.jpg)
Σας έχω αναφέρει ποτέ πως οι Έλληνες Desert Near The End, είναι ένα από τα καλύτερα METAL συγκροτήματα που διαθέτει αυτήν τη στιγμή η χώρα μας? Πως είναι ένα από τα πιο δυνατά υπερ-όπλα μεταλλικής πυροβολαρχίας? Πως παίζουν τα πάντα και συμφέρουν???
Αυτά και πολλά ακόμα θα μπορούσα να αναφέρω, χωρίς υπερβολές και ψεύτικες υποκριτικές προτάσεις και κοσμητικά επίθετα. Οι Desert Near The End είναι ένα από τα πιο εμπνευσμένα συγκροτήματα , το οποίο μάλιστα έχει το χάρισμα να συνδυάζει απίστευτα πολλά παρακλάδια της metal μουσικής με τρομερή μαεστρία. Πέντε όμορφα στολίδια απαριθμεί η δισκογραφία τους με το πιο πρόσφατο, το αδαμάντινο ''The Dawning Of The Son'' να έχει κυκλοφορήσει στις 27 Μαΐου από την Boersma Records. Πριν ξεκινήσω να σας παρουσιάζω το δίσκο θα ήθελα να κάνω πρώτα μία προσπάθεια για τον ήχο του συγκροτήματος, έτσι ώστε να καταλάβετε στο περίπου με τι έχουμε να κάνουμε.
Οι Desert Near The End είναι αυτό ακριβώς που έχει αγαπήσει ο metal οπαδός στα τρία πρώτα κλασσικά άλμπουμ των Iced Earth, το επικό speed metal των Blind Guardian, το σκοτεινό death/black των Behemoth με νορβηγικά πλήκτρα όμως (εκεί που χρειάζονται!) και ότι καλύτερο γέννησε η αμερικάνικη και ευρωπαϊκή ήπειρος στο thrash metal. Ελπίζω να βοήθησα...
Οι Desert Near The End τρία χρόνια μετά το ''Of Fire and Stars'' μας παρουσιάζουν το πέμπτο τους δισκογραφικό βήμα με την ονομασία ''The Dawning Of The Son''. Ένας δίσκος που αποτελείται από οκτώ επικές συνθέσεις και που δεν ξεπερνάνε τα 43 λεπτά. Μία κυκλοφορία που έχει το χάρισμα η χειμαρρώδης, λυσσασμένη και εμπνευσμένη ροή της να σε παρασέρνει , μάλιστα σε τέτοιο σημείο που δεν καταλαβαίνεις για πότε τελειώνει το άλμπουμ. Η πεντακάθαρη και δυνατή παραγωγή δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από δουλειές του εξωτερικού και αναδεικνύει στην ολότητά του το μεγαλείο της μουσικής τους. Μέσα σε όλα αυτά όμως θα ήταν αμαρτία να μην αναφέρω μία από τις καλύτερες ελληνικές φωνές που διαθέτει η χώρα μας, στην ελληνική metal σκηνή, τον απίστευτο Αλέξανδρο Παπανδρέου.
Από το λυσσασμένο ξεκίνημα του ''Break the Chains'' με τα ταχύτητα blast beats, τις κιθάρες που κόβουν σαν ξυράφια και μελωδίες που αγαλλιάζουν την ψυχή, ενώ η προσθήκη των γυναικείων φωνητικών και πιο συγκεκριμένα της Ruby Bouzioti, πάνε τη σύνθεση σε δυσθεώρητα ύψη! Ασύλληπτες επικές ταχύτητες στο ''Rise for Dominion'', κιθάρες που ζωγραφίζουν μελωδίες στο ''A Wolf Amongst Lions'', ενώ εδώ σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρω την έξυπνη χρήση των πλήκτρων εκεί που χρειάζονται, προσδίδοντας στην μουσική τους μία σκοτεινή, σχεδόν υπόκοσμη ατμόσφαιρα. Το ''Iron Rain'' είναι το πιο ''πιασάρικο'', ας μου ''επιτραπεί'' τραγούδι του δίσκου, με το ρεφρέν του να κολλάει στο μυαλό σου, πιστέψτε με όμως δεν στερείτε καθόλου σε όγκο και ταχύτητα, όλα τα γνώριμα συστατικά των Desert Near The End βρίσκονται εκεί!
Πυροβολαρχίες ολόκληρες προελαύνουν στο ασύλληπτο ''I Am Hell and Hell Is Me'' με το μπάσο να θερίζει κεφάλια, ενώ εκεί κοντά λίγο μετά το τρίτο λεπτό να σπάνε αυχένες! Γενικά η δύναμη, η ταχύτητα και ο όγκος είναι τα κύρια γνωρίσματα της μουσικής των Desert Near The End, το θέμα όμως είναι πως για να είναι το αποτέλεσμα θετικό, θα πρέπει να υπάρχει και έμπνευση και τεχνική κατάρτιση, κάτι που το συγκρότημα διαθέτει και με το παραπάνω. Η μουσική τους δεν κουράζει και δεν επαναλαμβάνεται, είναι σαν να βλέπεις μία πολεμική ταινία με την καλύτερη μουσική υπόκρουση!
Νομίζω πως οι Desert Near The End δεν έχουν να αποδείξουν κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη είναι τώρα. Μία μπάντα που μόνο μουσική άνοδο έχει αποδείξει και με συνθέσεις όπως το ''Obsidian Angel'' να αποτελεί τα ακράδαντα διαπιστευτήρια. Νομίζω πως στην συγκεκριμένη σύνθεση όλο το μουσικό τους όραμα είναι συσσωρευμένο μέσα σε αυτήν και σε αυτό το σημείο πρέπει να επανορθώσω το λάθος μου αγοράζοντας τα δύο τελευταία άλμπουμ τους, διότι μία δισκοθήκη πρέπει να αποτελείται από αριστουργήματα και οι Desert Near The End, δεν πρέπει να λείπουν από αυτήν. Τόσο απλά...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου