Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες οι οποίοι τα τελευταία δύο χρόνια αφοσιώθηκαν ολοκληρωτικά σε αυτό που κάνουν και τα έδωσαν όλα μέσα σε μια νέα τους δουλειά. Ειλικρινά αδυνατώ να απαντήσω στο ερώτημα αν αυτό το έκαναν λόγω έλλειψης περιοδειών η λόγω υπέρμετρης ικανότητας από μέρους τους στο να εστιάσουν σε κάτι δημιουργικό ώστε να παρουσιάσουν στο κοινό τους την πιο δυνατή τους στιγμή, αλλά τελικά ήταν και είναι υπέροχο να βλέπεις (ακούς) συγκροτήματα να παίρνουν πολλών ειδών ρίσκα και να καταφέρνουν να ξεπεράσουν ακόμα και τις ίδιες τις δυνατότητες τους. Η Νορβηγίδα - Γαλλίδα Κatherine Shepard γνωστή και ως Sylvaine έχει καταφέρει να ξεχωρίσει μέσα από πολλές άλλες παρόμοιες καλλιτεχνικές απόπειρες χάρη στην σαφέστατη έμφαση που δίνει στην ποιότητα των στίχων αλλά και στην σύνθεση της μουσικής της. Γεφυρώνοντας το σκοτεινό folk, shoegaze με το ατμοσφαιρικό black metal η προσέγγιση της Sylvaine στην μουσική ήταν πάντα ξεχωριστή και αναπτύχθηκε σε κάθε μία από τις τρεις προηγούμενες κυκλοφορίες της.
Όσο παράδοξο και αν ακούγεται αυτό, κατά έναν ειρωνικό τρόπο μπορεί κάποιος να πάρει μια πληρέστερη εικόνα, χωρίς να δυσανασχετήσει καθόλου με ότι θα ακούσει, στα πιο μεγάλα σε χρονική διάρκεια τραγούδια του 'Nova'. Eκεί φαίνεται ξεκάθαρα και η εμπειρία της Sylvaine στο να γράφει στίχους και να συνθέτει ονειρικές μελωδίες. Τα 'Mono No Aware' και 'Fortapt' είναι κάποια από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια, λόγω του πόσο γρήγορα μπορούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον του ακροατή αλλά και πόσο ήρεμα μπορούν να τον κρατήσουν στον κόσμο της Sylvaine. Eιδικότερα το 'Fortapt' είναι ένα άρτιο και ίσως το πιο τρανταχτό παράδειγμα ως προς το που όλο το 'Nova' πετυχαίνει εκεί που δεν τα κατάφερναν τα προηγούμενα της album. Σε μια εκτεταμένη γαλήνια ενότητα το τραγούδι επιτηδευμένα μοιάζει να χάνει την ορμή του, αλλά εκεί έρχεται η γραμμή του μπάσου για να βυθίσει τον ακροατή βαθύτερα στον μουσικό κόσμο που έχει δημιουργήσει η Sylvaine και να τον οδηγήσει με έναν μαγικό τρόπο στο 'I Close My Eyes So I Can See'. Mε αυτό τον τρόπο πραγματικά ελάχιστα album δίνουν μια τέτοια είδους αίσθηση πως το κάθε τι στα τραγούδια τους είναι ουσιαστικά σχεδιασμένο ώστε κάθε τους στιγμή να συνδέεται με την επόμενη υφαίνοντας ένα αποτέλεσμα το οποίο σχεδόν επιβάλλεται να το απολαύσεις ταυτόχρονα ολόκληρο σε μια ακρόαση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου