ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ...
Στις 25 Οκτωβρίου του 2024, κυκλοφόρησε το ιστορικό δεύτερο άλμπουμ ''Spirit Invictus''
των Ελλήνων epic-metallers (και πολλών ακόμα διαφορετικών ειδών) Triumpher, αποτελώντας μία από τις πιο σημαντικές κυκλοφορίες του είδους· αναγεννώντας το είδος και δίνοντας το παράδειγμα σε πολλά νέα συγκροτήματα, πρωτοπορώντας στη σύνθεση και στην άνθιση του συγκεκριμένου ιδιώματος...ΤΩΡΑ...
Ειλικρινά πιστεύετε πως το παραπάνω δεν θα ειπωθεί? Μετά από είκοσι χρόνια? Τριάντα?? Σαράντα???(Εντάξει δεν θα ζω μέχρι τότε!!!). Αλλά θα ειπωθεί...Γιατί? Γιατί εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή κυκλοφορία. Έχουμε να κάνουμε με ένα έργο τέχνης όπου ότι και να γράψω εγώ· θα είναι περιττό, ανούσιο, μικροπρεπές μπροστά σε ένα τέτοιο έργο τέχνης! Ξέρετε...Αυτό είναι αν το 'χεις ή δεν το 'χεις... Η σύνθεση είναι το άλφα και το ωμέγα της δημιουργίας στο ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!!! Και εδώ οι Triumpher μας έβγαλαν ένα διαμάντι που σας το λέω εγώ τώρα· πως δεν χρειάζεται να περιμένετε είκοσι χρόνια για να δείτε αν θα γίνει κλασσικό, είναι ήδη κλασικό, θεωρείστε το δεδομένο...
Θυμόσαστε άλμπουμ σαν τα ''Into Glory Ride'', ''Hail To England''??? E λοιπόν δίπλα σε αυτά βάλτε και το αδαμάντινο ''Spirit Invictus''. Υπερβολικός??? Καθόλου, σίγουρος και απόλυτος σε κάτι όπου όλοι θα συμφωνήσουν μαζί μου σίγουρα. Σαράντα λεπτά αρκούν για να γραφτεί η ιστορία μέσα από οκτώ μαγικές συνθέσεις. Πρέπει όμως να αναφέρω το απίστευτο μουσικό ταλέντο και την τρομερή μουσική δεξιοτεχνία της μπάντας. Οι άνθρωποι ζωγραφίζουν, τα φωνητικά του Mars Triumph είναι ασυναγώνιστα θυμίζοντας έναν νεότερο Eric Adams ΑΛΛΑ.... Αυτή η παραγωγή στα Pentagram Studio με τον απίστευτο Γιώργο Εμμανουήλ απλά δεν υπάρχει. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να κάνει μία μπάντα να είναι επική αλλά και τόσο black metal ταυτόχρονα και το αντίθετο· με έναν ήχο που ακροβατεί μεταξύ αναλογικού και ψηφιακού τρόπου εγγραφής. Τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά...
Συνθέσεις... Ωχ θα με πιάσει νευρικό γέλιο... Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω...Από το ''Arrival of the Avenger'' που σου έρχεται να πάρεις τα βουνά και να αρχίζεις να ουρλιάζεις την ρεφρενάρα ''The Crown of holy horns, divine judgment and law, Imposing the will of the Gods, Arrival of the Avenger'' και όχι τίποτα άλλο μένω δίπλα στο ναό του Ποσειδώνα, θα τρέχω με κανένα ξύλινο σπαθάκι, θα παίζει Triumpher στο τέρμα και θα με κυνηγάνε με κανένα άσπρο ασθενοφόρο να με δέσουν με ζουρλομανδύα σαν τον Alice Cooper!!! Ας αναφέρω και άλλες συνθέσεις όπως το μαγικό ''Athena (1st Chapter)'', πραγματικά για μία τέτοια θεότητα αξίζει μία τέτοια μουσική σύνθεση, το ομώνυμο ''Spirit Invictus'' φέρνοντας στο μυαλό μου και λίγο τους αγαπημένους μου Virgin Steele! Kαι εδώ θα ήθελα να αναφέρω πως η μουσική των Triumpher παντρεύει τόσο όμορφα πολλά και διαφορετικά είδη· από το μελωδικό epic metal μέχρι την αισθητική της ακραίας black metal μουσικής, αλλά κυρίως όσο αφορά την ατμόσφαιρα που αποπνέει αυτή και σε στιγμές κάποιοι ρυθμοί, πλησιάζοντας το μουσικό ηχητικό πεδίο του συγκεκριμένου είδους. Και αυτό για να γίνει πρέπει να είσαι ένας μουσικός που διαβάζει πολύ αλλά να έχεις (σημαντικό) έμφυτο το ταλέντο της σύνθεσης.
Το γεγονός ότι μπόρεσαν σε σχετικά μικρές συνθέσεις, εκτός εξαιρέσεων να συμπεριλάβουν τόσες πολλές μουσικές πληροφορίες πραγματικά με ξεπερνάει · όπως το εκπληκτικό ''Alexander'', το μαγικό ''Shores of Marathon'' με το διαβολεμένο αυτό μελωδικό ρεφρέν και την απίστευτη απαγγελία στα ελληνικά! Το ΚΛΑΣΣΙΚΟ (θα γίνει! Θα το δείτε!!) ''Triumpher'' λες και συνεργάστηκαν οι Manowar με τους Rotting Christ για να βγει ένα έπος και πάρε και μία μελωδία maiden στο σόλο, να έτσι μωρέ... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ!!!! Για να κλείσει το διαμάντι αυτό με το επικό ''Hall of a Thousand Storms'' για να μας δείξουν πως μέχρι και στην τελευταία ηχητική συχνότητα αυτού του δίσκου δεν υπάρχει ούτε μία ατέλεια και όλα αυτά σε σαράντα λεπτά... Τόσο όσο χρειάζεται ένας δίσκος να γίνει κλασσικός...
Ειλικρινά ότι και να γράψω εγώ πολύ λίγη σημασία έχει. Η μουσική είναι μαγεία και οι Triumpher μας την χαρίζουν απλόχερα! Εγώ πρέπει να σας αφήσω γιατί η μεταφορική με καλεί. Ένα δέμα με το ασημί βινύλιο έχει παραγγελθεί για να παίξει ατελείωτα και να τιμηθεί δεόντως πολλές ίσως και αμέτρητες φορές... Η βαθμολογία, ακόμα και αν είναι ο μεγαλύτερος εννιαψήφιος άρτιος αριθμός, αδικεί αυτό το τόσο όμορφο μουσικό δημιούργημα... Είναι...
👿👿👿👿👿👿👿👿👿👿 (10/10)
Line up:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου