Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020

 

Μεγάλη τιμή στο ένατο μέρος της στήλης μας να φιλοξενούμε τον Μιχάλη Σταυρακάκη, τραγουδιστή των Ελλήνων doom metallers Doomocracy. Όσο εμείς αναμένουμε με μεγάλη αγωνία το τρίτο τους επικό αριστούργημα, παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τα πέντε άλμπουμ που επηρέασαν τον frontman... 

The Beatles – Magical Mystery Tour

"Υπήρξα ιδιαίτερα τυχερός καθώς έτυχε να είμαι ο μικρότερος από τα αδέρφια μου, τα οποία άκουγαν πολύ καλή μουσική. Μέσα στα παιδικά μου ακούσματα ήταν μπάντες όπως οι Clash, οι Police, ο Peter Gabriel οι Pink Floyd και φυσικά οι Beatles. Νομίζω πως τους άκουσα πρώτη φορά στην ηλικία των 6 ετών! Οκ, δεν θα πω πως είχα μουσική αντίληψη σε αυτή την ηλικία… ήταν πάντως καλύτεροι από τα στρουμφάκια. Θυμάμαι να βάζω τις κασέτες τους και να τις ακούω με τις ώρες. Εκτός από τις αντιγραμμένες κασέτες είχαμε και την εργοστασιακή κασέτα του Magical Mystery Tour το οποίο μαζί με το Revolver είναι τα αγαπημένα μου. Penny Lane, The fool on the hill, All you need is love και φυσικά το μυθικό Strawberry fields forever. Πραγματικά έκανα υπέροχα μουσικά ταξίδια στα νιάτα μου με τους Beatles και συνεχίζω ακόμα καθώς τους ακούω καθημερινά!"

The Doors – Strange Days

"Με τους Doors είχα τρελό κόλλημα στο Γυμνάσιο. Είχα ακούσει προφανώς όλους τους δίσκους, αλλά και τα bootlegs που είχε βγάλει η μπάντα. Με έλεγες και fan δηλαδή…  μέχρι και μπλουζάκι και ραφτό στην πλάτη του μπουφάν μου είχα!  Δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και σήμερα (αρκετά χρόνια μετά δηλαδή ) θυμάμαι όλους τους στίχους των τραγουδιών τους. 

Το άλμπουμ που ξεχώρισα πρώτο ήταν το Strange Days. Με κέρδισε αμέσως και με έκανε να θέλω να ακούσω τη μουσική τους πιο προσεκτικά. 

Αγαπημένα μου τραγούδια από τον δίσκο είναι τα Moonlight Drive, Love me two times, People are strange, I can’t see your face in my mind, When the music’s over και φυσικά το υπέροχο ψυχεδελικό ομώνυμο τραγούδι."


Deep Purple – Made in Japan

"Το επόμενο μου κόλλημα ήταν οι Deep Purple με τους οποίους έκανα την πρώτη μου επαφή, με το live άλμπουμ τους Made in Japan.Το άλμπουμ το είχα δανειστεί από έναν φίλο μου, που δεν άκουγε ιδιαίτερα ροκ μουσική και το είχε από τους γονείς του. Με συνεπήρε η φοβερή live ενέργεια της μπάντας, ο οδοστρωτήρας Ian Paice, ο εκρηκτικός ήχος των Ritchie Blackmore και Jon Lord και οι ψηλές νότες του Ian Gillan. Ήταν η πρώτη μου επαφή με τη…σκληρή μουσική και πραγματικά είχα ενθουσιαστεί. Η πρώτη φορά που άκουσα το Child in time ήταν στο Γυμνάσιο, κατά τη διάρκεια μιας ημερήσιας εκδρομής όπου ένα παιδί το άκουγε στο repeat στο φορητό στερεοφωνικό του. Μου φάνηκε περίεργο που το άκουγε ξανά και ξανά και ξανά…αργότερα κατάλαβα!

Μέχρι σήμερα νομίζω πως είναι ένα από τα 10 καλύτερα live άλμπουμ όλων των εποχών. "

Candlemass – Nightfall

"Τα πρώτα δύο heavy metal άλμπουμ που άκουσα ήταν το Ride the Lightning των Metallica και το Number of the Beast των Iron Maiden.Το τρίτο ήταν το Nightfall των Candlemass, το οποίο και έμελλε να αλλάξει τη ζωή μου. Ξύπνησε μέσα μου την επιθυμία όχι απλά να είμαι ακροατής της μουσικής, αλλά να ασχοληθώ πιο σοβαρά με αυτή, μελετώντας και γράφοντας. 

Έχω  μιλήσει αρκετές φορές για το Nightfall, το οποίο μαζί με το Beyond the crimson horizon των Solitude Aeturnus, είναι για εμένα το καλύτερο Doom Metal album όλων των εποχών. Πραγματικά το σοκ της ακρόασης αυτού του δίσκου ήταν τεράστιο! Το εξώφυλλο, οι στίχοι, η αργή και ασήκωτη μουσική, τα υπέροχα σόλο, η φωνή του Messiah Marcolin!!!! Μνημειώδες!

Θυμάμαι χαρακτηριστικά να το ακούω στο σπίτι μου μαζί με τον Άγγελο Τζανή τον κιθαρίστα μας στους Doomocracy και να είμαστε εκστατικοί από την τελειότητα του."

Fates Warning – No Exit

"Αν το Nightfall με έκανε να θέλω να ασχοληθώ με τη μουσική, το No Exit με έκανε να θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι.  Ατελείωτες ώρες στο σαλόνι του σπιτιού μου να τραγουδάω “…daylight dreamers awaken on deserts of desperation…” μέχρι που με άκουσε ένας φίλος τραγουδιστής ο οποίος αναγνώρισε δυνατότητες στη φωνή μου και με παρότρυνε να κάνω μαθήματα φωνητικής. 

Σε αυτό το άλμπουμ οι Fates ακούγονται πιο επιθετικοί από ποτέ, όντας όμως και ιδιαίτερα συναισθηματικοί, κυρίως στο ανυπέρβλητο Ivory Gate of Dreams. Τι υπέροχα και συνάμα δύσκολα φωνητικά από τον Ray Alder?!

Σίγουρα το No Exit είναι το άλμπουμ τα μπάντας που έχω ακούσει περισσότερο στα νιάτα μου και το εκτιμώ απεριόριστα, αν και πλέον θεωρώ τα Perfect Symmetry και Awaken the Guardian καλύτερα." 

Οι Doomocracy ήδη δημιουργούν τον διάδοχο του "Visions & Creatures of Imagination", το οποίο είχε κυκλοφορήσει στις 13 Μαρτίου του 2017 από την Steel Gallery Records, την παρουσίαση του συγκεκριμένου δίσκου μπορείτε να την διαβάσετε στο σύνδεσμο που ακολουθεί: doomocracy-visions and creatures of imagination review


Facebook

Official site


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου