Η όλη διαδικασία έγινε μέσω διαδικτύου, με έναν άψογο και επαγγελματικό τρόπο λόγω της πανδημίας και χωρίς να αντιμετωπίσουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα κατά την διάρκεια της ακρόασης του δίσκου, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο την όλη διαδικασία το λιγότερο απολαυστική. Θεωρώ πως ίσως είναι ένα σημαντικό βήμα για ανθρώπους της ενημέρωσης που μένουν μακριά, ένα σημαντικό βοήθημα ώστε να μπορούν να συμμετέχουν σε τόσες όμορφες διαδικασίες.
Ας πάμε όμως στο σημαντικό της υπόθεσης, που αφορά το νέο άλμπουμ των Illusory και ας τα πάρουμε τα πράγματα με την σειρά, μιας και μιλάμε για ένα δίσκο που ξεπερνάει τα 70 λεπτά, χαρίζοντάς μας για άλλη μία φορά, μία απολαυστική μουσική εμπειρία. Ξεκινάμε λοιπόν...
''Besetting Sins''
Εκρηκτικό και αποστομωτικό ξεκίνημα, συνέχεια ενός ήδη δεύτερου επιτυχημένου δίσκου. Μία καθαρή παραγωγή και κιθάρες δυναμικές, progressive ρυθμοί και προοδευτικές ιδέες. Δεν το κρύβω πως η ένταση της μουσικής μου προκαλούσε συνεχώς την ανάγκη για ένα ελαφρύ "headbanging'', έξυπνο ρεφρέν και ψηλά φωνητικά από τον frontman της μπάντας. Εξαιρετικό ξεκίνημα σε ένα δίσκο , που από ότι φαίνεται έχει πολλές συγκινήσεις να μας χαρίσει...
"Acedia"
Δύο λεπτά μελωδικής και ατμοσφαιρικής απαγγελίας μέχρι να....
"Crimson Wreath"
... ανατριχιάσω ολόκληρος σε ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έγραψαν ποτέ οι Illusory. Φανταστείτε έναν ηχητικό συνδυασμό Metallica και Iron Maiden. H εισαγωγή ιδίως ήταν σαν να είχε βγει από δίσκους όπως τα "Master...'' και ''And Justice...'', τρομερή έμπνευση και όμορφες μελωδικές γραμμές. Στο τέταρτο λεπτό ανατρέπονται όλα και επέρχεται ο βομβαρδισμός. Επιβλητική σύνθεση, ίσως από τις καλύτερες συνθέσεις που έχει δημιουργήσει το συγκρότημα.
"Immortal No"
Η έμπνευση συνεχίζει ακάθεκτη, τρομερό και πιασάρικο ρεφρέν, τα φωνητικά του Dee είναι δουλεμένα, εμπνευσμένα. Ένας ερμηνευτής με ιδιαίτερη χροιά και τρομερή εξέλιξη από δίσκο σε δίσκο. Οι επιρροές της μπάντας από Iron Maiden στα κιθαριστικά θέματα είναι έντονες και καλοδουλεμένες.
''All Shall Fade/All Blood Red"
Μελωδική εισαγωγή για να αλλάξει γρήγορα το ύφος σε ένα ακόμα δυναμικό τραγούδι, αλλά με περισσότερη progressive νοοτροπία (και καλά κάνουν), δεύτερα όμορφα φωνητικά και αστείρευτη έμπνευση,.
"The Voice Inside Me/S.T. Forsaken"
Θα με παρεξηγήσετε αν σας πω, πως το ''Operation Mindcime" των θεών Queensryche μου ήρθε στο μυαλό?! Μετά από την μικρή αφηγηματική εισαγωγή του ''The Voice Inside Me", ξεκινάει μία από τις πιο ανατριχιαστικές συνθέσεις της μπάντας. Οι ερμηνείες για άλλη μία φορά είναι επιβλητικές και ο ρυθμός του τραγουδιού σε καταβάλει. Ναι...ξεπέρασαν κάθε δουλειά τους οι Illusory και επανέρχονται με το δικό τους Magnum Opus... Τί ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ρεφρέν είναι αυτό!!!!? Εύγε!!!
''Ashes To Dust''
Όταν σε μία σύνθεση σου έχεις τον γνωστό ηθοποιό, Γρηγόρη Βαλτινό στην αφήγηση, πόσο μέτρια μπορεί να είναι. Ίσως το πιο επικό κομμάτι του δίσκου με αρκετή πολεμική ατμόσφαιρα, δυνατές ρυθμικές κιθάρες και τρομερή δουλειά στα σόλο. Η αφήγηση προσφέρει μία όμορφη αρχαιοελληνική ατμόσφαιρα.
''A Poem I Couldn’t Rhyme''
Περάσαμε ήδη στο δέκατο τραγούδι του δίσκου και η ένταση σε συνδυασμό με την έμπνευση δεν λέει να κοπάσει. Οι μουσικές τους επιρροές φιλτραρισμένες μέσα από την δική τους μουσική τεχνοτροπία είναι ιδιαίτερη και πετυχημένη. Όμορφες μελωδικές γέφυρες και αιγυπτιακές κλίμακες λίγο πριν τα σόλο.
''An Opus Of Loss And Sorrow:Pedestal I: Past Forever Last''
Μία ατμοσφαιρική mid tempo σύνθεση, στο πρώτο μέρος μίας επικής και μοναδικής τριλογίας όπως προμηνύεται. Οι μελωδίες στο πλήκτρα σε καταβάλουν, πολύ όμορφο τραγούδι και ένα μικρό διάλειμμα από την ένταση των προηγούμενων συνθέσεων.
''An Opus Of Loss And Sorrow:Pedestal II: The Isle Of Shadows''
Ιδιαίτερη σύνθεση, ωραία εισαγωγή με ηχητικά εφέ να σε ταξιδεύουν σε κάποιο απομονωμένο νησί. Ακουστικές κιθάρες, χορωδίες...Εννέα λεπτά μουσικής μαεστρίας. Για άλλη μία φορά οι μελωδικές γραμμές εντυπωσιάζουν. Έξυπνες progressive αλλαγές στη μέση της σύνθεσης για να τις υποδεχτούν τα όμορφα σόλο ,κιθάρες, όπου εδώ πρέπει να αναφέρω πως τα παιδιά σε αυτό το τομέα έχουν κάνει επίσης εξαιρετική δουλειά. Πολυφωνικά καλοδουλεμένα μέρη θυμίζοντας Savatage... Άλλη μία σύνθεση που λάτρεψα από το νέο δίσκο των παιδιών. Το κλείσιμο είναι καθηλωτικό.
''An Opus Of Loss And Sorrow:Pedestal III: Agony’s Last''
Είναι απίστευτο πως σε όλη τη διάρκεια του δίσκου, μιλάμε για ένα άλμπουμ με συνολική διάρκεια τα 78 λεπτά, δεν πέφτει καθόλου το επίπεδο της έμπνευσης και της ποιότητας. Έτσι γίνεται και στη συγκεκριμένη σύνθεση. Για άλλη μία φορά εύκολο-μνημόνευτα ρεφρέν, δυνατές ρυθμικές κιθάρες, φωνητικά δυναμικά και με όμορφο γρέζι, σκοτεινές ατμοσφαιρικές στιγμές με ακουστικά σημεία, θυμίζοντας λίγο ''Sign Of The Cross'' από Iron Maiden, άλλωστε είναι γνωστή η αγάπη των παιδιών για την συγκεκριμένη μπάντα και το περνάνε στην μουσική τους, ίσως με τον πιο επιτυχημένο τρόπο που έχω ακούσει ποτέ μου. Τρομερή και επιβλητική σύνθεση.
''Fortress Of Sadness''
Μεγάλη "μαγκιά" (ας μου επιτραπεί η έκφραση), μετά από τόση μουσική να κλείνεις με ένα δεκάλεπτο αριστούργημα. Ναι...πλέον μπορώ επίσημα να πω πως οι Illusory έβγαλαν έναν δίσκο που πρέπει να δουλέψουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον για να τον ξεπεράσουν. Μεγάλο ατού της μπάντας η έμπνευση όμορφων και έξυπνων μελωδικών γραμμών, εφέ που σε ταξιδεύουν, μουσική φαντασία και μεράκι για την δημιουργία ενός εξαιρετικού προοδευτικού heavy metal δίσκου. Μία σύνθεση που κλείνει ίσως με τον πιο επιβλητικό τρόπο με την χρήση της χορωδίας...εύγε!!!
Θέλω να πιστεύω πως μπόρεσα να σας μεταφέρω μία γενική και αναλυτική εικόνα ενός δίσκου που απαιτεί ακούσματα (όπως κάθε δίσκος) ΑΛΛΑ στο τέλος θα σας ανταμείψει. Οι Illusory μέσα από τις επιρροές τους (Iron Maiden, Metallica, Queensryche...) και μέσα από το δικό τους οπτικό μουσικό βλέμμα, χωρίς τσιγγουνιές και μπόλικη δουλειά, μας προσφέρουν ένα δίσκο που θα καθηλώσει, εντυπωσιάσει και συγκινήσει. Χαρά μου που στην ονομαστική μου γιορτή θα το γιορτάσω, υποστηρίζοντας έμπρακτα με την αγορά του δίσκου στην επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του στις 21 Μαΐου από την Rockshots Records.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου