Πόσα χρόνια με πήγε πίσω το ντεμπούτο άλμπουμ των Ελλήνων Drama Noir?Σε εκείνες τις εποχές που πραγματικά κυκλοφορούσαν άλμπουμ και άφηναν το στίγμα τους,είναι από τις λίγες δουλειές που μου θύμισε εκείνα τα τρομερά πρώτα άλμπουμ των Rotting Christ,Septicflesh,Therion και όχι μόνο,όλα αυτά έχουν αφήσει το στίγμα τους μέσα στην πρώτη δουλειά του συγκροτήματος με την ονομασία ''Princess Airam''.Black,death,heavy,symphonic metal,ότι και να αναφέρετε θα πέσετε μέσα,δεν υπάρχουν όρια στην μουσική τους και αυτό είναι υπέρ τους,ο ιθύνων νους Παύλος Παπαθανασίου έχει κάνει τρομερή δουλειά σε όλους τους τομείς και έχει συγκεντρώσει μουσικούς με εμπειρία και ταλέντο,τί να πρώτο αναφέρω,τα τρομερά επιβλητικά φωνητικά του Γρηγόρη Μπάρλα,τα αιθέρια φωνητικά της Ελπινίκης Ζέρβου,τον πολυδιάστατο και τρομερό Νίκο Σάμιο στα ντραμς με τις απίστευτες συμμετοχές του στην ελληνική metal σκηνή ή για το απίστευτο συνθετικό ταλέντο του Παύλου Παπαθανασίου.Είναι η πρώτη φορά,μετά από πολύ καιρό,που όταν άκουγα τα κομμάτια τους δεν ήθελα να τελειώσουν και φανταστείτε μιλάμε για ένα άλμπουμ συνολικής διάρκεια που δεν ξεπερνάει τα 41 λεπτά,ένα άλμπουμ που όσο το ακούς ανακαλύπτεις όλο και περισσότερα πράγματα γιατί πολύ απλά δεν περιορίζεται.Το εναρκτήριο τραγούδι ''Lost Souls'' δεν θα σε λυπηθεί,δεν αφήνει κανένα περιθώριο να σου αποσπάσει την προσοχή τίποτα άλλο,πλήκτρα έτσι όπως αγαπήσαμε στη δεκαετία του '90 με την βασική μελωδία να επαναλαμβάνεται,μαγικά ριφ στις κιθάρες όπως δίδαξαν οι τεράστιοι Rotting Christ,ανατολίτικη αισθητική που συνεχίζεται και στο ''The Impaler'' με τις ταχύτητες να παίρνουν φωτιά,ειλικρινά πόσο ταλέντο πρέπει να έχεις για να συνδυάσεις τόσα πολλά είδη της metal μουσικής μαζί?Το ''The Curse Of Seath'' μου θυμίζει έντονα την ατμόσφαιρα του ''Theli'' των Therion με την Ελπινίκη Ζέρβου να είναι για άλλη μία φορά εκπληκτική,τα σοπράνο φωνητικά της έχουν κάτι το ξεχωριστό.To ''Princess Airam'' προσωπικά για μένα είναι το magnum opus του δίσκου,μία σύνθεση συνολικής διάρκειας οκτώ λεπτών περιέχοντας όλα τα στοιχεία του δίσκου,ευφάνταστες μελωδικές γραμμές και όμορφη ατμόσφαιρα,υπέροχο.Τα ''Enemys Of The Moon'' και ''The Forgotten Warrior'' συνεχίζουν σε πιο έντονους ρυθμούς προσθέτοντας αρκετές progressive πινελιές για να κλείσει ο δίσκος με το ''Saturn Unlock Avey's Son'',μία από τις καλύτερες εκτελέσεις που έχω ακούσει σε τραγούδι των Rotting Christ.Το πολύ όμορφο εξώφυλλο είναι δημιούργημα του Χάρη Μπουρέκα ενώ η παραγωγή έγινε από το ίδιο τον Παύλο Παπαθανασίου.Οι Drama Noir με την πρώτη τους δουλειά έδειξαν ότι έχουν όλα τα φόντα να μεγαλουργήσουν και ειλικρινά αν συνεχίσουν έτσι,που το εύχομαι,θα γράψουν την δική τους ιστορία στο metal ιδίωμα.8,5/10.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου