Ανήκω στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που η υπομονή θεωρείται προτέρημα. Στην
κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύει περισσότερα στα όμορφα, ελπιδοφόρα μουσικά μικρά συγκροτήματα παρά στα μεγαθήρια μουσικά αναμασήματα. Να ξέρετε πως αρκετές φορές τα διαμαντάκια τα συναντάμε από μικρές μπάντες που βρίσκονται ακριβώς δίπλα μας και ένα τέτοιο όμορφο δημιούργημα, ακούει στο όνομα Sunburst και στο καινούργιο τους δεύτερο δισκογραφικό βήμα με την ονομασία ''Manifesto'', η οποία πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 14 Ιουνίου από την Inner Wound Recordings σε CD και βινύλιο αντίστοιχα (πάλι την πατήσαμε!!!).Οκτώ ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το μαγευτικό τους ντεμπούτο ''Fragments of Creation'', όπου ακόμα με θυμάμαι να μαζεύω το σαγόνι μου από το πάτωμα κατά την ακρόασή του και κάθε φορά που αυτή επαναλαμβανόταν. Οκτώ χρόνια μετά οι Sunburst έρχονται με τη δεύτερη μουσική τους διακήρυξη (manifesto) και μας στέλνουν στο διάολο και ακόμα παραπέρα (όχι δεν παίζουν black metal). Είναι άξιο (και όχι απορίας) να μπορείς να συνθέτεις μουσικά έργα με νόημα, με μελωδίες, με το χάρισμα της δημιουργίας και οι οκτώ συνθέσεις που συμπεριλαμβάνονται στο άλμπουμ να σε κολλάνε στον τοίχο χωρίς καμία ευκαιρία (καλύτερα κιόλας) διαφυγής.
Λοιπόν θα το θέσω πιο απλά, το ''Manifesto'' θα μπορούσε να ήταν το τρίτο άλμπουμ των Ark, το πέμπτο άλμπουμ των Conception, το τέταρτο άλμπουμ των Dream Theater μετά το ''Awake'' και όλα αυτά με τον ογκόλιθο ήχο των Nevermore στις κιθάρες. Βοήθησα κάπως? Πιστεύω πως ναι, σίγουρα δεν συμφωνώ με τις επιρροές που αναφέρει η ίδια εταιρεία. Εδώ οι Sunburst έχουν καταφέρει να παντρέψουν το πιο παραδοσιακό progressive και χρησιμοποιώντας επάξια έναν από τους πιο σπουδαίους παραγωγούς που έχει η χώρα μας, τον εκπληκτικό Steve Lado μας πρόσφεραν ένα δίσκο που σπάει μπετό συθέμελα.
Οι Sunburst όμως δεν έμειναν εκεί, έχοντας τον πολυτάλαντο Bob Katsioni στα πλήκτρα ως καλεσμένο προσφέροντας έναν πιο progressive αέρα στον δίσκο (εξού και η αναφορά στο ''Awake'' των Dream Theater). Ενώ ο Γιάννης Κουτσελίνης (Biomechanical) είναι ο κύριος υπεύθυνος για τα ορχηστρικά μέρη των "The Flood", "Hollow Lies" και "Nocturne".
Το πιο δύσκολο μέρος της παρουσίασης είναι οι συνθέσεις, όχι γιατί δεν μου άρεσαν αλλά αν ξεχωρίσω κάποια είναι σαν να πράττω ένα από τα επτά αμαρτήματα. Ειλικρινά πόσο υπερήφανος μπορεί να είναι ένας καλλιτέχνης όταν η σύνθεση φτάνει σε ένα τόσο μαγευτικό επίπεδο?! Το εναρκτήριο οκτάλεπτο ''The Flood'' θα σε κολλήσει στον τοίχο. Πώς να το θέσω διαφορετικά? Είναι ο ορισμός μιας μουσικής μαγικής έναρξης που δεν σταματάει όμως εδώ. Διότι συνθέσεις όπως τα ''Manifesto'', ''Samaritan'', το λατρεμένο ''Perpetual Descent'' όχι δεν γράφονται κάθε μέρα, παρά μόνο όταν βγει το τρίτo άλμπουμ των Sunburst. O κινηματογραφικός δραματικός επίλογος με το ''Nocturne'' είναι σαν να πέφτουν οι τίτλοι τέλους μίας σπουδαίας κατασκοπευτικής ταινίας.
Εδώ θα μου επιτρέψετε να αναφέρω πως το όλο δημιούργημα δεν θα είχε την απόλυτη επιτυχία χωρίς τον ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ Βασίλη Γεωργίου στα φωνητικά. Ένα αστείρευτο φωνητικό ταλέντο που το ηχόχρωμα της φωνής του δύσκολα το συναντάς αλλού. Απόλαυση με τέτοιες συνθέσεις να υπάρχει ένα τόσο σπουδαίο φωνητικό όργανο.
Οι Sunburst με έναν πιο progressive δημιούργημα, πατώντας στο παρελθόν και κοιτάζοντας ένδοξα στο μέλλον, μας προσφέρουν ένα δημιούργημα συνολικής διάρκειας πενήντα λεπτών όπου δεν έχει απολύτως τίποτα, να ζηλέψει από άλλα κομψοτεχνήματα του είδους. Σε δύο εβδομάδες είμαι σίγουρος πως και εσείς θα συμφωνήσετε μαζί μου αρκεί να δείξετε λίγη υπομονή. Ξέρετε κάτι εγώ το αποφάσισα ήδη...Σε πόσα χρώματα θα βγει ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς...? Και τα τρία λοιπόν μαζί με το CD...Και έτσι υποστηρίζουμε ένα σπουδαίο άλμπουμ, ένα μουσικό έργο από τα δικά μας παιδιά και πιστέψτε με...Η αποδοχή θα είναι τεράστια...Τα συγχαρητήριά μου...
Sunburst facebook
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου