Photo : Virginias Kakava
Αν είχατε ποτέ την ευκαιρία να απολαύσετε τους The Silent Wedding ζωντανά, τότε είμαι σίγουρος πως έχετε αντιληφθεί πως πίσω από το drum-kit υπάρχει στην κυριολεξία ένας επιβλητικός performer που κλέβει την παράσταση. Αναφέρομαι στον Ρένο Λιαλιούτη των The Silent Wedding και έχουμε την τιμή να μας εξιστορεί τα πέντε άλμπουμ, αυτά που τον επηρέασαν στην μουσική του σταδιοδρομία...
Καλησπέρα σε όλους τους φίλους του Metal Nuovo και ευχαριστώ πάρα πολύ που με κάνει μέρος αυτής της όμορφης παρέας. Κάθομαι να σκεφτώ από την μέρα που μου είπατε να γράψω για αυτή την στήλη τι δίσκους μπορώ να βάλω. Και συνέχεια ξεφυτρώνοντας καινούριοί στο μυαλό μου.. Για να δούμε λοιπόν...
Iron Maiden – Piece of Mind
''Παιδί από επαρχεία ήμουν με πάρα πολύ δύσκολη την πρόσβαση σε metal / rock cd. Σχεδόν μηδαμινή. Έτσι με την τότε παρέα ,παίρναμε τους δίσκους και λίγο στην τύχη χωρίς να έχουμε ιδέα το τι θα ακούσουμε. Και επίσης τους μοιράζαμε στο τι θα πάρει ο καθένας για να ακούσουμε τα πάντα και μην κάτσει να πάρουμε το ίδιο cd. Εμένα ο κλήρος έπεσε στο piece of mind.. Βάζω το cd και όλο ανυπομονησία περιμένω να ΄δω τι θα ακούσω. Μόνο και μόνο το intro του Where eagles dare ήταν αρκετό για να τον αγαπήσω αμέσως. Θυμάμαι να κοπανιέμαι στο δωμάτιο μου, γενικά με όλον τον δίσκο ,ατέλειωτες ώρες, και να κάνω τόσο air drumming που έβγαζαν φουσκάλες τα ΄χέρια μου. Η καλύτερη παραγωγή στο μεταλ. Ατμόσφαιρά χωρίς να υπάρχουν πλήκτρα, αυτό σκεφτόμουν και τότε και αναρωτιόμουν. Κιθάρες απίστευτές. Και φυσικά το drumming που με έκανε να θέλω να σπάσω ένα drum kit για πρώτη φορά στην ζωή μου.''
Metallica – Master of Puppets
''Περίμενα το cd να έρθει από Αθήνα πάνω από μήνα. Ούτε ξέρω γιατί έκανε τόσο πολύ. Πριν κοιμηθώ ονειρευόμουν το πώς μπορεί να είναι. Είχα μαζέψει μόνος μου τα λεφτά για να το πάρω… Έξι χιλιάδες τρακόσιες δραχμές. Επιτέλους ήρθε. Ήξερα ότι είναι ο τελευταίος δίσκος με τον άδικό χαμένο Cliff. Άρα τα συναισθήματα τότε πιο πολλά και ανάμεικτα. Βάζω το cd και ξεκινάει με αυτή την σκοτεινή ακουστική κιθάρα. Δεν πίστευα τι άκουγα. Είχα ανατριχιάσει ολόκληρος… Το άκουγα συνέχεια, το βιβλιαράκι με τους στοίχους έχει κιτρινίσει από τα δάκτυλά μου και την τριβή πάνω σε αυτό. Κοπάνιμα και να φωνάζω τους στοίχους. Τα ‘ανάποδα’ του Ulrich και γενικά το ντραμιν του με έχει σημαδέψει έως τώρα. Και σαν drummer αλλά και σαν performer. Ενέργεια… Δεν υπήρχε περίπτωση μετά από αυτό το άλμπουμ να δοκίμαζα άλλο μουσικό όργανο στην ζωή μου.''
Black Sabbath – Paranoid
''Μεταβατική περίοδος για εμένα…. Τρελός φαν του Michael Jackson τότε. Είχα 3-4 κασέτες εμπορίου. Ένας άσχετος φίλος ,για κάποιο άγνωστο λόγο ,του πέφτει στα χεριά το συγκεκριμένο άλμπουμ. Φαν και αυτός του Michael. Δώσε μου τις κασέτες και σου δίνω το cd. Γελάω τώρα, άλλα πάλευε μέσα μου όλο μου το είναι!!! Συμφώνησα και έκανα την ανταλλαγή! Είχα αρχίσει να ψιλό παίζω τύμπανα τότε θυμάμαι, και είχα μείνει χαζός με την ελευθερία που είχε πάνω στα παίξιματά του και με τον τρόπο που έπαιζε. Μου φαινόταν τόσο ανώμαλος ο τρόπος του και τα παίξιματά του, που ήθελα να κάνω τα ίδια έτσι!! Γενικά όλη η μουσική του δίσκου μου είχε φανεί περίεργή τότε με την πολύ καλή έννοια φυσικά. Φυσικά δεν μετάνιωσα καθόλου για την τότε ανταλλαγή… Ένοιωθα ότι ακούω έναν εξωγήινό να παίζει ντραμς σε αυτόν τον δίσκο. Και ήθελα να γίνω και εγώ ένας τέτοιος…''
Savatage – The Wake of Magellan
''Πενταήμερη με το σχολείο. Την περιμέναμε όλοι τότε πως και πως. Εκεί που βολτάραμε με την παρέα πέφτει το μάτι μου σε ένα μικρό μαγαζάκι με cd. Μπαίνω μέσα και βλέπω τον δίσκο πρώτο πρώτο. Το παίρνω και λέω μπορώ να το ακούσω κάπου?, γιατί είπαμε τότε καμία επαφή με το τι θα ακούσεις. Το βάζει, και χρειάστηκε μόνο ένα λεπτό ως που να μπει η μελωδία του The Ocean. Με κέρδισε κατευθείαν. Σαν ντράμερ με επηρέασε πάρα πολύ από την ωριμότητα των παιξιμάτων αλλά και που έπρεπε να τα προσέξεις για να καταλάβεις πόσο δύσκολα είναι. Το κάθε τι είναι εκεί που πρέπει να είναι. Τίποτα περισσότερο από αυτό και τίποτα λιγότερο. Ειλικρινά δεν πίστευα ούτε τότε αλλά ούτε και τώρα τι έμπνευση είχε αυτός ο άνθρωπος να παίξει τόσο πολύ με την μουσική του άλμπουμ και όχι απλά να παίξει κάποιους ρυθμούς… Να παρασυρθεί από κάποια σημεία και να έπαιζε πιο aggressive ας πούμε. Όχι αντί αυτού προτίμησε την ώριμη ίσως οδό, την οδό που σου λέει ,θα παίξεις αυτό που χρειάζεται, και όποιος κάτσει να το ακούσει αυτό, θα βγει κερδισμένος. Και εγώ σαν μελλοντικός ντράμερ σίγουρα βγήκα…''
King Diamond – Conspiracy
''Mikkey Dee…… Τι επιρροή! Τι ντράμερ… Θα ήθελα να παίζω τα μισά από αυτά που παίζει αυτός ο άνθρωπος. Ο πιο progressive ντράμερ ,πριν ακόμα βγει το progressive metal, με τον τρόπο που το ξέρουμε τώρα. Ο τύπος παίζει κιθάρα με τα τύμπανα. Ακολουθεί τις αλλαγές της φωνής, της κιθάρας και γενικά του συναισθήματος όλου του τραγουδιού. Ο τελευταίος με αυτόν και μάλιστα στα credits είναι στους guest. Αγαπημένος δίσκος με απίστευτη ατμόσφαιρα. Λιώσιμο εννοείται ,και κάθε φορά ανακάλυπτα κάτι καινούριο στο παίξιμό του. Κατά την γνώμη μου ο King Diamond ποτέ δεν βρήκε άξιο αντικαταστατή, σύμφωνα και με τα δικά του λεγόμενα κιόλας, εκτός ίσως από τον τωρινό του ντράμερ. Που θα ήθελα να τον ακούσω σε καινούρια τραγούδια του βασιλιά για να δω και την έμπνευσή του. Παράπονο δικό μου, και ίσως άδικο γιατί ο καθένας πάντα πρέπει να κάνει αυτό που νοιώθει. Αλλά μετά τους King Diamond δεν τον άκουσα ποτέ να παίζει ξανά έτσι. Έπαιζε πιο απλά μετά. Πιο rock and roll. Και καλά έκανε … δεν ήταν τυχαία στους Motorhead. Απλά μου έλειψε πάρα πού ο ντράμερ του Conspiracy… Αυτά από εμένα! Να είσαστε όλοι καλά με ψηλά το κεφάλι και τους αγαπημένους μας δίσκους ανά χείρα!!!''
Mε αγωνία αναμένουμε την τρίτη δισκογραφική δουλειά των Sillent Wedding, η οποία θα φέρει τον τίτλο ''Ego Path'', όπου ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε την προ-ακρόαση του άλμπουμ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου