ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ 🖋
Με αφορμή την επανεμφάνιση του Faulkner μετά από το πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, ας συνοψίσουμε λίγο τις σκέψεις μας για την περιβόητη 50 years anniversary tour….
Καταρχάς ο Faulkner είναι σε εξαιρετική κατάσταση…. Αυτααααα……. Και εδώ σταματάνε τα ευχάριστα (καλά να είναι το παλικάρι….). Πάμε στην ουσία:
Όταν λες… συγνώμη… όταν ΠΡΗΖΕΙΣ τον κόσμο με μια tour για τα 50 χρόνια καριέρας, λες στο ρημάδι το management να αφήσει τους καφέδες και τις ουζοποικιλίες και να προσέχει τι κάνει…
Πριν ξεκινήσει εκ νέου η περιοδεία, οι Priest έβγαλαν μια απίστευτη ανακοίνωση ότι πλέον συνεχίζουν ως τετράδα (!!!!!!!!) απομακρύνοντας τον Andy Sneap από δεύτερο κιθαρίστα (ο οποίος Sneap ξενέρωσε και με το δίκιο του)… Η μπάντα που καθιέρωσε τις δισολίες, τις τρομερές αρμονίες, τις ασύλληπτες εναλλαγές μεταξύ των σόλο, να συνεχίσει με έναν άνθρωπο του οποίου η καρδιά κόντεψε να εκραγεί στο προηγούμενο live και από τύχη τη γλίτωσε…Τα μπινελίκια έπεσαν σύννεφο, οι πιο ρομαντικοί ήλπιζαν επιστροφή ΚΚ Downing (σιγά μην επέτρεπε ο Halford και ο Tipton…)… Τελικά πήραν πίσω τα πάντα (ούτε ο Άδωνις τέτοιες κωλοτούμπες) και συνέχισαν όπως ήταν. Με ότι συνεπάγεται αυτό…..
Οι Priest δεν γιορτάζουν 50 χρόνια καριέρας. Γιορτάζουν 43. Η επταετία 1996 – 2003 με τον Owens δεν συμπεριλαμβάνεται… Γιατί θα ρωτήσετε; Την απάντηση την έχω μάλλον…. Ο Halford πρακτικά, θεωρεί τα τραγούδια που έχει τραγουδήσει αυτός, καλύτερα από αυτά που ηχογράφησαν με τον Owens. ΣΚΑΤΑ καλύτερα είναι…. Όταν αφήνεις έξω Burn In Hell, Close to You, Subterfuge, Hell is home, Feed on Me και φυσικά το ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΕΠΩΝ Cathedral Spires, για να τραγουδήσεις για 1.000.000.000.000.000η φορά το Breaking the Law, Living After Midnight, You ‘ve got another thing comin’ τότε προφανώς έχεις κόμπλεξ…. Το θέμα είναι: Το κόμπλεξ είναι με τα τραγούδια; Η την φωνή αυτού που τα τραγουδάει;;;
Η σκηνική παρουσία τους είναι διεκπεραιωτή (βάση αυτών που βλέπουμε…), ο Faulkner κλασικά θυμίζει (θέλει να θυμίζει βασικά) Zakk Wylde εποχής No Rest for the Wicked / Νο More Tears (είναι ο μόνoς βέβαια που δίνει το καλύτερο εαυτό του, αυτό να του το αναγνωρίσουμε), ο Travis βαριέται πιο πολύ και από δημόσιο υπάλληλο ο οποίος συμπληρώνει τα τελευταία ένσημα για να πάρει το εφάπαξ να πάει στο χωριό μόνιμα και να αγοράσει Nissan Navara, ο Hill έχει φυτέψει στο σκαλπ πιο πολλά μαλλιά και από τον Κατή των Εξόριστών, κάθεται γαλαρία παίζοντας με τον ίδιο τρόπο που έπαιζε από το 1974 (50 χρόνια anniversary τα τιμάει…), ενώ ο Sneap αγρίεψε για τα καλά αφήνοντας 2-3 εκατοστά μαλλί παραπάνω, έχοντας καπέτα κανταΐφι όπως ο Λαυρέντης Διανέλλος στην Μανταλένα με την Βουγιουκλάκη….. Φτάνουν; Όχι………. Αφήσαμε τον Halford.
Πρώτον: Κάποιος του είπε ότι το μούσι είναι ωραίο. Δεν είναι ωραίο. Και δεν του πάει, και θυμίζει τον άγιο Βασίλη στο ΜΙΝΙΟΝ στην Πατησίων, που καθόμασταν για να μας βγάλουν φώτο με την Polaroid στην δεκαετία του 80….
Δεύτερον: Ρε Rob… Μην κοιτάς το ρημάδι το teleprompter συνέχεια για τους στίχους, μάθε και κανένα απέξω…. Ούτε στο “Στην υγειά μας, ρε παιδιά” τέτοιο σκονάκι….
Τρίτον: Έχετε 500 κομμάτια…. Αυτό που μπορέσατε να βάλετε for old times sake ήταν το “Invader”;;;; Το χειρότερο κομμάτι του Stained Class και το μοναδικό κομμάτι που έχει προσφέρει ο Hill συνθετικά (και γι’ αυτό παρέμεινε στο να παίζει μπάσο μόνο…);. Που είναι κομματάρες, όπως: Before the Dawn, Take on the World, The Rage, Steeler, Solar Angels, Fever, Riding on the wind, Rock Hard Ride Free, Reckless, Hard As Iron, Metal Meltdown, Angel, Hellrider…. Είναι τόσα πολλά……. Γιατί ΠΑΛΙ Painkiller, Hell Bent for Leather, Living after Midnight (πόσες φορές να το ακούσουμε….).
Εφόσον έχεις 50 χρόνια καριέρας καλύπτεις τα ΠΑΝΤΑ. Είναι δυνατόν να αγνοείς επιδεικτικά μια ιδιαίτερη, ίσως και ασταθή μεν, αλλά αξιόλογη (πολύ αξιόλογη…) δε περίοδο, επειδή είχε άλλο τραγουδιστή το γκρουπ; Δηλαδή ο Dickinson που τραγουδάει το Sign of the Cross τι είναι; Χαζός;
Επίσης ο Tipton καλώς η κακώς για τον άνθρωπο, έχει σοβαρό πρόβλημα με την υγειά του. Τι τον κοτσάρεις στην αφίσα φάτσα κάρτα; Γιατί;;;;; Αφού Sneap θα δούμε και στην καλύτερη τον Glenn για το Living after Midnight….
Δυστυχώς οι Priest δεν ήταν το γκρουπ που ήταν. Είναι ένα cover γκρουπ; Σχεδόν… Και το σχεδόν είναι γιατί μας θυμίζει ποιους βλέπουμε η επιβλητική παρουσία του Rob Halford… Και αν ήρθε το πρώτο χτύπημα με την φυγή του ΚΚ ( ο οποίος δεν πρόκειται να προσκληθεί ούτε στo Rock n Roll hall of fame αν μπουν οι Priest), η αρρώστια του Tipton τερμάτισε τις όποιες προσδοκίες είχαμε για να δούμε τους Priest όπως τους ξέραμε….
Τώρα μάλιστα που υπάρχει και το αντίπαλο δέος των “KK’s Priest” με το πολύ καλό ντεμπούτο τους, με τον Ripper να λυσσομανάει μπαρουτοκαπνισμένος και τον ΚΚ να βρίσκει την πέμπτη νεότητα του κοντά στον A.J. Mills, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα για τους Ιερείς, καθώς οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου