Πολυαγαπημένο Μουσικό Σαν Σήμερα
29 Σεπτεμβρίου 1986
Από την κυκλοφορία του ομώνυμου δίσκου το 1980, οι Iron Maiden βγάζουν albums κάθε χρόνο!
''Iron Maiden'' 1980
''Killers'' 1981
''The Number Of The Beast'' 1982
''Piece Of Mind'' 1983
''Powerslave'' 1984
''Live After Death'' 1985
''Somewhere In Time'' 1986
Μετά από 331 ημέρες στον ''δρόμο'', 187 συναυλίες για την World Slavery Tour και την κυκλοφορία του θρυλικού Live After Death τον Οκτώβρη του 1985, οι Maiden είναι κυριολεκτικά ένα μαύρο χάλι... Έχουν ''αδειάσει'' από ενέργεια και το μόνο που θέλουν είναι να ξεφορτωθούν ο ένας τον άλλο! Eξάντληση, ανακούφιση, ξεκούραση και η επιθυμία να απομακρυνθούν από όλον το χαμό, κυριαρχεί. Πιο πολύ απ' όλους τα έχει παίξει ο τραγουδιστής Bruce Dickinson.
Μετά από το αναγκαίο διάλλειμα 4 μηνών, συγκεντρώνονται στην νησίδα Jersey στην Μάγχη για να αρχίσουν δουλειά για το νέο album. O μπασίστας - βασικός συνθέτης Steve Harris και οι κιθαρίστες Dave Murray και Andrian Smith, ασχολήθηκαν με την μελέτη νέου εξοπλισμού μουσικής τεχνολογίας. Αυτό σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του. Το αποτέλεσμα ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα αλλαγή στον ήχο του συγκροτήματος καθώς ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε συνθεσάιζερ κιθάρας. Στα περισσότερα τραγούδια υπάρχει το progressive στοιχείο.
Στο επόμενο album Seventh Son Οf Α Seventh Son του 1988, τα εφέ παρέχονταν από πλήκτρα. O Dickinson προτείνει ''αλλαγή φιλοσοφίας'' στην συγγραφή των τραγουδιών σε ένα πιο . . . ακουστικό ήχο! Η πρότασή του απορρίφθηκε και γι' αυτό στο album δεν υπάρχει τραγούδι στο οποίο να έχει συνεισφέρει συνθετικά.
Oι Κ.Κ. Ο Downing και Glenn Tipton (κιθαρίστες των Judas Preist), ήταν οι πρωτοπόροι στο θέμα της ''δίδυμης'' κιθάρας. Oι Smith και Murray τελειοποίησαν τη φόρμουλα σε σημείο να εμπνεύσουν μια ολόκληρη γενιά νέων που ήθελαν να ασχοληθούν με μουσικό όργανο!
Το ίδιο ισχύει και για τον Steve Harris, έναν μπασίστα - τραγουδοποιό του οποίου η αφοσίωση στους Genesis και Jethro Tull θα απεικονιζόταν σε έργα όπως το Somewhere In Time. Οι στίχοι βασίζονται στο έργο του Alan Sillitoe (Άγγλος συγγραφέας, από τους πρωτοπόρους του μυθιστορήματος κοινωνικής διαμαρτυρίας, στα μέσα του 20ου αιώνα).
Tα τραγούδια του Somewhere. . .'' τα Λατρεύω. Είναι το αγαπημένο album από δαύτους! Με διαφορά από τα υπόλοιπα.
Το εναρκτήριο '' Caught Somewhere InTime''. Τι έπος! Ξεκινά η εμπειρία, τόσο παράξενη όσο και συναρπαστική! Θυμάμαι την πλάκα που θα είχαν πάθει οι μεγαλύτεροι σε ηλικία φίλοι της μουσικής μας τη χρονιά που κυκλοφόρησε! Τα 7.27 της διάρκειάς του είναι απολαυστικά!
Kαταλαβαίνεις ότι το σχήμα έχει ΑΝΕΒΕΙ επίπεδο.
Το ''Wasted Years'' είναι το πρώτο single. Σύνθeση του Adrian Smith. Μικρότερο σε διάρκεια με την γνωστή ''διαστημική'' εισαγωγή, σε ''αιχμαλωτίζει'' αμέσως.
''Sea Of Madness''
Υποτιμημένο δυστυχώς αλλά εγώ το αγαπώ! Mid tempo ρυθμός αλλά γεμάτο και δυνατό! Οι κιθάρες ''κελαηδούν'' με αυτό το ήρεμο σημείο στη μέση του τραγουδιού να ομορφαίνει πολύ το ηχητικό τοπίο!
''Heaven Can Wait''
Στο . . .διάστημα πάλι! Ο ρυθμός ανεβασμένος και ο Bruce Dickinson δίνει πόνο! Από τα πιο συναυλιακά τραγούδια των ''Maiden''!
''The Loneliness Of The Long Distance Rummer''
Aγαπημένο όσο δεν πάει! Οι ταχύτητες ανεβαίνουν επικίνδυνα! Ο Nicko McBrain ''καλπάζει'' και ο ρυθμός χτυπά κόκκινα!
''Stranger In A Stranger Land''
Το 2ο single του album. Κι' αυτό σύνθεση του Andian Smith. Bαρύς ρυθμός, μυστήριο απλώνεται παντού. . ! Ήρεμη δύναμη! Το εξώφυλλο του single είναι απλά τέλειο. Derrek Riggs!
''Deja Vu''
Tο ''αδελφάκι'' του Loneliness Of The Long Distance Runner!
Aπαράλλαχτος ρυθμός, ταχύτητα, ένταση με τον Bruce να ουρλιάζει ''. . .been here before'' και να μου σηκώνεται η τρίχα στα ουράνια! Τρέλα και Heavy Metal ρε!
''Αlexander The Great''
Έπος από τα λίγα. Κανείς δεν το αρνείται. Τέλεια έξοδος, για έναν αψεγάδιαστο δίσκο.
Ένα μεγαλειώδες τραγούδι που θα κάνει άσχετους, οπαδούς του Heavy Metal.
Δυστυχώς ο ντόρος που έχει βγει όλα τα προηγούμενα χρόνια από 'Ελληνες οπαδούς κυρίως, είναι αρνητικός και για λάθος δυστυχώς λόγο. . .Γιατί οι Iron Maiden δεν έχουν παίξει ποτέ live το συγκεκριμένο τραγούδι; Δεκαετίες ακούω, διαβάζω αυτή τη μαλακία. . . Ρωτούν στα live, στα social media, στα shows του Dickinson. . . Κι αυτός σας δουλεύει κανονικά ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ! Έχει καταντήσει γελοίο το θέμα. . . Στην ''The Future Past'' περιοδεία, τελικά το έπαιξαν. Όχι όμως στην Ελλάδα από την οποία χέστηκαν να περάσουν. . ! Φαντάζομαι τι γέλιο θα έριξαν όλοι τους και ειδικά ο ''Air Raid Siren''. . .
Το εντυπωσιακό εξώφυλλο είναι το καλύτερο που έχει δημιουργήσει o καλλιτέχνης που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην καριέρα της ''Σιδηράς Παρθένου''. Ο Derek Riggs έφτιαξε το δικό του ''Magnus Opus''! Ένας cyborg Eddie σε ένα φουτουριστικό περιβάλλον εμπνευσμένο από το Blade Runner (1982) του Ridley Scott.Όπως και το εξώφυλλο του Powerslave, περιέχει πληθώρα αναφορών σε προηγούμενα albums και τραγούδια τoυ συγκροτήματος:
Βαθιά ανάσα:
- Η πινακίδα του δρόμου στη γωνία όπου στέκεται ο Εddie
γράφει ''Acacia'', μια αναφορά στο τραγούδι 22 Acacia Avenue από το The Number Οf Τhe Beast (1982).
- Κάτω από το "Acacia" είναι μια αφίσα του Eddie από το πρώτο album που γράφει "Eddie lives"!
- Σκισμένες αφίσες εμφανίζονται επίσης στα singles Sanctuary και Women In Uniform.
- Ένα πανό με τις λέξεις "Αυτός είναι ένας πολύ βαρετός πίνακας" εμφανίζεται προς τα πίσω στο λόμπι του Bradbury Towers Hotels International. Αυτό φαίνεται στα αριστερά του δεξιού ποδιού του Εddie (αυτοσαρκασμός του Riggs).
- Μια φωτεινή επιγραφή ''Eye Of Horus'' βρίσκεται στην κορυφή ενός κτιρίου, μια αναφορά στο τραγούδι Powerslave του 1984.
- Η μαύρη γάτα με φωτοστέφανο από το οπισθόφυλλο του Live After Death του 1985, βρίσκεται στο πεζοδρόμιο πίσω από τον Eddie.
- Κάτω από το ''Eye of Horus'' είναι το όνομα, "Websters", ένας φόρος τιμής στον Charlie Webster, καλλιτεχνικό διευθυντή της δισκογραφικής εταιρείας EMI.
- Το σύμβολο της καλλιτεχνικής υπογραφής του Derek Riggs βρίσκεται στο στήθος του Eddie.
Οι αναφορές στο οπισθίφυλλο περιλαμβάνουν:
- Ένα ρολόι που δείχνει 23:58, αναφορά στο τραγούδι Two Minutes To Midnight από το Powerslave του 1984.
- Aκριβώς πάνω απ΄ το ρολόι, βlλέπουμε το ''Latest Results
West Ham 7 Arsenal 3. Η ''West Ham United'' είναι η ποδοσφαιρική ομάδα που υποστηρίζει ο Steve Harris και η Arsenal F.C μισητή αντίπαλος της!
- Κάτω από το ρολόι υπάρχει μια πινακίδα που γράφει "Phantom Opera House",αναφορά στο τραγούδι Phantom Of The Opera από το πρώτο album του συγκροτήματος το 1980.
- Οι λέξεις "Bollocks again & again" (ελληνιστί @ρχίδι@) εμφανίζονται ακριβώς κάτω από το "Phantom Opera House".
- Ένα κτίριο στην αριστερή πλευρά φέρει την επιγραφή, "Aces High Bar", μια αναφορά στο εναρκτήριο ομώνυμο τραγούδι του Powerslave.
- Το αεροσκάφος πάνω από το "Aces High Bar" είναι το βρετανικό Spitfire του ΒΠΠ, από το εξώφυλλο του single Aces High.
- Στα αριστερά του "Aces High Bar" υπάρχουν τέσσερα γράμματα σε κίτρινο και πράσινο. Αυτά είναι εβραϊκά γράμματα που συλλαβίζουν το όνομα του Θεού, Ιεχωβά/Γιαχβέ.
- Κάτω από το "Aces High Bar", υπάρχει μια πινακίδα που γράφει "Sand Dune", αναφορά στο τραγούδι To Tame a Land, από το Piece of Mind του 1983.
- Πυραμίδες εμφανίζονται στο βάθος, μια αναφορά στο Powerslave.
- Ανάμεσα στις πυραμίδες υπάρχει μια θεριστική μηχανή παρόμοια με αυτή που εμφανίζεται στα εξώφυλλα του single The Trooper και του Live After Death του 1985.
- Η μαρκίζα για τον κινηματογράφο γράφει ''Blade Runner'', την ταινία που ενέπνευσε το εξώφυλλο του δίσκου. Γράφει επίσης Live After Death, το όνομα του live album του 1985.
- Ο κινηματογράφος ονομάζεται "Philip K. Dick Cinema", πήρε το όνομά του από τον συγγραφέα του ''Do Androids Dream of Electric Sheep'' το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία Blade Runner.
- Aναφορές στο Blade Runner περιλαμβάνουν τα "Dekkers Department Stores" και μια πινακίδα "Tyrell Corp"
- Στο βάθος διακρίνονται οι "Bradbury Towers", μια αναφορά στο κτήριο Bradbury που διακρίνεται στο Blade Runner.
- Στα δεξιά του ρολογιού υπάρχει μια πινακίδα νέον που γράφει "Ancient Mariner Seafood Restaurant", αναφορά στο τραγούδι Powerslave.
-Στο κάτω αριστερό μέρος του εξωφύλλου είναι το "The Ruskin Arms", ένας από τους πρώτους χώρους που εμφανίστηκαν οι Iron Maiden στις αρχές της καριέρας τους.
- Στον δεύτερο όροφο του κτιρίου "Ruskin Arms", βρίσκεται μια γυναίκα που κάθεται σε ένα κόκκινο φωτισμένο δωμάτιο, μια αναφορά στο τραγούδι Charlotte The Harlot, από το πρώτο album to 1980.
Ένα εξώφυλλο έργο τέχνης!
Το τεράστιο ευτύχημα για τους Iron Maiden είναι το γεγονός πως κατάλαβαν ότι το Heavy Metal μπορούσε να ξεπεράσει πολύ τα κλισέ. Kαι αυτό ακριβώς έκαναν πράξη με το Somewhere In Time!
''Iron Maiden'' 1980
''Killers'' 1981
''The Number Of The Beast'' 1982
''Piece Of Mind'' 1983
''Powerslave'' 1984
''Live After Death'' 1985
''Somewhere In Time'' 1986
Μετά από 331 ημέρες στον ''δρόμο'', 187 συναυλίες για την World Slavery Tour και την κυκλοφορία του θρυλικού Live After Death τον Οκτώβρη του 1985, οι Maiden είναι κυριολεκτικά ένα μαύρο χάλι... Έχουν ''αδειάσει'' από ενέργεια και το μόνο που θέλουν είναι να ξεφορτωθούν ο ένας τον άλλο! Eξάντληση, ανακούφιση, ξεκούραση και η επιθυμία να απομακρυνθούν από όλον το χαμό, κυριαρχεί. Πιο πολύ απ' όλους τα έχει παίξει ο τραγουδιστής Bruce Dickinson.
Μετά από το αναγκαίο διάλλειμα 4 μηνών, συγκεντρώνονται στην νησίδα Jersey στην Μάγχη για να αρχίσουν δουλειά για το νέο album. O μπασίστας - βασικός συνθέτης Steve Harris και οι κιθαρίστες Dave Murray και Andrian Smith, ασχολήθηκαν με την μελέτη νέου εξοπλισμού μουσικής τεχνολογίας. Αυτό σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του. Το αποτέλεσμα ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα αλλαγή στον ήχο του συγκροτήματος καθώς ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε συνθεσάιζερ κιθάρας. Στα περισσότερα τραγούδια υπάρχει το progressive στοιχείο.
Στο επόμενο album Seventh Son Οf Α Seventh Son του 1988, τα εφέ παρέχονταν από πλήκτρα. O Dickinson προτείνει ''αλλαγή φιλοσοφίας'' στην συγγραφή των τραγουδιών σε ένα πιο . . . ακουστικό ήχο! Η πρότασή του απορρίφθηκε και γι' αυτό στο album δεν υπάρχει τραγούδι στο οποίο να έχει συνεισφέρει συνθετικά.
Oι Κ.Κ. Ο Downing και Glenn Tipton (κιθαρίστες των Judas Preist), ήταν οι πρωτοπόροι στο θέμα της ''δίδυμης'' κιθάρας. Oι Smith και Murray τελειοποίησαν τη φόρμουλα σε σημείο να εμπνεύσουν μια ολόκληρη γενιά νέων που ήθελαν να ασχοληθούν με μουσικό όργανο!
Το ίδιο ισχύει και για τον Steve Harris, έναν μπασίστα - τραγουδοποιό του οποίου η αφοσίωση στους Genesis και Jethro Tull θα απεικονιζόταν σε έργα όπως το Somewhere In Time. Οι στίχοι βασίζονται στο έργο του Alan Sillitoe (Άγγλος συγγραφέας, από τους πρωτοπόρους του μυθιστορήματος κοινωνικής διαμαρτυρίας, στα μέσα του 20ου αιώνα).
Tα τραγούδια του Somewhere. . .'' τα Λατρεύω. Είναι το αγαπημένο album από δαύτους! Με διαφορά από τα υπόλοιπα.
Το εναρκτήριο '' Caught Somewhere InTime''. Τι έπος! Ξεκινά η εμπειρία, τόσο παράξενη όσο και συναρπαστική! Θυμάμαι την πλάκα που θα είχαν πάθει οι μεγαλύτεροι σε ηλικία φίλοι της μουσικής μας τη χρονιά που κυκλοφόρησε! Τα 7.27 της διάρκειάς του είναι απολαυστικά!
Kαταλαβαίνεις ότι το σχήμα έχει ΑΝΕΒΕΙ επίπεδο.
Το ''Wasted Years'' είναι το πρώτο single. Σύνθeση του Adrian Smith. Μικρότερο σε διάρκεια με την γνωστή ''διαστημική'' εισαγωγή, σε ''αιχμαλωτίζει'' αμέσως.
''Sea Of Madness''
Υποτιμημένο δυστυχώς αλλά εγώ το αγαπώ! Mid tempo ρυθμός αλλά γεμάτο και δυνατό! Οι κιθάρες ''κελαηδούν'' με αυτό το ήρεμο σημείο στη μέση του τραγουδιού να ομορφαίνει πολύ το ηχητικό τοπίο!
''Heaven Can Wait''
Στο . . .διάστημα πάλι! Ο ρυθμός ανεβασμένος και ο Bruce Dickinson δίνει πόνο! Από τα πιο συναυλιακά τραγούδια των ''Maiden''!
''The Loneliness Of The Long Distance Rummer''
Aγαπημένο όσο δεν πάει! Οι ταχύτητες ανεβαίνουν επικίνδυνα! Ο Nicko McBrain ''καλπάζει'' και ο ρυθμός χτυπά κόκκινα!
''Stranger In A Stranger Land''
Το 2ο single του album. Κι' αυτό σύνθεση του Andian Smith. Bαρύς ρυθμός, μυστήριο απλώνεται παντού. . ! Ήρεμη δύναμη! Το εξώφυλλο του single είναι απλά τέλειο. Derrek Riggs!
''Deja Vu''
Tο ''αδελφάκι'' του Loneliness Of The Long Distance Runner!
Aπαράλλαχτος ρυθμός, ταχύτητα, ένταση με τον Bruce να ουρλιάζει ''. . .been here before'' και να μου σηκώνεται η τρίχα στα ουράνια! Τρέλα και Heavy Metal ρε!
''Αlexander The Great''
Έπος από τα λίγα. Κανείς δεν το αρνείται. Τέλεια έξοδος, για έναν αψεγάδιαστο δίσκο.
Ένα μεγαλειώδες τραγούδι που θα κάνει άσχετους, οπαδούς του Heavy Metal.
Δυστυχώς ο ντόρος που έχει βγει όλα τα προηγούμενα χρόνια από 'Ελληνες οπαδούς κυρίως, είναι αρνητικός και για λάθος δυστυχώς λόγο. . .Γιατί οι Iron Maiden δεν έχουν παίξει ποτέ live το συγκεκριμένο τραγούδι; Δεκαετίες ακούω, διαβάζω αυτή τη μαλακία. . . Ρωτούν στα live, στα social media, στα shows του Dickinson. . . Κι αυτός σας δουλεύει κανονικά ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ! Έχει καταντήσει γελοίο το θέμα. . . Στην ''The Future Past'' περιοδεία, τελικά το έπαιξαν. Όχι όμως στην Ελλάδα από την οποία χέστηκαν να περάσουν. . ! Φαντάζομαι τι γέλιο θα έριξαν όλοι τους και ειδικά ο ''Air Raid Siren''. . .
Το εντυπωσιακό εξώφυλλο είναι το καλύτερο που έχει δημιουργήσει o καλλιτέχνης που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην καριέρα της ''Σιδηράς Παρθένου''. Ο Derek Riggs έφτιαξε το δικό του ''Magnus Opus''! Ένας cyborg Eddie σε ένα φουτουριστικό περιβάλλον εμπνευσμένο από το Blade Runner (1982) του Ridley Scott.Όπως και το εξώφυλλο του Powerslave, περιέχει πληθώρα αναφορών σε προηγούμενα albums και τραγούδια τoυ συγκροτήματος:
Βαθιά ανάσα:
- Η πινακίδα του δρόμου στη γωνία όπου στέκεται ο Εddie
γράφει ''Acacia'', μια αναφορά στο τραγούδι 22 Acacia Avenue από το The Number Οf Τhe Beast (1982).
- Κάτω από το "Acacia" είναι μια αφίσα του Eddie από το πρώτο album που γράφει "Eddie lives"!
- Σκισμένες αφίσες εμφανίζονται επίσης στα singles Sanctuary και Women In Uniform.
- Ένα πανό με τις λέξεις "Αυτός είναι ένας πολύ βαρετός πίνακας" εμφανίζεται προς τα πίσω στο λόμπι του Bradbury Towers Hotels International. Αυτό φαίνεται στα αριστερά του δεξιού ποδιού του Εddie (αυτοσαρκασμός του Riggs).
- Μια φωτεινή επιγραφή ''Eye Of Horus'' βρίσκεται στην κορυφή ενός κτιρίου, μια αναφορά στο τραγούδι Powerslave του 1984.
- Η μαύρη γάτα με φωτοστέφανο από το οπισθόφυλλο του Live After Death του 1985, βρίσκεται στο πεζοδρόμιο πίσω από τον Eddie.
- Κάτω από το ''Eye of Horus'' είναι το όνομα, "Websters", ένας φόρος τιμής στον Charlie Webster, καλλιτεχνικό διευθυντή της δισκογραφικής εταιρείας EMI.
- Το σύμβολο της καλλιτεχνικής υπογραφής του Derek Riggs βρίσκεται στο στήθος του Eddie.
Οι αναφορές στο οπισθίφυλλο περιλαμβάνουν:
- Ένα ρολόι που δείχνει 23:58, αναφορά στο τραγούδι Two Minutes To Midnight από το Powerslave του 1984.
- Aκριβώς πάνω απ΄ το ρολόι, βlλέπουμε το ''Latest Results
West Ham 7 Arsenal 3. Η ''West Ham United'' είναι η ποδοσφαιρική ομάδα που υποστηρίζει ο Steve Harris και η Arsenal F.C μισητή αντίπαλος της!
- Κάτω από το ρολόι υπάρχει μια πινακίδα που γράφει "Phantom Opera House",αναφορά στο τραγούδι Phantom Of The Opera από το πρώτο album του συγκροτήματος το 1980.
- Οι λέξεις "Bollocks again & again" (ελληνιστί @ρχίδι@) εμφανίζονται ακριβώς κάτω από το "Phantom Opera House".
- Ένα κτίριο στην αριστερή πλευρά φέρει την επιγραφή, "Aces High Bar", μια αναφορά στο εναρκτήριο ομώνυμο τραγούδι του Powerslave.
- Το αεροσκάφος πάνω από το "Aces High Bar" είναι το βρετανικό Spitfire του ΒΠΠ, από το εξώφυλλο του single Aces High.
- Στα αριστερά του "Aces High Bar" υπάρχουν τέσσερα γράμματα σε κίτρινο και πράσινο. Αυτά είναι εβραϊκά γράμματα που συλλαβίζουν το όνομα του Θεού, Ιεχωβά/Γιαχβέ.
- Κάτω από το "Aces High Bar", υπάρχει μια πινακίδα που γράφει "Sand Dune", αναφορά στο τραγούδι To Tame a Land, από το Piece of Mind του 1983.
- Πυραμίδες εμφανίζονται στο βάθος, μια αναφορά στο Powerslave.
- Ανάμεσα στις πυραμίδες υπάρχει μια θεριστική μηχανή παρόμοια με αυτή που εμφανίζεται στα εξώφυλλα του single The Trooper και του Live After Death του 1985.
- Η μαρκίζα για τον κινηματογράφο γράφει ''Blade Runner'', την ταινία που ενέπνευσε το εξώφυλλο του δίσκου. Γράφει επίσης Live After Death, το όνομα του live album του 1985.
- Ο κινηματογράφος ονομάζεται "Philip K. Dick Cinema", πήρε το όνομά του από τον συγγραφέα του ''Do Androids Dream of Electric Sheep'' το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία Blade Runner.
- Aναφορές στο Blade Runner περιλαμβάνουν τα "Dekkers Department Stores" και μια πινακίδα "Tyrell Corp"
- Στο βάθος διακρίνονται οι "Bradbury Towers", μια αναφορά στο κτήριο Bradbury που διακρίνεται στο Blade Runner.
- Στα δεξιά του ρολογιού υπάρχει μια πινακίδα νέον που γράφει "Ancient Mariner Seafood Restaurant", αναφορά στο τραγούδι Powerslave.
-Στο κάτω αριστερό μέρος του εξωφύλλου είναι το "The Ruskin Arms", ένας από τους πρώτους χώρους που εμφανίστηκαν οι Iron Maiden στις αρχές της καριέρας τους.
- Στον δεύτερο όροφο του κτιρίου "Ruskin Arms", βρίσκεται μια γυναίκα που κάθεται σε ένα κόκκινο φωτισμένο δωμάτιο, μια αναφορά στο τραγούδι Charlotte The Harlot, από το πρώτο album to 1980.
Ένα εξώφυλλο έργο τέχνης!
Το τεράστιο ευτύχημα για τους Iron Maiden είναι το γεγονός πως κατάλαβαν ότι το Heavy Metal μπορούσε να ξεπεράσει πολύ τα κλισέ. Kαι αυτό ακριβώς έκαναν πράξη με το Somewhere In Time!
Αυτά τα ''λίγα'' και καλή ακρόαση!
''Have you ever talked to someone and you feel you know what's coming next. . ?''
Επιμέλεια: Κωστής Μπαρχαμπάς
Όλες
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου