Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018


Το μοναδικό αρνητικό στην περίπτωση των Βέλγων Ethernity είναι η αποχώρηση της Julien Colin,τραγουδίστρια του συγκροτήματος,μετά την κυκλοφορία της τρίτης τους δουλειάς με την ονομασία ''The Human Race Extinction'' από την AFM records στις 14 Σεπτεμβρίου.Όλα τα υπόλοιπα μέσα σε αυτό το λαμπρό δισκάκι μόνο στα θετικά μπορώ να τα συμπεριλάβω,71 λεπτά γεμάτα ποιοτικής progressive metal μουσικής κοντά στα ηχητικά πεδία των Symphony X(χωρίς τα κλασσικά έντονα περάσματα των τελευταίων),των Ayreon( κυρίως του Universal Migrator Part II),των Ιταλών DGM,Labyrinth κ.ο.κ.Το ομώνυμο κομμάτι που ξεκινάει το άλμπουμ ήταν αυτό που με κόλλησε κυριολεκτικά στον τοίχο με αποτέλεσμα να ασχοληθώ με τους συγκεκριμένους,δεν αναλώνονται ούτε πρόκειται να επιδείξουν τις μουσικές τους γνώσεις,που τις έχουν,αντίθετα η διαστημική τους μουσική αρετή προκύπτει μόνο από την έντονη συνθετική τους μαεστρία για συγγραφή πανέμορφων κομματιών με τρομερές ιδέες και φωνητικές γραμμές.Τα ''Mechanical Life'',''Grey Skies'' είναι μερικές απτές αποδείξεις progressive metal αριστουργημάτων,ριφ ογκόλιθοι και o Nicolas Spreutels στα drums να μεγαλουργεί με τους τεχνικούς του βομβαρδισμούς.H πεντακάθαρη και δυνατή παραγωγή βοηθάει απίστευτα με το τελικό αποτέλεσμα να πιάνει κορυφή.Το ατμοσφαιρικό ''Beyond Dread'' με ισοπεδώνει,ένα από τα πιο μελωδικά ρεφρέν που έχω ακούσει το τελευταίο καιρό θυμίζοντας έντονα τους λαμπρούς Ostura με την κορυφαία τους δουλειά ''The Room'' των τελευταίων να πιάνει κορυφή για φέτος.Δεν σας φτάνουν όλα αυτά?''Artificial Souls'',''Redefined'',όσο το ακούω και το έχω ακούσει πολλές φορές,τόσο μου αρέσει,η χρήση ακουστικών κρίνεται απαραίτητη,έχει πολλές και όμορφες λεπτομέρειες που δεν πρέπει να χάσετε.Η λαμπρή φωνή της Julien Colin είναι κάτι παραπάνω από αριστουργηματική,πολύ κρίμα που αποχώρησε,αυτή τη στιγμή στην ευρωπαϊκή τους περιοδεία τα φωνητικά τα έχουν αναλάβει η Maggy Luyten(Nightmare) και ο υπέρτατος Kelly Sundown(Adagio,Zierler a.k.a).Τα χορωδιακά φωνητικά στο ''Rise Of Droids'' είναι άλλη μία τρανή απόδειξη που όσο περνάει η χρονική διάρκεια του δίσκου δεν υπάρχουν μέτριες συνθέσεις.Δεκατέσσερα progressive διαμαντάκια στην καλύτερη διαστημική τους μορφή,χρειάζεται να πω κάτι άλλο? 8,5/10

 





0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου