994 ανακάλυψε το ''Non Serviam'' και χάθηκε σε εκείνους τους ασύλληπτους σκοτεινούς παράλληλους κόσμους, στα εξωπραγματικά μυστικιστικά παραμύθια, στις μελωδίες εκείνες που αν και ακραίες στα δικά μου ανώριμα αυτιά με κέρδισαν, με συγκλόνισαν, με βοήθησαν όταν δίπλα μου δεν είχα κανέναν. Αυτή ακριβώς είναι η έννοια της μουσικής, σε κάθε είδος ανεξαιρέτως, να γίνει ο καλύτερος σου φίλος. Οι Rotting Christ δεν πρόκειται μετά από τόσες σπουδαίες δουλειές να αλλάξουν το ύφος, να ανακαλύψουν τη φωτιά ή να δημιουργήσουν κάτι το τόσο μουσικά σπουδαίο μετά Χριστόν. Τί έκαναν όμως? Έφτιαξαν μουσική με πάθος, με ψυχή, τιμώντας τη τόσο σπουδαία μουσική μας κληρονομιά και στηρίζοντας το όλο επιχείρημα με την ομορφότερη μουσική του κόσμου το heavy metal, μας παρουσιάζουν έναν απίστευτα επικό δίσκο όπου και οι δώδεκα συνθέσεις (συμπεριλαμβάνω και τα δύο bonus) στέκονται επάξια η κάθε μία ξεχωριστά άνετα σαν μονάδα. Ναι, μουσικά δεν απομακρύνονται από τον ήχο των τελευταίων δίσκων, συνθετικά όμως ο δίσκος είναι πολλά σκαλιά παραπάνω και πιστεύω πως εδώ το παιχνίδι κερδήθηκε στην έμπνευση και στις όμορφες ιδέες.
Ψαλμωδίες, ορχήστρες, πολεμικές ιαχές, τρομερά μελωδικά σόλο, ένας υπέροχος πίνακας για εξώφυλλο (ίσως ο πιο ιδανικός για το στιχουργικό περιεχόμενο και με αφήνει παγερά αδιάφορο και αν το χρησιμοποίησαν χίλιες μπάντες), μία παραγωγή που σκοτώνει αν και κάποια στιγμή θα ήθελα σε αυτό τον τομέα να τολμήσουν το κάτι παραπάνω, όταν στη χώρα μας έχουμε ονόματα που κάνουν θαύματα στο τομέα αυτό. Άκουσα και διάβασα παράπονα για την προφορά του Σάκη, δηλαδή τώρα σοβαρά μετά από δεκατέσσερις κυκλοφορίες ασχολείστε με τα φωνητικά του Σάκη? Αυτή η προφορά μας αρέσει στους Rotting Christ!!! Αυτοί είναι οι Rotting Christ!!! Αυτούς αγάπησε και αγαπήσαμε σε ολόκληρο τον πλανήτη και έχουμε τη τιμή και τη χάρη να είναι μία μπάντα από τη δική μας χώρα!
Το νέο τους άλμπουμ με την ονομασία ''Pro Xristou'' δεν θα σας προσφέρει ηχητικά κάτι το διαφορετικό από αυτό που έχετε ήδη ακούσει από τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Αλλά θα σας πω τί θα σας προσφέρει...Ψυχή και συναισθήματα που αναβλύζουν ευλαβικά με τέτοιο τρόπο που δεν το κρύβω πως κατά την ακρόαση οι νότες, αυτές οι τόσο όμορφα σωστά τοποθετημένες δημιουργίες εμένα προσωπικά με ανατρίχιασαν! Αναμένω με αγωνία την παραγγελία μου, βινύλιο και box set αντίστοιχα, για να χαθώ ξανά μέσα τους όπως τότε... Το 1994...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου